🔴 اگر مستند لیلا فولادوند را دیدیم و شرم نکردیم، در انسان‌بودن خود شک کنیم! 🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ این دست‌های آلوده، فقط دست‌های آن شهرداران، نمایندگان شورای شهر، نمایندگان مجلس، نهادهای بازرسی و نظارتی، معماران، مالکین و ساکنانِ #برج‌باغ‌های_تهران نیست! بلکه دست‌های آلوده‌ی همه ماست؛ همه مایی که دست‌کم می‌توانستیم به این جنایت اعتراض کرده، فریادزده و خاموش ننشینیم؛ اما سکوت کرده، خود را به ندیدن زده و یا اینگونه خود را راضی کردیم که مگر کسی هم به حرفِ ما گوش می‌دهد؟
https://telewebion.com/episode/2008604
🔻این مستند را نه فقط شهروندانِ تهرانی، نه فقط اعضای کنونی شورای شهر تهران، نه فقط #پیروزحناچی، نه فقط #حسن‌روحانی - که دیروز از وجود مجوز ساخت چند خانه در مسیر رود شگفت‌زده و به خشم آمده بود! - نه فقط مقام معظم رهبری که بارها زنهارداده حتی به بهانه ساخت حوزه علمیه هم حق ندارید یک درخت را قطع کنید - بلکه همه مردم ایران باید بارها و بارها ببینند؛ به ویژه آن بخشی را که با عکس‌های هوایی درمی‌یابیم چگونه چندهزارهکتار از باغ‌های ارزشمند شهر آرام آرام و در کمتر از چندسال محو شدند و به جایش برج و مال سربرآورد ...
🔻نباید اجازه دهیم دوباره ۶۲ باغ دیگر در تهران چنین فرجام شومی را تجربه کنند؛ ما نباید به دست خود گورِ خود را بکنیم، باور کنید #خودکشی احمقانه‌ترین اقدام در هر مسلک و مرامی است! نیست؟
https://t.me/darvishnameh/8228
🔹اگر با دست‌های آلوده همراه نیستید، صدای #محمددرویش باشید و نشرش دهید ...🔹
#نه_به_باغ‌کشی_درتهران
#لیست‌امید_ناامیدمان_نکن
#دست‌های_آلوده
#لیلافولادوند
#نه_به_برج‌باغ
🇮🇷: @darvishnameh
✍ این دست‌های آلوده، فقط دست‌های آن شهرداران، نمایندگان شورای شهر، نمایندگان مجلس، نهادهای بازرسی و نظارتی، معماران، مالکین و ساکنانِ #برج‌باغ‌های_تهران نیست! بلکه دست‌های آلوده‌ی همه ماست؛ همه مایی که دست‌کم می‌توانستیم به این جنایت اعتراض کرده، فریادزده و خاموش ننشینیم؛ اما سکوت کرده، خود را به ندیدن زده و یا اینگونه خود را راضی کردیم که مگر کسی هم به حرفِ ما گوش می‌دهد؟
https://telewebion.com/episode/2008604
🔻این مستند را نه فقط شهروندانِ تهرانی، نه فقط اعضای کنونی شورای شهر تهران، نه فقط #پیروزحناچی، نه فقط #حسن‌روحانی - که دیروز از وجود مجوز ساخت چند خانه در مسیر رود شگفت‌زده و به خشم آمده بود! - نه فقط مقام معظم رهبری که بارها زنهارداده حتی به بهانه ساخت حوزه علمیه هم حق ندارید یک درخت را قطع کنید - بلکه همه مردم ایران باید بارها و بارها ببینند؛ به ویژه آن بخشی را که با عکس‌های هوایی درمی‌یابیم چگونه چندهزارهکتار از باغ‌های ارزشمند شهر آرام آرام و در کمتر از چندسال محو شدند و به جایش برج و مال سربرآورد ...
🔻نباید اجازه دهیم دوباره ۶۲ باغ دیگر در تهران چنین فرجام شومی را تجربه کنند؛ ما نباید به دست خود گورِ خود را بکنیم، باور کنید #خودکشی احمقانه‌ترین اقدام در هر مسلک و مرامی است! نیست؟
https://t.me/darvishnameh/8228
🔹اگر با دست‌های آلوده همراه نیستید، صدای #محمددرویش باشید و نشرش دهید ...🔹
#نه_به_باغ‌کشی_درتهران
#لیست‌امید_ناامیدمان_نکن
#دست‌های_آلوده
#لیلافولادوند
#نه_به_برج‌باغ
4_5947371429589681397.mp3
15 MB
🇮🇷: @darvishnameh
🔻سخنرانی #محمددرویش در #دانشگاه_یزد؛ آیا اگر سدهای بیشتری داشتیم، به اقتصاد و طبیعت کشور کمتر خسارت می‌خورد، یا اگر رویشگاه جنگلی انبوه‌تری در هیرکانی و زاگرس می‌داشتیم و به جای ۵۵هزارکیلومتر، برای ۱۴۰هزارکیلومتر مسیر رودخانه‌های ایران حریم سیلابی رودخانه‌ها براساس دوره‌برگشت ۵۰ساله و نه ۲۵ساله تعیین می‌شد؟!
#درس‌آموخته‌های_سیل
https://t.me/darvishnameh/8372
🔻سخنرانی #محمددرویش در #دانشگاه_یزد؛ آیا اگر سدهای بیشتری داشتیم، به اقتصاد و طبیعت کشور کمتر خسارت می‌خورد، یا اگر رویشگاه جنگلی انبوه‌تری در هیرکانی و زاگرس می‌داشتیم و به جای ۵۵هزارکیلومتر، برای ۱۴۰هزارکیلومتر مسیر رودخانه‌های ایران حریم سیلابی رودخانه‌ها براساس دوره‌برگشت ۵۰ساله و نه ۲۵ساله تعیین می‌شد؟!
#درس‌آموخته‌های_سیل
https://t.me/darvishnameh/8372
🔴 میزگرد روزنامه اعتماد درباره بی‌اعتمادی پرشتاب به غلبه‌ی تفکر سازه‌ای در مدیریت آب؛ مهم‌ترین دستاوردِ سیل در نوروز ۱۳۹۸ 🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ شاید از این مفصل‌تر، دقیق‌تر و همه‌سونگرتر در فضای رسانه‌ای کشور نتوان پیامدهای مثبت و منفی یک سیل را تحلیل کرده و از فراکافتش، چراغی ساخت برای آینده ...
#مهدی‌زارع
#اویس‌ترابی
#محمددرویش
#سیل_نعمت_نقمت
https://t.me/mehdi_zare_notes/4571
🇮🇷: @darvishnameh
✍ شاید از این مفصل‌تر، دقیق‌تر و همه‌سونگرتر در فضای رسانه‌ای کشور نتوان پیامدهای مثبت و منفی یک سیل را تحلیل کرده و از فراکافتش، چراغی ساخت برای آینده ...
#مهدی‌زارع
#اویس‌ترابی
#محمددرویش
#سیل_نعمت_نقمت
https://t.me/mehdi_zare_notes/4571
🔻نابودی جاکارتا و شادمانی قدرت‌سالارانِ ابله!🔻
#محمددرویش
صفحه آخر #روزنامه_شرق
۲۳ اردیبهشت ۹۸
http://yon.ir/hK53l
🔴 در حالیکه اندونزی در آستانه فروپاشی ناشی از جهان‌گرمایی است، پومپئو به ابراز شادمانی خود همچنان ادامه می‌دهد!🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ رییس‌جمهور منتخب #اندونزی اخیراً برنامه‌هایی برای جابجایی پایتخت کشور از #جاکارتا - شهری که دارای یکی از بالاترین مقادیرِ فرونشست زمین در دنیا است - اعلام کرد. گزارشی از سال ۲۰۱۸ می‌گوید که جاکارتا، واقع در جزیره جاوه، یکی از آسیب‌پذیرترین شهرهای دنیا در ارتباط با بالا‌آمدن سطح دریاها در نتیجه تغییرات اقلیمی است، این شهر با میزان تقریبا ۱۰ اینج در سال به دلیل استخراج منابع آب زیرزمینی و وزن ساختمانهایش در حال فرونشست است. افزایش احتمالی سطح آبها در حد ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر تا سال ۲۱۰۰ - حتی اگر افزایش دمای زمین در حد ۱.۵ تا ۲ درجه سلسیوس بماند - شرایط را وخیم‌تر خواهد کرد. بنا به گزارش #فایننشال_تایمز، رئیس‌جمهور اندونزی، ژوکو ویدودو گفته که «در جزیره جاوه ۵۷% از کل جمعیت اندونزی- بیش از ۱۴۰ میلیون نفر- زندگی می‌کنند و توانایی تأمین زندگی آنها چه از لحاظ منابع طبیعی مانند آب و چه تردد در آینده امکان‌پذیر نخواهد بود و از این رو من تصمیم گرفتم تا به بیرون از جاوه نقل مکان کنم.» فرونشست جاکارتا مشکلی برای آخر این قرن نیست. بنا به محاسبات موسسه فناوری Bandung در اندونزی ۹۵% از شمال جاکارتا تا سال ۲۰۵۰ به زیر آب فرو خواهد رفت. جاکارتا همچنین در هر دهه شاهد یک سیلاب شدید است و آنچنان پرازدحام که هزینه سالانه ترافیک آن برای اندونزی ۷ میلیارد دلار برآورد شده است. گزینه‌ای برای پایتخت هنوز انتخاب نشده و رئیس‌جمهور از وزاری کابینه خواسته تا پیشنهادات خود را ارایه دهند. وزیر برنامه‌ریزی اعلام کرده که پایتخت جدید احتمالا در مرکز کشور خواهد بود تا بر حس برابری و عدالت تاکید شود، آب آشامیدنی کافی در اختیار داشته باشد و در برابر فجایع طبیعی مانند زلزله، سیل و یا فوران آتشفشانی نسبتا مصون بماند. در حال حاضر Palangkaraya در کالیمانتان در اولویت نخست قرار دارد، اما موجب نگرانی نقل‌مکان انسان به این منطقه جنگلی است. کالیمانتان ریه‌های زمین محسوب می‌شود که با نقل مکان احتمالی پایتخت به آنجا از دست خواهد رفت. برخی از مردم اندونزی کلا درباره جابجایی پایتخت تردید دارند، این بحث از زمانی که اندونزی استقلال خود را در سال ۱۹۴۶ از هلند بدست آورد، وجود دارد. وزیر برنامه‌ریزی تخمین می‌زند که برای اجرای این تصمیم به ده سال زمان و ۳۳ میلیارد دلار نیاز است.
https://ecowatch.com/indonesia-to-move-capital-jakarta-2636197365.html
🔹خواننده عزیز شرق!
همانطور که مشاهده می‌کنید، پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان جهان به نخستین قربانی جدی #جهان‌گرمایی بدل شده و در همان حال، #مایک_پمپئو از آب شدن یخ‌های قطبی در شمالگان ابراز شادمانی کرده و از رونق اقتصادی جدید در ایسلند یخ‌زده سخن می‌گوید. هرچند در مالدیو، اندونزی و شانگهای بالاترین میزان خشم به وزیر خارجه آمریکا بابت چنین سخنان کوته‌بینانه و آزمندانه‌ای نشان داده شده است، اما حقیقت این است که فرجام دنیا با وجود چنین ابلهان قدرت‌سالاری که بویی از اخلاق و جوانمردی نبرده‌اند از اینکه هست، سیاه‌تر خواهد شد ...
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/8376
#محمددرویش
صفحه آخر #روزنامه_شرق
۲۳ اردیبهشت ۹۸
http://yon.ir/hK53l
🔴 در حالیکه اندونزی در آستانه فروپاشی ناشی از جهان‌گرمایی است، پومپئو به ابراز شادمانی خود همچنان ادامه می‌دهد!🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ رییس‌جمهور منتخب #اندونزی اخیراً برنامه‌هایی برای جابجایی پایتخت کشور از #جاکارتا - شهری که دارای یکی از بالاترین مقادیرِ فرونشست زمین در دنیا است - اعلام کرد. گزارشی از سال ۲۰۱۸ می‌گوید که جاکارتا، واقع در جزیره جاوه، یکی از آسیب‌پذیرترین شهرهای دنیا در ارتباط با بالا‌آمدن سطح دریاها در نتیجه تغییرات اقلیمی است، این شهر با میزان تقریبا ۱۰ اینج در سال به دلیل استخراج منابع آب زیرزمینی و وزن ساختمانهایش در حال فرونشست است. افزایش احتمالی سطح آبها در حد ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر تا سال ۲۱۰۰ - حتی اگر افزایش دمای زمین در حد ۱.۵ تا ۲ درجه سلسیوس بماند - شرایط را وخیم‌تر خواهد کرد. بنا به گزارش #فایننشال_تایمز، رئیس‌جمهور اندونزی، ژوکو ویدودو گفته که «در جزیره جاوه ۵۷% از کل جمعیت اندونزی- بیش از ۱۴۰ میلیون نفر- زندگی می‌کنند و توانایی تأمین زندگی آنها چه از لحاظ منابع طبیعی مانند آب و چه تردد در آینده امکان‌پذیر نخواهد بود و از این رو من تصمیم گرفتم تا به بیرون از جاوه نقل مکان کنم.» فرونشست جاکارتا مشکلی برای آخر این قرن نیست. بنا به محاسبات موسسه فناوری Bandung در اندونزی ۹۵% از شمال جاکارتا تا سال ۲۰۵۰ به زیر آب فرو خواهد رفت. جاکارتا همچنین در هر دهه شاهد یک سیلاب شدید است و آنچنان پرازدحام که هزینه سالانه ترافیک آن برای اندونزی ۷ میلیارد دلار برآورد شده است. گزینه‌ای برای پایتخت هنوز انتخاب نشده و رئیس‌جمهور از وزاری کابینه خواسته تا پیشنهادات خود را ارایه دهند. وزیر برنامه‌ریزی اعلام کرده که پایتخت جدید احتمالا در مرکز کشور خواهد بود تا بر حس برابری و عدالت تاکید شود، آب آشامیدنی کافی در اختیار داشته باشد و در برابر فجایع طبیعی مانند زلزله، سیل و یا فوران آتشفشانی نسبتا مصون بماند. در حال حاضر Palangkaraya در کالیمانتان در اولویت نخست قرار دارد، اما موجب نگرانی نقل‌مکان انسان به این منطقه جنگلی است. کالیمانتان ریه‌های زمین محسوب می‌شود که با نقل مکان احتمالی پایتخت به آنجا از دست خواهد رفت. برخی از مردم اندونزی کلا درباره جابجایی پایتخت تردید دارند، این بحث از زمانی که اندونزی استقلال خود را در سال ۱۹۴۶ از هلند بدست آورد، وجود دارد. وزیر برنامه‌ریزی تخمین می‌زند که برای اجرای این تصمیم به ده سال زمان و ۳۳ میلیارد دلار نیاز است.
https://ecowatch.com/indonesia-to-move-capital-jakarta-2636197365.html
🔹خواننده عزیز شرق!
همانطور که مشاهده می‌کنید، پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان جهان به نخستین قربانی جدی #جهان‌گرمایی بدل شده و در همان حال، #مایک_پمپئو از آب شدن یخ‌های قطبی در شمالگان ابراز شادمانی کرده و از رونق اقتصادی جدید در ایسلند یخ‌زده سخن می‌گوید. هرچند در مالدیو، اندونزی و شانگهای بالاترین میزان خشم به وزیر خارجه آمریکا بابت چنین سخنان کوته‌بینانه و آزمندانه‌ای نشان داده شده است، اما حقیقت این است که فرجام دنیا با وجود چنین ابلهان قدرت‌سالاری که بویی از اخلاق و جوانمردی نبرده‌اند از اینکه هست، سیاه‌تر خواهد شد ...
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/8376
روزنامه شرق
نابودي جاکارتا و شادماني قدرت‌سالاران ابله!
محمد درويش
🔺 بخش سوم و پایانی داستان یک سد در صفحه آخر شرق!🔺
#محمددرویش
پنج‌شنبه، ۹خرداد ۱۳۹۸
🇮🇷: @darvishnameh
✍ مجموعه این سه یادداشت را فقط نخوانید! نزد خویش نگاه دارید و گاه به آن نگاهی بیاندازید؛ ردپای تغییر از آگاهی می‌گذرد و برای پایان‌دادن به نهضت سدسازی در ایران، نخست باید روی افکار عمومی تمرکز کرد.
🔹یادمان باشد: برای مردمی که پرچم دانایی را برافراشته‌اند، هرگز هیچ سیاستمداری با گرفتن عکس یادگاری در کنار یک سد بزرگ مخزنی، نمی‌تواند رای جمع کند.
#پایان_دوران_سدسازی_را_اعلام_کنیم
http://www.sharghdaily.ir/fa/main/detail/221932/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%8A%D9%83-%D8%B3%D8%AF--3%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7
#محمددرویش
پنج‌شنبه، ۹خرداد ۱۳۹۸
🇮🇷: @darvishnameh
✍ مجموعه این سه یادداشت را فقط نخوانید! نزد خویش نگاه دارید و گاه به آن نگاهی بیاندازید؛ ردپای تغییر از آگاهی می‌گذرد و برای پایان‌دادن به نهضت سدسازی در ایران، نخست باید روی افکار عمومی تمرکز کرد.
🔹یادمان باشد: برای مردمی که پرچم دانایی را برافراشته‌اند، هرگز هیچ سیاستمداری با گرفتن عکس یادگاری در کنار یک سد بزرگ مخزنی، نمی‌تواند رای جمع کند.
#پایان_دوران_سدسازی_را_اعلام_کنیم
http://www.sharghdaily.ir/fa/main/detail/221932/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%8A%D9%83-%D8%B3%D8%AF--3%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7
🔴 وقتی که اسکندر فیروز هم می‌خندد! 🔴
🇮🇷: @darvishnameh
✍ یادمه حدود یک‌دهه‌ی پیش - سال ۲۰۰۹ - وقتی وبلاگم در یک مسابقه جهانی به عنوان سومین وبلاگ محیط‌زیستی محبوب جهان انتخاب شد، #مهاربیابان‌زایی را فیلتر کردند! چون تازه دریافته بودند که یادداشت‌هایم را مردم جدی می‌گیرند و خوانده می‌شود. اما آن فیلتر، اراده مرا برای کوشش مضاعف و اطلاع‌رسانی بیشتر نه‌تنها کمتر نکرد که بر ابعادش افزود تا اینکه چهارسال بعد - ۲۰۱۴ - در اجلاس جهانی رسانه‌ها در شهر بن آلمان به مقام نخست رسیدم. حالا هم همانطور که می‌بینید سازمان حفاظت محیط‌زیست به فرماندهان یگان حفاظت و محیط‌بانان شریف خود دستور داده تا نه‌فقط با محمد درویش تماس نگیرند، بلکه او را به محدوده‌های چهارگانه تحت حفاظت خود راه هم ندهند! و شما آقای کلانتری عزیز! مسلم بدانید که با این حرکت‌های تمامیت‌خواهانه مبتنی بر منطقِ سرنیزه، نه فقط درویش را محدود نکرده‌اید بلکه او و اندیشه‌هایش را بیش از پیش گسترش داده‌اید.
#محمددرویش_ممنوع‌المناطق
♦️ ادامه در نشانی زیر:
https://instagram.com/p/B1Lk1sGFcdJ/?igshid=ukflpcebpimv
🇮🇷: @darvishnameh
✍ یادمه حدود یک‌دهه‌ی پیش - سال ۲۰۰۹ - وقتی وبلاگم در یک مسابقه جهانی به عنوان سومین وبلاگ محیط‌زیستی محبوب جهان انتخاب شد، #مهاربیابان‌زایی را فیلتر کردند! چون تازه دریافته بودند که یادداشت‌هایم را مردم جدی می‌گیرند و خوانده می‌شود. اما آن فیلتر، اراده مرا برای کوشش مضاعف و اطلاع‌رسانی بیشتر نه‌تنها کمتر نکرد که بر ابعادش افزود تا اینکه چهارسال بعد - ۲۰۱۴ - در اجلاس جهانی رسانه‌ها در شهر بن آلمان به مقام نخست رسیدم. حالا هم همانطور که می‌بینید سازمان حفاظت محیط‌زیست به فرماندهان یگان حفاظت و محیط‌بانان شریف خود دستور داده تا نه‌فقط با محمد درویش تماس نگیرند، بلکه او را به محدوده‌های چهارگانه تحت حفاظت خود راه هم ندهند! و شما آقای کلانتری عزیز! مسلم بدانید که با این حرکت‌های تمامیت‌خواهانه مبتنی بر منطقِ سرنیزه، نه فقط درویش را محدود نکرده‌اید بلکه او و اندیشه‌هایش را بیش از پیش گسترش داده‌اید.
#محمددرویش_ممنوع‌المناطق
♦️ ادامه در نشانی زیر:
https://instagram.com/p/B1Lk1sGFcdJ/?igshid=ukflpcebpimv
🔻اثر سدسازی و طرح‌های انتقال آب در ترکیه، سوریه، ایران و عراق بر تشدید بحران در هورالعظیم، میانرودان، بصره و اروندرود!🔻
منتشرشده در صفحه آخر #روزنامه_شرق
#محمددرویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ اخیراً دیده‌بان حقوق بشر گزارش مفصلی از بحران مدیریت آب در عراق منتشر کرده و در آن به نقش دولت‌های منطقه و ضعف دولت مرکزی در تشدید بحران پرداخته است. این گزارش می‌گوید: هرچند داوری قطعی در مورد تأثیر سدسازی ترکیه - پروژه گاپ - بر کاهش جریان آب به سمت هورالعظیم، بصره و اروندرود کار آسانی نیست؛ اما در عین حال نباید و نمی‌توان از این نقش مخرب به آسانی گذشت. رودخانه فرات نخست از سوریه و پس از رسیدن به داخل عراق از چندین سد عبور می‌کند. درست همین قصه در مورد دجله هم تکرار می‌شود و در بالادست بصره در سرشاخه‌های دجله، ده‌ها سد در ترکیه، ایران و عراق احداث شده است. پروژه گاپ یکی از بزرگترین پروژه‌ها در حوضه رودخانه‌ها در دنیا محسوب می‌شود. ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای از جانب دیدبان حقوق بشر نشان می‌دهد که از اواخر سالهای ۱۹۸۰ پروژه گاپ به ساخت بیش از ۲۰ سد در حوضه آبخیز فرات منجر شده است، از جمله سد آتاترک (در سال ۱۹۹۲) و آلپاسلان-۱ برَجی (در سال ۲۰۰۹). دیگر فعالیت‌ها در این زمینه در طول سال ۲۰۱۵ ادامه داشته‌اند. تصاویر ماهواره‌ای گویای آن هستند که سیستم عظیم سدهای برق‌آبی، تبعات سنگین و حیاتی بر جریان آب در پائین‌دست به سوریه و عراق داشته‌اند، اگر چه به دلیل کمبود داده‌ها از برآورد رودخانه‌های سوریه و به ویژه از سد الثوره، ارزیابی تأثیر بر جریان آب در پائین‌دست به بصره بسیار دشوار است.
سد ایلی‌سو با مخزنی به بزرگی حدود ۲برابرِ کرخه - بزرگترین سد ایران - بزرگترین برنامه از پروژه گاپ، بر دجله در جنوب شرق ترکیه واقع شده و احتمالا روی حجم آورد سالانه دجله به عراق تأثیر دارد. از سال ۲۰۱۶، مقامات رسمی ترکیه و عراق درباره برنامه‌های ترکیه برای پر کردن ایلی‌سو مذاکره دارند، با متخصصینی که کاهش بزرگی از جریان آب دجله را پس از آبگیری ایلی‌سو پیش‌بینی می‌کنند. سد ایلی‌سو تا ماه مارس ۲۰۱۹ خالی مانده بود، اما از ماه آوریل به دلیل ذوب شدن بخش بزرگی از برف‌ها و بارندگی فراوان، به مرور پر شد و اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کرد که آبگیری در ماه ژوئن رسماً آغاز خواهد شد که عملاً چنین هم شد.
در حوضه آبخیز رودخانه دجله، سدسازی در محدوده پروژه گاپ ورای سد ایلی‌سو در حال حاضر جریان دارد. بنا بر تصاویر ماهواره‌ای از سال ۱۹۹۷ تاکنون ۹ سد ساخته شده‌اند که ۶ عدد از آنها، از جمله ایلی‌سو، از سال ۲۰۱۱ به بعد بوده است. علاوه بر این، ارزیابی این تصاویر نشان می‌دهند که دست‌کم شش سد جدید دیگر در حال ساخته شدن هستند که احتمالا از سال ۲۰۲۰ بکار گرفته خواهند شد و سد جدید هفتم نیز در جیزره (جزیره ابن عمر) در حال برنامه‌ریزی است. یک تصویر ماهواره‌ای همچنین دو سد جدید بر رود زاب در ترکیه را نشان می‌دهد که از نوامبر ۲۰۱۸ به راه افتاده و احتمالا بر جریان آب به دجله در پائین‌دست در جنوب موصل تأثیر خواهد داشت.
https://hrw.org/report/2019/07/22/basra-thirsty/iraqs-failure-manage-water-crisis
🔵 خواننده عزیز روزنامه شرق!
در این گزارش تاکید شده که علاوه بر ترکیه، سوریه و عراق، سیاست‌های موسوم به مهار آب‌های مرزی در ایران هم آشکارا ابعاد بحران در هورالعظیم را متاثر کرده است.
♦️پایان بخش نخست؛ ادامه دارد ...
http://www.sharghdaily.ir/fa/pdf
منتشرشده در صفحه آخر #روزنامه_شرق
#محمددرویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ اخیراً دیده‌بان حقوق بشر گزارش مفصلی از بحران مدیریت آب در عراق منتشر کرده و در آن به نقش دولت‌های منطقه و ضعف دولت مرکزی در تشدید بحران پرداخته است. این گزارش می‌گوید: هرچند داوری قطعی در مورد تأثیر سدسازی ترکیه - پروژه گاپ - بر کاهش جریان آب به سمت هورالعظیم، بصره و اروندرود کار آسانی نیست؛ اما در عین حال نباید و نمی‌توان از این نقش مخرب به آسانی گذشت. رودخانه فرات نخست از سوریه و پس از رسیدن به داخل عراق از چندین سد عبور می‌کند. درست همین قصه در مورد دجله هم تکرار می‌شود و در بالادست بصره در سرشاخه‌های دجله، ده‌ها سد در ترکیه، ایران و عراق احداث شده است. پروژه گاپ یکی از بزرگترین پروژه‌ها در حوضه رودخانه‌ها در دنیا محسوب می‌شود. ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای از جانب دیدبان حقوق بشر نشان می‌دهد که از اواخر سالهای ۱۹۸۰ پروژه گاپ به ساخت بیش از ۲۰ سد در حوضه آبخیز فرات منجر شده است، از جمله سد آتاترک (در سال ۱۹۹۲) و آلپاسلان-۱ برَجی (در سال ۲۰۰۹). دیگر فعالیت‌ها در این زمینه در طول سال ۲۰۱۵ ادامه داشته‌اند. تصاویر ماهواره‌ای گویای آن هستند که سیستم عظیم سدهای برق‌آبی، تبعات سنگین و حیاتی بر جریان آب در پائین‌دست به سوریه و عراق داشته‌اند، اگر چه به دلیل کمبود داده‌ها از برآورد رودخانه‌های سوریه و به ویژه از سد الثوره، ارزیابی تأثیر بر جریان آب در پائین‌دست به بصره بسیار دشوار است.
سد ایلی‌سو با مخزنی به بزرگی حدود ۲برابرِ کرخه - بزرگترین سد ایران - بزرگترین برنامه از پروژه گاپ، بر دجله در جنوب شرق ترکیه واقع شده و احتمالا روی حجم آورد سالانه دجله به عراق تأثیر دارد. از سال ۲۰۱۶، مقامات رسمی ترکیه و عراق درباره برنامه‌های ترکیه برای پر کردن ایلی‌سو مذاکره دارند، با متخصصینی که کاهش بزرگی از جریان آب دجله را پس از آبگیری ایلی‌سو پیش‌بینی می‌کنند. سد ایلی‌سو تا ماه مارس ۲۰۱۹ خالی مانده بود، اما از ماه آوریل به دلیل ذوب شدن بخش بزرگی از برف‌ها و بارندگی فراوان، به مرور پر شد و اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کرد که آبگیری در ماه ژوئن رسماً آغاز خواهد شد که عملاً چنین هم شد.
در حوضه آبخیز رودخانه دجله، سدسازی در محدوده پروژه گاپ ورای سد ایلی‌سو در حال حاضر جریان دارد. بنا بر تصاویر ماهواره‌ای از سال ۱۹۹۷ تاکنون ۹ سد ساخته شده‌اند که ۶ عدد از آنها، از جمله ایلی‌سو، از سال ۲۰۱۱ به بعد بوده است. علاوه بر این، ارزیابی این تصاویر نشان می‌دهند که دست‌کم شش سد جدید دیگر در حال ساخته شدن هستند که احتمالا از سال ۲۰۲۰ بکار گرفته خواهند شد و سد جدید هفتم نیز در جیزره (جزیره ابن عمر) در حال برنامه‌ریزی است. یک تصویر ماهواره‌ای همچنین دو سد جدید بر رود زاب در ترکیه را نشان می‌دهد که از نوامبر ۲۰۱۸ به راه افتاده و احتمالا بر جریان آب به دجله در پائین‌دست در جنوب موصل تأثیر خواهد داشت.
https://hrw.org/report/2019/07/22/basra-thirsty/iraqs-failure-manage-water-crisis
🔵 خواننده عزیز روزنامه شرق!
در این گزارش تاکید شده که علاوه بر ترکیه، سوریه و عراق، سیاست‌های موسوم به مهار آب‌های مرزی در ایران هم آشکارا ابعاد بحران در هورالعظیم را متاثر کرده است.
♦️پایان بخش نخست؛ ادامه دارد ...
http://www.sharghdaily.ir/fa/pdf
Human Rights Watch
Basra is Thirsty
This report found that the crisis is a result of complex factors that if left unaddressed will most likely result in future water-borne disease outbreaks and continued economic hardship. The authorities at the local and federal level have done little to address…
🔻بخش دوم و پایانی یادداشتم در شرق؛ همه در مصیبت غرب شریک جرم هستیم!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
✍ فعالیت‌های سدسازی در ارتباط با توسعه کشاورزی در ایران در قلمرو سه رودخانه عمده از اواخر سالهای ۱۹۹۰ عواقب منفی چشمگیری بر جریان آب به #دجله در بالادست #بصره و در پائین‌دست به شط‌العرب (اروندرود) داشته است. ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای قدیمی توسط دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهد که تا سال ۱۹۹۷ در حوضه آبخیز رودخانه #سیروان که در جنوب به سد حمرین/عراق وارد می‌شود، تنها دو سد فعال وجود داشته‌اند. از آن به بعد اما ۱۲ سد جدید ساخته شده‌اند، که ۹ عدد از آنها از سال ۲۰۱۱ بوده و یکی از آنها از سال ۲۰۱۹ به کار گرفته شده است. تصاویر حاکی از آنند که در حوضه آبخیز رود #کرخه تا سال ۲۰۰۱ که نخستین و بزرگترین سد ایران ساخته شد، هیج سدی وجود نداشت. سپس بین سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۷ پنج سد دیگر در بالادست اضافه شدند. در حوضه آبخیز کارون تصاویر نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۰۱ چهار سد فعالیت داشتند؛ بین سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۳ هشت سد دیگر به آنها افزوده شدند و درنهایت #سد_گتوند آبگیری شده است. دکتر ال‌اجودی، معاون فرماندار بصره می‌گوید: تا زمان ساخته شدن سدها در امتداد کارون، ۷۵% از آب مصرفی بصره از کارون سرچشمه می‌گرفت و به شط‌العرب - اروندرود - سرازیر می‌شد. مقامات عراقی بر تاثیرات منفی سدهای برق‌آبی در ایران بر جریان آب به شط‌العرب تأکید می‌کنند، اگرچه این احتمال وجود دارد که توسعه کشاورزی در ایران بر کاهش جریان آب، اگر که نه بیشتر، اما به همان اندازه سدسازی تأثیر داشته. علاوه بر ساخت سریع سدهای برق‌آبی، ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای گسترش قابل ملاحظه‌ای در زمینه #کشت_نیشکر و پرورش ماهی را در طول ۲۵ سال آشکار می‌کنند. تصاویر نشان می‌دهند که مصرف آب از جانب صنعت نیشکر در این منطقه تأثیر چشمگیری به کاهش جریان آب به اروندرود داشته است. کشت نیشکر از نیمه سالهای ۱۹۹۰ در منطقه #شوش، آنجا که کرخه و کارون به یکدیگر می‌رسند، آغاز شد و تا اوایل سالهای ۲۰۰۰ به سرعت توسعه پیدا کرد. تصاویر ماهواره‌ای در بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ سه محدوده بزرگ کشت نیشکر و یک محل پرورش ماهی را در جنوب اهواز به مقیاس در مجموع ۱۰۰هزار هکتار نشان می‌دهند. تغذیه این مزارع شبکه پیچیده‌ای از چندین هزار کیلومتر کانال‌های سطحی و ده‌ها ایستگاه پمپاژ است که آب را از کرخه و کارون بیرون می‌کشد. اگرچه دیدبان حقوق بشر قادر نیست تا کمیت مصرف آب را محاسبه کند، اما واضح است که مقیاس و شدت انحراف آب برای کشت نیشکر آنطور که در تصاویر ماهواره‌ای دیده می‌شود، بر کاهش جریان آب اروندرود در حد چشمگیری تأثیرگذار است. علاوه بر این می‌توان افزایش چشمگیری از پوشش گیاهی در امتداد ساحل دز و کارون از سال ۲۰۰۱ را مشاهده کرد. در پائین‌دست سد دز و بالادست گتوند. جدا از مزارع عمده کشت نیشکر، تصاویر گسترش مکان‌های پرورش ماهی و دیگر محصولات کشاورزی را در امتداد نزدیک به ۸۰ کیلومتر آخر رود کارون را پیش از ریخته شدن به اروندرود در عراق نشان می‌دهند. تصاویر بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۱۷ حاکی از آنند که کشاورزی در طول رودخانه بهمن‌شیر و به موازات کارون افزایش پیدا کرده که در مقایسه با کاهش کشاورزی در ساحل سمت راست اروندرود در عراق، تضاد فاحشی را نمایان می‌کنند.
🔻و این قصه‌ی پرغصه‌ی ما در منطقه‌ای است که طبیعتش از سیاست‌های آبی چهار کشور ترکیه، ایران، سوریه و عراق هر روز بیشتر از روز قبل می‌خراشد و فرسوده می‌شود. انگار تراژدی منابع عام و هشدار #گرت_هاردین آشکارتر از هرجای دیگری در غرب ایران، میانرودان، پایبن‌دست دجله و فرات و هورالعظیم درک می‌شود!
https://t.me/darvishnameh/8679
🇮🇷: @darvishnameh
✍ فعالیت‌های سدسازی در ارتباط با توسعه کشاورزی در ایران در قلمرو سه رودخانه عمده از اواخر سالهای ۱۹۹۰ عواقب منفی چشمگیری بر جریان آب به #دجله در بالادست #بصره و در پائین‌دست به شط‌العرب (اروندرود) داشته است. ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای قدیمی توسط دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهد که تا سال ۱۹۹۷ در حوضه آبخیز رودخانه #سیروان که در جنوب به سد حمرین/عراق وارد می‌شود، تنها دو سد فعال وجود داشته‌اند. از آن به بعد اما ۱۲ سد جدید ساخته شده‌اند، که ۹ عدد از آنها از سال ۲۰۱۱ بوده و یکی از آنها از سال ۲۰۱۹ به کار گرفته شده است. تصاویر حاکی از آنند که در حوضه آبخیز رود #کرخه تا سال ۲۰۰۱ که نخستین و بزرگترین سد ایران ساخته شد، هیج سدی وجود نداشت. سپس بین سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۷ پنج سد دیگر در بالادست اضافه شدند. در حوضه آبخیز کارون تصاویر نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۰۱ چهار سد فعالیت داشتند؛ بین سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۳ هشت سد دیگر به آنها افزوده شدند و درنهایت #سد_گتوند آبگیری شده است. دکتر ال‌اجودی، معاون فرماندار بصره می‌گوید: تا زمان ساخته شدن سدها در امتداد کارون، ۷۵% از آب مصرفی بصره از کارون سرچشمه می‌گرفت و به شط‌العرب - اروندرود - سرازیر می‌شد. مقامات عراقی بر تاثیرات منفی سدهای برق‌آبی در ایران بر جریان آب به شط‌العرب تأکید می‌کنند، اگرچه این احتمال وجود دارد که توسعه کشاورزی در ایران بر کاهش جریان آب، اگر که نه بیشتر، اما به همان اندازه سدسازی تأثیر داشته. علاوه بر ساخت سریع سدهای برق‌آبی، ارزیابی تصاویر ماهواره‌ای گسترش قابل ملاحظه‌ای در زمینه #کشت_نیشکر و پرورش ماهی را در طول ۲۵ سال آشکار می‌کنند. تصاویر نشان می‌دهند که مصرف آب از جانب صنعت نیشکر در این منطقه تأثیر چشمگیری به کاهش جریان آب به اروندرود داشته است. کشت نیشکر از نیمه سالهای ۱۹۹۰ در منطقه #شوش، آنجا که کرخه و کارون به یکدیگر می‌رسند، آغاز شد و تا اوایل سالهای ۲۰۰۰ به سرعت توسعه پیدا کرد. تصاویر ماهواره‌ای در بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ سه محدوده بزرگ کشت نیشکر و یک محل پرورش ماهی را در جنوب اهواز به مقیاس در مجموع ۱۰۰هزار هکتار نشان می‌دهند. تغذیه این مزارع شبکه پیچیده‌ای از چندین هزار کیلومتر کانال‌های سطحی و ده‌ها ایستگاه پمپاژ است که آب را از کرخه و کارون بیرون می‌کشد. اگرچه دیدبان حقوق بشر قادر نیست تا کمیت مصرف آب را محاسبه کند، اما واضح است که مقیاس و شدت انحراف آب برای کشت نیشکر آنطور که در تصاویر ماهواره‌ای دیده می‌شود، بر کاهش جریان آب اروندرود در حد چشمگیری تأثیرگذار است. علاوه بر این می‌توان افزایش چشمگیری از پوشش گیاهی در امتداد ساحل دز و کارون از سال ۲۰۰۱ را مشاهده کرد. در پائین‌دست سد دز و بالادست گتوند. جدا از مزارع عمده کشت نیشکر، تصاویر گسترش مکان‌های پرورش ماهی و دیگر محصولات کشاورزی را در امتداد نزدیک به ۸۰ کیلومتر آخر رود کارون را پیش از ریخته شدن به اروندرود در عراق نشان می‌دهند. تصاویر بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۱۷ حاکی از آنند که کشاورزی در طول رودخانه بهمن‌شیر و به موازات کارون افزایش پیدا کرده که در مقایسه با کاهش کشاورزی در ساحل سمت راست اروندرود در عراق، تضاد فاحشی را نمایان می‌کنند.
🔻و این قصه‌ی پرغصه‌ی ما در منطقه‌ای است که طبیعتش از سیاست‌های آبی چهار کشور ترکیه، ایران، سوریه و عراق هر روز بیشتر از روز قبل می‌خراشد و فرسوده می‌شود. انگار تراژدی منابع عام و هشدار #گرت_هاردین آشکارتر از هرجای دیگری در غرب ایران، میانرودان، پایبن‌دست دجله و فرات و هورالعظیم درک می‌شود!
https://t.me/darvishnameh/8679
Telegram
محمد درویش
🔻اثر سدسازی و طرح‌های انتقال آب در ترکیه، سوریه، ایران و عراق بر تشدید بحران در هورالعظیم، میانرودان، بصره و اروندرود!🔻
منتشرشده در صفحه آخر #روزنامه_شرق
#محمددرویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ اخیراً دیده‌بان حقوق بشر گزارش مفصلی از بحران مدیریت آب در عراق منتشر…
منتشرشده در صفحه آخر #روزنامه_شرق
#محمددرویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ اخیراً دیده‌بان حقوق بشر گزارش مفصلی از بحران مدیریت آب در عراق منتشر…
🔻مالچپاشی روشی غیرعلمی، غیر اقتصادی و ضد محیط‌زیستی است🔻
♦️گفتگوی خبرگزاری فارس با محمد درویش؛ ۱۴ فروردین ۱۳۹۹
🇮🇷: @darvishnameh
✍ محمد درویش عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز، در خصوص عملیات مالچپاشی در خوزستان گفت: مالچپاشی اصولاً در جایی توصیه می‌شود که میانگین ریزش‌های آسمانی‌اش کمتر از ۸۰ میلی‌متر در سال بوده و در نزدیکی سکونت‌گاه‌های انسانی و یا سازه‌های راهبردی مثل خطوط آهن یا سایتی که باید از هجوم گردوغبار و شن‌های روان محفوظ بماند، قرار داشته باشد.
🔵 استفاده از مالچ بیولوژیک تایید نشده است:
عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور در رابطه با ادعای برخی مسؤولان مبنی بر استفاد از مالچ بیولوژیک، عنوان کرد: تاکنون در بخش تحقیقات بیابان نتوانستیم به جایگزینی برسیم که هم قیمت آن مناسب باشد و هم ماندگاری خوبی داشته باشد، بر همین اساس، استفاده از این مالچ تأیید نشد. این فعال محیط زیست افزود: مالچ‌های بیولوژیک در عین اینکه اثرات محیط‌زیستی بسیاری کمی دارد، اما اغلب هم صرفه اقتصادی نداشته و هم ماندگاری کمتری دارند. درویش با اشاره به اعتراض‌های اخیر فعالان محیط زیست در خصوص مالچ‌باشی منطقه «بیت کوصر» دشت آزادگان، گفت: اکنون چه در منطقه بیت کوصر و چه در کل استان متوسط میزان ریزش‌های آسمانی به مراتب بیشتر از ۸۰میلی‌متر است. وی گفت: باید از اسفند تا پایان خرداد گونه‌های علفی یک‌ساله‌ای که بذر و گل می‌دهند، حفظ کنیم و نگذاریم مورد چرای دام قرار گیرند، چنانچه این همکاری با کمک جامعه محلی رخ دهد اثرات مثبت آن، هم به مراتب بیشتر از مالچپاشی خواهد بود و هم جامعه محلی سود بیشتری خواهد برد. درویش با تأکید بر اینکه ما این تجربه را در مناطق مختلفی چون میان‌دشت داشتیم و اینگونه نیست که بخواهیم با آزمون و خطا آن را اجرایی کنیم، افزود: چرا باید با مالچپاشی دمای سطح زمین را افزایش دهیم، رنگ خاک را تیره، پوشش گیاهی منطقه و بسیاری از جانداران و میکوریزها را از بین ببریم و میلیاردها تومان از پول این مملکت را صرف خرید و پاشیدن این مازوت به شدت خطرناک کنیم؟
🔵 سازمان جنگلها از نتایج پژوهش‌های مالچپاشی استفاده نمی‌کند!
وی در پاسخ به این سوال که چرا دولت برای تثبیت شن‌های روان اصرار به استفاده از مالچپاشی دارد؟ گفت: این یک پرسش کلیدی است، در یکی از بخش‌های مؤسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور، استاد امیرحسین لقمان، پژوهش‌گر پیش‌کسوت و نام‌آشنای حوزه بیابان به کمک همکارانش پژوهشی را در این خصوص انجام داد و شرایط را برای تثبیت مناطق بیابانی با و بدون مالچ نفتی بررسی کرد، نتایج این پژوهش هم در اختیار سازمان جنگلها قرار داده شد. درویش افزود: با توجه به اینکه بازوی مشورتی سازمان جنگلها مؤسسه ما بوده و باید به آنها راهکار و نقشه بدهیم اما آنها حتی به نزدیکترین ارگانی که باید از آن مشورت بگیرند، توجه نکردند و روش‌هایی را به کار می‌برند که تبعات محیط‌زیستی خطرناکی دارد و تاب‌آوری منطقه را پایین می‌آورد. وی در پاسخ به این پرسش که چرا سازمان جنگلها همچنان اصرار بر مالچپاشی دارد؟ عنوان کرد: یک تفکر قدیمی در سازمان حاکم است که مثلاً ۶۰ سال پیش در حارث‌آباد سبزوار برای تثبیت مناطق بیابانی از مالچ استفاده می‌کردیم و جواب داده است، بله خیلی از روش‌ها ممکن است جواب بده، اما به چه قیمتی؟ چرا از تجربیات جدید که آسیبی به محیط‌زیست نمی‌رساند، استفاده نکنیم.
#نه_به_مالچپاشی
#امیرحسین_لقمان
#بیت_کوصر
#خوزستان
#محمددرویش
#بخش_تحقیقات_بیابان
#موسسه_تحقیقات_جنگلها_و_مراتع_کشور
https://farsnews.ir/khuzestan/news/13990114000588
♦️گفتگوی خبرگزاری فارس با محمد درویش؛ ۱۴ فروردین ۱۳۹۹
🇮🇷: @darvishnameh
✍ محمد درویش عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز، در خصوص عملیات مالچپاشی در خوزستان گفت: مالچپاشی اصولاً در جایی توصیه می‌شود که میانگین ریزش‌های آسمانی‌اش کمتر از ۸۰ میلی‌متر در سال بوده و در نزدیکی سکونت‌گاه‌های انسانی و یا سازه‌های راهبردی مثل خطوط آهن یا سایتی که باید از هجوم گردوغبار و شن‌های روان محفوظ بماند، قرار داشته باشد.
🔵 استفاده از مالچ بیولوژیک تایید نشده است:
عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور در رابطه با ادعای برخی مسؤولان مبنی بر استفاد از مالچ بیولوژیک، عنوان کرد: تاکنون در بخش تحقیقات بیابان نتوانستیم به جایگزینی برسیم که هم قیمت آن مناسب باشد و هم ماندگاری خوبی داشته باشد، بر همین اساس، استفاده از این مالچ تأیید نشد. این فعال محیط زیست افزود: مالچ‌های بیولوژیک در عین اینکه اثرات محیط‌زیستی بسیاری کمی دارد، اما اغلب هم صرفه اقتصادی نداشته و هم ماندگاری کمتری دارند. درویش با اشاره به اعتراض‌های اخیر فعالان محیط زیست در خصوص مالچ‌باشی منطقه «بیت کوصر» دشت آزادگان، گفت: اکنون چه در منطقه بیت کوصر و چه در کل استان متوسط میزان ریزش‌های آسمانی به مراتب بیشتر از ۸۰میلی‌متر است. وی گفت: باید از اسفند تا پایان خرداد گونه‌های علفی یک‌ساله‌ای که بذر و گل می‌دهند، حفظ کنیم و نگذاریم مورد چرای دام قرار گیرند، چنانچه این همکاری با کمک جامعه محلی رخ دهد اثرات مثبت آن، هم به مراتب بیشتر از مالچپاشی خواهد بود و هم جامعه محلی سود بیشتری خواهد برد. درویش با تأکید بر اینکه ما این تجربه را در مناطق مختلفی چون میان‌دشت داشتیم و اینگونه نیست که بخواهیم با آزمون و خطا آن را اجرایی کنیم، افزود: چرا باید با مالچپاشی دمای سطح زمین را افزایش دهیم، رنگ خاک را تیره، پوشش گیاهی منطقه و بسیاری از جانداران و میکوریزها را از بین ببریم و میلیاردها تومان از پول این مملکت را صرف خرید و پاشیدن این مازوت به شدت خطرناک کنیم؟
🔵 سازمان جنگلها از نتایج پژوهش‌های مالچپاشی استفاده نمی‌کند!
وی در پاسخ به این سوال که چرا دولت برای تثبیت شن‌های روان اصرار به استفاده از مالچپاشی دارد؟ گفت: این یک پرسش کلیدی است، در یکی از بخش‌های مؤسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور، استاد امیرحسین لقمان، پژوهش‌گر پیش‌کسوت و نام‌آشنای حوزه بیابان به کمک همکارانش پژوهشی را در این خصوص انجام داد و شرایط را برای تثبیت مناطق بیابانی با و بدون مالچ نفتی بررسی کرد، نتایج این پژوهش هم در اختیار سازمان جنگلها قرار داده شد. درویش افزود: با توجه به اینکه بازوی مشورتی سازمان جنگلها مؤسسه ما بوده و باید به آنها راهکار و نقشه بدهیم اما آنها حتی به نزدیکترین ارگانی که باید از آن مشورت بگیرند، توجه نکردند و روش‌هایی را به کار می‌برند که تبعات محیط‌زیستی خطرناکی دارد و تاب‌آوری منطقه را پایین می‌آورد. وی در پاسخ به این پرسش که چرا سازمان جنگلها همچنان اصرار بر مالچپاشی دارد؟ عنوان کرد: یک تفکر قدیمی در سازمان حاکم است که مثلاً ۶۰ سال پیش در حارث‌آباد سبزوار برای تثبیت مناطق بیابانی از مالچ استفاده می‌کردیم و جواب داده است، بله خیلی از روش‌ها ممکن است جواب بده، اما به چه قیمتی؟ چرا از تجربیات جدید که آسیبی به محیط‌زیست نمی‌رساند، استفاده نکنیم.
#نه_به_مالچپاشی
#امیرحسین_لقمان
#بیت_کوصر
#خوزستان
#محمددرویش
#بخش_تحقیقات_بیابان
#موسسه_تحقیقات_جنگلها_و_مراتع_کشور
https://farsnews.ir/khuzestan/news/13990114000588