🇮🇷: @darvishnameh

🔴 بررسی ردپای انسان در تشدید رخدادهای نامعمول محیطی ویرانگر از جنگلهای پورتوریکو تا #رویشگاه_هیرکانی!
👇
https://goo.gl/fzGLFT

#ستون_قلم_سبز_همشهری

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 از جنگلهای حاره ای در پورتوریکو تا هیرکانی در ایران چقدر راه است؟! 🔴

1⃣ در طول چند سال گذشته گزارشها و مشاهدات متعددی به ثبت رسیده که آشکارا نشان از آغاز خشکی توده های جنگلی پهن برگ در هیرکانی است؛ مشاهداتی که از هر سه استان گیلان، مازندران و گلستان دریافت شده است. واقعیت نگران کننده ای که از پس این مشاهدات برجسته می نماید، آن است که آیا آستانه تحمل تاب آوری هیرکانی به دلیل تشدید تغییرات اقلیمی و خشکسالی به پایان رسیده و ما باید خود را برای آغاز دوران انقراض هیرکانی آماده کنیم؟ و آیا اگر چنین است، دست درازی های بیشترِ انسان ساخت؛ مانند تداوم فشار دام، سدسازی، احداث جاده های جنگلی و بزرگراه هایی چون تهران- شمال بر ابعاد شتابناکِ این فروپاشی برگشت ناپذیر نمی افزاید؟ آخرین آمار از مساحت جنگلهای شمال کشور با حدود ۱.۶ میلیون هکتار - که توسط همکارانم در بخش تحقیقات جنگل موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور فراهم شده - اشاره به کاهش ۱.۹ میلیون هکتاری وسعت این دیرینه ترین رویشگاه جنگلی جهان در طول حدود ۶ دهه گذشته - تقریباً پس از انقراض ببر هیرکانی در دهه ۳۰ شمسی - است. پرسش این است که آیا آن انقراضِ تلخ، آغازگرِ انقراض بزرگترِ زیستگاه ببر از آستارا تا گلیداغی بوده و اگر چنین است، پیام انقراض قریب الوقوع یوزپلنگ آسیایی چیست؟

2⃣ در این باره اخیراً گزارش تامل برانگیزی در #نیویورک_تایمز منتشر شده که می تواند برای خواننده پیگیر و علاقه مند ستون #قلم_سبز جالب باشد؛ زیرا عملاً درخواهد یافت که بین آن انقراض در شمال ایران تا جنگلهای حاره ای #پورتوریکو در آمریکای لاتین، خیلی هم راهی نیست! هست؟

3⃣ زماني كه طوفان ماريا در سپتامبر گذشته پورتوريكو را در هم كوبيد، بام خانه ها را از جا كند، مناطق مسكوني را زير آب برد، شبكه برق جزيره را ويران كرد و يك فاجعه انساني بجا گذاشت كه پورتوريكو هنوز پس از ماهها در حال ترميم اين عواقب است. اما ماريا به همان اندازه هم طبيعت را ناچار به پرداخت هزينه كرد. بادهايي با سرعت حدود ٢٥٠ كيلومتر در ساعت هزاران هكتار از درختان را منهدم كرد، از جمله بخش بزرگي از پارك ملي اِليونكي، ٢٨ هزار هكتار از جنگلهاي باراني سرسبز در شرق سن خوان، پايتخت پورتوريكو. براي گروهي از پژوهشگران كه مسير پرشيبي از كوههاي پارك ملي را به پايين مي آمدند، تخريب به خوبي آشكار بود. ماموریت اين گروه با سرپرستي ماريا اوريارته، يك بومشناس از دانشگاه كلمبيا، بررسي ابعاد تخريب و درك بهتر افزايش خطر تغییرات آب و هوايی است. پيش از توفان ماريا، كوهستان در پناه تاج پوشش گسترده و متراکمی از نخلهاي پربرگ سييِرا و سكروپيا بود كه از تابش بخش بزرگي از نور خورشيد به سطح زمین جلوگيري مي كردند. اما بادها بسياري از برگها را از درختان جدا كردند و شاخه ها را شكستند. دامنه شيب دار كوه اكنون بدون پوشش زير آسمان قرار گرفته و اینک حومه سن خوان كه معمولا از ديد پنهان بود، تا مسافت زيادي قابل رويت است. اين پژوهش شامل ارزيابي آسيب به تك تك درختان در يك منطقه معين است و بررسي مي كند كه چگونه توفانهاي سهمگين بر مقدار كربني كه جنگلها از نيوار جذب و ذخيره مي كنند، تأثيرگذار است.

7⃣ پرسشی که با خواندن این گزارش در ذهن هر پژوهشگرِ مستقل نگرانِ سرنوشت هیرکانی شکل می گیرد، آن است که آیا تعلل در اجرای دقیق طرح تنفس جنگل و در عوض تبدیل هیرکانی به کارگاه بزرگ سدسازی، جاده سازی، تولید گوشت قرمز و ویلاسازی؛ ایرانیان را آماده وداعی تلخ با ریه های بی رقیب و تولیدکننده اکسیژن سرزمین مادری شان - زودتر از آنچه تصور می کردند - نمی کند؟! این پرسشی است که کودکان دبستانی امروز در نوشهر، میاندشت و چوبر هم تا قبل از پایان دوره دبیرستان، پاسخش را با اشک و آه و حسرت خواهند یافت! نخواهند یافت؟

🔻 نسخه کامل این مقاله در نشانی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6881

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 منتظر یک یادداشت عجیب در #ستون_قلم_سبز همشهری در روز چهارشنبه، ۱۹ اردیبهشت باشید!
👇
https://goo.gl/TbYcJv

#کویرهای_دریایی
#مناطق_مرده

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 یادداشت امروزم را در #ستون_قلم_سبز همشهری بخوانید تا دریابید که مرز تخریب و ویرانی زیستی را چگونه تا اقیانوسها و دریاهای آزاد گسترش داده ایم!
👇
https://t.me/darvishnameh/7073

🇮🇷: @darvishnameh

🔴از #کویرهای_دریایی چه می دانیم؟!🔴

🖋 اغلب مردم با واژه هایی چون #کویر و #بیابان آشنایی داشته و می دانند به سرزمینهایی گفته می شود که کیفیت حیات در آنها به نسبت دیگر بوم سازگانهای موجود در کره زمین به شدت تقلیل یافته است. اینک اما پروفسور #دانلد_اسكاويا، استاد بازنشسته رشته محيط زيست و توسعه پايدار از #دانشگاه_ميشيگان نتایج پژوهشهای اخیرش را منتشر کرده که نشان می دهد، مناطقی به مراتب مرده تر از بیابان و کویر هم در کره زمین وجود دارد، آن هم نه در خشکی ها که در قلمرو آبهای آزاد! در حقیقت، #مناطق_مرده يك چالش آلودگي آب در سطح جهاني به شمار می روند، اما با تلاشهاي پايدار و رفتارهای علمی مي توان آنها را به زندگي بازگرداند.
اخیراً پژوهشگران يك منطقه مرده -dead zone-را به بزرگي فلوريدا در نزدیکترین فاصله به ایران شناسايي كرده اند كه درياي عمان را به خليج فارس ارتباط مي دهد. در حال حاضر در سراسر دنيا بيش از ٤٠٠ منطقه مرده در اقيانوسها و درياچه ها وجود دارند؛ آنجا كه اكسيژن آب آن اندازه كم است كه هيچ آبزي توان زنده بودن را ندارد.
مناطق مرده زماني شكل مي گيرند كه ارگانيسم هاي دريايي اكسيژن تجزيه شده را سريعتر از آن مقدار كه در دسترس داشته باشند، مصرف مي كنند. اين معمولا زمانی رخ مي دهد كه لايه آب گرم روي لايه آب سرد قرار مي گيرد يا آب شيرين روي آب شورتر مي نشيند- بطور مثال آنجا كه يك رودخانه به دريا مي رسد. درچنين شرايطي لايه آب بالا تراكم كمتري دارد و شناور است. لايه هاي موجود كمتر با يكديگر مخلوط مي شوند و در اينصورت مقدار اكسيژن كمي از نيوار - اتمسفر - به لايه هاي پايينتر مي رسد.
مولفه های ديگر، مواد ارگانيك در آب است. اين مواد مي توانند از فاضلابهاي تصفيه نشده منجر شوند يا از رشد جلبكها و در كنار آنها پلانكتونها و ماهيهاي مرده. اين پروسه مي تواند مقدار بيشتر و يا همه اكسيژن آب را مصرف كند.
دماي هوا نيز يك فاكتور ديگر است. دماهاي بالا به رشد سريعتر جلبكها كمك مي كنند، به شكل گيري لايه ها در آب شتاب مي بخشند و موجب مي شوند تا مقدار اكسيژنی كه آب قادر به نگهداشتن آن است، كاهش پيدا كند. تغييرات اقليمی، افزايش دما و وخيم تر شدن مولفه های زیستی به دلیل ورود فاضلابهای آلوده، رزمایشهای دریایی، آلودگی ناشی از تردد کشتیها و سوخت آنها و حوادث دریایی و پساب ناشی از آب شیرین کن ها، از جمله مهمترین دلایل افزایش کمی و کیفی مناطق مرده در جهان هستند.
اما بزرگترين دليل، آلودگي ناشي از مواد مغذي -ورودي نيتروژن و فسفر بيش از حد به آب-است. اين مواد رشد جلبكها را تحريك مي كنند. منبع آنها تصفيه خانه هاي فاضلابهاي شهري و صنعتي است و از جهتي ديگر افزايش كودهاي شيميايي از كشاورزيهاي صنعتي در سطح بزرگ.
يك بررسي اخير در مقياس جهاني نشان مي دهد كه مناطق خالي شده از اكسيژن در آبهاي باز از ميانه قرن بيستم تاكنون در حد ميليونها كيلومتر مربع گسترش پيدا كرده اند و غلظت اكسيژن در صدها منطقه ساحلي مانند #خليج_مكزيك اكنون آن اندازه پايين آمده اند كه توزيع و فراواني ماهيها را به شدت محدود كرده است. اين عواقب همچنين در دهانه رودخانه ها و درياچه هاي بزرگ محسوس هستند.
مناطق مرده گسترده در برابر تغيير مقاوم هستند. اما با كاهش مواد مغذي در Chesapeake Bay بهبودي اين منطقه آغاز شده. جوامع اطراف درياچه ايري در حد بسيار قابل توجهي مناطق مرده خود و شكوفايي جلبكي در سالهاي ١٩٧٠ را با تقليل ورودي فسفر كاهش دادند. با اين وجود، در حال حاضر اين موارد در دریای عمان و نزدیک #تنگه_هرمز ظاهر شده اند و مدركي است كه نشان مي دهد اين معضل بحرانی در حال جريان و افزایش است.

🔻خواننده عزیز #درویشنامه!
شاید برایتان جالب باشد که بدانید فرآیندهای #سدسازی و #طرحهای_انتقال_آب که به صورت مصنوعی امکان وقوع جریانهای سیلابی را کاهش می دهند، خود یکی از عوامل آفرینش مناطق مرده در محیطهای آبی محسوب می شوند. به عبارت دیگر، هرچقدر که از دبی رودخانه ها در هنگام ورود به دریاهای آزاد بکاهیم و هرچقدر که زهاب و فاضلاب و شیرابه بیشتری در آنها رها سازیم، یعنی: به دست خود مرگ خلیج فارس، دریای عمان و دریای کاسپین را به جلو انداخته ایم!
👇
https://t.me/darvishnameh/7073

🇮🇷: @darvishnameh

✅ یادداشت امروزم در #ستون_قلم_سبز همشهری را بخوانید تا دریابید چرا دوست آسمان - #دوچرخه - دشمنِ خیلی هاست؟!
👇
https://goo.gl/94x41Y

🔴 چرا باید به استقبال شایسته ۱۳ خرداد، روز جهانی دوچرخه رفت؟ 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

1⃣ ماه گذشته میلادی، سازمان ملل متحد با تصویب اکثریت اعضای خویش، برگی دیگر بر شمار روزهای رسمی جهان افزود و برای یکی از اختراع های بشری که بیش از ۲۰۰ سال از تولدش می گذرد، یک روز - سوم ژوئن برابر با سیزدهم خرداد - را انتخاب کرد تا توجه جهانیان را متوجه کاربستِ شایسته تر #دوچرخه به عنوان یک وسیله کارآمد رفت و آمد در سکونتگاه های انسانی کند. در حقیقت به مدد دوچرخه شاید بیشتر از ساخت ده ها پل، بزرگراه، تونل، تقاطع غیرهمسطح و پارکینگ طبقاتی بتوان به جنگ ترافیک، آلودگی هوا، کم تحرکی، افسردگی، تغییرات اقلیمی، جزیره گرمایی شهرها و آلودگی صوتی رفت. حمایت از ظرفیت سازی برای ترویج شتابناک ترِ استفاده از دوچرخه، یعنی حرکت در مسیر نوآوریهای اجتماعی برای مقابله هوشمندانه با غلبه روحیه وندالیسم - بی تفاوتی - و بی کنشی شهروندان در مواجهه با مشکلاتی که روح زندگی در شهرهایی چون تهران، اصفهان، کرج، تبریز، مشهد، اراک، شیراز، اهواز و ... را سالهاست که می خراشد و فرسوده می کند.

2⃣ ما باید یادمان باشد که همه دشواریها و لکنتها از دولت ها و نظامهای حاکمیتی نیست؛ درواقع چالش بزرگتر و دلیل توسعه نیافتگی اغلب جوامعی نظیر ایران، ناشی از عدم درک توانایی مردمی در آفرینش نوآوریهای اجتماعی و کنشگری واقعی مدنی است. یک جامعه بالنده، جسور، امیدوار و فرهیخته میتواند حکمرانان را متاثر کرده و آنان را به تحقق مطالبات مردم وادار سازد، به نحویکه حتی در بزنگاه های انتخاباتی دریابند که برای رای آوردن بیشتر، باید چنین خواسته هایی را شعار خود سازند.

3⃣ هموطن عزیز و خواننده بزرگوار #درویشنامه! ما مقصریم که مطالباتی نداریم، ما مقصریم که از قدرت مردم در شکل بخشیدن به آینده بی خبر یا غافلیم و برای رفع مسئولیت همواره مطالباتمان را از حکمرانان مطالبه یا دریوزگی کرده و از قضا چون از موضع قدرت این مطالبات مطرح نمیشود، راه به جایی هم نخواهد برد. از این رو، ایجاد نهضتی نمادین برای گسترش فرهنگ دوچرخه سواری میتواند آغاز خوبی باشد.

4⃣ یادمان باشد که هم اکنون بیش از یک میلیارد و یکصد میلیون دوچرخه در دنیا وجود دارد، در حالیکه کل خودروهای جهان هنوز به مرز نیم میلیارد نرسیده است و باز یادمان باشد که غول آلودگی هوا سالی هفت میلیون نفر را در جهان می کشد که دستکم ۲۰۰ هزار نفر از آنها، هموطن ما هستند که با توجه به سهم یک درصدی ایرانیان از جمعیت دنیا، سه برابر متوسط جهان است! اینک در کشورهایی چون دانمارک، هلند، چین، و ژاپن بین ۱۵ تا ۷۰ درصد رفت و آمدها به محل کار با دوچرخه انجام می گیرد. در حالیکه این رقم در ایران کمتر از یک دهم درصد است! چرا؟ آن هم کشوری که رهبرانش پیوسته دم از #ساده_زیستی می زنند، اما کمتر مدیر ارشدی را سوار بر دوچرخه می بینی! در حالیکه دهها رهبر و مقام ارشد جهان با افتخار تصاویر خود را با دوچرخه منتشر می کنند تا نشان دهند مردمی تر هستند.

5⃣ همین چند روز پیش که به بهانه روز جهانی دوچرخه برای کار، یک روحانی عزیز عکس خود را در کنار یک دوچرخه در قم منتشر کرد، بسیاری از دوستان و هم لباسانش به سختی به او حمله کردند که چرا با چنین عکسب، آبروی روحانیت را برده ای؟! چقدر راهِ نرفته و کار نکرده داریم! چقدر؟

6⃣ بسیاری از کشورهای جهان سالها است روی ترویج "فرهنگ دوچرخه سواری" کار میکنند؛ مثل دانمارک که دوره ای ۴۷ ساله را طی کرد تا سرانجام در سال ۲۰۱۷ شمار دوچرخه سواران در پایتختش از خودروسوارها سبقت گرفت. درواقع اینک، دوچرخه‌سواری در برخی کشورها، نه تنها یک فرهنگ، بلکه به سبک زندگی تبدیل شده است. اما چرا در ایران آنگونه که باید در تحقق این مهم حرکت نکرده ایم؟ آن هم در جامعه ای که فقط ۲۰ هزارمیلیارد تومان سالانه بابت هزینه های دیابت از جیب مردم می رود؟!

7⃣ زیرا هر کس دوچرخه بخرد: خودرو نمی خرد، وام خودرو نمی گیرد، بیمه خودرو نمی خرد، بنزین نمی خرد، کمتر بیمار می شود، پول پارکینگ نمی دهد، چاق نمیشود، کمتر در معرض نیاز به دادگاه و وکیل قرار می گیرد و این دستاوردهای ارزشمند با منافع برخی از افراد و گروهها به ویژه در نظامهای سرمایه داری در تضاد است! نیست؟

8⃣ امیدوارم با برگزاری شایسته روز جهانی دوچرخه در تمامی شهرهای ایران بتوانیم نه تنها به: کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی و ترافیک کمک کنیم؛ بلکه در کاهش هزینه درمان، افزایش آرامش روانی شهروندان، کاهش هزینه های خانواده و کاهش نسبت زندانها به مدارس و ورزشگاه ها هم موثر باشیم.

9⃣ مهم تر از همه در تحکیم نقش مردم در تعیین سرنوشت خویش موثر واقع شده، گامی عملی به سوی حکمرانی مطلوب و ارتقای سرمایه اجتماعی برداریم.
انشاالله.
👇
https://t.me/darvishnameh/7147

🔻چرا خطر کشت و صنعت‌های بزرگ برای پایداری بوم‌شناختی سرزمین بیشتر است؟🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ در تازه‌ترین یادداشتم در ستون قلم سبز روزنامه شرق کوشیدم تا با استفاده از تجربه‌های جهانی شرح دهم که چرا حمایت از کشاورزی‌های کوچک و نزدیک با طبیعت خردمندانه‌تر و اقتصادی‌تر از توسعه‌ی کشت‌و‌صنعت‌های بی‌دروپیکر، بزرگ و افسارگسیخته است؟

https://greenpeace.de/themen/waelder/urwaelder/gen-soja-gegen-guerteltier

#ستون_قلم_سبز
#روزنامه_شرق
#خطر_کشت_و_صنعتهای_بزرگ

http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/240264/صنعت‌های-بزرگ-تهديد-پایداری-حیات

🔻خطر کشت و صنعت‌های بزرگ، پایداری حیات در کره زمین را تهدید می‌کنند!🔻

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/8760

✍هر روز صبح که ژوسون لوپز لایته خانه‌اش را ترک می‌کند، ترس با او همراه است. آیا آنها دوباره خواهند آمد؟ خانواده‌اش را تهدید خواهند کرد؟ دام‌هایش را خواهند کشت؟

اما آنها دقیقاً کی هستند؟
آنها مأموران امنیتی متعلق به یک شرکت کشاورزی غول‌آسا در قلب برزیل هستند که وسعت اراضی زراعی‌شان به بیش از ۳۰۰هزار هکتار - مساحتی بیشتر از کشور لوکزمبورگ - می‌رسد. این شرکت با مزارع زیر کشتش هر روز شتابان‌تر از روز پیش به سرادو - دشت‌های گرمسیری برزیل - تجاوز می‌کند. و با این کار اساس زندگی کشاورزان کوچک مانند ژوسون لوپز لایته که زمین‌های‌شان را نسل به نسل زیر کشت دارند، می‌دزدد. هر کسی که بر سر راه این مزارع عظیم قرار گرفته، زندگی پرخطری دارد. عملکرد این کمپانی اغلب با روش‌هایی فراقانونی بر سر زبان‌هاست: تقلب، زمین‌خواری، کار اجباری و بکارگیری متناوب خشونت در برابر ساکنان بومی- سیاهه‌ای که طولانی است. تحقیقات سازمان صلح سبز ثابت می‌کند که Estrondo در سطح گسترده‌ای جنگل‌ها و مناطق گرمسیری را نابود می‌کند، بیش از ۱۰۰هزار هکتار از طبیعت از سال ۲۰۰۰ تاکنون برای ایجاد گاوداری‌های صنعتی، کشت ذرت و به‌ویژه سویا جنگل‌تراشی شده است. تنوع گونه‌ها در سرادو در جهان مقام نخست را دارد و پس از جنگل‌های بارانی آمازون مهمترین اکوسیستم برزیل به‌شمار می‌رود. در اینجا بیش از ۱۱۰۰۰ گونه جانوری و گیاهی- از جمله نمونه‌های نادری مانند آرمادیلوی غول‌پیکر، کرک‌دارسانان و جگوارها- زندگی می‌کنند. سرادو در حال حاضر ۸۸میلیون هکتار، یعنی نیمی از مساحت اولیه خود را با ایجاد کشاورزی صنعتی از دست داده. اگر که پاک‌تراشی با چنین سرعتی پیش برود، در طول چند دهه‌ی آینده تماماً نابود خواهد شد. متاسفانه دولت برزیل کاملا از لابی کشت و صنعت‌های بزرگ حمایت می‌کند. بنا به تحقیقات سازمان صلح سبز شرکت‌های کشاورزی صنعتی و تولید مواد غذایی عظیمی مانند کارگیل و بانج به‌رغم جنایات محیط‌زیستی و نقض حقوق‌بشر در حد وسیعی از Estrondo سویا دریافت می‌کنند. اما بر سر سویایی که در برزیل، و البته در آرژانتین و پاراگوئه با تأئید دولت‌ها به‌دنبال جنگل‌تراشی و نابودی مناطق گرمسیری کاشته می‌شود، چه می‌آید؟ نگاهی به زنجیره ارسال کالا فاش می‌کند که ۹۰% از این محصول به‌عنوان خوراک دام مصرف می‌شود، به‌طور مثال کارگیل یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گوشت گاو است و فست‌فودهایی مانند مک‌دونالد و برگرکینگ و نیز کمپانی‌های صنایع غذایی از جمله دانون، نستله و یونیلیور را پوشش می‌دهد.
از همه بدتر در سال ۲۰۱۰ همه این کمپانی‌ها به‌همراه چند صد شرکت دیگر تعهد دادند که محصولاتی را که از نابودی جنگل‌ها بدست می‌آیند تا سال ۲۰۲۰ از برنامه خود حذف کنند. اما تاکنون که زمان چندانی تا پایان این فرصت باقی نمانده، این شرکت‌ها در واقع هیچ اقدامی برای توقف جنگل‌تراشی انجام نداده‌اند. از این‌رو سازمان صلح سبز اکنون دولت آلمان را مسئول می‌داند و از او می‌خواهد قانونی وضع کند تا با آن شرکت‌ها استانداردهای محیط‌زیستی و حقوق انسانی- در طول تمامی زنجیره تولید و ارایه کالا، از ماده خام تا محصول پایانی- را رعایت کنند. فرانسه در سال ۲۰۱۷ چنین قانونی را وضع کرد. برای آنکه آلمان هر چه زودتر اقدام کند، صلح سبز به همراهی ۳۰ سازمان دیگر درنظر دارد تا فشار را بر دولت بیفزاید. همزمان صلح سبز نیز با فعالیت در برزیل به همکارانش کمک می‌کند تا با استفاده از بالگردهای مجهز به GPS و پهپادها پیشرفت جنگل‌تراشی را ثبت کنند. چنین داده‌هایی بسیار باارزش هستند و می‌توانند از آنها در جریان محاکمات در دادگاه به‌عنوان مدرک علیه کشاورزی‌های صنعتی مانند Estrondo مورد استفاده قرار گیرند. زیرا در مبارزه با کمپانی‌های قدرتمند، کشاورزان کوچکی مانند ژوسون لوپز لایته به هر گونه کمکی نیاز دارند.

🔹️خواننده عزیز روزنامه شرق!
همانطور که ملاحظه می‌شود، در حالیکه فعالان محیط‌زیست می‌کوشند تا دولت آلمان هم چون فرانسه و برخی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مقررات سختگیرانه‌تری علیه کشت و صنعت‌های بزرگ در برزیل وضع کنند، در ایران همچنان سیاست رسمی وزارت جهادکشاورزی، کوبیدن بر طبل حمایت از کشت و صنعت‌های بزرگ است که البته بسیار تاسف‌آور است.
افزون برآن، توجه کنید که تشکل‌های محیط‌زیستی در اروپا و برزیل از چه قدرت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای مقابله با طبیعت‌ستیزانِ قدرت‌سالار برخوردارند. آنها در شرایطی از بالگرد استفاده می‌کنند که در ایران حتی سازمان‌های متولی محیط‌زیست و منابع‌طبیعی هم حق استفاده از یگان هوایی اختصاصی را ندارند! چقدر راهِ نرفته و کار نکرده داریم ... چقدر!

#ستون_قلم_سبز
#روزنامه_شرق
#خطر_کشت_و_صنعتهای_بزرگ

🇮🇷: @darvishnameh

🔻انتقال آب از خزر؛ یک دستور و هزار مشکل!🔻

#محمد_درویش
هفتادوسومین یادداشت برای #ستون_قلم_سبز
در صفحه آخر #روزنامه_شرق
اول آبان ۱۳۹۸

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ احتمالاً پردردسرترین دستوری که #محمود_احمدی‌نژاد در دوره ریاست جمهوری خود صادر کرد و هنوز به رغم اجرانشدن، جنجال‌ها و نگرانی‌های فراوانی را برانگیخته است؛ انتقال آب خزر به کویر مرکزی است.

2️⃣ قرار است مطابق این دستور، ۲۰۰میلیون متر مکعب آب به #سمنان انتقال یابد، اما با گذشت بیش از هفت سال از تصویب این تخصیص هنوز پرسش‌ها و ابهام‌های فراوانی بی‌پاسخ مانده است؛ از جمله اینکه دقیقاً چند درخت و از چه گونه‌هایی در چه مساحتی قربانی اجرای این طرح در هیرکانی خواهد شد؟ اینکه ورود سالانه ۶میلیون تن نمک به این دریاچه بسته، آیا برای توان زیست‌پالایی کاسپین خطرآفرین نخواهد بود؟ آیا از درآمد صیادی و کیفیت غذای آن گروه از ایرانیان که به آبزیان دریای خزر وابسته هستند، نمی‌کاهد؟ و آیا هزینه‌های درمان را افزایش نمی‌دهد؟

3️⃣ اصولاً برای استانی که هم‌اکنون سرانه آب در دسترس مردمش، بیشتر از میانگین کشوری است، راه‌های ارزان‌تری برای جبران کمبود آب شرب با تصحیح مدیریت مصرف، بازچرخانی آب، کاهش ضایعات بخش کشاورزی و مهار هدررفت از محل فرسودگی لوله‌های شهری وجود ندارد؟ و آیا انتقال آب به ارزش هرمترمکعب ۶۰هزار تومان می‌تواند در حوزه صنعت یا کشاورزی مقصد صرفه‌ی اقتصادی داشته باشد؟

4️⃣ چگونه است که وقتی به دلیل کمبود اعتبار ۱۴میلیون نفر از ایرانیان در زیر خط مطلق فقر قرار گرفته و بخش قابل توجهی از هموطنان در بلوچستان، خراسان جنوبی و کهگیلویه و بویراحمد از کمینه‌ی امکانات لازم معیشتی و رفاهی برخوردار نیستند، می‌خواهیم حدود ۲۰هزار میلیارد تومان خرج اجرای طرحی کنیم که در بهترین حالت، چندبرابرِ این رقم به بوم‌سازگان خزر و هیرکانی آسیب خواهد زد و میلیون‌ها تن خاک ارزشمند را نابود می‌سازد؟

5️⃣ اصلاً چرا #حسن_روحانی که تقریباً به همه‌ی دستورات و طرح‌های رییس‌جمهور پیشین پشت کرد، اینگونه مصرانه می‌کوشد تا آخرین فرمان محمود را اجرایی کند؟

6️⃣ کلام آخر آنکه اگر می‌گوییم سازمان‌های متولی آب، محیط‌زیست و منابع طبیعی عملاً به حیاط خلوت دولت‌ها بدل شده‌ و توان حفاظت از مایملک خود را فراتر از مصلحت‌های سیاسی/اقتصادی ندارند؛ در تراژدی پرغصه‌ی انتقال آب از خزر به کویر مرکزی - که تقریباً با مخالفت همه‌ی بدنه‌ی کارشناسی هر دو نهاد در وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط‌زیست روبرو شده است - آشکارا قابل رهگیری بوده و مصداق بارزِ درستی این مدعاست.

🔹️موخره:
روز گذشته ربیعی، سخنگوی دولت گفت: رییس‌جمهور هیچ اصراری به اجرای طرح انتقال آب از خزر به سمنان ندارد و تسلیم نظرات کارشناسی است. خواستم بگویم لطفاً در خلوت خویش فیلم مذاکرات هیات دولت در اول اسفند ۱۳۹۷ را دوباره تماشا کنید!
همین و تمام.

#نه_به_انتقال_آب_خزر_به_کویر_مرکزی

http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/241564/انتقال-آب-از-خزر-یک-دستور-و-هزار-مشکل!