🔻چرا برای آبگیری سد چمشیر عجله می‌کنند؟!🔻
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ فرض کنیم استدلال مخالفان آبگیری سد چمشیر درست باشد و با آبگیری شتابناک سد، فاجعه‌ای بزرگ در شرق خوزستان رقم خورده، امنیت زیستی کاهش یافته، مهاجرت‌های اجباری افزایش یافته، تبعات امنیتی پیچیده‌تر شده و درنهایت ده‌ها برابر هزینه ساخت سد، به سرزمین ایران خسارت بخورد. آیا دیگر مجال جبران هست و می‌توان آبِ رفته را به جوی بازگرداند؟
2️⃣ فرض کنیم استدلال موافقان آبگیری سد درست باشد و پس از آبگیری، نه‌تنها فاجعه‌ای محیط‌زیستی و امنیتی رخ نخواهد داد که برکت ساختِ سد مشهود خواهد بود. خب اگر اجازه دهند که یک سال آبگیری عقب افتاده و گمانه‌زنی‌ها و مطالعات تکمیل شود، باز هم، همه آن دستاوردهای ادعایی قابل حصول خواهد بود و خسارتی فاجعه‌بار مانند گزینه نخست رخ نخواهد داد.
3️⃣ می‌بینید؟ حتی با یک رویکرد منطقی و بی‌طرفانه هم به نظر می‌رسد، نظام تدبیر باید رای به ممانعت از آبگیری سد چمشیر، دست‌کم به مدت یکسال دهد. امیدوارم آن نظام ثابت کند که هنوز وجود داشته، قدرتمند است و نمی‌خواهد تاریخ را چون سد گتوند تکرار کند.
4️⃣ نگارنده ویدئو‌های متعددی در بازدید اخیرش ضبط کرده و با جامعه محلی و عشایری منطقه گفتگو کرده که متاسفانه به دلیل تصمیم نظام تدبیر در فیلتر شبکه‌های اجتماعی و کم‌شدنِ محسوس پهنای باند، عملاً امکان آپلودش را ندارم!
5️⃣ دست آخر آنکه سدسازی یکی از ابزارهای مدیریت آب است و نباید آن را به طور مطلق حذف کرد. وقتی هیچ راهی برای تامین آب شرب مردم وجود ندارد، باید به این گزینه تن دهیم. اما بیش از نود درصد سدهای مخزنی ایران به هدف تامین آب برای کشاورزی و صنعت و یا مهار سیل ساخته شده و این اشتباهی بزرگ و نابخشودنی است و شک ندارم روزی سازندگان این سازه‌های پهن‌پیکرِ سیمان‌اندود و بی‌مصرف باید در پیشگاه آیندگانی که فرصت‌های زیستنِ با کیفیت‌شان، فدای این جرثومه‌های بتنی شده، پاسخ داده و مجازات شوند.
#نه_به_آبگیری_سد_چمشیر
#برای_ثبت_در_تاریخ
#محمد_درویش
https://www.instagram.com/p/CmOOxdIoKZ0/?igshid=YzdkMWQ2MWU=
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ فرض کنیم استدلال مخالفان آبگیری سد چمشیر درست باشد و با آبگیری شتابناک سد، فاجعه‌ای بزرگ در شرق خوزستان رقم خورده، امنیت زیستی کاهش یافته، مهاجرت‌های اجباری افزایش یافته، تبعات امنیتی پیچیده‌تر شده و درنهایت ده‌ها برابر هزینه ساخت سد، به سرزمین ایران خسارت بخورد. آیا دیگر مجال جبران هست و می‌توان آبِ رفته را به جوی بازگرداند؟
2️⃣ فرض کنیم استدلال موافقان آبگیری سد درست باشد و پس از آبگیری، نه‌تنها فاجعه‌ای محیط‌زیستی و امنیتی رخ نخواهد داد که برکت ساختِ سد مشهود خواهد بود. خب اگر اجازه دهند که یک سال آبگیری عقب افتاده و گمانه‌زنی‌ها و مطالعات تکمیل شود، باز هم، همه آن دستاوردهای ادعایی قابل حصول خواهد بود و خسارتی فاجعه‌بار مانند گزینه نخست رخ نخواهد داد.
3️⃣ می‌بینید؟ حتی با یک رویکرد منطقی و بی‌طرفانه هم به نظر می‌رسد، نظام تدبیر باید رای به ممانعت از آبگیری سد چمشیر، دست‌کم به مدت یکسال دهد. امیدوارم آن نظام ثابت کند که هنوز وجود داشته، قدرتمند است و نمی‌خواهد تاریخ را چون سد گتوند تکرار کند.
4️⃣ نگارنده ویدئو‌های متعددی در بازدید اخیرش ضبط کرده و با جامعه محلی و عشایری منطقه گفتگو کرده که متاسفانه به دلیل تصمیم نظام تدبیر در فیلتر شبکه‌های اجتماعی و کم‌شدنِ محسوس پهنای باند، عملاً امکان آپلودش را ندارم!
5️⃣ دست آخر آنکه سدسازی یکی از ابزارهای مدیریت آب است و نباید آن را به طور مطلق حذف کرد. وقتی هیچ راهی برای تامین آب شرب مردم وجود ندارد، باید به این گزینه تن دهیم. اما بیش از نود درصد سدهای مخزنی ایران به هدف تامین آب برای کشاورزی و صنعت و یا مهار سیل ساخته شده و این اشتباهی بزرگ و نابخشودنی است و شک ندارم روزی سازندگان این سازه‌های پهن‌پیکرِ سیمان‌اندود و بی‌مصرف باید در پیشگاه آیندگانی که فرصت‌های زیستنِ با کیفیت‌شان، فدای این جرثومه‌های بتنی شده، پاسخ داده و مجازات شوند.
#نه_به_آبگیری_سد_چمشیر
#برای_ثبت_در_تاریخ
#محمد_درویش
https://www.instagram.com/p/CmOOxdIoKZ0/?igshid=YzdkMWQ2MWU=