🔻مرز مصرف جهانی اهالی زمین از آستانه باورنکردنی ۱۰۰میلیاردتن هم گذشت! آیا از خواب غفلت بیدار میشویم؟!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
✍ یک گزارش معتبر بینالمللی که هفته گذشته در مجمع جهانی اقتصاد داوس ارایه شد، میگوید: درحالیکه میزان مصرف کالا توسط بشر از مرز باورنکردنی سالانه ۱۰۰ میلیارد تُن هم عبور کرده است، اما مقدار بازیافت کالا به نسبت کاهش یافته است. این درحالی است که شتاب استخراج ناپایدار سوختهای فسیلی، فلزات، مصالح ساختمانی و درختان آشکارا سبب کاهش تابآوری و افزایش تخریب بومسازگانهای خشکی/دریایی را در سراسر کره زمین فراهم کرده و بر شدت جهانگرمایی افزوده است. نگارندگان گزارش هشدار میدهند: رفتار آدمی با منابع طبیعی دنیا به نحوی است که انگار آنها بیپایان هستند، رخدادی که جهان را بهسوی فاجعه سوق میدهد. درواقع میزان مصرف از سال ۱۹۷۰ چهار برابر شده، درحالیکه در این مدت جمعیت دنیا فقط دوبرابر افرایش یافته است. در طول دو سال گذشته، مقدار مصرف ۸٪ افزایش پیدا کرده، اما بازمصرف از ۹.۱ تنها به ۸.۶ درصد رسیده. گزارش نامبرده توسط اندیشکده Circle Economy تهیه شده است. این گزارش نشان میدهد در حد متوسط، هر نفر از جمعیت کره زمین سالانه بیش از ۱۳ تُن مواد گوناگون مصرف میکند، اما این گزارش همچنین به این نتیجه رسیده که برخی ملتها گامهایی در مسیر اقتصاد چرخشی بر مبنای بازچرخانی انرژی برمیدارند و میکوشند تا میزان پسماند و آلودگی را به صفر نزدیک کنند. هارالد فریدل، مدیر اجرایی اندیشکده نامبرده میگوید: «اگر ما با منابع جهانی همچنان طوری رفتار کنیم که انگار آنها پایانناپذیرند، خطر یک فاجعه را بوجود میآوریم. دولتها باید فورا اقداماتی برای یک اقتصاد چرخشی را اتخاذ کنند، اگر ما واقعاً میخواهیم برای نزدیک به ۱۰ میلیارد نفر در نیمه این قرن یک زندگی با کیفیت بالا و بدون بیثباتی در روندهای مهم سیاره ایجاد کنیم.» مارک دِویت، نگارنده اصلی گزارش میگوید: «ما هنوز افزایش جمعیت و رشد رفاه خود را با کسب مواد خام دامن میزنیم. ما اینکار را نمیتوانیم تا ابد ادامه دهیم- از اشتهای ما برای تاراج مواد خام باید جلوگیری شود.» در این گزارش آمده که ۱۰۰.۶ میلیارد تُن کالا در سال ۲۰۱۷ مصرف شده؛ آخرین سالی که از آن دادهها در دسترس هستند. نیمی از کل این مواد ماسه، خاک رس، سنگریزه و سیمان برای ساختمانسازی و بههمراه آنها دیگر مواد معدنی برای تولید کود بوده است. زغالسنگ، نفت و گاز ۱۵٪ و سنگهای معدنی ۱۰٪ را شامل میشوند. یکچهارم باقیمانده از مواد گیاهی و چوبی است که از آنها بهعنوان خوراک و سوخت استفاده میشود. سهم عمده این مواد- ۴۰٪- به خانهسازی تعلق گرفته. دیگر موارد اصلی شامل خوراک، حمل و نقل، بهداشت، ارتباطات و کالاهای مصرفی مانند پوشاک و مبلمان میشوند. تقریبا یکسوم از مواد مصرفی سالانه مانند ساختمانها و وسایل حمل و نقل پس از یکسال هنوز مورد مصرف باقی میمانند. اما ۱۵٪ از آنها به شکل گازهای گلخانهای به جو زمین انتشار پیدا میکنند و نزدیک به یکچهارم از آنها مانند پلاستیک در محیطزیست ( آبراهها و اقیانوسها) دور انداخته میشوند. یکسوم از مواد نیز بهعنوان پسماند بهطور عمده به محل دفن زباله و یا دفن مواد زاید از معدنکاوی انتقال پیدا میکنند و تنها ۸٬۶٪ بازیافت میشوند. به گفته کارولینا اشمیت، وزیر محیطزیست شیلی «این گزارش زنگ خطری برای همه دولتهاست، ما نیاز داریم تا برای تغییر سریع به یک اقتصاد چرخشی همه سیاستها و تمهیدات لازم را بکار بگیریم. در این گزارش آمده که ۱۳ کشور اروپایی از جمله فرانسه، آلمان و اسپانیا نقشه اقتصاد چرخشی را تصویب کردهاند و کلمبیا نخستین کشور آمریکای لاتین است که در سال ۲۰۱۹ اقدام به سیاست مشابهی کرده است. بنا به این گزارش ممنوعیت ورود زباله به چین موجب تشویق بازیافت محلی شده است. همچنین بکارگیری استراتژیهای #اقتصاد_چرخشی سبب شده در کشورهایی مانند استرالیا که پیشتر، زبالههای خود را به چین صادر میکردند، تحولات مثبتی رخ دهد. یانِژ پوتوچنیک، کمیسر محیطزیست سابق اروپا و رئیس هیئتمدیره بینالمللی برنامه محیطزیست سازمان ملل میگوید: همانطور که برنامه خودروهای اشتراکی نشان میدهند، دنیا باید بیاموزد که با مواد کمتر، بیشتر کار کند و تقسیم کردن را جایگزین مالکیت کند.
🔻خواننده عزیز ستون قلم سبز روزنامه شرق!
آیا میدانید وضعیت مدیریت مصرف در کشور ما - که از متوسط جهانی، تولیدی کمتر و بومسازگانی شکنندهتر دارد - بیشتر است؟ آیا زنگ خطر نباید در ایران رساتر و زنهاردهندهتر به گوش رسد؟ آنهایی که اجازهی کاهش انتشار گازهای گلخانهای را به بهانهی واهی مقابله با استکبار جهانی نمیدهند، بدانند که دانسته یا ندانسته خود در زمین آنهایی بازی میکنند که خواهان فروپاشی ایران هستند.
#قلم_سبز
https://t.me/darvishnameh/8975
🇮🇷: @darvishnameh
✍ یک گزارش معتبر بینالمللی که هفته گذشته در مجمع جهانی اقتصاد داوس ارایه شد، میگوید: درحالیکه میزان مصرف کالا توسط بشر از مرز باورنکردنی سالانه ۱۰۰ میلیارد تُن هم عبور کرده است، اما مقدار بازیافت کالا به نسبت کاهش یافته است. این درحالی است که شتاب استخراج ناپایدار سوختهای فسیلی، فلزات، مصالح ساختمانی و درختان آشکارا سبب کاهش تابآوری و افزایش تخریب بومسازگانهای خشکی/دریایی را در سراسر کره زمین فراهم کرده و بر شدت جهانگرمایی افزوده است. نگارندگان گزارش هشدار میدهند: رفتار آدمی با منابع طبیعی دنیا به نحوی است که انگار آنها بیپایان هستند، رخدادی که جهان را بهسوی فاجعه سوق میدهد. درواقع میزان مصرف از سال ۱۹۷۰ چهار برابر شده، درحالیکه در این مدت جمعیت دنیا فقط دوبرابر افرایش یافته است. در طول دو سال گذشته، مقدار مصرف ۸٪ افزایش پیدا کرده، اما بازمصرف از ۹.۱ تنها به ۸.۶ درصد رسیده. گزارش نامبرده توسط اندیشکده Circle Economy تهیه شده است. این گزارش نشان میدهد در حد متوسط، هر نفر از جمعیت کره زمین سالانه بیش از ۱۳ تُن مواد گوناگون مصرف میکند، اما این گزارش همچنین به این نتیجه رسیده که برخی ملتها گامهایی در مسیر اقتصاد چرخشی بر مبنای بازچرخانی انرژی برمیدارند و میکوشند تا میزان پسماند و آلودگی را به صفر نزدیک کنند. هارالد فریدل، مدیر اجرایی اندیشکده نامبرده میگوید: «اگر ما با منابع جهانی همچنان طوری رفتار کنیم که انگار آنها پایانناپذیرند، خطر یک فاجعه را بوجود میآوریم. دولتها باید فورا اقداماتی برای یک اقتصاد چرخشی را اتخاذ کنند، اگر ما واقعاً میخواهیم برای نزدیک به ۱۰ میلیارد نفر در نیمه این قرن یک زندگی با کیفیت بالا و بدون بیثباتی در روندهای مهم سیاره ایجاد کنیم.» مارک دِویت، نگارنده اصلی گزارش میگوید: «ما هنوز افزایش جمعیت و رشد رفاه خود را با کسب مواد خام دامن میزنیم. ما اینکار را نمیتوانیم تا ابد ادامه دهیم- از اشتهای ما برای تاراج مواد خام باید جلوگیری شود.» در این گزارش آمده که ۱۰۰.۶ میلیارد تُن کالا در سال ۲۰۱۷ مصرف شده؛ آخرین سالی که از آن دادهها در دسترس هستند. نیمی از کل این مواد ماسه، خاک رس، سنگریزه و سیمان برای ساختمانسازی و بههمراه آنها دیگر مواد معدنی برای تولید کود بوده است. زغالسنگ، نفت و گاز ۱۵٪ و سنگهای معدنی ۱۰٪ را شامل میشوند. یکچهارم باقیمانده از مواد گیاهی و چوبی است که از آنها بهعنوان خوراک و سوخت استفاده میشود. سهم عمده این مواد- ۴۰٪- به خانهسازی تعلق گرفته. دیگر موارد اصلی شامل خوراک، حمل و نقل، بهداشت، ارتباطات و کالاهای مصرفی مانند پوشاک و مبلمان میشوند. تقریبا یکسوم از مواد مصرفی سالانه مانند ساختمانها و وسایل حمل و نقل پس از یکسال هنوز مورد مصرف باقی میمانند. اما ۱۵٪ از آنها به شکل گازهای گلخانهای به جو زمین انتشار پیدا میکنند و نزدیک به یکچهارم از آنها مانند پلاستیک در محیطزیست ( آبراهها و اقیانوسها) دور انداخته میشوند. یکسوم از مواد نیز بهعنوان پسماند بهطور عمده به محل دفن زباله و یا دفن مواد زاید از معدنکاوی انتقال پیدا میکنند و تنها ۸٬۶٪ بازیافت میشوند. به گفته کارولینا اشمیت، وزیر محیطزیست شیلی «این گزارش زنگ خطری برای همه دولتهاست، ما نیاز داریم تا برای تغییر سریع به یک اقتصاد چرخشی همه سیاستها و تمهیدات لازم را بکار بگیریم. در این گزارش آمده که ۱۳ کشور اروپایی از جمله فرانسه، آلمان و اسپانیا نقشه اقتصاد چرخشی را تصویب کردهاند و کلمبیا نخستین کشور آمریکای لاتین است که در سال ۲۰۱۹ اقدام به سیاست مشابهی کرده است. بنا به این گزارش ممنوعیت ورود زباله به چین موجب تشویق بازیافت محلی شده است. همچنین بکارگیری استراتژیهای #اقتصاد_چرخشی سبب شده در کشورهایی مانند استرالیا که پیشتر، زبالههای خود را به چین صادر میکردند، تحولات مثبتی رخ دهد. یانِژ پوتوچنیک، کمیسر محیطزیست سابق اروپا و رئیس هیئتمدیره بینالمللی برنامه محیطزیست سازمان ملل میگوید: همانطور که برنامه خودروهای اشتراکی نشان میدهند، دنیا باید بیاموزد که با مواد کمتر، بیشتر کار کند و تقسیم کردن را جایگزین مالکیت کند.
🔻خواننده عزیز ستون قلم سبز روزنامه شرق!
آیا میدانید وضعیت مدیریت مصرف در کشور ما - که از متوسط جهانی، تولیدی کمتر و بومسازگانی شکنندهتر دارد - بیشتر است؟ آیا زنگ خطر نباید در ایران رساتر و زنهاردهندهتر به گوش رسد؟ آنهایی که اجازهی کاهش انتشار گازهای گلخانهای را به بهانهی واهی مقابله با استکبار جهانی نمیدهند، بدانند که دانسته یا ندانسته خود در زمین آنهایی بازی میکنند که خواهان فروپاشی ایران هستند.
#قلم_سبز
https://t.me/darvishnameh/8975
Telegram
محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ از مرز باورنکردنی مصرف ۱۰۰میلیاردتن در سال عبور کردیم! این مسابقهی مصرف، شتابِ بیشتر و اشتیاقِ افزونترِ آدمی به سوی فروپاشی و مرگ را نشان میدهد! شگفتا که عبرتی در شیوهی مدیریت جهانی، منطقهای و ملی مشاهده نمیشود. آیا این پایان راه…
✍ از مرز باورنکردنی مصرف ۱۰۰میلیاردتن در سال عبور کردیم! این مسابقهی مصرف، شتابِ بیشتر و اشتیاقِ افزونترِ آدمی به سوی فروپاشی و مرگ را نشان میدهد! شگفتا که عبرتی در شیوهی مدیریت جهانی، منطقهای و ملی مشاهده نمیشود. آیا این پایان راه…