🔻اول فروردین ۱۳۹۹ بر ایرانیان، به ویژه دوستداران محیط‌زیست و به‌خصوص حسین آخانی عزیز مبارک!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ حسین آخانی یک آدم‌حسابی، یک آدمِ درجه یک و یکی از باکلاس‌ترین آدم‌های زمین است که از قضا در روز تولد جان‌مک‌کانل به دنیا آمده است؛ همان فعال صلح‌طلبی که پنجاه‌سال پیش، پیشنهاد داد، تمامیت زمین را فارغ از تقسیم‌بندی‌های سیاسی/نژادی و مذهبی‌اش گرامی داشته و قدر این یگانه سیاره‌ی آبی خوش‌رنگ در دلِ سیاه کهکشان راه شیری را بدانیم. زنهاری که امروز در شرایطی که تقریباً همه‌ی کشورهای جهان درگیر مواجهه با یک تهدید مشترک به نام کووید۱۹ شده‌اند، بیش از پیش درک می‌شود. امروز همچنین در آستانه روز جهانی جنگل و روز جهانی آب هم هستیم که همه‌ی این مناسبت‌ها به همراه هزاران مناسبت قابل احترام و رویدادهای بزرگ هنری، فرهنگی، ملی و ورزشی در سایه کرونا عملاً به محاق رفته است. افتخار می‌کنم که در سال تولد حسین - ۱۳۴۴ - به دنیا آمده‌ام؛ یک دانشمند واقعی، گیاهشناسی خالص و استاد تمامی بی‌رقیب در دانشگاه تهران و یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های بین‌المللی وطن که جامعه‌ی جهانی در حوزه‌ی اکولوژی، گیاهشناسی و محیط‌زیست او را بسیار حرمت دارد. با این وجود، همچنان از منزل تا محل کار رکاب می‌زند و می‌کوشد تا یافته‌های علمی و تجربه‌های گرانقدرش را بی‌منت و به زبانی ساده با هموطنانش به اشتراک نهد. برای او و برای همه‌ی اهالی زمین در آغازین لحظه‌ها از عجیب‌ترین نوروزی که می‌توان درک کرد، بهترین‌ها را آرزو دارم؛ اینکه بتوانیم همچنان آنهایی را که دوست‌شان داریم درآغوش گرفته، دستِ گرم‌شان را بفشاریم و دوشادوشِ هم بر ژینایی طبیعتِ وطنی که دوستش داریم در دنیای پس از سرنگونی ریزکِ تاجدار بیافزاییم.

#تولد_حسین‌آخانی
#نوروز_۱۳۹۹
#روز_زمین
#روز_جهانی_جنگل
#روز_جهانی_آب
#جهان_پساکرونا

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/8269

🍀چرا ایران همچنان سرای امید است؟🍀

🇮🇷: @darvishnameh

✍ از شگفتی‌های روزگار آنکه سراینده‌ی این شعر زیبا - #هوشنگ_ابتهاج عزیز - زمانی که از بلندگوهای زندان در همین نظام جمهوری اسلامی این ترانه را می‌شنود، می‌زند زیر گریه! و وقتی هم‌سلولی‌هایش می‌پرسند: سایه چرا گریه می‌کنی؟ با بغض می‌گوید: فکر نمی‌کردم روزی در سرای امیدم به زندان بیافتم!😭 و باز غم‌انگیزتر آنکه روزگار خواننده‌ی این سروده‌ی بی‌نظیر، یعنی #خسرو_آواز_ایران - محمدرضا شجریان - هم اگر بدتر از سایه نباشد، بهتر نیست و سالهاست که نه‌تنها اجازه‌ی اجرای موسیقی اصیل ایرانی در وطن ندارد؛ در وطنی که در کوی و برزن و مدارسش نوای جنتلمن پخش می‌شود! که حتی مسوولین شورای پایتختش جرات نکردند، نام مصوب خود بر #خیابان_فلامک را به استاد محمدرضا شجریان رسماً و با نصب یک تابلو تغییر دهند! و البته چه کسی است که با آلامِ جانکاهِ خالق این اثر شکوهمند در کوچ اجباری و دیار غربت - شادروان #محمدرضا_لطفی - آشنا نباشد ...

♦️بگذریم ... راستش در این نخستین روز از عجیب‌ترین نوروز همه‌ی سال‌های ایرانیان - که از تصدق سر ریزکی تاجدار و عدالت‌خواه - هیچکسی اطمینان ندارد که آیا فردایی را هم خواهد دید یا نه؟ می‌خواستم ضمن قدردانی از همه‌ی آن رهبرانی که در آستانه نوروز بیش از ده‌هزار زندانی سیاسی و امنیتی را آزاد و عفو کردند و بیش از هفتاد هزار نفر دیگر را - برای حفاظت از جان‌شان در برابر کووید۱۹- به مرخصی فرستادند؛ خواهش کنم تا بیشتر ببخشند، کمتر در فکر انتقام باشند و کینه‌هاشان را روی یخ بازنویسی کنند ... حالا که همه‌ی مردم ایران و یه‌جورایی مردم کره‌زمین درگیر شکل خفیفی از حصر خانگی شده‌اند، حصرهای تلخ‌تر را به پایان برده، فرمان عفو عمومی داده و اجازه دهند در جهان پساکرونا هر یک از هفت‌میلیون ایرانی که دوست دارد در وطنش زندگی کند، بتواند برگردد و با آرامش، امنیت و بدون نگرانی از تفتیش عقیدتی/سیاسی در کنار هموطنان جانش روزگار بگذراند و به تاب‌آوری و کارآفرینی سرزمینش بیافزاید ... شاید هیچگاه فاصله‌ی مرگ به ما تا این حد نزدیک نبوده، درس بگیریم از کرونا و کاری کنیم بازماندگانِ ما در ایرانِ پساکرونا، از فاصله‌ها، کدورت‌ها و کینه‌ها بیشتر بکاهند و پرچم عشق، امید و هماغوشی را دوباره به رفیع‌ترین شکلش بر بلندای دماوند به اهتزاز درآورند ... این آرزوی محمد درویش در نخستین لحظه‌ها از آغاز سال نود و نه برای ایران، این سرای امید است؛ اگر با این آرزو همراه هستید، نشرش دهید تا برسد به دست آنهایی که باید برسد ...

#نوروز_۱۳۹۹
#ایران_سرای_امید
#آرزوی_محمددرویش
#در_خانه_بمانیم
#امید_برای_طبیعت
#خیابان_فلامک
#خسرو_آواز_ایران

https://instagram.com/tv/B98VD1ZFf9h/?igshid=2ib4rs93xddr