محمد درویش
15.5K subscribers
5.66K photos
1.33K videos
141 files
4.16K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
🔴 بنویسیم: عمارت، بخوانیم سرزمین سوخته!

🇮🇷: @darvishnameh

گفتگوی تصویری دیروزم با #عباس_محمدی و #عزت_عمرانی بر فراز کوهی دست‌ساخته از زباله‌ها در صفحه شخصی‌ام، گویا خواب برخی‌ها را، بدجور آشفته کرده است! این منطقه‌ #عمارت نام دارد و در جنوب شهرستان #آمل، دقیقاً در بالادست عرصه‌ای است که قرار است دریاچه #سدهراز، یعنی منبع آب شرب و توسعه کشاورزی منطقه باشد.

🔻به همین منطقه و همین ماجرا از زاویه دوربین #جوادقارایی در مستند #ایرانگرد دوباره بنگرید تا دریابید، هشدار تازه‌ای مطرح نشده؛ بل این ماییم که مثل قورباغه افتاده در بِشری که آبش به تدریج داغ می‌شود، تسلیم‌وار و منفعل به آینده می‌نگریم:

https://t.me/javadgharaei/114
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔺اینجا عمارت است؛ عمارتی برای آلودگی، بیماری، مهاجرت و مرگ!🔺

🇮🇷: @darvishnameh

کمتر کسی است که از محور تهران/هراز عبور کرده و یکی از عظیم‌ترین کوه‌های زباله کشور در بالادست #رودخانه_هراز منتهی به شهرستان #آمل را زیارت نکرده باشد! نام این محل #عمارت است و همانگونه که می‌بینید ده‌ها سال است که شیرابه‌ی این عمارتِ افیونی بی‌مهابای فرداها دارد به سمت رودخانه هراز در جایی که مخزن سد بزرگ هراز قرار دارد، منتهی می‌شود. گفتنی آنکه چند روز پیش، #مسعود_تجریشی، معاون انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست در قسمت نهم از مستند #دست‌های_آلوده، پرده از رازی بزرگ برداشت! اینکه قرار است بخشی از همین آب آلوده، تغییر مسیر داده و به شرب مردم تهران اختصاص یابد! شاید اینک این خبر سبب شود تا واقعاً فکری به حال عمارت شود! نه؟ هیچ از خود پرسیده‌ایم که چرا همه‌ی دولت‌های پس از انقلاب در مدیریت زباله و پسماند به دلیل کمبود اعتبار عاجز مانده‌اند تا کیفیت منابع آب کاهش یابد؛ اما در تامین سی‌برابر این رقم برای ساختن سدهای بیشتر، نفس کم نیاورده‌اند؟!

♦️با سپاس از @koohiran در اینستاگرام

https://t.me/darvishnameh/8149
♦️اینجا شاید زیباترین و پرشکوه‌ترین محل دفن زباله در عالم باشد!♦️

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ صبح یکشنبه - ۲۳تیر ۹۸ - به دیدار نماد پرشکوه و افسانه‌ای طبیعت ایران، #دماوند رفتم تا از نزدیک مهم‌ترین تهدیدهای راز ماندگاری تمدن ایرانی در نیمه شمالی کشور را بررسی کنم.

2️⃣ در کلیپ اول تا سوم خوب دقت کنید؛ اینجا بی‌شک یکی از زیباترین چشم‌اندازهای عالم برای دفن یا رهاسازی زباله است! نیست؟ بخش قابل توجهی از این زباله‌ها را گردشگران و کوهنوردانی از خود به یادگار می‌نهند که از قضا عاشق دماوند و طبیعت و کوهنوردی هستند. اما چگونه آنها می‌توانند ده‌ها کیلو مواد غذایی را چندهزارمتر بالا بکشند، اما برگرداندنِ چند گرمی ظروف خالی به شهر مبدا برایشان امکان‌پذیر نیست؟ میزان هزینه‌ای که آنها برای حفظ طبیعتِ دماوند می‌دهند، بی‌شباهت با رفتار آنهایی که پتیشن #دولت_محیط_نیستی را دیده، تایید کرده اما به دلیل نگرانی از عواقبش حاضر به امضایش نبودند، نیست! ملتی که حاضر به هزینه برای پاسداری از مایملک محیط‌زیستی‌اش نباشد، حق ندارد در فقدانش آه و شیون کند. به قول مثلی انگلیسی: "اگر برای چیزی که می‌خواهی، نجنگیدی؛ برای از دست دادنش گریه نکن!"

3️⃣ کلیپ چهارم و پنجم بخشی از تخریب شگفت‌آور و باورنکردنی دامنه شرقی دماوند به بهانه برداشت پوکه معدنی در ملک‌آباد را نشان می‌دهد. برآوردها حکایت از تردد صدها کامیون در روز برای حمل این پوکه‌های معدنی است. با این حساب بعید نیست که روز در آینده، نوجوانان ایرانی از پدران‌ و مادران‌شان بپرسند: چرا آرش تیر خویش را از فراز تپه دماوند از کمان رها کرد؟!

4️⃣ در کلیپ ششم حجم و تراکم #میکروتراس‌ها یا همان پاکوب‌های دامی در جای جای دماوند، نشان از حضور افراطی و خارج از توان مراتع منطقه بوده که به شدت تاب‌آوری این کوهستان بی‌رقیب ایران را می‌کاهد؛ کوهستانی که مهم‌ترین منبع تولید آب شیرین برای مردمان ساکن در شمال و جنوبش است.

5️⃣ آنچه در دماوند و در رودخانه هراز در اثر تراکم مزارع پرورش ماهی، محل دفن زباله #عمارت و معادن برداشت شن و ماسه در جریان است، در کشور کم‌نظیر می‌نماید. گویی در مسابقه‌ای شرکت کرده‌ایم که جایزه نخست آن به مخرب‌ترین فرد در کمترین زمان ممکن قرار است داده شود. تامل‌برانگیزتر آنکه اغلب این رخدادها ربطی به تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی ندارد؛ اما به درایت مدیریتی و فهم بوم‌شناختی بسیار مرتبط است.

#قدر_دماوند_را_بدانیم
#زیباترین_محل_دفن_زباله
#طبیعت_یار

https://instagram.com/p/Bz6WZNLFacn/?igshid=13ugq67ai7pyo
🔻مردم استان‌هاي شمالي مطالبه کنند!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

يکي از معضلات شمال کشور اين است که متاسفانه سهم بزرگي از زباله‌هايي که در اين مناطق توليد مي‌گردد - و به دليل وجود انبوه گردشگر، حجمشان هم کم نيست - بدون بازيافت در طبيعت ارزشمند منطقه رها مي‌شود. هم‌اکنون سايت‌هاي بزرگي از زباله در مناطق مختلف شمال داريم که اين سايت‌ها يا در کنار رودخانه‌هاي منتهي به دريا هستند، يا در دل جنگل‌هاي هيرکاني؛ يعني يک بخش‌هايي از جنگل‌ها را تخريب کرده‌ايم، مثل #سراوان در بالادست رشت، منطقه بالادست شهر #رامسر، بالادست #تنکابن و تپه‌هاي دو هزار و سه هزار، #جنگل_مکارود در کلاردشت، #چهاردانگه ساری و همچنين مناطق اطراف رودخانه قائم‌شهر، #عمارت در آمل يا پارک ملي #بوجاق در ساحل #کياشهر که همه اين مناطق محل انباشت زباله شده است. آسيبي که اين زباله‌ها به طبيعت و درنهايت حيات خودمان وارد مي‌کند، غيرقابل جبران خواهد بود، زيرا هم کيفيت آب و خاک را نابود مي‌کنند، هم وارد محيط‌هاي تالابي و اراضي کشاورزي مي‌شوند و محصولات توليدي و آبزيان را تحت تاثير قرار داده و سبب افزايش آمار مبتلايان به سرطان مي‌شوند و درنهايت هم رويشگاه‌ها و مناطق جنگلي و طبيعت سرسبز ما را نابود مي‌کنند. مثلا همين سايت زباله سراوانِ شهرستان رشت، (که کوتاهي و کم‌کاري وزارت کشور و محيط‌زيست به عنوان نهادهاي ناظر در تداوم این بحران کاملاً مشهود است)، بخشي از جنگل‌هاي هيرکاني بود که ۱۲ هکتار از درختانش را قطع کردند تا اين سايت بدمنظر و آلوده و غيربهداشتي را ايجاد و در دل طبيعت رها کنند. در برخي مناطق نيز تصميمات و برنامه‌ريزي‌هاي کارشناسي نشده، علت وقوع اين فاجعه بوده، مثلا در دو‌سه دهه‌ی اخير مداوم کلاردشت را به عنوان بهشت ايران معرفي کرده و باعث ورود دلالان به اين منطقه شديم، بدون آنکه هيچ فکري براي زيرساختهايش بکنيم، درحالي که اگر مسئولان محلي و شهري آن منطقه، فقط يک درصد از صدها ميليارد پولي که در اين سال‌ها، از قِبَلِ صدور مجوز ويلاسازي در کلاردشت دريافت کردند، صرف ساخت کارخانه کمپوست و اجراي طرح تفکيک زباله از مبدا مي‌کردند، هرگز نيازي به پاکتراشي و نابودي بخشي از جنگل‌هاي هيرکاني به منظور ايجاد سايت انباشت زباله نبود؛ سايت‌هايي که محل تجمع آفات، حشرات و شيرابه‌هاي خطرناک و مناظر زشت و مشمئزکننده شده است. ساخت يک کارخانه کمپوست یا کارخانه تصفيه شيرابه فقط چند ميليارد تومان هزينه دربردارد و مسوولین پیوسته از تامین این بودجه ابراز ناتوانی می‌کنند، اما صدها برابرش را به دلیل افت کیفیت سفره‌های آب زیرزمینی، خرج پاکتراشی جنگل‌ها و ساخت سدهای جدید و یا طرح‌های آزمندانه‌ای چون بایوجمی می‌کنند. از طرفی شهرداری‌ها در کلاردشت، رامسر، جواهرده، آمل، قائم‌شهر، ساری، لاهیجان، تنکابن و ... طي چند دهه گذشته، هزاران ميليارد تومان از دلال‌بازي، جنگل‌تراشي، تغییرکاربری، زمين‌فروشي و ويلاسازي به جيب زده و با اين همه هر بار بحث نبود اعتبار براي ساخت کارخانه کمپوست و نظایر آن را مطرح مي‌کنند و چشمشان دنبال بودجه‌هاي ملي است. رفع اين مشکل عزم همگاني و مطالبه ملی مي‌خواهد و شايد وقت آن رسيده باشد که مردم استان‌هاي شمالي به جاي هر مطالبه‌اي، حل مشکل پساب، پسماند و زباله را از مسئولان محلي و کشوري مطالبه کنند.

#حل_معضل_زباله_در_گرو_مطالبه_مردم

http://jamejamdaily.ir/newspaper/item/40660