🔴با سه هدردهنده بی رقیب دنیا آشنا شوید!🔴 بخش دوم:
بنا به آخرين بررسي موجود از #بانك جهاني- از سال ٢٠١٢- #نيوزيلند در ميان كشورهاي توسعه يافته، بيشترين مقدار زباله را توليد مي كند- به مقدار سرانه ٣,٦٨ كيلوگرم در روز- و پس از آن ايرلند، نروژ، سويس و ايالات متحده. احتمالا داده ها از كشورهاي كوچكتر در اين بررسي وجود نداشته اند. نروژ، بطور مثال، بالاترين درصد بازيافت را دارد و #اسلو، بزرگترين شهر اين كشور، توانسته است تا در سالهاي اخير مقدار توليد زباله خود را كاهش دهد. از جهتي ديگر ايرلند كمترين درصد بازيافت در مقايسه با ديگر كشورهاي اروپاي غربي را دارد. #دابلين شايد كه يكي از بزرگترين هدردهندگان در اروپا باشد، اما هنوز در رقابت با بزرگترين هدر دهنده در دنيا، در رده دوم قرار دارد؛ با توجه به اينكه انتشار گازهاي گلخانه اي اين شهر نيمي از مقدار گازهاي گلخانه اي است كه ايالات متحده و يا استراليا انتشار مي دهند.
امريكا بزرگترين توليد كننده زباله در دنيا در همه زمينه ها است؛ با ٦٢٤٧٠٠ تُن زباله در روز، برابر با مقدار سرانه ٢,٥٨ كيلوگرم و اين در مقايسه با ديگر كشورهاي مرفه دنيا رقم قابل توجهي است؛ مقدار توليد سرانه زباله در ژاپن ١,٧١ كيلوگرم ، در انگلستان ١,٧٩ و در #فرانسه ١,٩٢ كيلوگرم است. بنا به يك بررسي از شركت آب معدني Nalgene كه رفتارهايي مانند استفاده از وسايل نقليه عمومي، بازيافت و صرفه جويي در مصرف برق گزارش شده از جانب مردم را ارزيابي كرده، پنج شهر از ٢٥ كلانشهر امريكا كه بيشترين مقدار پسماند را توليد مي كنند، #هوستون، كليولند، آتلانتا، تامپا و ايندياناپوليس هستند. شركت Nalgene نيويورك را پس از سانفرانسيسكو و سياتل سومين شهر با كمترين توليد زباله درجه بندي كرده است. (در زمينه هدر دادن آب، #فينيكس كه شهري ساخته شده در كوير است، نيمي از آب مصرفي شهروندان براي آبياري چمنها بكار برده مي شود.)
در چين، سرعت توليد پسماند دو برابر مقدار جمعيت است. روزنامه كانادايي گلوب و ميل Globe & Mail مي نويسد كه در چين مقدار سرانه زباله در روز ١,١٢ كيلوگرم است، ١٠٪ بيش از مقدار متوسط زباله در اونتاريو، با آنكه توليد ناخالص داخلي سرانه در چين ١/٦ برابر اين توليد در اونتاريو است. #بازيافت در شهرهاي چين وجود ندارد؛ اين بدان معناست كه زباله در آنجا مي تواند به نيم كاهش پيدا كند، همچنانكه در كشور #تايوان انجام شده است. چين داده ها در زمينه توليد زباله شهرهايش را انتشار نمي دهد، اما برخي شهرهاي اين كشور با معضل چشمگير زباله از جمله #پكن، گوانگژو و شنژن دست به ساختن #مراكز_زباله_سوزي زده اند تا از اينراه مشكل كمبود مكان هاي دفن زباله را حل كنند. اما سوزاندن پسماند مشكل هميشگي #آلودگي_هوا در چين را بدتر مي كند. گوانگژو اكنون خانه هايي را كه بيشتر از يك ليتر در روز زباله توليد مي كنند، جريمه مي كند.
@darvishnameh
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇
بنا به آخرين بررسي موجود از #بانك جهاني- از سال ٢٠١٢- #نيوزيلند در ميان كشورهاي توسعه يافته، بيشترين مقدار زباله را توليد مي كند- به مقدار سرانه ٣,٦٨ كيلوگرم در روز- و پس از آن ايرلند، نروژ، سويس و ايالات متحده. احتمالا داده ها از كشورهاي كوچكتر در اين بررسي وجود نداشته اند. نروژ، بطور مثال، بالاترين درصد بازيافت را دارد و #اسلو، بزرگترين شهر اين كشور، توانسته است تا در سالهاي اخير مقدار توليد زباله خود را كاهش دهد. از جهتي ديگر ايرلند كمترين درصد بازيافت در مقايسه با ديگر كشورهاي اروپاي غربي را دارد. #دابلين شايد كه يكي از بزرگترين هدردهندگان در اروپا باشد، اما هنوز در رقابت با بزرگترين هدر دهنده در دنيا، در رده دوم قرار دارد؛ با توجه به اينكه انتشار گازهاي گلخانه اي اين شهر نيمي از مقدار گازهاي گلخانه اي است كه ايالات متحده و يا استراليا انتشار مي دهند.
امريكا بزرگترين توليد كننده زباله در دنيا در همه زمينه ها است؛ با ٦٢٤٧٠٠ تُن زباله در روز، برابر با مقدار سرانه ٢,٥٨ كيلوگرم و اين در مقايسه با ديگر كشورهاي مرفه دنيا رقم قابل توجهي است؛ مقدار توليد سرانه زباله در ژاپن ١,٧١ كيلوگرم ، در انگلستان ١,٧٩ و در #فرانسه ١,٩٢ كيلوگرم است. بنا به يك بررسي از شركت آب معدني Nalgene كه رفتارهايي مانند استفاده از وسايل نقليه عمومي، بازيافت و صرفه جويي در مصرف برق گزارش شده از جانب مردم را ارزيابي كرده، پنج شهر از ٢٥ كلانشهر امريكا كه بيشترين مقدار پسماند را توليد مي كنند، #هوستون، كليولند، آتلانتا، تامپا و ايندياناپوليس هستند. شركت Nalgene نيويورك را پس از سانفرانسيسكو و سياتل سومين شهر با كمترين توليد زباله درجه بندي كرده است. (در زمينه هدر دادن آب، #فينيكس كه شهري ساخته شده در كوير است، نيمي از آب مصرفي شهروندان براي آبياري چمنها بكار برده مي شود.)
در چين، سرعت توليد پسماند دو برابر مقدار جمعيت است. روزنامه كانادايي گلوب و ميل Globe & Mail مي نويسد كه در چين مقدار سرانه زباله در روز ١,١٢ كيلوگرم است، ١٠٪ بيش از مقدار متوسط زباله در اونتاريو، با آنكه توليد ناخالص داخلي سرانه در چين ١/٦ برابر اين توليد در اونتاريو است. #بازيافت در شهرهاي چين وجود ندارد؛ اين بدان معناست كه زباله در آنجا مي تواند به نيم كاهش پيدا كند، همچنانكه در كشور #تايوان انجام شده است. چين داده ها در زمينه توليد زباله شهرهايش را انتشار نمي دهد، اما برخي شهرهاي اين كشور با معضل چشمگير زباله از جمله #پكن، گوانگژو و شنژن دست به ساختن #مراكز_زباله_سوزي زده اند تا از اينراه مشكل كمبود مكان هاي دفن زباله را حل كنند. اما سوزاندن پسماند مشكل هميشگي #آلودگي_هوا در چين را بدتر مي كند. گوانگژو اكنون خانه هايي را كه بيشتر از يك ليتر در روز زباله توليد مي كنند، جريمه مي كند.
@darvishnameh
🔴 ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴 #تهران چند سال دیگر به #کپنهاگ میرسد؟!
#سنسورهاي_آمارگيري دوچرخه در كپنهاگ در ماه گذشته (نوامبر) ركورد جديدي را ثبت كردند: اكنون در قلب اين شهر شمار دوچرخه ها بيشتر از خودروهاست؛ به طور دقيق ٢٦٥٧٠٠ دوچرخه در برابر ٢٥٢٦٠٠ خودرو.
شوراي شهر كپنهاگ از سال ١٩٧٠ به شمارش وسايل نقليه پرداخته است؛ از آن زمان كه ٣٥١١٣٣ خودرو و ١٠٠٠٧١ دوچرخه در خيابانها تردد مي كردند.
تلاش كپنهاگ براي ساختن يك شهر دوچرخه سواري ارزشش را داشته: در طول ٢٠ سال گذشته رفت و آمد با دوچرخه ٦٨٪ افزايش يافته. كلاوس بوندام، شهردار در بين سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ و اكنون رئيس فدراسيون دوچرخه سواري دانمارك، اعتقاد دارد كه در واقع يك رهبري سياسي قدرتمند توانسته به اين نتيجه دست بيابد. اين ريت بيرگارد، شهردار كل سابق #كپنهاگ بوده كه با علاقه جدي به #دوچرخه_سواري خود را وقف گسترش آن كرده است.
از سال ٢٠٠٥، يك ميليارد #كرون دانمارك در زيرساخت دوچرخه سواري سرمايه گذاري شده است؛ شامل چندين پل ويژه براي دوچرخه سواران و عابران پياده. به گفته بوندام دوچرخه سواري از يك جزء عادي زندگي روزمره به هسته هويت شهر تبديل شده است. مورتِن كابِل، شهردار کپنهاگ، آینده شهرش را در طول دهه آينده، بدون خودرو مي بيند و تلاش دارد تا سال ٢٠٢٥، ٥٠٪ از رفت و آمد بخش بزرگتري از كپنهاگ را به دوچرخه سواري تعلق دهد كه آنچنان هدف جاه طلبانه اي نيست، زيرا در حال حاضر اين رقم بالغ بر ٤١٪ است.
در سال گذشته، ترافيك دوچرخه ١٥٪ افزايش يافته و رفت و آمد با خودرو ١٪ كاهش. در اين ميان جمعيت كپنهاگ هم بطور ثابت بيشتر شده و به مرور از ٦٠٠ هزار به ٧١٥ هزار نفر در طول ١٥ سال آينده در محدوده مركزي شهر خواهد رسيد. كابِل مي گويد كه مردم متوجه شده اند كه دوچرخه وسيله اي است كه با آن مي توانند سريعتر در شهر رفت و آمد كنند. در كنار گسترش خط مترو، بخش تحت نظر شهردار در حال افزايش ظرفيت و كيفيت شبكه دوچرخه سواري است.
براي مردم در بسياري از شهرهای جهان، دستاوردهاي كپنهاگ چيزي نيست جز يك روياي بسيار دور. اما كابِل عقيده دارد كه هر كس مي تواند به چنين مرحله اي برسد. او مي گويد: "اين در ژنهاي ما (دانماركي ها) نيست، اين در آب آشاميدني ما نيست... آنچه كه ما به باقي دنيا نشان مي دهيم آن است كه اگر زيرساختهاي مطمئن بسازيد، مردم هم به دوچرخه سواري رو مي آورند."
براي مقايسه: شمار خودروهايي كه در ساعات شلوغ روز در #لندن به شهر وارد مي شوند در بين سالهاي ٢٠٠٤ تا ٢٠١٤ از ٨٦ هزار به ٦٤ هزار كاهش پيدا كرده، در حاليكه دوچرخه ها از ١٤ هزار به ٣٦ هزار رسيده اند. لندن هنوز نياز به زيرساختهاي مورد لزوم براي دوچرخه سواري دارد. در #آمستردام ٤٨٪ از وسايط نقليه اي كه به مركز شهر وارد مي شوند، دوچرخه ها هستند و در گرونينگن اين رقم به ٦١٪ مي رسد.
اما همه شهرها در این مسیر حركت نمي كنند. در #پكن استفاده از دوچرخه از سال ١٩٨٦ تا ٢٠١٠ از ٦٠٪ به ١٧٪ سقوط كرده. در طول ١٦ سال گذشته وجهه داشتن يك خودرو چهار برابر افزايش پيدا كرده است. كابِل مي گويد كه سياستمداران كلانشهرهاي #چين، زماني كه به كپنهاگ سفر مي كنند، با تلاشهاي اين شهر در راه گسترش زيرساختهاي دوچرخه سواري آشنا مي شوند. قدم ديگر براي كابِل بوجودآوردن گزينه هاي خوب ديگري براي خودروهاست. او مي گويد اين كافي نيست كه شما تنها خودروها را ممنوع كنيد. مي بايست كه در گسترش #خطوط_مترو و زيرساختهاي دوچرخه سواري سرمايه گذاري شود. به مردم گزينه ها را ارائه كنيد و سپس به مرور فضاي مورد استفاده خودروها را از آنها بگيريد و به دوچرخه ها بدهيد. چيزي كه ارزانتر تمام مي شود: در طول ١٢ سال گذشته سرمايه گذاري در زمينه دوچرخه سواري نيمي از هزينه اي بوده كه تنها براي يك گذرگاه خودرو در شمال شهر كپنهاگ خرج شده است.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
همانطور که می بینید، برای داشتن شهری که مردمانش با علاقه از دوچرخه استفاده می کنند، باید صبور بود. دانمارک برای رسیدن به این نقطه، ۴۶ سال برنامه ریزی کرده و به تدریج زیرساختهای لازم را فراهم کرده است! این را بدین دلیل تاکید کردم تا برخی دوستان عجول که پیوسته می گویند: حاصل یکسال پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو چه بوده است؟ دریابند که ما تا چه اندازه شتابناک تر و امیدوارانه تر از حتی کپنهاگ در حال پیشروی هستیم.
www.theguardian.com/cities/2016/nov/30/cycling-revolution-bikes-outnumber-cars-first-time-copenhagen-denmark
🔴 #تهران چند سال دیگر به #کپنهاگ میرسد؟!
#سنسورهاي_آمارگيري دوچرخه در كپنهاگ در ماه گذشته (نوامبر) ركورد جديدي را ثبت كردند: اكنون در قلب اين شهر شمار دوچرخه ها بيشتر از خودروهاست؛ به طور دقيق ٢٦٥٧٠٠ دوچرخه در برابر ٢٥٢٦٠٠ خودرو.
شوراي شهر كپنهاگ از سال ١٩٧٠ به شمارش وسايل نقليه پرداخته است؛ از آن زمان كه ٣٥١١٣٣ خودرو و ١٠٠٠٧١ دوچرخه در خيابانها تردد مي كردند.
تلاش كپنهاگ براي ساختن يك شهر دوچرخه سواري ارزشش را داشته: در طول ٢٠ سال گذشته رفت و آمد با دوچرخه ٦٨٪ افزايش يافته. كلاوس بوندام، شهردار در بين سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ و اكنون رئيس فدراسيون دوچرخه سواري دانمارك، اعتقاد دارد كه در واقع يك رهبري سياسي قدرتمند توانسته به اين نتيجه دست بيابد. اين ريت بيرگارد، شهردار كل سابق #كپنهاگ بوده كه با علاقه جدي به #دوچرخه_سواري خود را وقف گسترش آن كرده است.
از سال ٢٠٠٥، يك ميليارد #كرون دانمارك در زيرساخت دوچرخه سواري سرمايه گذاري شده است؛ شامل چندين پل ويژه براي دوچرخه سواران و عابران پياده. به گفته بوندام دوچرخه سواري از يك جزء عادي زندگي روزمره به هسته هويت شهر تبديل شده است. مورتِن كابِل، شهردار کپنهاگ، آینده شهرش را در طول دهه آينده، بدون خودرو مي بيند و تلاش دارد تا سال ٢٠٢٥، ٥٠٪ از رفت و آمد بخش بزرگتري از كپنهاگ را به دوچرخه سواري تعلق دهد كه آنچنان هدف جاه طلبانه اي نيست، زيرا در حال حاضر اين رقم بالغ بر ٤١٪ است.
در سال گذشته، ترافيك دوچرخه ١٥٪ افزايش يافته و رفت و آمد با خودرو ١٪ كاهش. در اين ميان جمعيت كپنهاگ هم بطور ثابت بيشتر شده و به مرور از ٦٠٠ هزار به ٧١٥ هزار نفر در طول ١٥ سال آينده در محدوده مركزي شهر خواهد رسيد. كابِل مي گويد كه مردم متوجه شده اند كه دوچرخه وسيله اي است كه با آن مي توانند سريعتر در شهر رفت و آمد كنند. در كنار گسترش خط مترو، بخش تحت نظر شهردار در حال افزايش ظرفيت و كيفيت شبكه دوچرخه سواري است.
براي مردم در بسياري از شهرهای جهان، دستاوردهاي كپنهاگ چيزي نيست جز يك روياي بسيار دور. اما كابِل عقيده دارد كه هر كس مي تواند به چنين مرحله اي برسد. او مي گويد: "اين در ژنهاي ما (دانماركي ها) نيست، اين در آب آشاميدني ما نيست... آنچه كه ما به باقي دنيا نشان مي دهيم آن است كه اگر زيرساختهاي مطمئن بسازيد، مردم هم به دوچرخه سواري رو مي آورند."
براي مقايسه: شمار خودروهايي كه در ساعات شلوغ روز در #لندن به شهر وارد مي شوند در بين سالهاي ٢٠٠٤ تا ٢٠١٤ از ٨٦ هزار به ٦٤ هزار كاهش پيدا كرده، در حاليكه دوچرخه ها از ١٤ هزار به ٣٦ هزار رسيده اند. لندن هنوز نياز به زيرساختهاي مورد لزوم براي دوچرخه سواري دارد. در #آمستردام ٤٨٪ از وسايط نقليه اي كه به مركز شهر وارد مي شوند، دوچرخه ها هستند و در گرونينگن اين رقم به ٦١٪ مي رسد.
اما همه شهرها در این مسیر حركت نمي كنند. در #پكن استفاده از دوچرخه از سال ١٩٨٦ تا ٢٠١٠ از ٦٠٪ به ١٧٪ سقوط كرده. در طول ١٦ سال گذشته وجهه داشتن يك خودرو چهار برابر افزايش پيدا كرده است. كابِل مي گويد كه سياستمداران كلانشهرهاي #چين، زماني كه به كپنهاگ سفر مي كنند، با تلاشهاي اين شهر در راه گسترش زيرساختهاي دوچرخه سواري آشنا مي شوند. قدم ديگر براي كابِل بوجودآوردن گزينه هاي خوب ديگري براي خودروهاست. او مي گويد اين كافي نيست كه شما تنها خودروها را ممنوع كنيد. مي بايست كه در گسترش #خطوط_مترو و زيرساختهاي دوچرخه سواري سرمايه گذاري شود. به مردم گزينه ها را ارائه كنيد و سپس به مرور فضاي مورد استفاده خودروها را از آنها بگيريد و به دوچرخه ها بدهيد. چيزي كه ارزانتر تمام مي شود: در طول ١٢ سال گذشته سرمايه گذاري در زمينه دوچرخه سواري نيمي از هزينه اي بوده كه تنها براي يك گذرگاه خودرو در شمال شهر كپنهاگ خرج شده است.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
همانطور که می بینید، برای داشتن شهری که مردمانش با علاقه از دوچرخه استفاده می کنند، باید صبور بود. دانمارک برای رسیدن به این نقطه، ۴۶ سال برنامه ریزی کرده و به تدریج زیرساختهای لازم را فراهم کرده است! این را بدین دلیل تاکید کردم تا برخی دوستان عجول که پیوسته می گویند: حاصل یکسال پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو چه بوده است؟ دریابند که ما تا چه اندازه شتابناک تر و امیدوارانه تر از حتی کپنهاگ در حال پیشروی هستیم.
www.theguardian.com/cities/2016/nov/30/cycling-revolution-bikes-outnumber-cars-first-time-copenhagen-denmark
the Guardian
Two-wheel takeover: bikes outnumber cars for the first time in Copenhagen
Denmark’s capital has reached a milestone in its journey to become a cycling city – there are now more bikes than cars on the streets. Can other cities follow?
@darvishnameh
🔴برای حل بحران آلودگی هوا، ذغال سنگ کجا ایستاده است؟!🔴
✅ بخش سوم و پایانی: زابل؛ آلوده ترین شهر جهان!
حتي #چين، كه هواي به شدت آلوده اش به گفته سازمان بهداشت جهاني، موجب مرگ بيش از يك ميليون نفر در سال ٢٠١٢ شده، آغاز به مقابله با اين بحران كرده. #پكن براي كاهش شمار خودروها، شماره گذاري آنها را محدود كرده و برنامه هايي را براي دورنگه داشتن خودروهاي قديمي و بسيار آلاينده از خيابانها در روزهايي كه كيفيت هوا بسيار بد است، در نظر گفته. مهمتر از همه، دولت از خشم مردم در مورد #آلودگي_هوا براي اختصاص دادن ميلياردها دلار به مهار انرژی باد و خورشيد، استفاده كرده و از اين رو به بزرگترين سرمايه گذار در بخش #انرژيهاي_تجديدپذير تبديل شده است. مسئولان حتي آغاز به تعطيل پروژه هاي ايجاد نيروگاههاي جديد ذغال سنگي كرده اند- يك حركت با تأثير بر تندرستي آنها كه در شهرهاي چين زندگي مي كنند و نيز براي كره خاكي.
#هندوستان، با كيفيت هوايي به مراتب بدتر، تاكنون در اين مورد اقدامات كمتري انجام داده. دولت نارندرا مُدي، نخست وزير، حزب كنگره را كه پيشتر قدرت را بدست داشته، براي وخيم تر شدن شرايط سرزنش مي كند. اما به رغم تعهدها براي بهبودي، تاكنون از جانب دولت تلاش موثري در اين مورد ارايه نشده است. ماه گذشته، ٢٠ ميليون شهروند #دهلي از بدترين مورد آلودگي هوا در طول ١٧ سال گذشته رنج بردند. مسئولان يك نیروگاه ذغال سنگي را تعطيل كردند، همه كارهاي ساختماني را متوقف و بسياري از ژنراتورهاي ديزلي را خاموش كردند. و با تعطيل كردن ١٨٠٠ مدرسه به مدت سه روز نشان دادند كه به مشكل آلودگي هوا اذعان دارند.
#تهران نيز چنين راهي را در پيش گرفت، پس از آنكه به گفته مقامات مسئول ٤١٢ نفر در طول ٢٣ روز جان خود را از دست دادند. در واقع ايران کشوری است که در آن آلوده ترین شهر جهان وجود دارد. شهري كه بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی، آلوده ترين شهر دنيا به شمار مي آيد: #زابل، در نزديكي مرز #افغانستان.
پرسش اينجاست كه زندگي در شهري كه هوايش شما را بيمار نمي كند، چه حسي است؟ آكسل فريدريش از برلين با خنده اي مي گويد: "حس خوبي است." و اضافه مي كند كه بخش همسايه او كه در جنوب شرق شهر قرار گرفته يكي از تميزترين بخشهاي برلين است؛ آنجا كه كيفيت هوا مانند هواي تميز روستاهاست.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که چگونه از کراکوف در لهستان تا آمریکا، چین و حتی هندوستان، می کوشند تا با حذف ذغال سنگ از فرآیند تولید انرژی، به کیفیت جان انسانها عملاً اعتنای بیشتری نشان دهند. آنگاه در ایران خبر می رسد که در #طبس می خواهند نیروگاهی با سوخت #ذغال_سنگ راه بیاندازند! چرا؟
https://www.theguardian.com/cities/2016/dec/15/breathe-less-ban-cars-cities-make-radically-different-responses-to-pollution
🔴برای حل بحران آلودگی هوا، ذغال سنگ کجا ایستاده است؟!🔴
✅ بخش سوم و پایانی: زابل؛ آلوده ترین شهر جهان!
حتي #چين، كه هواي به شدت آلوده اش به گفته سازمان بهداشت جهاني، موجب مرگ بيش از يك ميليون نفر در سال ٢٠١٢ شده، آغاز به مقابله با اين بحران كرده. #پكن براي كاهش شمار خودروها، شماره گذاري آنها را محدود كرده و برنامه هايي را براي دورنگه داشتن خودروهاي قديمي و بسيار آلاينده از خيابانها در روزهايي كه كيفيت هوا بسيار بد است، در نظر گفته. مهمتر از همه، دولت از خشم مردم در مورد #آلودگي_هوا براي اختصاص دادن ميلياردها دلار به مهار انرژی باد و خورشيد، استفاده كرده و از اين رو به بزرگترين سرمايه گذار در بخش #انرژيهاي_تجديدپذير تبديل شده است. مسئولان حتي آغاز به تعطيل پروژه هاي ايجاد نيروگاههاي جديد ذغال سنگي كرده اند- يك حركت با تأثير بر تندرستي آنها كه در شهرهاي چين زندگي مي كنند و نيز براي كره خاكي.
#هندوستان، با كيفيت هوايي به مراتب بدتر، تاكنون در اين مورد اقدامات كمتري انجام داده. دولت نارندرا مُدي، نخست وزير، حزب كنگره را كه پيشتر قدرت را بدست داشته، براي وخيم تر شدن شرايط سرزنش مي كند. اما به رغم تعهدها براي بهبودي، تاكنون از جانب دولت تلاش موثري در اين مورد ارايه نشده است. ماه گذشته، ٢٠ ميليون شهروند #دهلي از بدترين مورد آلودگي هوا در طول ١٧ سال گذشته رنج بردند. مسئولان يك نیروگاه ذغال سنگي را تعطيل كردند، همه كارهاي ساختماني را متوقف و بسياري از ژنراتورهاي ديزلي را خاموش كردند. و با تعطيل كردن ١٨٠٠ مدرسه به مدت سه روز نشان دادند كه به مشكل آلودگي هوا اذعان دارند.
#تهران نيز چنين راهي را در پيش گرفت، پس از آنكه به گفته مقامات مسئول ٤١٢ نفر در طول ٢٣ روز جان خود را از دست دادند. در واقع ايران کشوری است که در آن آلوده ترین شهر جهان وجود دارد. شهري كه بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی، آلوده ترين شهر دنيا به شمار مي آيد: #زابل، در نزديكي مرز #افغانستان.
پرسش اينجاست كه زندگي در شهري كه هوايش شما را بيمار نمي كند، چه حسي است؟ آكسل فريدريش از برلين با خنده اي مي گويد: "حس خوبي است." و اضافه مي كند كه بخش همسايه او كه در جنوب شرق شهر قرار گرفته يكي از تميزترين بخشهاي برلين است؛ آنجا كه كيفيت هوا مانند هواي تميز روستاهاست.
🔴 اهالی عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که چگونه از کراکوف در لهستان تا آمریکا، چین و حتی هندوستان، می کوشند تا با حذف ذغال سنگ از فرآیند تولید انرژی، به کیفیت جان انسانها عملاً اعتنای بیشتری نشان دهند. آنگاه در ایران خبر می رسد که در #طبس می خواهند نیروگاهی با سوخت #ذغال_سنگ راه بیاندازند! چرا؟
https://www.theguardian.com/cities/2016/dec/15/breathe-less-ban-cars-cities-make-radically-different-responses-to-pollution
the Guardian
Breathe less … or ban cars: cities have radically different responses to pollution
When thick smog recently hit, Londoners were advised to avoid exercise, while Parisians got free public transport. Which is the best solution?