🔻از تداومِ شالیکاری نگران‌کننده‌تر!🔻
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ سر راهم به آبشارهای هشتگانه قره‌سو در سرزمین کلات نادر - ۴ تیر ۱۴۰۰ - دقایقی به رفتارش خیره شدم؛ قشنگ معلوم بود که خودش هم می‌داند یک پادشاه است و گوسفندان - عکس‌ها را ورق بزنید - حرفی در برابر او ندارند ... اما چگونه در چنین مرتع لم‌یزرع و خشکی این تعداد پرشمار از دام سبک روزگار می‌گذرانند، آن هم در خشکسالی کم‌سابقه کلات؟ آثار پرتراکم میکروتراس‌ها - ردپای عبور دام - تقریباً همه جا مشهود بود، آنچه اما مشهود نبود، اینکه آنها چگونه و با کدام علف و آب سیر می‌شوند؟!
2️⃣ اسکندر فیروز در کتاب خاطراتش نقل می‌کند که روزی از دفتر محمدرضا شاه با وی تماس گرفتند که اعلی‌حضرت در کاخ نوشهر آنی منتظر شماست! وقتی سراسیمه خود را به اقامتگاه شاه رساندم، در حالیکه دست در پشت و خشمگین قدم می‌زد، گفت: مگر فرمان نداده بودم تا بزها را از البرز جمع کرده و اجازه چرا ندهید؟ پس چرا امروز در مسیرم از تهران به نوشهر - با هواپیما - بزها را قاطی گوسفندها در گله‌هایی بزرگ می‌دیدم؟ برایشان شرح دادم که فرمان معظم‌اله اجرا شده، منتها گله‌های گوسفند برای آنکه راه را بیابند، نیاز دارند که چند بز فرمانروا در بین‌شان حضور داشته باشد! اسکندر در کتابش می‌نویسد که شاه البته این را می‌دانست، اما می‌خواست مطمئن شود که آیا رییس سازمان حفاظت محیط‌زیستش هم آن را می‌داند یا خیر؟
3️⃣ خلاصه اینکه قصه حضور بز و خسارت‌های جبران‌ناپذیرش به تاب‌آوری پوشش‌های گیاهی و درختچه‌ای ایران دستکم بیش از شش دهه قدمت دارد، با این وجود، همچنان در بر همان پاشنه می‌چرخد؛ چون دولت از هنر معرفی معیشت جایگزین برای هموطنان دامدار خود عاجز مانده است؛ چون دامداران از صدور بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی که فهمی از شرایط معیشت‌شان ندارد، خسته شده‌اند؛ چون همه درگیر روزمرگی شده‌اند ...
4️⃣ حقیقت تلخ اما این است که تداوم حضور گله‌های دام در مناطق خشکی چون خراسان، اصفهان، فارس، یزد، سمنان، کرمان و ... به مراتب هولناک‌تر و ویرانگرانه‌تر از اصرار بر کشت برنج در این مناطق است؛ چرا که تولید هر کیلو گوشت قرمز دستکم سه تا پنج‌برابرِ هر کیلو برنج آب نیاز دارد.
5️⃣ تصویر هشتم کاخ خورشید در قلب کلات نادری است؛ عمارتی که می‌تواند صندوق ارزی پایدار مردم کلات باشد به همراه ده‌ها جاذبه ارزشمند دیگر. بیشتر در موردش خواهم نوشت ...
#فشار_دام
#کلات_نادری
#سفرنامه_بخش_سوم
#اسکندر_فیروز
#خطرناکتر_از_کاشت_برنج
https://www.instagram.com/p/CQu6tq6l1Co/?utm_medium=copy_link
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ سر راهم به آبشارهای هشتگانه قره‌سو در سرزمین کلات نادر - ۴ تیر ۱۴۰۰ - دقایقی به رفتارش خیره شدم؛ قشنگ معلوم بود که خودش هم می‌داند یک پادشاه است و گوسفندان - عکس‌ها را ورق بزنید - حرفی در برابر او ندارند ... اما چگونه در چنین مرتع لم‌یزرع و خشکی این تعداد پرشمار از دام سبک روزگار می‌گذرانند، آن هم در خشکسالی کم‌سابقه کلات؟ آثار پرتراکم میکروتراس‌ها - ردپای عبور دام - تقریباً همه جا مشهود بود، آنچه اما مشهود نبود، اینکه آنها چگونه و با کدام علف و آب سیر می‌شوند؟!
2️⃣ اسکندر فیروز در کتاب خاطراتش نقل می‌کند که روزی از دفتر محمدرضا شاه با وی تماس گرفتند که اعلی‌حضرت در کاخ نوشهر آنی منتظر شماست! وقتی سراسیمه خود را به اقامتگاه شاه رساندم، در حالیکه دست در پشت و خشمگین قدم می‌زد، گفت: مگر فرمان نداده بودم تا بزها را از البرز جمع کرده و اجازه چرا ندهید؟ پس چرا امروز در مسیرم از تهران به نوشهر - با هواپیما - بزها را قاطی گوسفندها در گله‌هایی بزرگ می‌دیدم؟ برایشان شرح دادم که فرمان معظم‌اله اجرا شده، منتها گله‌های گوسفند برای آنکه راه را بیابند، نیاز دارند که چند بز فرمانروا در بین‌شان حضور داشته باشد! اسکندر در کتابش می‌نویسد که شاه البته این را می‌دانست، اما می‌خواست مطمئن شود که آیا رییس سازمان حفاظت محیط‌زیستش هم آن را می‌داند یا خیر؟
3️⃣ خلاصه اینکه قصه حضور بز و خسارت‌های جبران‌ناپذیرش به تاب‌آوری پوشش‌های گیاهی و درختچه‌ای ایران دستکم بیش از شش دهه قدمت دارد، با این وجود، همچنان در بر همان پاشنه می‌چرخد؛ چون دولت از هنر معرفی معیشت جایگزین برای هموطنان دامدار خود عاجز مانده است؛ چون دامداران از صدور بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی که فهمی از شرایط معیشت‌شان ندارد، خسته شده‌اند؛ چون همه درگیر روزمرگی شده‌اند ...
4️⃣ حقیقت تلخ اما این است که تداوم حضور گله‌های دام در مناطق خشکی چون خراسان، اصفهان، فارس، یزد، سمنان، کرمان و ... به مراتب هولناک‌تر و ویرانگرانه‌تر از اصرار بر کشت برنج در این مناطق است؛ چرا که تولید هر کیلو گوشت قرمز دستکم سه تا پنج‌برابرِ هر کیلو برنج آب نیاز دارد.
5️⃣ تصویر هشتم کاخ خورشید در قلب کلات نادری است؛ عمارتی که می‌تواند صندوق ارزی پایدار مردم کلات باشد به همراه ده‌ها جاذبه ارزشمند دیگر. بیشتر در موردش خواهم نوشت ...
#فشار_دام
#کلات_نادری
#سفرنامه_بخش_سوم
#اسکندر_فیروز
#خطرناکتر_از_کاشت_برنج
https://www.instagram.com/p/CQu6tq6l1Co/?utm_medium=copy_link
🔻بزها یا آدمها؛ مساله این نیست!🔻
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ اینجا در جوار جاده منتهی به روستای دلی - از توابع باغملک - است. عکس را #سمیه_علیدشت از فعالان محیط‌زیستی قلعه‌تُل ظهر امروز - ۱۲ تیر ۱۴۰۰ - گرفته و برایم ارسال کرده است. بیش از ۱۰۰ راس بز زیر سایه این درخت بلوط از شر گرما ماوا گرفته‌اند؛ خدمتی که این تک‌درخت، این هموطنِ نجیب و سبزِ ما به بزها ارایه می‌دهد، چقدر می‌ارزد؟ آیا در نظام ارزشگذاری اقتصادی ما، این خدمتِ درختان محاسبه می‌شود؟ اصلاً آیا چوپانان و دام‌هاشان، همان‌هایی نیستند که با چرای بی‌رویه، امکان زادآوری طبیعی بلوط‌ها، بنه‌ها و ارژن‌های زاگرس را از میان برده‌اند! راستی بزها مقصرند یا آدمها؟
2️⃣ دوباره به عکس دقت کنید: اینجا ظاهراً یک زمین زراعی است؛ اما واقعیت را همان تک‌درخت بلوط افشاء کرده است! چرا که اینجا بخشی از رویشگاه زاگرس بوده که آرام آرام با شخم در زیراشکوب جنگل و حضور دام مازاد بر ظرفیت و نیز کت‌زنی و آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی، از تعداد درختان کاسته‌اند تا آفتاب بیشتری به زمین خورده، غذا برای دام و تولید زراعی افزایش یابد. اما آیا این روش پایدار است؟ تا کی می‌توان اینگونه روزگار گذراند؟
3️⃣ واقعیت ماجرا این است که نه بزها مقصرند و نه جامعه محلی. مقصر دولت‌ها هستند که از فهم لازم برای طراحی چیدمان توسعه متناسب با توانمندی‌های بوم‌شناختی منطقه به تفکیک سی و یک استان کشور برخوردار نیستند. مقصر آنهایی هستند که به جای استفاده از کلنگ مدیریتی با مدیریت کلنگی مملکت را اداره می‌کنند. قصه تلخ خفگی میلیون‌ها قطعه ماهی در جوار دیوار مرزی هورالعظیم هم ناشی از همین بی‌خردی و آزمندی است که همه کشورهای منطقه، یعنی ایران، عراق، سوریه و ترکیه در آن مقصرند. نباید توپ را در زمین مردم بی‌نوایی اندازیم که هیچ راهی برای تامین معیشت خود، جز بریدنِ همان شاخه‌ای که رویش نشسته‌اند، ندارند.
#سمیه_علیدشت
#انجمن_محیط_زیستی_قلعه_تل
#باغملک
#فاجعه_در_هورالعظیم
#بزها_مقصرند_یا_آدمها
#مدیریت_کلنگی
#کلنگ_مدیریتی
#زاگرس
#فشار_دام
https://www.instagram.com/p/CQ3GWrSlgdi/?utm_medium=copy_link
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ اینجا در جوار جاده منتهی به روستای دلی - از توابع باغملک - است. عکس را #سمیه_علیدشت از فعالان محیط‌زیستی قلعه‌تُل ظهر امروز - ۱۲ تیر ۱۴۰۰ - گرفته و برایم ارسال کرده است. بیش از ۱۰۰ راس بز زیر سایه این درخت بلوط از شر گرما ماوا گرفته‌اند؛ خدمتی که این تک‌درخت، این هموطنِ نجیب و سبزِ ما به بزها ارایه می‌دهد، چقدر می‌ارزد؟ آیا در نظام ارزشگذاری اقتصادی ما، این خدمتِ درختان محاسبه می‌شود؟ اصلاً آیا چوپانان و دام‌هاشان، همان‌هایی نیستند که با چرای بی‌رویه، امکان زادآوری طبیعی بلوط‌ها، بنه‌ها و ارژن‌های زاگرس را از میان برده‌اند! راستی بزها مقصرند یا آدمها؟
2️⃣ دوباره به عکس دقت کنید: اینجا ظاهراً یک زمین زراعی است؛ اما واقعیت را همان تک‌درخت بلوط افشاء کرده است! چرا که اینجا بخشی از رویشگاه زاگرس بوده که آرام آرام با شخم در زیراشکوب جنگل و حضور دام مازاد بر ظرفیت و نیز کت‌زنی و آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی، از تعداد درختان کاسته‌اند تا آفتاب بیشتری به زمین خورده، غذا برای دام و تولید زراعی افزایش یابد. اما آیا این روش پایدار است؟ تا کی می‌توان اینگونه روزگار گذراند؟
3️⃣ واقعیت ماجرا این است که نه بزها مقصرند و نه جامعه محلی. مقصر دولت‌ها هستند که از فهم لازم برای طراحی چیدمان توسعه متناسب با توانمندی‌های بوم‌شناختی منطقه به تفکیک سی و یک استان کشور برخوردار نیستند. مقصر آنهایی هستند که به جای استفاده از کلنگ مدیریتی با مدیریت کلنگی مملکت را اداره می‌کنند. قصه تلخ خفگی میلیون‌ها قطعه ماهی در جوار دیوار مرزی هورالعظیم هم ناشی از همین بی‌خردی و آزمندی است که همه کشورهای منطقه، یعنی ایران، عراق، سوریه و ترکیه در آن مقصرند. نباید توپ را در زمین مردم بی‌نوایی اندازیم که هیچ راهی برای تامین معیشت خود، جز بریدنِ همان شاخه‌ای که رویش نشسته‌اند، ندارند.
#سمیه_علیدشت
#انجمن_محیط_زیستی_قلعه_تل
#باغملک
#فاجعه_در_هورالعظیم
#بزها_مقصرند_یا_آدمها
#مدیریت_کلنگی
#کلنگ_مدیریتی
#زاگرس
#فشار_دام
https://www.instagram.com/p/CQ3GWrSlgdi/?utm_medium=copy_link
Instagram