🇮🇷: @darvishnameh

🔴 ما در حریم دریایی خود چه می کنیم و #نیوزلند چه میکند؟

🔻یادداشت امروزم در صفحه آخر #شرق:
👇
http://sharghdaily.ir/fa/main/detail/185989/سکوت-در-برابر-صیدهای-دریای-عمان

🔴 چرا اغلب مردم جهان برخلاف روسای کارتلهای نفتی، دولت نیوزلند را تحسین میکنند؟! 🔴

🖋 موضوع بر سر بستر دريا در ساحل #نيوزيلند است: ٤ ميليون كيلومتر مربع - پهنه ای به وسعت بیش از دوبرابر ایران - با همه منابع نفت و گازي كه در زير آن مي تواند وجود داشته باشد و ارزش آن به ميلياردها دلار بالغ مي شود. اما اكنون دولت نيوزيلند تصميم گرفته كه در اين مكان ديگر اجازه جستجو برای یافتن منابع سوخت فسيلي را ندهد، چه رسد به استخراج آنها. صنعت نفت از اعلام اين خبر از خود بيخود شده و از "ونداليسم اقتصادي" ميگويد، كنشگران محيط زيستي اما از سراسر دنيا ابراز شادي مي كنند: دور شدن از نفت - چه گام چشمگيري! و چه كشور كوچك پرشهامتي است اين نيوزيلند!

https://t.me/darvishnameh/7009

در سال ١٩٨٧ نيوزيلند شجاعت خود را با ترك برنامه سلاح هاي هسته اي- برخلاف مصلحت و توصیه صریح ارتش امريكا - به نمايش گذاشت و اكنون بار ديگر دولت اين كشور شهامت خود را نشان مي دهد. به گفته راسل نورمن از سازمان صلح سبز نيوزيلند: منافع انساني براي دولت و مردم ما بيشتر اهميت دارد تا منافع لابي پرقدرت نفت!

🔽 گفتنی آنکه به فرمان دولت نیوزلند جستجو و استخراج نفت و گاز در آينده در منطقه به اصطلاح "اقتصادي نيوزيلند"، منطقه اي دريايي به وسعت ٢٠٠ مايل پيرامون اين جزيره ممنوع است. اين محدوده زيستگاه بسياري از گونه هاي ماهي و نهنگ هاست. البته جستجو در پي منابع نفتي در خشكي همچنان مجاز است، همچنین مجوزهايي نيز كه تاكنون صادر شده اند، باطل نخواهند شد.

🔻خواننده عزیز!
حتماً می دانید که رییس سازمان حفاظت محیط زیست ایران تاکنون بارها و آشکارا اعلام کرده که "مملکت نباید معطل محیط زیست بماند." سازمان شیلات ایران هم متاسفانه در مواجهه با شیوه غیرقانونی و خطرناک #صید_ترال در آبهای سرزمینی ایران در خلیج فارس و دریای عمان سکوت کرده و بدین ترتیب، تنوع زیستی ارزشمند این پهنه آبی برای تامین سودی کوتاه مدت در معرض نابودی است. خواستم با شرح کنش تحسین برانگیز دولت نیوزلند، یادآوری کنم که خردمندی بزرگتر آن است که در پای منفعتی پایدار و درازمدت، از مصلحتهای زودگذر و ناپایدار گذشت و نه برعکس!
این هم به نفع مردم است، هم دولت و هم نظام.
👇
https://greenpeace.de/themen/endlager-umwelt/oel/ein-land-macht-schluss-mit-oel

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 جای خالی #زنان در جایزه ملی #مهرگان امسال بر خلاف جایزه جهانی #گلدمن! چرا؟

✅ یادداشت امروزم را در صفحه آخر #شرق بخوانید:
👇
https://goo.gl/54viK5

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 ایران و جهان با یک تفاوت سرآمدگان محیط زیستی خود را شناختند!🔴

🖋 پنج روز قبل از ایران که در جریان برگزاری #جایزه_مهرگان - معتبرترین جایزه محیط زیستی مردمی کشور - سرآمدگانِ محیط زیستی وطن معرفی شدند؛ مشهورترین جایزه محیط زیستی دنیا هم برندگان خود را در روز جهانی زمین شناخت؛ جایزه ای که امسال بیش از هر زمان دیگری به #زنان تعلق گرفته و افزایش نقش برجسته آنها را در دفاع از کره خاکی ثابت می کند. این در حالی است که کنشگران زن ایرانی در مراسم جایزه مهرگان در سال ۹۷، در هیچیک از سه بخش کتاب، شخصیت و سمن واجد دریافت جایزه و عنوان نخست قرار نگرفتند.

https://t.me/darvishnameh/7071

کوشش برای یک سیاره سالم ممکن است گاهی اوقات مانند شکستهای پی در پی به نظر آید، اما #جایزه_گلدمن امسال شش داستان موفقیت آمیز چشمگیر را جشن گرفت که پنج تای آن برعهده زنان بود.
از رأی مخالفت با انرژی هسته ای یک دادگاه علیه رییس‌جمهور سابق آفریقای جنوبی، #جی_کوب_زوما و رهبر روسیه، #ولادیمیر_پوتین گرفته تا کمپین هشدار دهنده ای به دولت ویتنام برای ترک استحصال انرژی از زغال سنگ و روی آوردن به انرژی‌های تجدیدپذیر-برندگان جایزه، در روز جهانی زمین پاک- همه کنشگران بومی و مردمی هستند که با منافع پرقدرت درگیر شده اند.
در آمریکای لاتین، برنده جایزه، فرانسیا مارکز، آفریقایی تبار از کلمبیا و رهبر جامعه مدنی به همراه ۸۰ زن یک راهپیمایی به مسافت ۳۵۰ مایل از آمازون تا بوگوتا را پیمود تا دولت را برای ارسال نیروهای نظامی در راه مبارزه با معدنکاوان غیرقانونی که رودخانه ها را با سیانور و جیوه آلوده می کردند، وادار کند.
مانند بسیاری از برندگان سابق این جایزه، او نیز با خطرات فراوانی روبرو است. این خطرات برای کنشگران محیط زیستی را می توان در قتل دو برنده جایزه گلدمن در طول دو سال گذشته مشاهده کرد. #برتا_کاسرس، در کمتر از یکسال پس از دریافت جایزه به قتل رسید؛ ده ماه پس از آن #ایزیدرو_بالدنگرو_لوپز، کنشگر مکزیکی، در کوههای Sierra Madre به ضرب گلوله از پای در آمد. اوایل این ماه، یکی از برندگان سال گذشته، رودریگه کاتمبو- یک محیطبان در منطقه حفاظت شده گوریلها در پارک ملی ویرونگا، شش نفر از همکارانش را در یک قتل عام از دست داد.
مارکِز می گوید که ناامنی یک واقعیت زندگی در کمپین اوست. «ما مرتبا از شبه نظامیان تهدیدات به قتل دریافت می کنیم. حفاظت از محیط زیست و زمین همیشه به جدال بین آنها که منطقه ای را برای زندگی لازم دارند و آنها که می خواهند جیبهایشان را از پول پر کنند، وجود دارد. این جایزه کوششهای جمعی مردمی را که به محیط زیست اهمیت می دهند ارج می نهد و همه رهبرانی که برای اهمیت دادن به خانه مشترک ما به قتل رسیده اند.»
یک دانشجوی حقوق ۳۵ ساله و مادر دو فرزند، که از ۱۳ سالگی به یک کمپین علیه یک نیروگاه آبی پیوسته، کنشگر محیط زیست و فعال مدنی بوده است.
این نخستین بار است که پنج نفر از مجموع شش برنده جایزه گلدمن، زن هستند. از جمله کنشگران مخالف با نیروی هسته ای از آفریقای جنوبی، ماکوما لکالا کالا و لیز مک دِید، کنشگر مدافع انرژی‌های تجدیدپذیر نگوی تی کان از ویتنام، مدافع آبها لی آن والترز از ایالات متحده و کنشگر فرانسوی مدافع زیستمندان دریایی، کلر نوویان. تنها مرد برنده جایزه از فیلیپین، مانی کالونزو، رهبر کمپین علیه آلودگی سرب است.
خانم مارکِز درنظر دارد تا با استفاده از این جایزه، زمینه ای برای یک طرح جدید زندگی بر اساس «عشق مادری» در برابر خام فروشی یا Extractivism* ایجاد کند.
او می گوید: «نخستین چیزی که ما باید بیشتر به آن توجه کنیم، این لحظه تاریخی است که در آن قرار داریم: سیاره ما در حال تخریب شدن است، به همین سادگی و اگر برای پیشگیری کاری انجام ندهیم، ما بخشی از این تخریب خواهیم بود. زمان ما فرارسیده و می بایست عمل کنیم، ما در برابر نسلهای آینده مسوولیم تا با اهمیت دادن بیشتر به زندگی و نه به ثروت جمعی دنیای بهتری بجا بگذاریم.»

https://theguardian.com/environment/2018/apr/23/unprecedented-win-for-women-in-top-global-environment-awards-goldman-prize

🔴 راستی! جای خالی زنان در جوایز مهرگان را باید ناشی از کم کاری ایشان دانست؛ بی عدالتی جنسیتی در جامعه؛ حسادت؛ نبود بسترهای اجتماعی برای حضور موثرتر زنان یا ...

✅ در تازه ترین یادداشتم در صفحه آخر شرق، کوشیدم تا این روزنامه هم بی نصیب از ۱۳خرداد، #سه_شنبه_های_بدون_خودرو، #دوچرخه، #ساده_زیستی، #اقتصاد_مقاومتی و #نفی_خودرومحوری نماند!

☘یادمان باشد: ۱۳۱ هفته از به اهتزاز درآمدنِ پرچم #سه_شنبه_ها می گذرد!

🇮🇷: @darvishnameh

🔻پنج شهر اروپا که مردمش خودرو شخصی را دوست ندارند!🔻

🖋 در ایران پیوسته دم از ساده زیستی و اقتصاد مقاومتی می زنیم؛ اما تاکنون کسی رییس سازمان حفاظت محیط زیست، رییس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، وزیر نیرو، وزیر جهاد کشاورزی، وزیر آموزش و پرورش، وزیر علوم، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رییس سازمان صداو سیما و دیگر نهادهای محیط زیستی یا رسانه ای و فرهنگی را سوار دوچرخه ندیده! دیده؟ این در حالی است که بسیاری از رهبران و مدیران ارشد در جهان از روسیه تا کلمبیا و از اروپا تا کره جنوبی پیوسته مردم را تشویق به استفاده از دوچرخه در ترددهای روزانه خود می کنند و البته این تشویق و توصیه از جنس حرف و شعار نیست، بلکه عملاً مردم، رهبران و مدیران ارشد خود را در حال رکاب زدن در معابر عمومی می بینند. در این میان، پنج کشور اروپایی پاکترین برنامه های حمل و نقل را ارایه کرده اند که سبب شده شهروندان شان داوطلبانه خودروهای شخصی را کنار نهند:

1⃣ در #کپنهاگ، شهری که از سال ۲۰۱۷ برای نخستین بار تعداد دوچرخه سوارانش از خودروسوارها بیشتر شد، پلهای عظیم و بسیار زیبایی انحصاراً برای تردد دوچرخه ساخته شده تا مردم بیشتری دوچرخه‌سواری کنند. همچنین شهردار کپنهاگ به خودروها اجازه نمی دهد تا به مرکز شهر وارد شوند.

2⃣ در #آمستردام تنها از هر چهار نفر یکنفر صاحب خودرو هست. دوچرخه سواری آن اندازه محبوبیت دارد که شمار دوچرخه ها بیشتر از انسان‌هاست. زیباترین مسیرهای ایمن دوچرخه سواری و بیشترین وزیر دوچرخه سوار در هلند مشاهده می شود.

3⃣ در #اسلو پایتخت نروژ، مناطقی از شهر بدون خودرو اعلام شده و جای پارک خودروها را به مسیرهای ایمن دوچرخه سواری و محل بازی کودکان تبدیل کرده اند. این شهر از ایمن ترین شهرها برای دوچرخه سواران و عابران پیاده محسوب می شود و درصدد است تا سال ۲۰۱۹ ورود خودروهای شخصی به حریم شهر کاملاً ممنوع شود.

4⃣ در #زوریخ مردم دو برابر بیشتر از لندن با وسایل نقلیه عمومی تردد می کنند. این شهر یکی از سختگیرانه ترین قوانین در برابر آلودگی هوا در اروپا را دارد و پیوسته و شتابناک دارد بر تعداد دوچرخه سوارانش افزوده می شود.

5⃣ در #وین کارت سالانه استفاده از وسایل نقلیه عمومی تنها یک یورو در روز قیمت دارد. یک اَپ ویژه تردد به مردم کمک می کند تا خودروهای شخصی را کنار بگذارند و دسترسی سریع به نزدیکترین اتوبوس، قطار، دوچرخه کرایه و یا خودروهای اشتراکی داشته باشند.

🔴 خواننده عزیز روزنامه وزین #شرق!
در آستانه روز جهانی دوچرخه - ۱۳ خرداد - قرار داریم. لطفاً با آوردن دوچرخه های خود به خیابان در هر شهری که زندگی می کنید، به رهبران و مدیران ارشد شهری یادآوری کنید که برای برخورداری از ترددی روان تر با آلودگی کمتر و تحرکی درخورتر، حق ما استفاده ایمن از دوچرخه در معابر عمومی است.
👇
http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/188402/5-شهر-اروپا-که-مردمش-خودروی-شخصی-را-دوست-ندارند!

🔴 دوشنبه - ۲۲ مرداد - در صفحه آخر #شرق به شگفت‌انگیزترین سخنانِ یک رییس سازمان حفاظت محیط زیست در طول ۴۷سال گذشته پاسخ داده‌ام!

🔴راهکار عیسی کلانتری برای مردم عسلویه!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

🖋پنج‌شنبه گذشته در اجلاس شورای عالی استان‌ها، عالی‌ترین مقام محیط‌زیستی کشور طبق معمول از موضع اپوزیسیون اعلام کرد: "مردم عسلویه یا باید بمیرند یا جابجا شوند و یا صنعت گاز و پتروشیمی ما تعطیل شود!"

🔻آقای کلانتری عزیز! شما صندلی نخست پردیسان را اشغال نکردید تا فقط آیه نحس بخوانید و مردم را ناامید کنید! وظیفه شما حل #بحران_عسلویه است؛ اینکه چگونه کشور همسایه جنوبی ما - قطر - تاسیساتی به مراتب بزرگ‌تر را در کمترین فاصله از عسلویه مستقر کرده و هیچیک از بحران‌های عسلویه را هم نیافریده است. چگونه #قطر می‌تواند و ما نمی‌توانیم؟! مشکل نه از محیط‌زیست است، نه از پارس جنوبی و توسعه میدان‌های نفتی و نه از بوم‌نشینانِ وطن‌پرستِ منطقه. مشکل آن تفکری است که می‌گوید: اگر قرار باشد قوانین محیط‌زیستی در این کشور اجرا شود، ۸۰درصد صنایع را باید تعطیل کرد! مشکل از رویکردی است که محیط‌زیست را سد راهِ توسعه می‌پندارد. شما فکر می‌کنید با شیون‌ها و روضه‌هایی که گاه و بیگاه راه می‌اندازید، می‌توان رویکرد حاکمیت به محیط‌زیست را ترمیم کرده و پروژه #محیط‌زیست_هراسی را درمان کنید؟ معلومه که پاسخ منفی است. شما با چنین سخنرانی‌های آتشین، احساسی و بدون منطقی فقط ترسِ از محیط‌زیستی‌ها را در مجلس و دولت و مردم افزایش داده و می‌دهید تا سرانجام طرح یا لایحه تعطیلی سازمان حفاظت محیط‌زیست در صحن بهارستان رای آورد. یادتان که نرفته، این خودِ شما بودید که ده ماه پیش گفتید: "مملکت را نباید معطل محیط زیست کرد."؛ لطفاً اینک برای مردم مظلوم عسلویه، #ارومیه و #خوزستان اشک تمساح نریزید.
واقعاً متاسفم.

https://t.me/darvishnameh/7521

🔴قتل فجیع این زوج جهانگرد دوچرخه‌سوار در تاجیکستان توسط تروریست‌های #داعش را چگونه به موجی علیه اسلام‌هراسی و ایران‌هراسی در جهان بدل سازیم؟

🔻یکشنبه، صفحه آخر #شرق را بخوانید!

🇮🇷: @darvishnameh

🔴جنایت داعش در تاجیکستان علیه ترویج دوچرخه‌سواری!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

🖋یادداشت امروزم - ۲۸ مرداد۹۷ - در ستون نگاه سبز؛ صفحه آخر #روزنامه_شرق:

1⃣ در خبرها آمده است که متاسفانه تروریست‌های خشونت‌طلب موسوم به #داعش، یک زوج جهانگرد آمریکایی را که با پیام صلح و دوستی دور دنیا را رکاب می‌زدند، در #تاجیکستان ربوده و به شکلی فجیع به قتل رسانده‌اند. اقدامی که نه‌تنها خشم جامعه بین‌المللی را برانگیخته، بلکه شوربختانه خوراکی مطلوب برای مروجان ا#سلام‌هراسی در جهان به رهبری #ترامپ و همفکرانش فراهم کرده تا بر طبل نفرت از مسلمانان بیش از پیش بکوبند.

2⃣ این رفتار خشونت‌طلبانه داعش علیه ترویج #دوچرخه‌سواری در شرایطی رخ داده که خوشبختانه خبرهای خوشی از گسترش شتابناک فرهنگ دوچرخه‌سواری در تهران، قزوین، اصفهان، یزد، سیرجان، بندرانزلی، داراب، رفسنجان، گرگان، نیشابور، ساری، تبریز، آبادان، مهاباد، بانه و ... می‌رسد. از این رو، پیرو انتشار نظرات روشنگرانه تنی چند از دانشمندان حوزوی چون حضرت آیت‌الله #احمد_عابدینی، حجت‌الاسلام دکتر #نصر_اصفهانی، آیت‌الله #سیداکبر_موسوی، رییس حوزه علمیه #لارستان و #احمدی_نصرآبادی، دادستان #دلیجان مبنی بر لزوم حمایت از #دوچرخه‌سواری_بانوان در معابر عمومی با رعایت هنجارهای فرهنگی جامعه، به نظر می‌رسد اینک فرصت مناسبی است تا حوزه‌های علمیه مهم کشور، از جمله قم، مشهد و اصفهان و ستاد ائمه جمعه در بیانیه‌هایی ضمن محکوم‌کردن اقدام جنایتکارانه داعش در تاجیکستان، دسیسه اسلام‌هراسی و ایران‌هراسی را در نطفه خفه کنند.

3⃣ یادمان باشد: ترویج گسترده، هدفمند و شتابناکِ دوچرخه‌سواری برای همه آحاد جامعه، نه‌تنها ابزاری کارآمد در مقابله هوشمندانه با تحریم‌های یکجانبه دولت ایالات متحده آمریکاست، بلکه به بهبود زمان تردد، کاهش آلودگی هوا، ارتقای سلامت و نشاط ایرانیان و نزول آلودگی صوتی هم کمک کرده و بر عیار شادی ایرانیان می‌افزاید. چه پاسخی از این کوبنده‌تر برای اهریمنانی که خواهان تحریم، افسردگی و تسلیم ایرانیان هستند؟

https://t.me/darvishnameh/7549

🔴 دنیا به دولتمردی جهانی نیاز دارد که مصلحت کره‌زمین را بر هر مصلحتی ترجیح دهد!

🇮🇷: @darvishnameh

🖋گزارش اخیر روزنامه #گاردین نشان می‌دهد تبعات تغییر‌اقلیم دارد همان بلایی را سر آمریکا می‌آورد که پیش‌تر سر عراق و سوریه آورد! درواقع از هزاران مهاجر آمريكاي مركزي كه كشان‌كشان از طريق مكزيك به سوی آمریکا روانند، معمولا به عنوان كساني ياد مي‌شود كه از خشونت گروه‌هاي اوباش يا از فقر مفرط فرار مي‌كنند. اما يك دليل وادارنده مهم ديگر در پشت كاروان مهاجرين وجود دارد که شاید به سادگي قابل دريافت نباشد و آن تغيير اقليم است! همان دلیلی که #ترامپ آن را به شدت انکار می‌کند. اغلب افراد از كاروان مهاجرين از #گواتمالا، #هندوراس و #ال‌سالوادور هستند- سه كشوري كه با جنايات سازمان يافته و فساد سيستماتيك ويران شده‌ و ريشه‌هاي آن را مي‌توان در درگيري‌هاي دوران جنگ سرد دنبال كرد. آنها هشدار مي‌دهند كه در طول دهه‌هاي آينده احتمالا ميليونها مهاجر دیگر به سوی آمریکا ناچار به حركت خواهند بود. رابرت آلبرو، يك پژوهشگر از مركز مطالعاتي آمريكاي لاتين/دانشگاه آمريكن مي‌گويد: "تمركز بر خشونت تصوير بزرگ را -از اينكه مردم بدنبال برخي از دلايل ناامني غذايي جابجا مي‌شوند-تحت الشعاع قرار مي‌دهد. "دليل اصلي مهاجرت مردم به اين خاطر است كه آنها چيزي براي خوردن ندارند. اين ارتباط قاطعي با #تغييرات_اقليمي دارد. خسوس كانان، شرح مي‌دهد كه چگونه در يك هكتار زمين نزديك خرابه‌هاي باستاني Copán در غرب هندوراس ذرت و لوبيا مي‌كاشته. او زمينش را امسال پس از نابودی محصولش براي چندمين بار به دنبال خشكسالي و تغيير الگوي آب و هوا، ترك كرده. او مي‌گويد: "قبلا اينجور نبود. اين ما را مجبور به مهاجرت مي‌كند. پيشتر باران به موقع مي‌باريد. گياهان من محصول ببار مي‌آوردند، اما اكنون هيچ الگويي (براي آب و هوا) وجود ندارد." به گفته استفاني لوترت، متخصص در زمينه امنيت و مهاجرت در امريكاي مركزي از دانشگاه تگزاس، داده‌هاي گمرك و گشت مرزي ايالات متحده افزايش مهاجرت به بيرون از غرب هندوراس، يك منطقه توليدكننده قهوه درجه يك را نشان مي‌دهد.
یک‌سوم نیروی کار در آمريكاي مركزي با كشاورزي در ارتباط است، از اين‌رو هر اختلالي در فعاليت‌هاي كشاورزي مي‌تواند عواقب ويران‌كننده‌اي داشته باشد. از سال ٢٠١٢ گياه قهوه در سراسر آمريكاي مركزي به يك اپيدمي بنام زنگار (قارچ) مبتلا شده كه بنا به محاسباتي ٧٠درصد از مزارع را متاثر كرده. به گفته يك پژوهشگر از دانشگاه مريلند معمولا اين قارچ شب‌ها، با پايين آمدن درجه حرارت از بين مي‌رود، اما شبهاي گرم به آن اجازه رشد مي‌دهد. تأثير تغيير اقليم بر قارچ‌ها همچنان موضوعي براي بحث است، اما اين پژوهشگر مي‌گويد كه شرايط در گواتمالا نشان مي‌دهد كه حتي بدون ارتباط مستقيم با تغييرات اقليمي چه اتفاقي مي‌افتد، زمانيكه كالاهاي كشاورزي از بين مي‌روند. او اضافه مي‌كند: "يكي از نكاتي كه من دريافت كردم آن است كه مردم، اغلب به مهاجرت دست مي‌زنند، زماني كه ديگر قادر نيستند بدهي‌هاي خود را بپردازند و پول براي تهيه خوراك بدست بياورند. مردم پيش از اپيدمي زنگار به من مي‌گفتند كه حاضر به مهاجرت نيستند، اما اكنون اينكار را مي‌كنند." و این ماجرا درباره کشت موز هم دارد رخ می‌دهد.
بنا به گزارش اداره گشت مرزي و گمرك ايالات متحده بيم آن مي‌رود بيش از ٥٠ هزار خانواده از گواتمالا تلاش كنند تا اكتبر امسال از مرز ايالات متحده عبور كنند؛ دو برابر بيشتر از سال گذشته!
بانك جهاني تخمين مي‌زند با افزايش دما و آب و هواي مفرط در طول سي سال آينده نزديك به ۳.۹ميليون‌نفر مهاجر اقليمي را ناچار به فرار از آمريكاي مركزي مي‌كند. اين جابجايي توده مردم خطري براي بي‌ثبات كردن كشورهاي زادگاه آنهاست و چالشي براي كشورهاي مقصد مانند ايالات متحده. كنوانسيون پناهجويي سازمان ملل از سال ١٩٥١ معيارهاي شفافي را براي دريافت پناهجويي معين مي‌كند، مانند شكنجه و جنگ، اما تغيير اقليم در اين سياهه وجود ندارد.
با ١٥٠ تا ٣٠٠ ميليون مهاجران اقليمي كه تا سال ٢٠٥٠ در سراسر دنيا انتظار مي‌رود، به يك چهارچوب بين‌المللي جديد براي وفق دادن آنها نياز است.
اما هرگونه اصلاح توافقنامه پناهجويي در حال حاضر، به دليل پيچيدگي يك قراداد جديد و همينطور با خيزش دولتهاي ناسيوناليست در نقاطي مانند ايالات متحده و برزیل، بعيد به نظر مي‌رسد. "رئيس جمهور ايالات متحده از مورد كاروان مهاجرين به عنوان موضوعي سياسي استفاده مي‌كند تا دوباره انتخاب شود. اگر كه ما كنوانسيون ١٩٥١ را دوباره باز كنيم، احتمالا آنرا بيشتر تضعيف مي‌كنيم تا تقويت. ما در شرايطي نيستيم كه رفرم‌ها، هر اندازه حساس، بتوانند انجام بگيرند. در حال حاضر يك دولتمرد جهاني وجود ندارد، هيچ كجا، نه آن دورها و نه این دور و برها!

🔻نشانی این یادداشت در صفحه آخر #شرق:

https://goo.gl/qBCHnn

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 در روزی که به نام #سیستان در #خانه_وارطان سند خورد؛ در نشست #شرق_بی‌آفتاب؛ #سیدحسین_مرعشی، #علی‌_اوسط‌هاشمی، #احمدعلی_کیخا، #محمدعلی_مهتدی و #محمددرویش از کدام راز و رمز برای رستگاری سیستان و سیستانی‌های عزیز سخن گفتند؟!

🔻روایت #مریم_شاهسمندی خبرنگار #روزنامه_سازندگی را در نشانی زیر از این رویداد بخوانید:

https://t.me/saazandegi/7884

🔴 ریشه بحران آب در شرق اصفهان! 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ روایت دو پژوهش‌گرِ حوزه علوم سیاسی از بحرانی محیط‌زیستی که ریشه‌هایی فرامتن دارد؛ پژوهشی که برای یافتن مستندات و فراکافت داده‌هایش، بیش از یک سال زمان صرف شد تا به یک بازسازی معنایی در حوزه بحران آب برای سه شهر زیار، اژیه و ورزنه دست یابند. با دقت و چندباره بخوانیدش ...

#بحران_آب
#شرق_اصفهان
#روش_گراندد_تئوری
#ورزنه
#سوسن_نوربخش
#عباس_حاتمی

http://jas.ui.ac.ir/article_23178.html

🔴 سیمان، متهم نخست در نابودی زمین! 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ سیمان، سومین کشور انتشاردهنده گازهای گلخانه‌ای در جهان! باورتان می‌شود؟

🔻 منتظر یادداشتم در صفحه آخر #شرق باشید:

https://theguardian.com/cities/2019/feb/25/concrete-is-tipping-us-into-climate-catastrophe-its-payback-time-cement-tax

🔴 سیمان؛ مخرب‌ترین اختراع بشر! 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ از #سیمان به عنوان دومین ماده مصرفی - بعد از آب - و همزمان #مخربترین_ماده_دنیا نام می‌برند. چند روز پیش، جان ویدال، دبیر بخش محیط‌زیست #روزنامه_گاردین، یادداشت تامل‌برانگیزی را منتشر کرد که خوب است خوانندگان عزیز شرق هم از آن آگاه باشند.
بتن در حال غرق‌کردن ما در یک فاجعه اقلیمی‌‌ تمام‌عیار است. زمان تسویه حساب فرا رسیده! در جلد سوم از داده‌های فنی برای پروژه ۵۳ میلیارد پوندی راه‌آهن سریع‌السیر بریتانیا، جدولی وجود دارد که نشان می‌دهد ۲۰ میلیون تُن بتن برای ساخت ۱۰۵ مایل از مسیر جاده‌ها، کانال‌های زیرگذر، تونل‌ها و پل‌ها بکار برده خواهد شد. محاسبه شده که این مقدار بتون کافیست تا با آن تمامی سطح شهر منچستر را پوشاند. سیمان، جزء کلیدی بتن و یکی از پرمصرف‌ترین مواد ساخته شده بدست انسان، اکنون سنگ‌بنای ساخت و ساز در جهان به شمار می‌رود که پوسته زندگی مدرن را شکل داده، اما تولید آن رد پای بوم‌شناختی سهمگینی برجای نهاده که عملاً کسی حاضر به پذیرش مسوولیتش نیست! از آنجا که برای تجزیه سنگ و پروسه‌های شیمیایی در تولید سیمان به گرما نیاز است؛ برای تولید هر تن سیمان، یک تن دی‌اکسیدکربن آزاد می‌‌شود که مهمترین گاز گلخانه‌ای است. بنابراین، با تکمیل‌شدن چهار پروژه ساخت و ساز بزرگ بریتانیا، درمجموع بیش از ۱۰ میلیون تن دی‌اکسید‌کربن انتشار خواهد یافت؛ رقمی حدود آنچه شهری به بزرگی بیرمنگام و یا ۱۹ میلیون نفر ساکن کشور مالاوی در یکسال منتشر می‌کنند!
اکنون نزدیک به ۶% از گازهای گلخانه‌ای بریتانیا و تا ۸% از گازهای گلخانه‌ای دنیا از تولید سیمان حاصل می‌شوند. اگر صنعت تولید سیمان یک کشور می‌بود، سومین کشور پس از چین و ایالات متحده در انتشار دی‌اکسید کربن به شمار می‌آمد. ردپای کربن تا آن اندازه بزرگ است که بدون تغییر و بکارگیری روش‌های تمیزتر برای تولید آن، این صنعت به تنهایی می‌تواند تمامی موجودیت موافقتنامه پاریس را به خطر اندازد. از این رو، سازمان ملل می‌گوید: انتشار سالانه آن می‌بایست تا ۱۰ سال دیگر ۱۶% و در آینده پس از آن، بسیار بیشتر کاهش پیدا کند. در حالیکه برخی از کمپانی‌های بزرگ سیمان با سرمایه‌گذاری در کوره‌هایی با سوخت موثرتر، انتشار کربن از تولیدات خود را کاهش داده‌اند، اما این تلاش‌ها در مقایسه با افزایش محسوس تقاضا در آسیا و آفریقا عملاً هیچ است. تولید سالانه سیمان در طول ۳۰ سال از نزدیک به یک‌میلیاردتن به چهار برابر رسیده که یک فاجعه بزرگ محیط‌زیستی است. رهبران دنیای صنعتی اکنون به دست و پا افتاده‌اند؛ از این آگاهند که در معرض خطر مجازات مالی قرار دارند و به عنوان از قافله عقب‌ماندگان اقلیمی که در برابر تغییر مقاومت هم می‌کنند، خشم برانگیزند. آنها به خوبی می‌دانند که نه تنها ساخت اغلب بناهای مطمئن بدون استفاده از سیمان امکان‌پذیر است، بلکه پژوهش‌های خود آنها نشان داده که محصولات مشابه سیمان که از مواد جانبی بازیافتی استفاده می‌کنند، می‌تواند جایگزین سیمان شده و تا ۲۵درصد از انتشار کربن بکاهد.
با این وجود، حجم بزرگی از صنعت ذاتا محافظه‌کار، بی‌تفاوت نسبت به آلترناتیوهای سیمان و در برابر تغییر بی‌میل است. به سیمان پرتلند (سیمان معمولی) برای استحکام و امنیت آن اعتماد وجود دارد و سازندگانش همچنان آن را ارایه می‌دهند، زیرا ارزان قیمت است و دیگر گزینه‌ها شناخته شده نیستند. بدون آموزش معماران و برنامه‌ریزان، پیشرفت در این زمینه تدریجی و احتمالا بسیار دیر خواهد بود. بنابراین، آنچه در این زمینه شتاب‌دهنده است، وضع مالیات سنگین بر بتون یا سیمان در جهان است. تنها زمانی که این صنعت ناچار به پرداخت هزینه بیشتری برای انتشار کربن از محصولات خود شود، کمپانی‌ها به سمت کشف روش‌های پاک‌تر خواهند رفت. اما هر گونه مالیاتی که موجب افزایش قیمت انرژی شود، مردم‌پسند نیست. برخی اقتصاددانان می‌گویند که راه‌حل، مالیاتی‌ است که از صنعت بدست می‌آید و به مردم به شکل تخفیف مالیاتی برای جبران هر گونه افزایش هزینه انرژی یا استفاده ویژه از آن در زمینه کاهش انتشار کربن، بازگردانده می‌شود. چنین نمونه‌هایی در سویس (مالیات بر سوخت گرمایی) یا نیوزیلند نشان داده‌اند که موفق و موثر هستند.

🔻خواننده عزیز #روزنامه_شرق!
راست آن است که صنعت سیمان دنیا را تغییر داده و می‌دهد. اما اکنون محیط‌زیست را به گرمایش غیرقابل کنترلی تهدید می‌کند. زمان جبران فرارسیده و صنعت باید به سرعت مشکلی را که خود آفریده، جبران کند. وجود کوه‌تراشی‌های متعدد، مثل #نیلکوه در گلستان و هزاران معدن شن و ماسه در ایران که شتابان در پایاب رودخانه‌ها در حال افزایش بوده و بر میزان فرسایش بادی نیز می‌افزاید، نشانه تلخ دیگری از خسارت‌های جبران‌ناپذیر سندرم بتنیسم در ایران است.

#نه_به_سندرم_بتنیسم

https://t.me/darvishnameh/8237

🔻در طول این ۲۹ سال چه چیزی تغییر کرده؟!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ نخستین طرح پژوهشی که در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور برعهده داشتم، "بررسی ویژگی‌های مرفومتریک حوضه آبخیز گرگان‌رود" بود. از همین رو، تقریباً از مهرماه سال هفتاد طی چند سفر به استان گلستان، کوشیدم تا همه سرشاخه‌های این حوضه سیلخیز، خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی را بررسی کنم. عکس چهارم، حال و روزِ آن زمانِ محمد درویش است!

3️⃣ در عکس سوم، اما کوشیدم به کمک مهدی الهی عزیز، همان زاویه را در آبشار لوه شکار کرده و تغییرات را بسنجیم. چیزی که شگفت‌آور می‌نمود، شاید تغییرات فاحشِ خودم به نسبت طبیعت بود! نه؟

4️⃣ اما اگر اندکی بیشتر دقت کنیم با یک درخت باریک‌اندام در سمت راست عکس روبرو می‌شویم که پس از حدود سه‌دهه انگار هیچ تغییری نکرده! درحالیکه سی سال پیش فکر می‌کردم آن درخت احتمالاً نباید بیشتر از بیست سال داشته باشد، اما حالا معلوم شده به دلیل شرایط دشوار استقرارش در بین شکاف چند تخته‌سنگ بزرگ، به شدت کند رشد است و شاید اینک بیش از یکصدسال از عمرش می‌گذرد.

5️⃣ این را خواستم به یادگار نهم تا به سادگی از کنار این آیه‌های ممتاز آفرینش عبور نکرده، آنها را نخراشیده، در کنارشان آتش نیافروخته و خدای‌ناکرده نسبت به آتش‌سوزی‌شان بی‌تفاوت نمانیم. فکر نکنیم اگر یکی از آنها قطع شد، به راحتی می‌شود با کاشت چند نهال، جبران‌شان کرد ... یه چیزایی تو یه موقع‌هایی پیش یه کسایی ... هیچگاه جبران‌شدنی نیست! هست؟

#آبشار_لوه
#گالیکش
#شرق_گلستان
#گرگانرود
#قدر_درختان_را_بدانیم
#محمد_درویش_در_گذر_سه_دهه

https://www.instagram.com/p/CTvIcQfpd5F/?utm_medium=copy_link

🔴 سیمان؛ مخرب‌ترین اختراع بشر! 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ از #سیمان به عنوان دومین ماده مصرفی - بعد از آب - و همزمان #مخربترین_ماده_دنیا نام می‌برند. چند روز پیش، جان ویدال، دبیر بخش محیط‌زیست #روزنامه_گاردین، یادداشت تامل‌برانگیزی را منتشر کرد که خوب است خوانندگان عزیز شرق هم از آن آگاه باشند.
بتن در حال غرق‌کردن ما در یک فاجعه اقلیمی‌‌ تمام‌عیار است. زمان تسویه حساب فرا رسیده! در جلد سوم از داده‌های فنی برای پروژه ۵۳ میلیارد پوندی راه‌آهن سریع‌السیر بریتانیا، جدولی وجود دارد که نشان می‌دهد ۲۰ میلیون تُن بتن برای ساخت ۱۰۵ مایل از مسیر جاده‌ها، کانال‌های زیرگذر، تونل‌ها و پل‌ها بکار برده خواهد شد. محاسبه شده که این مقدار بتون کافیست تا با آن تمامی سطح شهر منچستر را پوشاند. سیمان، جزء کلیدی بتن و یکی از پرمصرف‌ترین مواد ساخته شده بدست انسان، اکنون سنگ‌بنای ساخت و ساز در جهان به شمار می‌رود که پوسته زندگی مدرن را شکل داده، اما تولید آن رد پای بوم‌شناختی سهمگینی برجای نهاده که عملاً کسی حاضر به پذیرش مسوولیتش نیست! از آنجا که برای تجزیه سنگ و پروسه‌های شیمیایی در تولید سیمان به گرما نیاز است؛ برای تولید هر تن سیمان، یک تن دی‌اکسیدکربن آزاد می‌‌شود که مهمترین گاز گلخانه‌ای است. بنابراین، با تکمیل‌شدن چهار پروژه ساخت و ساز بزرگ بریتانیا، درمجموع بیش از ۱۰ میلیون تن دی‌اکسید‌کربن انتشار خواهد یافت؛ رقمی حدود آنچه شهری به بزرگی بیرمنگام و یا ۱۹ میلیون نفر ساکن کشور مالاوی در یکسال منتشر می‌کنند!
اکنون نزدیک به ۶% از گازهای گلخانه‌ای بریتانیا و تا ۸% از گازهای گلخانه‌ای دنیا از تولید سیمان حاصل می‌شوند. اگر صنعت تولید سیمان یک کشور می‌بود، سومین کشور پس از چین و ایالات متحده در انتشار دی‌اکسید کربن به شمار می‌آمد. ردپای کربن تا آن اندازه بزرگ است که بدون تغییر و بکارگیری روش‌های تمیزتر برای تولید آن، این صنعت به تنهایی می‌تواند تمامی موجودیت موافقتنامه پاریس را به خطر اندازد. از این رو، سازمان ملل می‌گوید: انتشار سالانه آن می‌بایست تا ۱۰ سال دیگر ۱۶% و در آینده پس از آن، بسیار بیشتر کاهش پیدا کند. در حالیکه برخی از کمپانی‌های بزرگ سیمان با سرمایه‌گذاری در کوره‌هایی با سوخت موثرتر، انتشار کربن از تولیدات خود را کاهش داده‌اند، اما این تلاش‌ها در مقایسه با افزایش محسوس تقاضا در آسیا و آفریقا عملاً هیچ است. تولید سالانه سیمان در طول ۳۰ سال از نزدیک به یک‌میلیاردتن به چهار برابر رسیده که یک فاجعه بزرگ محیط‌زیستی است. رهبران دنیای صنعتی اکنون به دست و پا افتاده‌اند؛ از این آگاهند که در معرض خطر مجازات مالی قرار دارند و به عنوان از قافله عقب‌ماندگان اقلیمی که در برابر تغییر مقاومت هم می‌کنند، خشم برانگیزند. آنها به خوبی می‌دانند که نه تنها ساخت اغلب بناهای مطمئن بدون استفاده از سیمان امکان‌پذیر است، بلکه پژوهش‌های خود آنها نشان داده که محصولات مشابه سیمان که از مواد جانبی بازیافتی استفاده می‌کنند، می‌تواند جایگزین سیمان شده و تا ۲۵درصد از انتشار کربن بکاهد.
با این وجود، حجم بزرگی از صنعت ذاتا محافظه‌کار، بی‌تفاوت نسبت به آلترناتیوهای سیمان و در برابر تغییر بی‌میل است. به سیمان پرتلند (سیمان معمولی) برای استحکام و امنیت آن اعتماد وجود دارد و سازندگانش همچنان آن را ارایه می‌دهند، زیرا ارزان قیمت است و دیگر گزینه‌ها شناخته شده نیستند. بدون آموزش معماران و برنامه‌ریزان، پیشرفت در این زمینه تدریجی و احتمالا بسیار دیر خواهد بود. بنابراین، آنچه در این زمینه شتاب‌دهنده است، وضع مالیات سنگین بر بتون یا سیمان در جهان است. تنها زمانی که این صنعت ناچار به پرداخت هزینه بیشتری برای انتشار کربن از محصولات خود شود، کمپانی‌ها به سمت کشف روش‌های پاک‌تر خواهند رفت. اما هر گونه مالیاتی که موجب افزایش قیمت انرژی شود، مردم‌پسند نیست. برخی اقتصاددانان می‌گویند که راه‌حل، مالیاتی‌ است که از صنعت بدست می‌آید و به مردم به شکل تخفیف مالیاتی برای جبران هر گونه افزایش هزینه انرژی یا استفاده ویژه از آن در زمینه کاهش انتشار کربن، بازگردانده می‌شود. چنین نمونه‌هایی در سویس (مالیات بر سوخت گرمایی) یا نیوزیلند نشان داده‌اند که موفق و موثر هستند.

🔻خواننده عزیز #روزنامه_شرق!
راست آن است که صنعت سیمان دنیا را تغییر داده و می‌دهد. اما اکنون محیط‌زیست را به گرمایش غیرقابل کنترلی تهدید می‌کند. زمان جبران فرارسیده و صنعت باید به سرعت مشکلی را که خود آفریده، جبران کند. وجود کوه‌تراشی‌های متعدد، مثل #نیلکوه در گلستان و هزاران معدن شن و ماسه در ایران که شتابان در پایاب رودخانه‌ها در حال افزایش بوده و بر میزان فرسایش بادی نیز می‌افزاید، نشانه تلخ دیگری از خسارت‌های جبران‌ناپذیر سندرم بتنیسم در ایران است.

#نه_به_سندرم_بتنیسم

https://t.me/darvishnameh/8237