@darvishnameh

🔴 در ماجرای #سد_ایلیسو، چرا #وزارت_نیرو و کارشناسان محترمش سکوت کرده اند؟ آیا می توان #فاجعه ساخت این سد را هم در #میان_رودان انکار کرد؟!
👇👇👇
http://yon.ir/Jz14

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 نجات میانرودان، گاپ و دو نکته اخلاقی!🔴

با ورود #عباس_عراقچی به عنوان فرد کلیدی در تیم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و #ابوالفضل_حسن_بیگی در هیبت، نایب رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به صف منتقدین جدی سدسازیهای افراطی دولت ترکیه بر سرشاخه های دجله و فرات؛ به نظر می رسد پویش مردمی #نجات_میانرودان - که تا این لحظه ۱۲۹۲۳۸ نفر آن را امضا کرده اند - توانسته کارنامه قابل قبولی در حوزه اثرگذاری بر رفتارِ سیاستمداران ایرانی برجای نهد.

با این وجود هنوز عدم رعایت دو نکته اخلاقی، آزاردهنده به نظر می رسد که در تازه ترین یادداشتم در #اینستا به آن پرداخته ام:

👇
https://instagram.com/p/BZRrWxqHWQT

🔵 خواننده عزیز #درویشنامه!
خواهشم آن است که برای مقابله با تاریخ ستیزی و اعتراض به تداوم غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، همچنان به معرفی و امضای پتیشن #نجات_میانرودان به سه روش زیر ادامه دهید:

1⃣ لینک مستقیم:
👇
http://change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

2⃣ از طریق فیلم آموزشی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6103

3⃣ و یا از طریق #ربات زیر:
👇
http://t.me/socialcamp_bot?start=inv_162621478

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 گزارش تلویزیون سوییس از ابعاد فاجعه آمیز تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی احداث #سد_ایلیسو که ماجرایش را پیشتر شرح داده ام:
👇
https://t.me/darvishnameh/6417

🇮🇷: @darvishnameh

🔴از مخالفین آبگیری سد ایلیسو در ترکیه حمایت کنیم!🔴

1⃣ وقتی که علم و تکنولوژی به فرهنگ خیانت می کند؛ همانجایی است که آدم دلش برای #مدارس_طبیعت تنگ میشود! نمیشود؟

2⃣ دوستدارانِ کهن زادبومهای ۱۲ هزارساله در حسن کیف، از دو شرکت ترك اِر-بو و هلندي برِسِر - كه در جابجايي اماكن تاريخي حسن كيف از مشاوران دولت تركيه هستند - خواسته اند تا با استناد به استانداردها و مقررات بين المللي از ادامه اين همکاری ننگین درنابودی تاریخ و خاطره یک ملت که در حقیقت میراثی جهانی است، خودداري كنند.

3⃣ در متن پتیشن آنها چنین آمده است: ما در نهایت قاطعیت از شما درخواست می کنیم تا از پروژه جابجایی بناهای یادبود در شهر باستانی حسن کیف خارج شوید. در نظر گرفته شده تا حسن کیف و دره پیرامون دجله با ساخت #سد_ایلیسو و پروژه نیروگاه برق به زیر آب فرو رود. انجام این برنامه به عواقب اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی سنگینی منجر خواهد شد که مناطق گسترده تری را در بر می گیرد که سالها فقر و کوچ اجباری را متحمل شده است. تقریبا همه هشتاد هزار نفر از مردم و جوامع محلی که تحت تاثیر این پروژه قرار دارند، با این سد که هیچ سودی ندارد، مخالفند. این سد همچنین حق دسترسی به آب مردم عراق را که در واقع به دجله وابسته هستند، نیز خدشه دار می کند و تالابهای میانرودان را که از میراث جهانی یونسکو به شمار می روند، بخطر می اندازد. بدون مشاورت و نقش اجرایی شما، شرکت دي اس آي که از جانب دولت ترکیه مسئول این پروژه است، قادر نخواهد بود تا ۹ بنای تاریخی در حسن کیف را به محل جدید انتقال دهد.
تکمیل جابجایی این بناها یک پیش شرط برای بزیر آب بردن حسن کیف است. در نتیجه این قابل قبول نیست که شما نقش خود را تنها به انجام موارد فنی محدود کنید. حسن کیف چنان منطقه بی نظیری است که حفظ آن بسیار سودمند تر از اجرای پروژه ایلیسو است. #حسن_کیف دارای ۹ از ۱۰ معیار یونسکو برای برگزیده شدن به عنوان میراث جهانی است، اگر که ترکیه از یونسکو تقاضا کند. طبیعت جدانشدنی اکوسیستم حسن کیف بخش عمده ای از هویت مردم حسن کیف و مناطق اطراف را شکل می دهد. دي اس آي و نیز شما حقوق جهانی بشر، از جمله قرارداد برای حفاظت از آثار باستانی اروپا و دستورالعمل سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برای شرکتهای چند ملیتی را که با استانداردهای بین المللی تایید شده اند و هر دو مشاورت اساسی و سیستماتیک با مردمان محلی را در چنین پروژه هایی در نظر گرفته اند، نقض کرده اید. اگر که شما قصد دارید تا از مشارکت در تخریب آثار منحصربفرد تاریخی عقب نشینی کنید، می توانید با اشاره به استانداردهای بین المللی نامبرده از پروژه جابجایی این بناهای تاریخی خارج شوید. هنوز برای شما دیر نشده.

4⃣ هموطن عزیز! شما هم همصدا با مردم ترکیه از این پتیشن حمایت کرده و آن را امضا کنید تا نشان دهیم که فرزندان واقعی سعدی بزرگ بوده و چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار. ما باید بی منت دست بگیریم تا روزی هم ملتهای دیگر، دستگیرِ ما باشند:
👇
https://change.org/p/mesopotamian-ecology-movement-withdraw-from-the-relocation-project-of-monuments-in-hasankeyf

🔴آیا می‌توان این سیاه‌ترین شمارش معکوس را متوقف کرد؟!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ لذت می‌برم و تحسین می‌کنم حرکت کنشگرانِ محیط‌زیستی مخالف آبگیری #سد_ایلی‌سو در ترکیه را که بیش از دو دهه است می‌کوشند و فشارها، تهدیدها، تحدیدها، تطمیع‌ها و کم‌توجهی‌ها هرگز نتوانسته ذره‌ای در باور و اراده آنها خلل وارد کند. کاش کنشگران محیط‌زیستی در انزلی، گاوخونی، هورالعظیم، لاسک، شهربیجار، شفارود، پل‌رود، هراز، جازموریان، بختگان و ... نیز درس گرفته و آنقدر راحت افسرده، ناامید و منفعل نشده و خود را از پیش شکست‌خورده نمی‌پنداشتند و تا آخرین لحظه مطالبات خویش را فریاد می‌زدند. متاسفانه خبر رسیده که روز ۲۰خرداد دولت ترکیه می‌خواهد آبگیری سد ایلی‌سو بر سرشاخه‌های دجله را آغاز کند که حدود دوبرابر بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین سد ایران، کرخه است. این آبگیری به معنای شوکی بزرگ به هورالعظیم از سمت عراق است که البته دودش به چشم هموطنان ما در خوزستان خواهد رفت. اما شگفت‌آورتر آنکه دولت ایران عملاً نمی‌تواند به این آبگیری اعتراض کند، چرا که خودش بر روی سرشاخه‌های دجله در استان‌های آذربایجان غربی، کرمانشاه و کردستان سد بسته و یا طرح‌های انتقال آب اجرا کرده و تاسف‌بارتر آنکه با احداث سد کرخه و به بهانه اکتشافات ارزان‌تر نفتی در میدان آزادگان و توسعه برنج‌کاری در پایین‌دست کرخه، عملاً آخرین میخ را به تابوت هورالعظیم زده است.

http://www.hasankeyfgirisimi.net

🔹اینک اما فعالان محیط‌زیستی در ترکیه در فراخوانی بزرگ و دعوتی عام جنبش‌های مدنی، سازمان‌های غیردولتی و مردم را به سومین روز حرکت جهانی در دفاع از شهر ۱۲هزار ساله #حسن‌کیف و رود دجله در روزهای هفتم و هشتم ژوئن ۲۰۱۹ فراخوانده‌اند. این بسیار ضروري است زیرا دولت ترکیه اعلام کرده که روز دهم ژوئن آبگیری مخزن سد ایلی‌سو را آغاز خواهد کرد. روز پانزدهم مه ۲۰۱۹ بیش از ۱۰۰ سازمان مردمی از ترکیه، عراق، ایران و دیگر کشورها با انتشار بیانیه‌ای از دولت ترکیه خواستار تعطیل‌کردن پروژه مخرب ایلی‌سو و آغاز پروسه‌ای جدید در دره دجله شدند. آنها همچنین از مردم خواسته‌اند تا با به‌زیر آب بردن دره دجله که موجب آسیب سهمگین به مناطق پائین دست در سوریه و به‌ویژه عراق و ایران می‌شود، مقابله کنند. اگر اقدام دولت ترکیه انجام شود، سد ایلی‌سو یک فاجعه مدنی، فرهنگی و اکولوژیکی بی‌رقیب برای بخش‌های بزرگی از میانرودان (مزوپوتامیا یا بین‌النهرین) خواهد بود.
برای روزهای هفتم و هشتم ژوئن برنامه‌هایی در چندین شهر ترکیه و در سراسر میانرودان در نظر گرفته شده است.
همه دعوت هستید تا در شهر یا کشور خود یک اقدام مدنی را در اعتراض به پروژه ایلی‌سو برنامه‌ریزی کنید. درخواست‌ها می‌توانند دولت ترکیه و کمپانی اتریشی آندریتس که برنامه سدسازی را رهبری می‌کند، هدف‌گیری کنند. همچنین می‌توان از دولت عراق خواست تا فورا به اقدام علیه تشدید بیابان‌زایی که این کشور را تهدید می‌کند و تاکنون به طرز شگفت‌انگیزی در برابر آن ساکت مانده، بپردازد.
برخلاف دو حرکت جهانی پیشین در دفاع از حسن‌کیف، ما اینبار درنظر داریم تا تنوع برنامه‌ها را گسترش دهیم، از جمله شرکت‌ هنرمندان در این اعتراضات. حدود یک‌هفته دیگر در این‌مورد بیشتر توضیح خواهیم داد. در آگاه کردن ما درباره برنامه‌هايي که دارید، درنگ نکنید.

#نه_به_آبگیری_سد_ایلی‌سو
#نجات_میانرودان

https://t.me/darvishnameh/7376

🔻آب؛ جنگ‌افزاری دوحرفی در دستان ترکیه!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ روزگاری بود که نفت؛ جنگ‌افزاری سه‌حرفی و در دستان عمدتاً ایران و دیگر کشورهای عضو اُپک بود. امروز اما قیمت بنزین حتی ارزان‌تر از آب است، چه رسد به نفت؛ رویدادی که معادلات منطقه‌ای را شتابان به نفع ترکیه تغییر می‌دهد و ما نیز البته خوووب تماشا می‌کنیم ...

#گاپ
#ترکیه
#سد_ایلیسو

http://tinyurl.com/y6seqs7c

🔻آبگیری سد ایلی‌سو و انفعال ایران!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ در ماجرای آبگیری #سد_ایلی‌سو بر سرشاخه‌های #دجله، بی‌شک همه‌ی آنهایی که می‌توانستند و باید اعتراض می‌کردند، اما نکردند؛ تا ابد شرمسارِ تاریخ خواهند بود؛ در این میان اما گناهِ دولت ایران و همه‌ی آنهایی که سکوت کردند، بخشودنی نیست. یادداشتم را امروز - ۲۱ آبان ۱۳۹۸ - در ستون قلم سبز #روزنامه_شرق و یا در #سایت_فرارو می‌توانید بخوانید.

#آبگیری_ایلیسو_لکه_ننگی_برای_همه_ما
#قلم_سبز

http://fararu.com/fa/news/417738

🔻درسِ تلخی که از آبگیری سد ایلی‌سو باید بگیریم!🔻 بخش اول:

#قلم_سبز
#روزنامه_شرق

🇮🇷: @darvishnameh

✍ اولریش آیشل‌مان، بوم‌شناس، کنشگر محیط‌زیست، فیلم‌ساز و مدیر سازمان غیردولتی Riverwatch که از سال ۲۰۰۷ کمپین «ایلی‌سو را متوقف کنیم» را ساماندهی می‌کرد. چندی پیش در روزنامه معتبر اتریشی «استاندارد» یادداشتی را منتشر کرد که عبرت‌های فراوانی برای حامیان مالی سدسازی، طرح‌های انتقال آب از یک سو و طرفدارانِ میراث فرهنگی و دوستداران محیط‌زیست از سوی دیگر دارد. وی می‌نویسد: "روز ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۹ برای آخرین‌ وداع به حسن‌کیف در کنار دجله رفتم تا از ساکنان آنجا، از رودخانه و از آن چشم‌اندازِ شگفت‌انگیز و دیرینه خداحافظی کنم. چراکه یکی از پراهمیت‌ترین مناطق تمدن بشری در مخزن سد ایلی‌سو فرو خواهد رفت. این غیرقابل تصور است که چنین چیزی در قرن بیست و یکم، با همه‌ی آگاهی‌های ما، با ارتباطات بین‌المللی، با دیدگاه و توجه جهانی رخ دهد. من سی سال است که در راستای حفاظت از طبیعت فعالیت دارم، بسیاری تخریب‌ها را دیده‌ام، اما آنچه اینجا در مزوپوتامیا - میان‌رودان - بوقوع می‌پیوندد، بیش از همه‌ی تجربیاتم مرا متاثر می‌کند. در مقابل دیواره سد به ارتفاع ۱۳۶ متر و درازای ۱.۸کیلومتر می‌ایستم، خبرنگاران از من احساساتم را می‌پرسند. احساساتم مخلوطی‌است از غم، یأس و خشم. خشمگین از همه‌ی آنها که در این‌راه همدست هستند. دولت ترکیه، شرکت‌های ساختمانی مانند شرکت اتریشی آندریتس. خشمگین از همه‌ی آنها که سکوت کرده‌اند. تردیدی به‌جانم می‌افتد. چه کاری را بایست بهتر انجام می‌دادیم تا از این جنون جلوگیری کنیم؟ من از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ کمپین «ایلیسو را متوقف کنیم» را هماهنگ می‌کردم. در آغاز با صندوق جهانی طبیعت اتریش، از سال ۲۰۰۷ با سازمان‌های غیردولتی Eco Watch و بنیاد Manfred Hermsen از شهر برِمِن/ آلمان. بدون همراهی این بنیاد کمپین ما شانسی نداشت. بنیادی که از این پویش حتی در دورانی پشتیبانی کرد که بسیاری از ما روی گردانده بودند. من به‌همراه سازمان‌های غیردولتی از سویس، آلمان، ترکیه و افراد زیادی در اتریش و در ترکیه تلاش کردم تا حسن‌کیف و دجله را نجات دهم. سال ۲۰۰۹ زمانی که دولت‌های آلمان، اتریش و سوئیس بیمه اعتبار صادراتی را لغو کردند، شرایط خوب به‌نظر می‌رسید. دیگر شرکت‌ها و بانک‌های اروپایی نیز از آنها پیروی کردند، به استثنای شرکت اتریشی آندریتس. پس از یک مرحله توقف اما، رئیس‌جمهور ترکیه، اردوغان به ساخت سد ادامه داد. آبگیری هم چند هفته پیش آغاز شد. دهم سپتامبر، شب هنگام که من به‌همراه خبرنگاران به حسن‌کیف رسیدیم، همه چیز به‌ظاهر عادی بود، مردان در قهوه‌خانه‌ها نشسته بودند و چای می‌نوشیدند؛ گردشگران در خیابان‌های شهر پرسه می‌زدند و خرید می‌کردند و کامیون‌ها با سر و صدا از روی پل عبور می‌کردند. اما روز بعد ابعاد جریان آشکار شد: پایه‌های پل هزار ساله پوشانده شده و صخره‌های مشهور حسن‌کیف که در پای آنها زمانی رستوران‌ها قرار داشتند، پشت یک دیوار عظیم حفاظتی ناپدید شده بودند. بسیاری از خانه‌های شهر امروز خالی هستند؛ معلوم نیست که ساکنان آنها کجا رفته‌اند. برخی از بناهای تاریخی مانند دو مناره برداشته و در پارک باستانی در حسن‌کیف جدید گذاشته شده‌اند. دیگر بخش‌های شهر زیر یک تابوت‌دان، یک پوشش از بتون مفقود شده‌اند. همه جا کامیون‌ها در رفت و آمدند، خانه‌ها را از جا می‌کَنند و نخاله‌ها را جای دیگری انبار می‌کنند. مثل یک کارگاه عظیم ساختمانی. در آغاز برایم ممکن نیست تا ابعاد جریان را درک کنم و به‌نحو عجیبی همه چیز برایم غریب است. از خیابان‌های شهر می‌گذرم، ساکنان آشنا را می‌بینم، همدیگر را در آغوش می‌گیریم، صحبت می‌کنیم و در رستوران به همراه خبرنگاران گپ می‌زنیم. اما روزهای بعد به مرور متوجه می‌شوم که همه چیز تمام شده. پیش از همه روز ۱۲ سپتامبر که همگی با اتومبیل ARD (کانال یک تلویزیون دولتی آلمان) به ایلی‌سو می‌رویم، همه جا راه‌ها، پل‌ها و پست‌های نظامی جدید دیده می‌شود. عاقبت زمانیکه در کنار دیوار مخزن می‌ایستیم، متوجه نتیجه دیگری از سد ایلی‌سو می‌شویم: تنها باریکه‌ای از آب از سد بیرون می‌آید؛ باقی آن انبار می‌شود. ۶ماه تا یکسال زمان لازم است تا دریاچه سد به حداکثر حجم خود برسد، به نسبت آبی که در دجله جریان دارد. در مجموع ۱۴۰۰ کیلومتر از حوضه آبخیز دجله و محیط‌های تالابی آن نابود می‌شوند و ۱۰۰۰ کیلومتر از رودخانه تا پایین‌دست تالاب‌های میان‌رودان در جنوب عراق به شدت آسیب خواهند دید. آبهایی که برای این تالاب‌ها حیاتی هستند. منطقه‌ای که مهد تمدن بشر به‌شمار می‌رود. هیچکس نمی‌داند که چند گونه جانوری از بین می‌رود، زیرا اینجا هیچ تحقیقات زیستی و ارزیابی محیط‌زیستی انجام نشده است.

#آبگیری_سد_ایلیسو_لکه_ننگی_برای_همه_ما

https://t.me/darvishnameh/8847

🔻درسِ تلخی که از آبگیری سد ایلی‌سو باید بگیریم!🔻 بخش دوم و پایانی:

#قلم_سبز
#روزنامه_شرق

🇮🇷: @darvishnameh

✍ یکی از گونه‌های نادر ماهی در دجله - Leopardenbarbe - یا لاک‌پشت نرم‌کاسه فرات به‌همراه بسیاری گونه‌های دیگر از بین خواهند رفت. نزدیک به ۶۰ هزار نفر خانه‌هایشان را از دست خواهند داد. سکونتگاه‌های جدید ساخته خواهند شد، اما همه کس توان مالی برای کسب آنها را ندارد، بسیاری به مناطق فقیرنشین دیاربکر خواهند رفت یا تلاش به مهاجرت خواهند کرد. حتی آنها که توان ماندن و نقل مکان به حسن‌کیف جدید را دارند، بایست خود را به زندگی دیگری وفق دهند. به یک زندگی بدون جامعه‌ای که به آن عادت داشته‌اند، بدون همسایگان، دوستان و خانواده. زمین‌ها سنگی و بی‌ثمر هستند. روز پنجشنبه برای آخرین‌بار از میان حسن‌کیف می‌گذرم و از دوستم عمر و دیگران خداحافظی می‌کنم. در آخر روی پل با دجله بدرود می‌گویم. پس از ده هزار سال تاریخ، همه چیز نابود خواهد شد، آن‌هم به بهانه‌ی یک روش به اصطلاح استحصال انرژی تجدیدپذیر؛ اشک‌آور و تهوع‌آور است. ما در جریان پویش بسیار کار کردیم، اما ظاهرا کافی نبود. ما شکست خوردیم. ما یک میراث جهانی را از دست دادیم، اما نه تنها ما که علیه پروژه ایلی‌سو جنگیدیم، بلکه همه مردم دنیا شکست خوردند. ارزش حسن‌کیف و مزوپوتامیا برای تاریخ فرهنگی بشریت مانند جنگل‌های بارانی آمازون برای پایداری اکولوژی کره زمین است. یک میراث جهانی به همه انسان‌ها تعلق دارد ... نه! تعلق داشت. روز ۸ اکتبر خیابان خرید حسن‌کیف و خانه‌ها نابود شدند و پل رودخانه دجله بسته شد. پس از آن همه منتظر ورود آب هستند. ما دنیا را از دست می‌دهیم. آیا می‌توان از ایلی‌سو درس گرفت؟ این بیشتر یک احساس است تا یک آگاهی: شمار ما که دخالت می‌کنیم بایست بیشتر شود. بیشتر از هر چیز ما باید خشمگین باشیم و قاطعانه‌تر در برابر آنها که دنیای ما را تخریب می‌کنند بایستیم. «چطور جرأت می‌کنید؟»

🔹️خواننده عزیز ستون قلم سبز روزنامه شرق!
در ماجرای غم‌انگیز آبگیری سد ایلی‌سو و دفنِ حسن‌کیف، ما اگر بیشتر از عراقی‌ها آسیب ندیده باشیم، کمتر هم آسیب ندیده‌ایم؛ چرا که جهت باد غالب از غرب به شرق است و دودِ خاک‌ِ خشک‌شده در پایین‌دست دجله به چشمِ مردم ما در کرمانشاه، ایلام و خوزستان خواهد رفت. چگونه وزارت خارجه ایران، سازمان حفاظت محیط‌زیست و وزارت نیرو سکوت کرد؟ چگونه اجازه‌ی چنین نسل‌کشی بیشرمانه‌ای را دادیم؟ پاسخ ساده است! چون کسی از دولت ایران که خود مشغول اجرای ده‌ها طرح انتقال آب و سدسازی جدید است، نمی‌پذیرد که در مخالفت با پروژه‌های سدسازی در ترکیه موضع بگیرد. اما آیا تشکل‌های محیط‌زیستی در ایران در این ماجرا خوب عمل کردند؟ البته ما پتیشنی اینترنتی به راه انداخته و حدود ۳۰۰هزار امضا جمع کردیم؛ اما آیا کافی بود؟ کسی پرسید چرا اغلب تشکل‌های محیط‌زیستی در آذربایجان از این پویش حمایت نکردند؟ درست مثل آن گروه از تشکل‌های محیط‌زیستی در اصفهان که از اجرای طرح انتقال آب بهشت‌آباد دفاع می‌کنند؛ یا آنها که در چهارمحال و بختیاری از بن‌بروجن دفاع می‌کنند و یا آنها که در سمنان و کرمان در برابر طرح‌های انتقال آب سکوت کرده‌اند تا کاسپین، هیرکانی، هلیل و جازموریان بیش از پیش خراشیده شود. وای بر ما اگر فکر کنیم آنهایی که حقیقتِ سیاه‌ِ ما را باید ببینند، ندیده‌اند و نمی‌بینند!

#آبگیری_سد_ایلیسو_لکه_ننگی_برای_همه_ما

https://t.me/darvishnameh/8847

🔻بلندپروازی‌های همسایه غربی علیه محیط‌زیست!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍در یادداشت یکِ امروز - ۲۸تیرماه ۱۳۹۹ - مفصل به جنایت ترکیه به بهانه آبگیری سد ایلیسو و تبعاتِ آن در حوزه محیط‌زیست، تاریخ، فرهنگ و تشدید مهاجرت و جریان‌های خشونت‌طلبانه در ترکیه، عراق و ایران پرداخته‌ام و طرح این پرسشِ ساده: چرا ما مطلقاً سکوت کردیم؟!

🔸️ این احتمالاً طولانی‌ترین سرمقاله فرهیختگان را در نشانی زیر بخوانید و نشر دهید:

#قلم_سبز
#روزنامه_فرهیختگان
#یادداشت_یک
#سد_ایلیسو
#میانرودان
#رودخانه_دجله
#حسن_کیف

http://farhikhtegandaily.com/newspaper/3987/1/&page=180573