@darvishnameh
🔴تجربه نیویورک در مهار آلودگی و خطر ترامپ در بازگشت آن!🔴
❇️ در حالی که به همراه استاد اسماعیل کهرم راهی #گچساران بوده و هم اکنون از آسمان غرب #اصفهان عبور می کنیم، این یادداشت مهم از #نیویورک_تایمز را تقدیم اهالی نازنین #درویشنامه می کنم، باشد که از آموزه هایش همه عبرت گیریم!
🔸 روزگاري مي توانستيد هوا را در #نيويورك لمس كنيد! چرا که بسیار آلوده و كثيف بود. هيچ انسان حساسي انگشت پايش را در آبراه هاي آنجا نمي گذاشت. در سال ١٩٦٤، آلبرت باتزل به نيويوك نقل مكان كرد، زماني كه اين شهر در ميان كلانشهرهاي ايالات متحده، آلوده ترين هوا را داشت. آقاي باتزل، ٧٨ ساله و وكيل متخصص در زمينه محيط زيست مي گويد: "من نه تنها آلودگي را ديدم، بلكه آنرا هم از لبه هاي پشت پنجره ام پاك مي كردم. اين امري عادي بود كه وقتي به افق خيره مي شدي، همه چيز زرد رنگ بود."
هوشياري در ايالات متحده در سالهاي ١٩٦٠ به يك تعهد ملي براي آب و هواي پاك منجر شد و در سال ١٩٧٠ به پايه گذاري آژانس حفاظت از محيط زيست EPA. اين براي شهر نيويورك قدمي بسيار به موقع بود و نه تنها براي اين شهر، بلكه براي همه كشور. امروز، آينده و مأموريت EPA، با دستور #دونالد_ترامپ براي قطع ٢٤٪ از بودجه اين سازمان- قطع رقمي بيش از ٢ ميليارد دلار- به ترديد دچار شده. ترامپ همچنين به آژانس دستور داده تا برخي از قوانين براي حفاظت از آبها را باطل كند. انتظار مي رود كه او به زودي نيز دستوري براي ملغی شدن قوانين مبارزه با انتشار گازهاي گلخانه اي از نيروگاههاي ذغال سنگي صادر كند.
در سالهاي ١٩٦٠، من و همبازيهايم، هر زمان كه خاكستر از سوزاندن زباله ها آغاز به "بارش" مي كرد، تكه هايي از كاغذهاي سوخته را كه مانند برف ريزه ها در هوا شناور بودند، دنبال مي كرديم." بنا به يك بررسي در سال ٢٠٠١، مقدار ذرات سرب موجود در رسوبات درياچه Central Park به شدت با مقدار ذراتي كه از سوزاندن زباله ها در #منهتن در طول قرن بيستم منتشر شده، وابسته است. در اين بررسي ٣٢ زباله سوز در شهر فعاليت مي كردند و ١٧٠٠٠ از آنها در آپارتمانها فعال بودند! بسياري از نيروگاههاي شهر با #ذغال_سنگ و نفت سنگين كه آلاينده هاي سمي توليد مي كردند، فعاليت داشتند. جشن شكرگزاري در آخر هفته سال ١٩٦٦، روز گرمي بود و دود مه اي از دي اكسيدگوگرد و مونو اكسيد كربن، شهر را در خود پوشانده بود كه موجب مرگ ٢٠٠ نفر شد.
چه از هواي آلوده و چه از دود سيگار، سريعترين دليل مرگ در نيويورك در طول سالهاي ١٩٦٠، #آمفيزم_ريه (نابودي بافت ريه) بود. شمار مرگ از برونشيت مزمن هم به شدت افزايش پيدا كرده بود.
سرانجام تحت فشار شهرداري و قوانين فدرال و همچنين كنشگران مدني از جمله مارسي بن استاك با پويش هواي پاك براي نيويورك، آخرين زباله سوز در آپارتمان ها و در سطح شهر در سال ١٩٩٣ تعطيل شد. بنا به گزارش نيويورك تايمز در سال ١٩٧٠، كيفيت آبراه ها در اطراف شهر، بدتر از كيفيت هوا بود. مقدار عظيمي از فاضلاب تصفيه نشده بطور متداوم به بندرگاه واريز مي شد. كمپانيها در امتداد رودخانه هادسن، بويژه جنرال الكتريك و جنرال موتورز، پساب هاي آلوده به مواد شيميايي خود را به رودخانه مي ريختند. و رودخانه هادسن با همه شكوهش چيزي نبود جز ادامه ميليونها دستشويي! بنا به گفته نِد ساليوان، رئيس گروه محيط زيستي Scenic Hudson، روزانه ١٧٠ ميليون گالن از فاضلاب خام به اين رودخانه سرازير مي شد. در كوهستانهاي اديراندك، بارانهاي اسيدي پوشش گياهي و زندگي دريايي را نابود مي كردند- نتيجه انتشار از نيروگاهي كه صدها مايل از غرب دورتر از اوهايو به شرق مي رسيد.
امروز، قوانين فدرال تا حد چشمگيري بارانهاي اسيدي در نيويورك را كاهش داده. اين ايده كه هر ايالت مي تواند به مسايل محيط زيستي خود بپردازد- ادعايي كه ترامپ در طول مبارزات انتخاباتي خود با تعهد به تعطيل EPA داده بود- جابجايي و تحرك آلاينده ها را در نظر نمي گيرد. تنها يك آسمان وجود دارد.
نِد ساليوان مي گويد كه بخش بزرگي از آلودگي رودخانه هادسن مدتهاست كه پشت سر گذاشته شده. بنا به قانون فدرال آب پاك، نيويورك و حكومتهاي محلي وام و تضمين مالي مورد نياز را از دولت فدرال دريافت كردند تا سامانه هاي تصفيه فاضلاب را بسازند. شهروندان در جريان دعوي قضايي از جانب گروه محيط زيستي Scenic Hudson اين امكان را بدست آوردند تا از دولت در زمينه تخلفهای محيط زيستي به دادگاه شكايت كنند. اكنون اگر مسئولان EPA كوتاهي كنند، قدرتي كه مردم نيم قرن پيش بدست آوردند، احتمالا بيش از هر زمان ديگر فرا خوانده مي شود.
https://mobile.nytimes.com/redirect?to-mobile=https%3A%2F%2Fwww.nytimes.com%2F2017%2F02%2F28%2Fnyregion%2Fnew-york-city-smog.html%3Fsmid%3Dfb-nytimes%26smtyp%3Dcur%26smvar%3Dwkndbau%26_r%3D0%26referer%3Dhttp%3A%2F%2Fm.facebook.com
🔴تجربه نیویورک در مهار آلودگی و خطر ترامپ در بازگشت آن!🔴
❇️ در حالی که به همراه استاد اسماعیل کهرم راهی #گچساران بوده و هم اکنون از آسمان غرب #اصفهان عبور می کنیم، این یادداشت مهم از #نیویورک_تایمز را تقدیم اهالی نازنین #درویشنامه می کنم، باشد که از آموزه هایش همه عبرت گیریم!
🔸 روزگاري مي توانستيد هوا را در #نيويورك لمس كنيد! چرا که بسیار آلوده و كثيف بود. هيچ انسان حساسي انگشت پايش را در آبراه هاي آنجا نمي گذاشت. در سال ١٩٦٤، آلبرت باتزل به نيويوك نقل مكان كرد، زماني كه اين شهر در ميان كلانشهرهاي ايالات متحده، آلوده ترين هوا را داشت. آقاي باتزل، ٧٨ ساله و وكيل متخصص در زمينه محيط زيست مي گويد: "من نه تنها آلودگي را ديدم، بلكه آنرا هم از لبه هاي پشت پنجره ام پاك مي كردم. اين امري عادي بود كه وقتي به افق خيره مي شدي، همه چيز زرد رنگ بود."
هوشياري در ايالات متحده در سالهاي ١٩٦٠ به يك تعهد ملي براي آب و هواي پاك منجر شد و در سال ١٩٧٠ به پايه گذاري آژانس حفاظت از محيط زيست EPA. اين براي شهر نيويورك قدمي بسيار به موقع بود و نه تنها براي اين شهر، بلكه براي همه كشور. امروز، آينده و مأموريت EPA، با دستور #دونالد_ترامپ براي قطع ٢٤٪ از بودجه اين سازمان- قطع رقمي بيش از ٢ ميليارد دلار- به ترديد دچار شده. ترامپ همچنين به آژانس دستور داده تا برخي از قوانين براي حفاظت از آبها را باطل كند. انتظار مي رود كه او به زودي نيز دستوري براي ملغی شدن قوانين مبارزه با انتشار گازهاي گلخانه اي از نيروگاههاي ذغال سنگي صادر كند.
در سالهاي ١٩٦٠، من و همبازيهايم، هر زمان كه خاكستر از سوزاندن زباله ها آغاز به "بارش" مي كرد، تكه هايي از كاغذهاي سوخته را كه مانند برف ريزه ها در هوا شناور بودند، دنبال مي كرديم." بنا به يك بررسي در سال ٢٠٠١، مقدار ذرات سرب موجود در رسوبات درياچه Central Park به شدت با مقدار ذراتي كه از سوزاندن زباله ها در #منهتن در طول قرن بيستم منتشر شده، وابسته است. در اين بررسي ٣٢ زباله سوز در شهر فعاليت مي كردند و ١٧٠٠٠ از آنها در آپارتمانها فعال بودند! بسياري از نيروگاههاي شهر با #ذغال_سنگ و نفت سنگين كه آلاينده هاي سمي توليد مي كردند، فعاليت داشتند. جشن شكرگزاري در آخر هفته سال ١٩٦٦، روز گرمي بود و دود مه اي از دي اكسيدگوگرد و مونو اكسيد كربن، شهر را در خود پوشانده بود كه موجب مرگ ٢٠٠ نفر شد.
چه از هواي آلوده و چه از دود سيگار، سريعترين دليل مرگ در نيويورك در طول سالهاي ١٩٦٠، #آمفيزم_ريه (نابودي بافت ريه) بود. شمار مرگ از برونشيت مزمن هم به شدت افزايش پيدا كرده بود.
سرانجام تحت فشار شهرداري و قوانين فدرال و همچنين كنشگران مدني از جمله مارسي بن استاك با پويش هواي پاك براي نيويورك، آخرين زباله سوز در آپارتمان ها و در سطح شهر در سال ١٩٩٣ تعطيل شد. بنا به گزارش نيويورك تايمز در سال ١٩٧٠، كيفيت آبراه ها در اطراف شهر، بدتر از كيفيت هوا بود. مقدار عظيمي از فاضلاب تصفيه نشده بطور متداوم به بندرگاه واريز مي شد. كمپانيها در امتداد رودخانه هادسن، بويژه جنرال الكتريك و جنرال موتورز، پساب هاي آلوده به مواد شيميايي خود را به رودخانه مي ريختند. و رودخانه هادسن با همه شكوهش چيزي نبود جز ادامه ميليونها دستشويي! بنا به گفته نِد ساليوان، رئيس گروه محيط زيستي Scenic Hudson، روزانه ١٧٠ ميليون گالن از فاضلاب خام به اين رودخانه سرازير مي شد. در كوهستانهاي اديراندك، بارانهاي اسيدي پوشش گياهي و زندگي دريايي را نابود مي كردند- نتيجه انتشار از نيروگاهي كه صدها مايل از غرب دورتر از اوهايو به شرق مي رسيد.
امروز، قوانين فدرال تا حد چشمگيري بارانهاي اسيدي در نيويورك را كاهش داده. اين ايده كه هر ايالت مي تواند به مسايل محيط زيستي خود بپردازد- ادعايي كه ترامپ در طول مبارزات انتخاباتي خود با تعهد به تعطيل EPA داده بود- جابجايي و تحرك آلاينده ها را در نظر نمي گيرد. تنها يك آسمان وجود دارد.
نِد ساليوان مي گويد كه بخش بزرگي از آلودگي رودخانه هادسن مدتهاست كه پشت سر گذاشته شده. بنا به قانون فدرال آب پاك، نيويورك و حكومتهاي محلي وام و تضمين مالي مورد نياز را از دولت فدرال دريافت كردند تا سامانه هاي تصفيه فاضلاب را بسازند. شهروندان در جريان دعوي قضايي از جانب گروه محيط زيستي Scenic Hudson اين امكان را بدست آوردند تا از دولت در زمينه تخلفهای محيط زيستي به دادگاه شكايت كنند. اكنون اگر مسئولان EPA كوتاهي كنند، قدرتي كه مردم نيم قرن پيش بدست آوردند، احتمالا بيش از هر زمان ديگر فرا خوانده مي شود.
https://mobile.nytimes.com/redirect?to-mobile=https%3A%2F%2Fwww.nytimes.com%2F2017%2F02%2F28%2Fnyregion%2Fnew-york-city-smog.html%3Fsmid%3Dfb-nytimes%26smtyp%3Dcur%26smvar%3Dwkndbau%26_r%3D0%26referer%3Dhttp%3A%2F%2Fm.facebook.com
Nytimes
Remembering a City Where the Smog Could Kill
With the future of the E.P.A. now in doubt, it’s worth recalling what New York City was like before the agency and the movement it represented.