✅ برای معرفی استادی چون #پرویز_پیران، کلمه ای لازم نیست! هست؟

🔶 ۱۰:۴۵ صبح ۱۱ تیر ۹۶، به بیست و پنجمین #گفتگوی_پردیسان بیایید تا دریابید که چه می گویم!

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 مشروح آنچه در بیست و پنجمین #گفتگوی_پردیسان دکتر #پرویز_پیران با مخاطبین پرشمارش به اشتراک نهاد:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6134

🇮🇷: @darvishnameh

🔵رد پای محیط زیست در اندیشه احسان شریعتی!🔵

1⃣ اصولاً چرا یک فیلسوف باید به محیط زیست بپردازد؟ شاید به این دلیل ساده که فیلسوف است و در کند و کاوِ یافتنِ پاسخهایی برای چرایی زندگی آدم زمینی ها! نه؟

2⃣ حضور یک فلسفه پژوه آشنا - #احسان_شریعتی - در بیست و هشتمین #گفتگوی_پردیسان؛ گفتگوهایی که تاکنون نخبگانی چون: #مرتضی_فرهادی، #مقصود_فراستخواه، #پرویز_پیران، #محمد_فاضلی، #محمود_سریع_القلم، #تقی_شامخی، #علی_سرزعیم، #محمدرضا_مروی_مهاجر، #حسین_قدیری، #فاطمه_ظفرنژاد، #سلیمان_پاک_سرشت، #حسین_کریمی، #پروین_فرشچی، #هادی_خانیکی، #اویس_ترابی، #مهدی_زارع، #علی_درویشی، #عبدالحسین_وهابزاده و ... را به خود دیده است؛ یک برگ دیگر و منظری تازه بر روی علاقه مندانِ بین رشته ای حوزه محیط زیست می گشاید؛ اینکه پس از یک جامعه شناس، روانشناس، حقوقدان، اکولوژیست، پزشک، سیاستمدار، انسان شناس و ... حالا یک فیلسوف چگونه به محیط زیست می نگرد؟

3⃣ احسان شریعتی در یک کنفرانس که «مؤسسه رخداد تازه» متولی برگزاری اش بود، در پاسخ به این پرسش که «مسألهٔ اصلی ما چیست؟» به شکلی مشروح اثبات کرد: چرا محیط زیست در شمارِ اصلی ترین مسایل و چالشهای امروزِ ایران است؛ پاسخی که همان زمان، یعنی حدود ۴ سال پیش در «روزنامه‌ بهار» منتشر شد.

4⃣ احسان شریعتی می گوید: مساله اصلی بر سر آن است که بدانیم در چه بوم- زیستی به سر می‌بریم؟ چگونه در این محیط‌زیست می‌زییم و نسبت به یکدیگر چگونه رفتار می‌کنیم؟ آنچه عیان است این است که ما در حال گذر از گذشته به نو و لذا در یک وضعیت ناپایدار به سر می‌بریم. این شرایط‌ گذار در صد و اندی سال گذشته به طول انجامیده است. مدرنیته وارد ایران شده، سنت نیز از میان رفته و ما در یک حالت معلق گذران زندگی می‌کنیم. شما این مساله را در کلانشهرهایی مانند تهران به وضوح می‌بینید؛ کلانشهرهایی که با عرصه عمومی مانند سطل زباله برخورد می‌شود. آنچه تعجب‌آور است آن است که حرمت محیط‌زیست اصلاً وجود ندارد. انگار آشغال‌ها چیده شده‌اند در خیابان. همین‌طور در تمام محیط‌زیستمان. این مقدار از حجم تولید ضایعات در کشوری درحال توسعه واقعا شگفت‌انگیز است. بحث را از همین تولید و توزیع و جاذبه و دافعهٔ ضایعات می‌توان شروع کرد تا به سیاست‌های کلان عمران و شهرسازی رسید: همه‌چیز به شکل دیوانه‌واری باید خراب و دوباره ساخته شود. تهرانی که نماد ایران است مبتنی است بر #تخلف‌فروشی و #تراکم‌سازی بی‌رویه و خلاف قاعده آن هم به روی گسل‌ها! که همگی آن‌ها خلاف الگوی علمی و محیط‌زیستی هستند. در این محیط است که حقوق بشر-و-شهروند رعایت نمی‌شود. در ترافیک آن، رعایت حق عابر پیاده توسط سواره‌ها‌ «محلی از اعراب» ندارد! تقدم حق عابر پیاده برخلاف بسیاری از نقاط دنیا بی معنا است. همین عدم رعایت حقوق دیگری در سطح خرد ما را به نتایج کلان دیگر می‌رساند. این‌که در بوم- زیستی زندگی می‌کنیم که فرد انسانی کرامتی ندارد. پس طبیعی است که در سطح اقتصادی و سیاسی هم همین مشکل را داشته باشیم! نه؟

5⃣ البته ما مساله فراوان داریم، اما ساعت ۹:۵۵ دقیقه صبح فردا - ۲۲ مهر - احسان شریعتی برایمان شرح خواهد داد که از بین این همه مسایلِ جورواجور و همه یه جورایی ناجور، مساله اصلی ما چیست و چه نسبتی با محیط زیست دارد؟

👇
https://t.me/darvishnameh/6327