@darvishnameh
🔴قله نمک؛ ارمغان تازه #شیخ_نشینهای جنوب خلیج فارس!
كشورهاي خليج (فارس) در مقايسه با ديگر كشورهاي دنيا از مقدار آب بسيار كمتري برخوردار هستند. با تعداد معدودي منابع آب تازه و بارش كم، كشورهاي اين منطقه به #شيرين_كردن آب دريا- desalination-براي مصارف خود پرداخته اند. اما با اين روش كشورهاي یادشده در راه رسيدن به #قله_نمك هستند: هر اندازه بيشتر شيرين كردن آب انجام مي گيرد، #شورآب بيشتري به دريا بازگردانده مي شود؛ و هر اندازه كه دريا شورتر مي شود، هزينه شيرين كردن آب سنگينتر خواهد شد. به گفته يك انسان شناس از #دانشگاه_آريزونا در شرايط كنوني شيرين كردن آب در مسیری پيش مي رود كه ديگر مقرون به صرفه نيست، چرا كه آب دريا به شدت در حال شور شدن هست.
خاورميانه داراي ٧٠٪ از تأسيسات آب شيرين كن در دنياست- بيش از همه در #عربستان_سعودي، #امارات متحده عربي، #كويت و #بحرين. دهها ميليارد دلار- تنها ٢٤,٣ ميليارد دلار در عربستان سعودي- براي چند سال آينده در راه افزايش ظرفيت شيرين كردن آب سرمايه گذاري شده است؛ براي پروسه اي كه هم به پول و هم به انرژي فراوان نياز دارد. شورآبي كه از شيرين كردن آب دريا از طريق فيلترهاي مخصوص و يا جوشاندن آب بدست مي آيد، مي تواند به گفته يك زيست شناس از دانشگاه نيويورك در ابوظبي، نزديك به دو برابر آب معمولي خليج فارس داراي نمك باشد.
خليج فارس با مساحت ٢٥٠ هزار كيلومتر مربع بيشتر به درياچه اي با آب شور شباهت دارد تا به يك دريا؛ عمق متوسط آن به ٣٥ متر مي رسد و تقريبا محصور شده است. چند رودخانه اي كه به آن سرازير مي شوند، بر رويشان #سد ساخته شده و يا از مسير اصلي خود انحراف داده شده اند و آب و هواي خشك و داغ اين منطقه بالاترين درصد تبخير آب را سبب مي شود. اگر كه مقدار روزانه حدود ٧٠ متر مكعب شورآب را هم در نظر بگيريم، جاي تعجب نيست كه آب خليج ٢٥٪ شورتر از آب معمولي است.
بررسي ها نشان مي دهند كه آب خليج فارس در آينده تنها مي تواند به سمت بيشتر شور شدن پيش برود. با منابع آب زيرميني كه يا تخليه شده اند و يا كلا وجود نداشته اند و تغييرات اقليمي كه با خود درجه حرارت بالاتري به همراه مي آورد و همچنين بارش كم، كشورهاي منطقه در نظر دارند كه تا سال ٢٠٣٠ مقدار شيرين كردن آب را به دو برابر برسانند. و اين #خبري_بد هم براي موجودات دريايي و هم براي هزينه تهيه آب آشاميدني ست- مگر آنكه راه حلي براي شورآب پيدا شود. فريد بن يحيي، مهندس شيمي از دانشگاه قطر ظاهرا اين راه حل را ارایه داده است.
بر طبق اين روش از دي اكسيد كربن (كه از سوخت مورد نياز براي شيرين كردن آب دريا نتيجه مي شود) و #آمونياك براي تبديل شورآب به جوش شيرين و كلريد كلسيم استفاده مي شود. اينكه آيا اين روش مقرون به صرفه باشد، هنوز معلوم نيست. اما بن يحيي عقيده دارد كه مي توان از اينطريق با هزينه كمتري مشكل شورآب را حل كرد، اگر كه براي محصولات نهايي بازاريابي شود.
تلاشهاي ديگري نيز براي كاهش انتشار دي اكسيد كربن توليد شده در ارتباط با شيرين كردن آب كه مقدار آن سالانه به ٧٦ ميليون تُن مي رسد، در راه هستند. مقدار كربني كه برابر انتشار كربن در كشور #روماني در سال ٢٠١٤ است. اتحاديه جهاني براي شيرين كردن آب سال گذشته براي مقابله با اين مشكل در پاريس تشكيل شد، در راه بهبودي روشها و روي آوردن به منابع انرژيهاي تجديد پذير، مانند نيروي خورشيدي گام برمي دارد.
https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2016/sep/29/peak-salt-is-the-desalination-dream-over-for-the-gulf-states
🔴قله نمک؛ ارمغان تازه #شیخ_نشینهای جنوب خلیج فارس!
كشورهاي خليج (فارس) در مقايسه با ديگر كشورهاي دنيا از مقدار آب بسيار كمتري برخوردار هستند. با تعداد معدودي منابع آب تازه و بارش كم، كشورهاي اين منطقه به #شيرين_كردن آب دريا- desalination-براي مصارف خود پرداخته اند. اما با اين روش كشورهاي یادشده در راه رسيدن به #قله_نمك هستند: هر اندازه بيشتر شيرين كردن آب انجام مي گيرد، #شورآب بيشتري به دريا بازگردانده مي شود؛ و هر اندازه كه دريا شورتر مي شود، هزينه شيرين كردن آب سنگينتر خواهد شد. به گفته يك انسان شناس از #دانشگاه_آريزونا در شرايط كنوني شيرين كردن آب در مسیری پيش مي رود كه ديگر مقرون به صرفه نيست، چرا كه آب دريا به شدت در حال شور شدن هست.
خاورميانه داراي ٧٠٪ از تأسيسات آب شيرين كن در دنياست- بيش از همه در #عربستان_سعودي، #امارات متحده عربي، #كويت و #بحرين. دهها ميليارد دلار- تنها ٢٤,٣ ميليارد دلار در عربستان سعودي- براي چند سال آينده در راه افزايش ظرفيت شيرين كردن آب سرمايه گذاري شده است؛ براي پروسه اي كه هم به پول و هم به انرژي فراوان نياز دارد. شورآبي كه از شيرين كردن آب دريا از طريق فيلترهاي مخصوص و يا جوشاندن آب بدست مي آيد، مي تواند به گفته يك زيست شناس از دانشگاه نيويورك در ابوظبي، نزديك به دو برابر آب معمولي خليج فارس داراي نمك باشد.
خليج فارس با مساحت ٢٥٠ هزار كيلومتر مربع بيشتر به درياچه اي با آب شور شباهت دارد تا به يك دريا؛ عمق متوسط آن به ٣٥ متر مي رسد و تقريبا محصور شده است. چند رودخانه اي كه به آن سرازير مي شوند، بر رويشان #سد ساخته شده و يا از مسير اصلي خود انحراف داده شده اند و آب و هواي خشك و داغ اين منطقه بالاترين درصد تبخير آب را سبب مي شود. اگر كه مقدار روزانه حدود ٧٠ متر مكعب شورآب را هم در نظر بگيريم، جاي تعجب نيست كه آب خليج ٢٥٪ شورتر از آب معمولي است.
بررسي ها نشان مي دهند كه آب خليج فارس در آينده تنها مي تواند به سمت بيشتر شور شدن پيش برود. با منابع آب زيرميني كه يا تخليه شده اند و يا كلا وجود نداشته اند و تغييرات اقليمي كه با خود درجه حرارت بالاتري به همراه مي آورد و همچنين بارش كم، كشورهاي منطقه در نظر دارند كه تا سال ٢٠٣٠ مقدار شيرين كردن آب را به دو برابر برسانند. و اين #خبري_بد هم براي موجودات دريايي و هم براي هزينه تهيه آب آشاميدني ست- مگر آنكه راه حلي براي شورآب پيدا شود. فريد بن يحيي، مهندس شيمي از دانشگاه قطر ظاهرا اين راه حل را ارایه داده است.
بر طبق اين روش از دي اكسيد كربن (كه از سوخت مورد نياز براي شيرين كردن آب دريا نتيجه مي شود) و #آمونياك براي تبديل شورآب به جوش شيرين و كلريد كلسيم استفاده مي شود. اينكه آيا اين روش مقرون به صرفه باشد، هنوز معلوم نيست. اما بن يحيي عقيده دارد كه مي توان از اينطريق با هزينه كمتري مشكل شورآب را حل كرد، اگر كه براي محصولات نهايي بازاريابي شود.
تلاشهاي ديگري نيز براي كاهش انتشار دي اكسيد كربن توليد شده در ارتباط با شيرين كردن آب كه مقدار آن سالانه به ٧٦ ميليون تُن مي رسد، در راه هستند. مقدار كربني كه برابر انتشار كربن در كشور #روماني در سال ٢٠١٤ است. اتحاديه جهاني براي شيرين كردن آب سال گذشته براي مقابله با اين مشكل در پاريس تشكيل شد، در راه بهبودي روشها و روي آوردن به منابع انرژيهاي تجديد پذير، مانند نيروي خورشيدي گام برمي دارد.
https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2016/sep/29/peak-salt-is-the-desalination-dream-over-for-the-gulf-states
the Guardian
Peak salt: is the desalination dream over for the Gulf states?
The Middle East is home to 70% of the world’s desalination plants, but the more water they process, the less economically viable they become
🇮🇷: @darvishnameh
🔴آیا از حماقت بزرگ عربستان درس میگیریم؟! 🔴
يك دهه پيش، رخداد عجيبي در صحراي عربستان اتفاق افتاد؛ چشمه هاي آب گرم باستاني رو به خشكي نهاد. اين چشمه ها، واحه هاي باشكوهي را تغذيه مي كردند كه قرآن و انجيل آنها را به تصوير كشيده بودند و با ناپديد شدن آب، اين باغهاي سبز تبديل به تلی از ماسه های روان شدند. در سال ٢٠٠٣ وزير آب عربستان در مصاحبه اي با نيويورك تايمز اعلام كرد: "من از دوران كودكي چشمه هاي پرآبی را در استان شرقي بخاطر دارم كه همگي اكنون خشك شده اند." اين چشمه هاي جوشان براي هزاران سال از سفره هاي آب عظيم كه در اعماق #صحرای_عربستان قرار داشت، بوجود آمده بودند. بنا به محاسبه كارشناسان، آب اين سامانه يكي از بزرگترين آبخوانهاي دنيا محسوب مي شد و ظرفيت آن به اندازه #درياچه_ايري در آمریکا بود.
كشاورزان متحير از خشك شدن چاههايشان، به ناچار چاههاي عميقتري حفر كردند به عمق ۱۶۰۰ متر تا همچنان بتوانند صحراي خشك را به مزارع پرآب تبديل كرده و #عربستان_سعودي را در مقام ششمين صادر كننده گندم در دنيا نگه دارند. اما اين پاداش دوامي نداشت! امروز، كشاورزي عربستان سعودي فروپاشيده و تقريباً بدون آب است.
در اينجا نظر كوتاهي می اندازیم به آنچه اتفاق افتاده و چگونه آمریکا و ديگر کشورهای دنيا - از جمله ایران - مي توانند از تجربه تلخ عربستان سعودي بياموزند:
ناپديد شدن مرموز آب در عربستان سعودي در حوالي پايان قرن گذشته و آغاز قرن جديد ظاهر شد. در سال ٢٠٠٢، دولت سعودی وزارت آب را مأمور جستجوي پاسخ براي اين رخداد كرد. شرلوك هولمزِ اين داستان، خود يك سابقه شگفت انگيز دارد. يك بانكدار سعودي به يك كارآگاه آب مبدل شد و در سال ٢٠٠٤ اجزاي تحقيقاتش را بهم وصل كرد و گزارش خارق العاده اي را تحت عنوان "شترها پرواز نمي كنند، صحرا شكوفه ببار نمي آورد" انتشار داد. تحقيقات اِلي الحج مقصر را شناسايي كرد: به كشاورزان متمول اجازه داده شده بود تا براي سه دهه بدون نظارت سفره هاي آب را تخلیه كنند.
در اواخر سالهاي ١٩٧٠، صاحبان زمين در عربستان اين مجوز را بدست آوردند تا با استخراج آب از آبخوانها، بخشی از صحرای عربستان را به زمينهاي كشاورزي تبديل كنند و بدین ترتیب، حکومت سعودی به سرعت توانست به يكي از بزرگترين صادركنندگان گندم در جهان بدل شود. در سالهاي ١٩٩٠ كشاورزان بطور متوسط ٥ ميليارد گالن آب در سال استخراج مي كردند. با اين مقدار مي توان در طول ٢٥ سال درياچه ايري را به كل خشک كرد. الحج در گزارش خود مي نويسد: "سياست دولت عربستان در حد وسيعي طبقه حاكم را ثروتمند كرده و در نتيجه به خالي شدن تقريباً كامل سفره هاي آب با ارزش منجر شد. تركيبي از پول و آب مي تواند صحرايي را شكوفا كند، تا اينكه زماني يا پول و يا آب به انتها برسد." براي عربستان سعودي اين آب بود كه به پايان رسيد. مقدار بيشتري از آب زيرزميني از آبخوانهاي باستاني - منابع آب فسیلی - بوده كه دهها هزار سال زمان نياز است تا دوباره آبدار شوند. در شهر تاريخي تيماء كه واحه بزرگي است و بارها از آن در عهد عتيق نام برده شده، پژوهشگران در سال ٢٠١١ بزرگترين چاههاي خشك شده را پيدا كردند. تيماء كه زماني يك واحه سرسبز بود و براي هزاران سال زندگي انسان را تامين كرده بود-باستان شناسان لوح هاي سنگي متعلق به ٢٥٠٠ سال پيش در آنجا يافته اند- و همه فقط در طول يك نسل خشك شد - درست مثل کاری که ما در #میناب انجام دادیم! ندادیم؟
اكنون - تاریخ انتشار مقاله ۲۰۱۵ است - دولت عربستان اعلام كرده كه سال آينده، كشت گندم براي آخرين بار صورت خواهد گرفت. مردم عربستان آب آشاميدني خود را با شيرين كردن آب دريا بدست مي آورند- روشي بيش از اندازه پرخرج براي آبياري زمينهاي كشاورزي. داستان صادركننده عمده خوراك چيزي نبود جز يك سراب در تاريخ طولاني عربستان!
👇👇👇
https://revealnews.org/article/what-california-can-learn-from-saudi-arabias-water-mystery
▶️🔼◀️
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
در ادامه این مقاله، نویسنده به مقامات و کشاورزان کالیفرنیا هشدار می دهد که ممکن است همین سرنوشت غم انگیز در انتظار آنها باشد! درست مثل کاری که ما با دشت #کربال، #مرودشت، #فسا، #کازرون و #جهرم کردیم؛ درست مثل جنایتی که در حق #اصفهان و #ارومیه روا داشتیم و درست مثل حماقتی که همچنان اصرار به ادامه آن در #جازموریان، #خراسان، #قزوین، #ساوه و ... داریم!
نکته مهم تر اما آن است که اراضی رهاشده در عربستان سعودی اینک بدل به چشمه های تولید گرد و خاک جدید شده و دود آن به چشم مردم منطقه، به ویژه عراق و ایران میرود. امیدوارم در اجلاس گرد و غبار تهران که ۱۲ تیرماه برگزار می شود، با شفافیت بیشتری به این مهم پرداخته شود.
✅ تا آن زمان از #نجات_میانرودان همچنان حمایت کرده و آن را به شیوه زیر امضاء کنید:
👇👇👇
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/6087
*⃣*⃣*⃣
🔴آیا از حماقت بزرگ عربستان درس میگیریم؟! 🔴
يك دهه پيش، رخداد عجيبي در صحراي عربستان اتفاق افتاد؛ چشمه هاي آب گرم باستاني رو به خشكي نهاد. اين چشمه ها، واحه هاي باشكوهي را تغذيه مي كردند كه قرآن و انجيل آنها را به تصوير كشيده بودند و با ناپديد شدن آب، اين باغهاي سبز تبديل به تلی از ماسه های روان شدند. در سال ٢٠٠٣ وزير آب عربستان در مصاحبه اي با نيويورك تايمز اعلام كرد: "من از دوران كودكي چشمه هاي پرآبی را در استان شرقي بخاطر دارم كه همگي اكنون خشك شده اند." اين چشمه هاي جوشان براي هزاران سال از سفره هاي آب عظيم كه در اعماق #صحرای_عربستان قرار داشت، بوجود آمده بودند. بنا به محاسبه كارشناسان، آب اين سامانه يكي از بزرگترين آبخوانهاي دنيا محسوب مي شد و ظرفيت آن به اندازه #درياچه_ايري در آمریکا بود.
كشاورزان متحير از خشك شدن چاههايشان، به ناچار چاههاي عميقتري حفر كردند به عمق ۱۶۰۰ متر تا همچنان بتوانند صحراي خشك را به مزارع پرآب تبديل كرده و #عربستان_سعودي را در مقام ششمين صادر كننده گندم در دنيا نگه دارند. اما اين پاداش دوامي نداشت! امروز، كشاورزي عربستان سعودي فروپاشيده و تقريباً بدون آب است.
در اينجا نظر كوتاهي می اندازیم به آنچه اتفاق افتاده و چگونه آمریکا و ديگر کشورهای دنيا - از جمله ایران - مي توانند از تجربه تلخ عربستان سعودي بياموزند:
ناپديد شدن مرموز آب در عربستان سعودي در حوالي پايان قرن گذشته و آغاز قرن جديد ظاهر شد. در سال ٢٠٠٢، دولت سعودی وزارت آب را مأمور جستجوي پاسخ براي اين رخداد كرد. شرلوك هولمزِ اين داستان، خود يك سابقه شگفت انگيز دارد. يك بانكدار سعودي به يك كارآگاه آب مبدل شد و در سال ٢٠٠٤ اجزاي تحقيقاتش را بهم وصل كرد و گزارش خارق العاده اي را تحت عنوان "شترها پرواز نمي كنند، صحرا شكوفه ببار نمي آورد" انتشار داد. تحقيقات اِلي الحج مقصر را شناسايي كرد: به كشاورزان متمول اجازه داده شده بود تا براي سه دهه بدون نظارت سفره هاي آب را تخلیه كنند.
در اواخر سالهاي ١٩٧٠، صاحبان زمين در عربستان اين مجوز را بدست آوردند تا با استخراج آب از آبخوانها، بخشی از صحرای عربستان را به زمينهاي كشاورزي تبديل كنند و بدین ترتیب، حکومت سعودی به سرعت توانست به يكي از بزرگترين صادركنندگان گندم در جهان بدل شود. در سالهاي ١٩٩٠ كشاورزان بطور متوسط ٥ ميليارد گالن آب در سال استخراج مي كردند. با اين مقدار مي توان در طول ٢٥ سال درياچه ايري را به كل خشک كرد. الحج در گزارش خود مي نويسد: "سياست دولت عربستان در حد وسيعي طبقه حاكم را ثروتمند كرده و در نتيجه به خالي شدن تقريباً كامل سفره هاي آب با ارزش منجر شد. تركيبي از پول و آب مي تواند صحرايي را شكوفا كند، تا اينكه زماني يا پول و يا آب به انتها برسد." براي عربستان سعودي اين آب بود كه به پايان رسيد. مقدار بيشتري از آب زيرزميني از آبخوانهاي باستاني - منابع آب فسیلی - بوده كه دهها هزار سال زمان نياز است تا دوباره آبدار شوند. در شهر تاريخي تيماء كه واحه بزرگي است و بارها از آن در عهد عتيق نام برده شده، پژوهشگران در سال ٢٠١١ بزرگترين چاههاي خشك شده را پيدا كردند. تيماء كه زماني يك واحه سرسبز بود و براي هزاران سال زندگي انسان را تامين كرده بود-باستان شناسان لوح هاي سنگي متعلق به ٢٥٠٠ سال پيش در آنجا يافته اند- و همه فقط در طول يك نسل خشك شد - درست مثل کاری که ما در #میناب انجام دادیم! ندادیم؟
اكنون - تاریخ انتشار مقاله ۲۰۱۵ است - دولت عربستان اعلام كرده كه سال آينده، كشت گندم براي آخرين بار صورت خواهد گرفت. مردم عربستان آب آشاميدني خود را با شيرين كردن آب دريا بدست مي آورند- روشي بيش از اندازه پرخرج براي آبياري زمينهاي كشاورزي. داستان صادركننده عمده خوراك چيزي نبود جز يك سراب در تاريخ طولاني عربستان!
👇👇👇
https://revealnews.org/article/what-california-can-learn-from-saudi-arabias-water-mystery
▶️🔼◀️
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
در ادامه این مقاله، نویسنده به مقامات و کشاورزان کالیفرنیا هشدار می دهد که ممکن است همین سرنوشت غم انگیز در انتظار آنها باشد! درست مثل کاری که ما با دشت #کربال، #مرودشت، #فسا، #کازرون و #جهرم کردیم؛ درست مثل جنایتی که در حق #اصفهان و #ارومیه روا داشتیم و درست مثل حماقتی که همچنان اصرار به ادامه آن در #جازموریان، #خراسان، #قزوین، #ساوه و ... داریم!
نکته مهم تر اما آن است که اراضی رهاشده در عربستان سعودی اینک بدل به چشمه های تولید گرد و خاک جدید شده و دود آن به چشم مردم منطقه، به ویژه عراق و ایران میرود. امیدوارم در اجلاس گرد و غبار تهران که ۱۲ تیرماه برگزار می شود، با شفافیت بیشتری به این مهم پرداخته شود.
✅ تا آن زمان از #نجات_میانرودان همچنان حمایت کرده و آن را به شیوه زیر امضاء کنید:
👇👇👇
🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/6087
*⃣*⃣*⃣
Reveal
What California can learn from Saudi Arabia’s water mystery - Reveal
Saudi Arabia’s once massive underground aquifer system is drying up due to years of overpumping. And California, in the midst of a drought, is heading
🇮🇷: @darvishnameh
🔴چرا سدسازی های ترکیه بیشتر از #داعش برای ایران، سوریه و عراق خطرناک و برای اسراییل، هدیه ای بی رقیب است؟!🔴
نخستین یادداشتی که درباره بحران میانرودان و #سد_ایلی_سو منتشر کردم به حدود پنج سال پیش باز میگردد که در #مهار_بیابانزایی انتشار یافت:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/7632
اینک اما می خواهم با استناد به یک گزارش بین المللی که در ۲۵ آگوست ۲۰۰۹ منتشر شده، نشان دهم که در تمام این سالها چه غفلت بزرگی کرده ایم و چرا جلب هم افزایی عمومی برای نجات میانرودان، یک آرمان مشترک برای دوستداران #زاگرس، #خوزستان، #هورالعظیم، #میانرودان و #کره_زمین است.
✅ نگراني بزرگ آن است: تركيه با سدهايي كه تاكنون ساخته و در آينده خواهد ساخت، اين كشور را قادر سازد تا بر كشورهاي پايين دست خود تسلط داشته باشد. اين نگراني در ارتباط با هژموني آبي از جانب تركيه، بدون پايه و اساس نيست. قدرت ترکیه براي ممانعت از جريان آب فرات و دجله به سمت سوریه و عراق با کمک پروژه #گاپ کاملاً عملی است؛ حتی اگر آنها نتوانند به کلیه اهداف خود در این پروژه دست یابند.
کافی است بدانید که فقط مخزن سه سد عظيم تركيه بر فرات - #كبان، #كاراكايا و #آتاترك - در مجموع ظرفيتي دارند كه تقريبا سه برابر دبي سالانه فرات است (٩٠-١٠٠ميليارد متر مكعب). علاوه براین، اگر همه سدها در حوضه آبخيز دجله هم ساخته شوند - مثل #سد_ایلی_سو - تركيه صاحب ظرفيتي برابر با ٢٢ميليارد متر مكعب خواهد شد كه از حد متوسط دبي سالانه دجله (١٧ ميليارد متر مكعب) بيشتر است.
با توجه به اهميت استراتژيكي منابع آب فراوان تركيه، انجمن دفاعي بريتانيا - UK Defence Forum - در سال ١٩٩٨ در گزارشي هشدار دهنده از پروژه گاپ با عنوان "يكي از بزرگترين بمبهاي ساعتي خطرناك منطقه" یاد کرد. البته نزاع هنوز رخ نداده، زيرا پروژه هنوز به حداكثر پتانسيل خود نرسيده است.
تركيه در طول سالها نظراتي ابراز كرده كه جاي ترديدي باقي نمي گذارد كه اين كشور در ارتباط با رودخانه هاي #دجله و #فرات به رسم "هر كه زودتر برسد، اول نوبت اوست" رفتار خواهد كرد. #سليمان_دميرل رئيس جمهور وقت تركيه زماني گفته بود: "منابع آب متعلق به تركيه است؛ منابع نفت متعلق به آنها. ما نمي خواهيم كه آنها منابع نفت شان را با ما تقسيم كنند، و آنها هم نمي توانند در منابع آبي ما سهيم باشند." در طول ده سال گذشته لحن تند تركيه نرمتر شده و با وجود اينكه صحبت از همكاري در استفاده از دجله و فرات است، اما زبان گفتگو هنوز هم مصالحه ناپذير است. به ناچار اين پرسش بوجود مي آيد كه چرا تركيه مي بايست سدهايي با چنين ظرفيت غول آسايي بسازد؟
🔶 آب به عنوان كالا
در كنار تنظيم ظرفيت سدها و استفاده از آنها به عنوان سلاحي در برابر كشورهاي پايين دست رودخانه، تركيه آب را به چشم كالايي در ارتباط با شرايط خاورميانه مي بيند. انتظار مي رود كه با تغيير فاكتورهايي مانند رشد جمعيت، بالارفتن استانداردهاي زندگي، گسترش صنعت و كشاورزي در آينده نزديك و نيز سوء مديريت منابع آب، نياز به آب در كشورهايي مانند اردن، #اسراييل، فلسطين و #عربستان_سعودي بالا رود و اين اجازه را مي دهد تا تركيه آب را از طريق خط لوله بفروشد. با پايان يافتن برنامه سدسازي، تركيه صاحب ظرفيت ذخيره آب عظيمي خواهد شد كه به او امكان فروش آب در حد بالايي مي دهد. كل ظرفيت سدها در حوضه آبخيز رودخانه هاي دجله و فرات حداقل ١٢٠ ميليارد مكعب است؛ یعنی: ۳۰ میلیارد مترمکعب بیشتر از کل آب قابل استحصال سالانه ایران!
فروش آب البته در گذشته اتفاق افتاده و تركيه به مدت دو سال از منطقه آنتاليا از طريق تانكرها به اسراييل آب مي فروخت. اين برنامه به دليل مشكلات مختلف فني و مالي قطع شد. پس از تكميل شدن #سد_آتاترك، رئيس جمهور وقت #تورگوت_اوزال، به برخي از كشورهاي خاورميانه ساخت يك خط لوله آب را از فرات به اردن، اسراييل و فلسطين پيشنهاد داد. اما سوريه هيچ علاقه و توجهي به اين طرح نشان نداد؛ آنزمان كمبود آب به اين شدت وجود نداشت و به همين دليل نيز اين پيشنهاد در سالهاي بعد دنبال نشد. اما اكنون به آهستگي باز توجه را به خود جلب مي كند!
👇👇👇
http://ercanayboga.blogspot.com/2009/08/impacts-of-southeastern-anatolia.html
◀️◀️◀️
✅ برای آشنایی با نحوه امضا پتیشن #نجات_میانرودان، از لینک زیر استفاده کرده و قدر زمان را بدانیم:
👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103
*⃣*⃣*⃣
🔴چرا سدسازی های ترکیه بیشتر از #داعش برای ایران، سوریه و عراق خطرناک و برای اسراییل، هدیه ای بی رقیب است؟!🔴
نخستین یادداشتی که درباره بحران میانرودان و #سد_ایلی_سو منتشر کردم به حدود پنج سال پیش باز میگردد که در #مهار_بیابانزایی انتشار یافت:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/7632
اینک اما می خواهم با استناد به یک گزارش بین المللی که در ۲۵ آگوست ۲۰۰۹ منتشر شده، نشان دهم که در تمام این سالها چه غفلت بزرگی کرده ایم و چرا جلب هم افزایی عمومی برای نجات میانرودان، یک آرمان مشترک برای دوستداران #زاگرس، #خوزستان، #هورالعظیم، #میانرودان و #کره_زمین است.
✅ نگراني بزرگ آن است: تركيه با سدهايي كه تاكنون ساخته و در آينده خواهد ساخت، اين كشور را قادر سازد تا بر كشورهاي پايين دست خود تسلط داشته باشد. اين نگراني در ارتباط با هژموني آبي از جانب تركيه، بدون پايه و اساس نيست. قدرت ترکیه براي ممانعت از جريان آب فرات و دجله به سمت سوریه و عراق با کمک پروژه #گاپ کاملاً عملی است؛ حتی اگر آنها نتوانند به کلیه اهداف خود در این پروژه دست یابند.
کافی است بدانید که فقط مخزن سه سد عظيم تركيه بر فرات - #كبان، #كاراكايا و #آتاترك - در مجموع ظرفيتي دارند كه تقريبا سه برابر دبي سالانه فرات است (٩٠-١٠٠ميليارد متر مكعب). علاوه براین، اگر همه سدها در حوضه آبخيز دجله هم ساخته شوند - مثل #سد_ایلی_سو - تركيه صاحب ظرفيتي برابر با ٢٢ميليارد متر مكعب خواهد شد كه از حد متوسط دبي سالانه دجله (١٧ ميليارد متر مكعب) بيشتر است.
با توجه به اهميت استراتژيكي منابع آب فراوان تركيه، انجمن دفاعي بريتانيا - UK Defence Forum - در سال ١٩٩٨ در گزارشي هشدار دهنده از پروژه گاپ با عنوان "يكي از بزرگترين بمبهاي ساعتي خطرناك منطقه" یاد کرد. البته نزاع هنوز رخ نداده، زيرا پروژه هنوز به حداكثر پتانسيل خود نرسيده است.
تركيه در طول سالها نظراتي ابراز كرده كه جاي ترديدي باقي نمي گذارد كه اين كشور در ارتباط با رودخانه هاي #دجله و #فرات به رسم "هر كه زودتر برسد، اول نوبت اوست" رفتار خواهد كرد. #سليمان_دميرل رئيس جمهور وقت تركيه زماني گفته بود: "منابع آب متعلق به تركيه است؛ منابع نفت متعلق به آنها. ما نمي خواهيم كه آنها منابع نفت شان را با ما تقسيم كنند، و آنها هم نمي توانند در منابع آبي ما سهيم باشند." در طول ده سال گذشته لحن تند تركيه نرمتر شده و با وجود اينكه صحبت از همكاري در استفاده از دجله و فرات است، اما زبان گفتگو هنوز هم مصالحه ناپذير است. به ناچار اين پرسش بوجود مي آيد كه چرا تركيه مي بايست سدهايي با چنين ظرفيت غول آسايي بسازد؟
🔶 آب به عنوان كالا
در كنار تنظيم ظرفيت سدها و استفاده از آنها به عنوان سلاحي در برابر كشورهاي پايين دست رودخانه، تركيه آب را به چشم كالايي در ارتباط با شرايط خاورميانه مي بيند. انتظار مي رود كه با تغيير فاكتورهايي مانند رشد جمعيت، بالارفتن استانداردهاي زندگي، گسترش صنعت و كشاورزي در آينده نزديك و نيز سوء مديريت منابع آب، نياز به آب در كشورهايي مانند اردن، #اسراييل، فلسطين و #عربستان_سعودي بالا رود و اين اجازه را مي دهد تا تركيه آب را از طريق خط لوله بفروشد. با پايان يافتن برنامه سدسازي، تركيه صاحب ظرفيت ذخيره آب عظيمي خواهد شد كه به او امكان فروش آب در حد بالايي مي دهد. كل ظرفيت سدها در حوضه آبخيز رودخانه هاي دجله و فرات حداقل ١٢٠ ميليارد مكعب است؛ یعنی: ۳۰ میلیارد مترمکعب بیشتر از کل آب قابل استحصال سالانه ایران!
فروش آب البته در گذشته اتفاق افتاده و تركيه به مدت دو سال از منطقه آنتاليا از طريق تانكرها به اسراييل آب مي فروخت. اين برنامه به دليل مشكلات مختلف فني و مالي قطع شد. پس از تكميل شدن #سد_آتاترك، رئيس جمهور وقت #تورگوت_اوزال، به برخي از كشورهاي خاورميانه ساخت يك خط لوله آب را از فرات به اردن، اسراييل و فلسطين پيشنهاد داد. اما سوريه هيچ علاقه و توجهي به اين طرح نشان نداد؛ آنزمان كمبود آب به اين شدت وجود نداشت و به همين دليل نيز اين پيشنهاد در سالهاي بعد دنبال نشد. اما اكنون به آهستگي باز توجه را به خود جلب مي كند!
👇👇👇
http://ercanayboga.blogspot.com/2009/08/impacts-of-southeastern-anatolia.html
◀️◀️◀️
✅ برای آشنایی با نحوه امضا پتیشن #نجات_میانرودان، از لینک زیر استفاده کرده و قدر زمان را بدانیم:
👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103
*⃣*⃣*⃣
Blogspot
Impacts of the Southeastern Anatolia Project (GAP)
Initiative to Keep Hasankeyf Alive Ercan Ayboga Diyarbakir/Turkey www.hasankeyfgirisimi.com hasankeyfgirisimi@gmail.com R...