🇮🇷: @darvishnameh

🔴 روز کار داوطلبانه چگونه به طبیعت ایران کمک خواهد کرد؟ 🔴

1⃣ یکشنبه، ۱۶ اردیبهشت برابر با ششم ماه می، آغاز هفته #کار_داوطلبانه است که در ایران و برخی کشورهای جهان برگزار شده و حدود دو دهه قدمت دارد. زمانه ما بیش از هر دوره تاریخی دیگری دچار انزوا، فردمحوری و مردم گریزی شده؛ اغلب به دنبال منفعت شخصی بوده و مسوولیت اجتماعی هر روز بیشتر از روز دیگر رنگ می بازد. چنین است که برای مهار این بحران فزاینده و کاهنده مهر و مروج خشونت و افسردگی، نخبگان جهان چند سالی است پیشنهاد ترویج فرهنگ کار داوطلبانه را داده و فیلمسازان نامداری کوشیده اند تا آثاری جذاب در این حوزه بیافرینند.

2⃣ در ایران هم که به شدت نرخ فعالیتهای داوطلبانه حتی به نسبت کشورهای همسایه پایین است، خوشبختانه چند سالی است که حرکتهای امیدوارکننده ای توسط برخی شهرداری ها، تشکلهای مردم نهاد، مدارس طبیعت، رسانه ها و پاره ای نهادها در حال انجام است. اینکه کار داوطلبانه چیست؟ چرا می تواند به نشاط، حس مفیدبودن و شادابی جامعه کمک کرده، سرمایه اجتماعی را ارتقاء داده و روح وندالیسم را از آن بزداید؛ در شمار مهمترین اهداف و برنامه های ارایه شده در این روز است.

3⃣ نگارنده اما مایل است یک گام به پیش رفته و مصداقهایی ملموس، ساده و عملی از کار داوطلبانه ارایه دهد تا دیگر مپنداریم که وقتی سخن از کار داوطلبانه می شود باید لاجرم پزشکی باشی که اعلام کند دو ساعت در روز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت به صورت رایگان بیمارانش را ویزیت می کند و یا وکیلی که از حق وکالت خویش می گذرد. نه! همه ما در هر موقعیتی که هستیم، چه یک دانش آموز، دانشجو یا زن خانه دار و یا یک سیاستمدار، استاد دانشگاه، کشاورز، کارمند بانک، روحانی، قاضی، رفتگر شهرداری، گردشگر و ... می توانیم در این مهم سهم خویش را به درستی و سزاوارانه ایفا کنیم.

4⃣ درحقیقت هر نوع خدمتی که منجر به حفظ سرمایه ملی، کاهش هدررفت آب و انرژی، کاهش تولید زباله، بهبود ترافیک، ارتقای کیفیت هوا، کاهش آلودگی صوتی و نوری، کاهش هزینه های درمانی، افزایش نشاط شهروندان و کاهش مصرف پلاستیک شود، نوعی کار محسوب شده و می تواند در ۱۶ اردیبهشت جاری در سطحی فراگیرتر به اجرا درآید.

5⃣ یادمان باشد حتی انصراف داوطلبانه از رانندگی با خودرو شخصی، می تواند در هر روز دستکم اکسیژن روزانه ۳۶۵ همنوع ما را تامین کند. پس اگر ایران را، ایرانی را و کره زمین را دوست داریم، بیاییم از ۱۶ اردیبهشت و همزمان با مردم نیکوخصال جهان آغاز کرده، در هر موقعیتی که هستیم، تا آنجا که می توانیم عامل حرکت یک خودرو شخصی نشویم، #کیسه_پلاستیکی مصرف نکنیم، تا توان داریم در تولید #زباله و تفکیک آن مدیریت کرده، #رکاب بزنیم، #پیاده_روی کنیم، #گوشت_قرمز نخوریم، در طبیعت آتش نیافروزیم، تا دوطبقه از آسانسور استفاده نکنیم، در مصرف کاغذ صرفه جویی کرده، رسید کاغذی مطالبه نکرده، حق تقدم را به کهنسالان و معلولین داده، مردان با احترام و متانت بیشتری نسبت به زنان رفتار کرده، از ادبیات غیربهداشتی در معابر عمومی استفاده نکرده، بیشتر لبخند بزنیم، #سیگار نکشیم، برای نشستن روی صندلی اتوبوس و مترو عجله نکنیم، صف را رعایت کرده، برای تماشای جان دادن یک انسان صف نکشیم، با حیات وحش مهربان تر باشیم و تا جایی که می توانیم در مصرف سم و کود شیمیایی امساک به خرج داده، #خرید_ذغال را تحریم کرده، #گلازنی و #کت_زنی نکنیم و برای حیوانات دام نگسترانیم.
باور کنید با همین کارهای ساده می توان روزانه هزاران میلیاردتومان به اقتصاد کشور کمک کرده و فرایندهای کاهنده کارایی سرزمین را مهار و حال خوشِ مردمان را ارتقاء داد.

🔻اگر می پسندید، نشرش دهید🔻

👇
https://t.me/darvishnameh/7059

🔸️آتشی که از آتش در زاگرس سوزان‌تر است!🔸️

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ در سفر اخیرم به مناطق شمالی زاگرس در استان‌های کردستان و آذربایجان غربی، هم صحنه‌هایی شورانگیز و امیدآفرین دیدم که آینده‌ای روشن را نوید می‌داد و هم زخم‌هایی که بر ابعاد نگرانی‌ها می‌افزود و سوزاندگی‌اش از آتش بیشتر بود!

2️⃣ حضور پیرمردانِ پارکاب به عنوان #بلوط‌بان، زنانی که فرزند به بغل آمده بودند تا بگویند بر سر زاگرس معامله نمی‌کنند، دخترانی که به عشق زاگرس قطعاتی سروده بودند و کودکان هوشمندی که با دقت می‌کوشیدند در کاشت نهال‌های بلوط مشارکت کنند؛ همه و همه نویدبخشِ ظهور نسلی است که تغییری مثبت به سوی #ژینایی_زاگرس را رقم خواهند زد.

3️⃣ اینکه مردمانی هستند که دل‌شان برای سوزش یک سنجاب در #خاییز و #بیرمی و ... به درد می‌آید؛ بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی و تکیه‌گاه برای صرف فعل "تغییر" و پیش‌برندگی است.

4️⃣ به یقین با تغییر قوانین و الزام به اجرای دقیق آنها، ایجاد انگیزه برای حفظ رویشگاه‌های جنگلی، ممانعت از کشاورزی در زیراشکوب جنگل برای یک دوره دست‌کم ده ساله، توقف #گلازنی افراطی، توقف #کت‌زنی، تنظیم جمعیت دامی با ظرفیت زیستی، عدم ورود شیرابه به منابع آب و خاک زاگرس، آغاز طرح تفکیک زیاله از مبدا، معرفی معیشت‌های مکمل به جای قاچاق چوب و زغال درختان می‌توان بخش بزرگی از مولفه‌های کاهنده کارایی سرزمین را در زاگرس کاهش داد؛ مولفه‌هایی که بعضاً به مراتب مرگ‌بارتر و سوزاننده‌تر از آتش هستند.

5️⃣ نکته مهم این است که دست‌کم در طول سه‌دهه‌ای که نگارنده وضعیت مدیریت بر عرصه‌های منابع‌طبیعی را رصد می‌کند، همواره این مطالبات طرح شده است. منتها ظاهراً ما با مدیران و دولتمردانی مواجه هستیم که یا سرشان آنقدر شلوغ است که توان برنامه‌ریزی و مدیریت رویشگاه‌های جنگلی اندک کشور را ندارند و یا مانند عیسی کلانتری آشکارا و بدون هیچ پرده‌پوشی می‌گویند: سرمایه‌گذاری برای اطفای حریق در جنگل‌های ایران صرفه‌ی اقتصادی ندارد. یادمان باشد: خطرِ آن گروه از مدیران نادان، معامله‌گر و یا محافظه‌کاری که از سایه خودشان هم می‌ترسند و حتی حاضر نمی‌شوند در جمع مردم شریف سردشت در آیین افتتاح یگان مردمی حفاظت از جنگل‌های زاگرس شرکت کنند، به مراتب مهلک‌تر و جبران‌ناپذیرتر از شعله‌های فروزانِ آتش افتاده در جان زاگرس است.

6️⃣ و البته - به قول #روح‌الله_صالحی عزیز - می‌دانم: "خیلی سخت است به کسی که آتش گرفته است، شرح دهی که نباید بدود!"

#آتش_در_زاگرس
#رویای_سردشت
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#بلوطبانان_پارکاب
#تفکیک_زباله_تر_و_خشک

https://instagram.com/p/CAzz1tWFHxJ/?igshid=12s2r3onz484w