🇮🇷: @darvishnameh

🔴تصادف، خودرو ملی، ESP و محیط زیست!🔴

🖌نهمین یادداشت محمّد درویش در #ستون_قلم_سبز همشهری، ۱۸ بهمن ۹۶:

1⃣ آمارها می گوید در بین ۱۹۰ کشور مورد بررسی، ایران رتبه ۱۸۹ از منظر تصادفهای رانندگی ناایمن در جهان را داراست. همان آمارها اشاره میکند به ازای هر ۱۰ هزار خودرو، ۹ نفر در جهان جان می بازند، اما این رقم در ایران بیش از ۴۰۰ درصد بیشتر، یعنی ۳۷ نفر است!
👇
https://mehrnews.com/news/2850605

2⃣ چنین فاجعه شرم آوری در صنعتی رخ میدهد که بیشترین حمایت ممکن یک دولت و حاکمیت را دستکم در طول شش دهه گذشته داشته تا بتواند همچنان روزی دو هزار دستگاه خودرو به بازار ارایه دهد. با این وجود، حتی یک خودرو در حد رقابت در بازارهای جهانی نتوانستیم تولید کنیم؛ در حالیکه رقیب ما، کره جنوبی که همزمان با ما صنعت خودروسازی را آغاز کرد - و ظریف دیروز او را تهدید کرد! - اینک سهم بزرگی از بازار خودرو جهان را دراختیار دارد! چرا؟

3⃣ یک دلیل تلفات بالای رانندگی و تصادفهای منجر به مرگ و نقص عضو، نداشتنِ سامانه الکترونیکی کنترل پایداری موسوم به ESP است. سامانه ای که بیش از دو دهه از ورودش به بازار خودروسازی جهان می گذرد و توانسته آمار تصادفها را تا یک دهم و بیشتر کاهش دهد. اما متاسفانه به دلیل پایین نگه داشتن قیمت تمام شده خودروهای داخلی، عملاً مشترکین ایرانی از چنین سامانه ای محروم هستند تا همچنان بیش از ۲۵ هزار نفر در سال تلفات داده و ده برابر این رقم هم زخمی و معلول و چند برابر آن آسیب دیده روحی. چرا؟

4⃣ چرا به بهانه حمایت از اشتغال در برابر تداوم چنین جنایتی همه سکوت کرده ایم که هیچ، وام ۲۵ میلیون تومانی با شرایط آسان هم در اختیار متقاضیان نگون بخت ایرانی برای خرید این ارابه های مرگ قرار می دهیم؟!

5⃣ آیا هرگز به حجم خسارتهای وارده به اقتصاد ملی ناشی از آثار مالی و معنوی این تصادفها دقت کرده ایم؟ آیا می دانیم که مصرف روزانه ۸۱ میلیون لیتر بنزین در ایران بیش از ۱۰ برابر رقم مشابه در ترکیه با همین جمعیت و تعداد خودرویی به مراتب بیشتر است؟ آیا می دانیم چشم بستن به کیفیت پایین خودروهای داخلی به معنی تداوم خودرومحوری در مبلمان شهری، نبود اعتبار لازم برای ایجاد مسیرهای ایمن پیاده روی، #دوچرخه_سواری و ساخت مسیرهای BRT و مترو است؟ آیا می دانیم سالانه بیش از یکصدهزارنفر از شهروندان ایرانی در اثر آلودگی هوا دچار مرگ زودرس می شوند؟ آیا متوجه نابودی وقت ایرانیان در ترافیک به میزان ۵۰ میلیون ساعت در روز - معادل بودجه یک سال وزارت آموزش و پرورش، یعنی: ۲۵ هزار میلیارد تومان - هستیم؟

6⃣ چگونه است که فقط اشتغال دیده می شود، اما خسارتهای جبران ناپذیر تداوم این صنعت پرلکنت بر کیفیت زندگی ایرانیان لحاظ نمی شود؟ کجای این روش با تدبیر و امید و با مرام محیط زیستی دولت شما، جناب آقای #حسن_روحانی تطابق دارد؟ مگر سخن از شفاف سازی نمی زنید، لطفاً شفاف بیان کنید که چرا جان ایرانیان کمتر از رشد کوتاه مدت اقتصادی برای دولتمردان شما می ارزد و این سیاست چه نسبتی با توسعه پایدار دارد؟! با چنین روندی، آیا ما نیاز به دشمن خارجی برای نابودی امید در ایران داریم؟ لطفاً پایان دهید به ساخت ارابه های مرگی که یارای رقابت با بی کیفیت ترین خودروهای چینی در جهان را هم ندارند و شهرهای ما را از نفس انداخته، آسمان را تیره و ترافیک را به مرزهای فاجعه نزدیک کردند.
همین و تمام.

📥 لینک یادداشت در همشهری:
👇
https://goo.gl/mjuKBG

✅
.

🇮🇷: @darvishnameh

🔴التیماتوم به کشور کوچکی که دنیا را تغذیه میکند!🔴

1⃣ چه کسی فکر می کرد ممکن است فضولات دامی برای یک کشور در شمار مهم ترین تهدید امنیت زیستی و پایداری در توسعه محسوب شود؟ گزارش جدید روزنامه گاردین، اما با بررسی وضعیت امروز #کشور_دوچرخه_ها، هلند؛ نشان می دهد: مردمان کشور نارنجی پوش ها علاوه بر تحول در نظام حمل و نقل خود، باید به سرعت در تولید صنعت لبنیات و گوشت هم انقلابی دیگر را سامان دهند.

2⃣ درواقع از بخش تولید لبنیات هلند بوی تعفن به مشام میرسد. این صنعت از بسیاری جهات موفقترین است: برخلاف ابعاد کوچک این کشور - فقط دو درصد مساحت ایران را دارد! - هلند پنجمین صادرکننده لبنیات دنیاست و به کشور کوچکی که دنیا را تغذیه میکند، شهرت دارد. اما در این موفقیت اشکالی بوجود آمده است! ۱٬۸ میلیون گاو کشور بیش از اندازه کود حیوانی تولید می کنند و فضایی کافی برای دفع بی ضرر آنها وجود ندارد. در نتیجه صندوق جهانی طبیعت خواستار کاهش شمار گاوها تا ۴۰٪ در طول یکدهه آینده و بازگشت به آستانه ای از تولید است که بتواند با مدفوع گاوها متناسب باشد. ناتاشیا اورلمانس، مدیر بخش کشاورزی از صندوق جهانی طبیعت هلند میگوید: «ما در واقع کارایی و اثربخشی را در طول دهه های گذشته ترقی داده ایم، اما در مقابل چه هزینه ای برای محیط زیست؟ ما بعد از #مالتا، پائینترین تنوع زیستی در اروپا را داریم؛‌ تنها با ۱۵٪ باقیمانده از تنوع زیستی اولیه.»

3⃣ دقت کنید که هم اکنون تنوع زیستی ایران با ۱۷۲۸ گونه اندمیک، تقریباً برابر با کل قاره اروپا است. ما البته قدر این تنوع را نمی دانیم و رییس سازمان حفاظت محیط زیست حتی تلاش برای حفظ #یوزپلنگ را موضوعی جزیی برمی شمرد، اما آنها در حسرت زوال تنوع زیستی خود هستند، آن هم در حالی که پول پارو می کنند! چقدر راه نرفته و کار نکرده داریم ... چقدر ...

4⃣ پشتيباني سياسي براي لبنيات در هلند در حال افول است-با توجه به انتخابات سال گذشته كه افزايش پشتيباني از محدوديتها در بخش دامداري را از جانب حزب سبز و حزب حمايت از جانوران نشان مي دهد؛ توليد كننده اصلي شير در هلند، FrieslandCampina، كه ٨٠٪؜ از شير در هلند را جمع آوري مي كند، اكنون به دامداراني كه به گاوهاي خود امكان چرا در فضاي آزاد را مي دهند و با صندوق جهاني طبيعت براي بهبودي سطح تنوع زيستي در مزارع خود همكاري مي كنند، پول بيشتري مي پردازد. هانس وان تريپ، استاد رشته بازاريابي و رفتار مصرف كنندگان از #دانشگاه_واگنينگن اعتقاد دارد كه روزهاي پررونق صنعت لبنيات هلند به شكل كنوني رو به پایان است. او مي پرسد: "اگر شما مي خواستيد هلند را دوباره طراحي كنيد و به وضعيت موجود وابسته نبوديد، آيا باز اين راه را مي رفتيد؟ پاسخ احتمالا منفی است.

5⃣ یک نکته اخلاقی در ماجرای هلند آن است که چگونه مردمی که مروج #زیست_محوری در مبلمان شهری و پرچمدارِ ملاحظات و اخلاق محیط زیستی هستند، خود به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان #گاز^متان و اثرگذار در تشدید فرآیند مخرب #جهانگرمایی بدل شده و در مواجهه با این صنعت انرژی بر، سکوت کرده اند؟ و چرا نباید خود به ترویج کاهش مصرف پروتئین حیوانی در سبد غذایی همت کنند؟ ماجرای هلند از این منظر بسیار شبیه #سوئد یا #دانمارک و #ژاپن است؛ کشورهایی که آنها هم در شمار سرآمدگان رعایت هنجارها و اخلاق محیط زیستی محسوب می شوند، اما خود در ردیف بزرگترین صادرکنندگان اسلحه یا شکار آبزیان درشت جثه قرار دارند! ناسازه هایی که آدم را یاد مرحوم #اخوان و شعر ماندگارش می اندازد که آیا آسمانِ هرکجا همین رنگ است؟ بگذریم و به هشدار پایانی برسیم:

🔻 خواننده عزیز #درویشنامه!
سیاستهای تولید گوشت قرمز به دلیل تنگناهای بومشناختی در حالی در هلند مشمول بازنگری قرار گرفته، که در ایران همچنان کم آب ترین استانهای کشور چون خراسان رضوی، فارس، قم، تهران، یزد و اصفهان در شمار بزرگترین تولیدکنندگان گوشت هستند؛ صنعتی که برای تولید هرکیلوگرم گوشت گوساله باید ۱۵۵۰۰ لیتر آب مصرف کند که بیش از پنج برابر افزون تر از پرمصرف ترین محصول زراعی، یعنی برنج است! امید که دریابیم جهتگیری های نادرست توسعه، بدون لحاظ واقعیتهای جغرافیایی و اقلیمی ۳۱ استان کشور، چگونه می تواند پایداری در توسعه را ناپایدارتر از همیشه کند. آمین.

🖋 نسخه کامل این یادداشت را در #ستون_قلم_سبز همشهری بخوانید:
👇
http://newspaper.hamshahri.org/id/7432/التیماتوم-کشور-کوچکی-دنیا-تغذیه-می‌کند.html

🇮🇷: @darvishnameh

🔴پیام فاجعه برزیل برای ایران!🔴

1⃣ هفته گذشته، روزنامه #گاردین چاپ لندن گزارش مفصلی از واکنش مقامات دادگستری کشور #برزیل نسبت به وقوع یک حادثه مرگبار و انسان ساخت منتشر کرد که به ویژه برای مخاطب ایرانی می تواند بسیار آموزنده و تامل برانگیز باشد؛ حادثه ای ناشی از فروریختن دپوی بزرگی از نخاله های معدنی که منجر به مرگ چندین نفر و هزاران موجود زنده از حیات وحش ارزشمند منطقه و آلودگی منابع آب و بوم سازگان بخشی از #آمازون شد. نظیر چنین حوادثی بارها در ایران هم رخ داده که گزارشهای آن مربوط به آلودگی رودخانه ها در استانهای کرمانشاه، چهارمحال و بختیاری، گیلان، خوزستان، کردستان، آذربایجان، اردبیل، کرمان، هرمزگان و اصفهان بارها خبرساز شده است؛ حوادثی که به دلیل نشت مواد نفتی، پسابهای آلوده صنعتی، انباشت رسوبات در پشت سدها از جمله سد سفیدرود و یا حرکتهای توده ای خاک، سبب مرگ میلیون ها قطعه ماهی را فراهم کرده و خسارتهایی به کیفیت زندگی مردم محلی وارد ساخته است. از این رو، کوشیده ام تا با بررسی دقیق تر این موضوع برای دریافت کنندگان عزیز #درویشنامه شرح دهم که آیا آسمانِ هرکجا همین رنگ است؟

2⃣ شش ماه پیش از آنکه یک سد مخزنی انباشت از باطله مواد معدنی حاوی میلیونها لیتر پساب در هم بشکند و ۱۹ نفر را در بدترین فاجعه محیط زیستی برزیل از بین ببرد، شرکت معدنکاوی مسئول، احتمال چنین فرجام شومی را در فرآیند تدوین یک ارزیابی خطر آشکارا پیش بینی کرده و هشدار داده بود. به همین دلیل، دادستاني برزیل این شرکت را که از مشارکت غول بزرگ معدنکاوی برزیلی Vale و شرکت چند ملیتی BHP Billiton بوجود آمده به کوتاهی در اقدامات برای جلوگیری از این فاجعه متهم كرده است. به گفته خوزه آدریکو سامپایو، هماهنگ کننده کارگروه ویژه از دادستانی فدرال، این شرکت به بهانه سود بیشتر، امنیت را در درجه دوم قرار داده است. زمانی که سد باطله Fundão در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۵ فروریخت، نزدیک به ۴۰ میلیون لیتر آب و رسوبات از استخراج آهن در
موجی عظيم، سیستم آبرسانی صدها هزار نفر را آلوده و تلفات سنگینی به بومیان منطقه و حیات وحش وارد کرد و گل و لای قرمز رنگی در پایین دست رودخانه Doce بجا گذاشت. اینک دو سال از این فاجعه گذشته و هنوز کسی برای آن مسئولیتی تقبل نکرده است. پیشتر، مدارک منتشر نشده ای از کمپانی نامبرده نشان داد که شش ماه قبل از فروپاشی سد، این شرکت یک ارزیابی از سد در ایالت میناس گرایس انجام داده بود. اين مدرك هشدار مي دهد كه حداكثر ضرر ممكن ناشي از چنين حادثه اي به معناي مرگ حداقل بيست نفر، عواقب بسيار جدي براي زمين، منابع آبي و تنوع زيستي به مدت بيش از ٢٠ سال و هزينه اي بالغ بر ۳.۴ ميليارد دلار خواهد بود. شكايت دادستاني همچنين گزارشهاي تكان دهنده از بازماندگان در بِنتو رودريگِز - يك جامعه محلي كوچك كه با گل و لاي رها شده از اين فاجعه از بين رفته - را شامل میشود. وِسلي ايزابل براي نجات جان نيكلاس، پسر دو ساله اش در حال تلاش بود كه دختر ٥ ساله اش، امانوئل از دستش مي لغزد و به كام مرگ كشيده ميشود. هنگاميكه گِل و لای خانه دارسي سانتوس را احاطه كرده بود، فرياد نوه ٧ ساله اش را شنيد كه عيسي را به كمك مي طلبيد، پيش از آنكه خفه شود.

3⃣ به هرحال در سال ٢٠١٦، سرانجام بيست و يك نفر متهم به قتل شدند، از جمله مدير سابق شركت معدنكاوي. جرم همه متهمان و سه شركت مسئول نيز شامل خسارت به محيط زيست مي شود. موضوعی که سالهاست در ایران از آن به عنوان یک مطالبه جدی از سوی متخصصان و فعالان محیط زیستی مطرح شده و حتی در منشور ۱۵ ماده ای مقام معظم رهبری برای برنامه پنج ساله ششم تحت عنوان: جرم انگاری محیط زیستی مطرح شده است. با این وجود عملاً هنوز شاهد برپایی دادگاه های تخصصی در این حوزه در ایران نبوده ایم.

4⃣ درهرحال، دولت پرزيدنت ميشل تِمِر كه ارتباط دوستانه اي با دنياي كسب و كار و اقتصاد دارد درصدد افزايش معدنكاويست، حتي در مناطق حساسي مانند آمازون و صدور مجوزهاي محيط زيستي را آسانتر كرده است. این یعنی: همچنان انگیزه فراهم کردن رشد اقتصادی به هر قیمتی به دیگر مولفه ها در برزیل می چربد! نمی چربد! درست مثل قصه مشابه در ایران! نه؟
کافی است نگاه کنید به هجوم دوباره معدنکاران به منطقه #بحرآسمان در #جیرفت! آنهم به رغم مخالفت آب منطقه ای و هشدار نسبت به آلودگی منابع آب شیرین ارزشمند منطقه. آیا کسی هست که نداند چراغِ سبز آخر را چه کسی در پردیسان داده است؟!

📝 نسخه کامل این یادداشت در #ستون_قلم_سبز همشهری امروز:
👇
https://t.me/darvishnameh/6856

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 بررسی ردپای انسان در تشدید رخدادهای نامعمول محیطی ویرانگر از جنگلهای پورتوریکو تا #رویشگاه_هیرکانی!
👇
https://goo.gl/fzGLFT

#ستون_قلم_سبز_همشهری

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 از جنگلهای حاره ای در پورتوریکو تا هیرکانی در ایران چقدر راه است؟! 🔴

1⃣ در طول چند سال گذشته گزارشها و مشاهدات متعددی به ثبت رسیده که آشکارا نشان از آغاز خشکی توده های جنگلی پهن برگ در هیرکانی است؛ مشاهداتی که از هر سه استان گیلان، مازندران و گلستان دریافت شده است. واقعیت نگران کننده ای که از پس این مشاهدات برجسته می نماید، آن است که آیا آستانه تحمل تاب آوری هیرکانی به دلیل تشدید تغییرات اقلیمی و خشکسالی به پایان رسیده و ما باید خود را برای آغاز دوران انقراض هیرکانی آماده کنیم؟ و آیا اگر چنین است، دست درازی های بیشترِ انسان ساخت؛ مانند تداوم فشار دام، سدسازی، احداث جاده های جنگلی و بزرگراه هایی چون تهران- شمال بر ابعاد شتابناکِ این فروپاشی برگشت ناپذیر نمی افزاید؟ آخرین آمار از مساحت جنگلهای شمال کشور با حدود ۱.۶ میلیون هکتار - که توسط همکارانم در بخش تحقیقات جنگل موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور فراهم شده - اشاره به کاهش ۱.۹ میلیون هکتاری وسعت این دیرینه ترین رویشگاه جنگلی جهان در طول حدود ۶ دهه گذشته - تقریباً پس از انقراض ببر هیرکانی در دهه ۳۰ شمسی - است. پرسش این است که آیا آن انقراضِ تلخ، آغازگرِ انقراض بزرگترِ زیستگاه ببر از آستارا تا گلیداغی بوده و اگر چنین است، پیام انقراض قریب الوقوع یوزپلنگ آسیایی چیست؟

2⃣ در این باره اخیراً گزارش تامل برانگیزی در #نیویورک_تایمز منتشر شده که می تواند برای خواننده پیگیر و علاقه مند ستون #قلم_سبز جالب باشد؛ زیرا عملاً درخواهد یافت که بین آن انقراض در شمال ایران تا جنگلهای حاره ای #پورتوریکو در آمریکای لاتین، خیلی هم راهی نیست! هست؟

3⃣ زماني كه طوفان ماريا در سپتامبر گذشته پورتوريكو را در هم كوبيد، بام خانه ها را از جا كند، مناطق مسكوني را زير آب برد، شبكه برق جزيره را ويران كرد و يك فاجعه انساني بجا گذاشت كه پورتوريكو هنوز پس از ماهها در حال ترميم اين عواقب است. اما ماريا به همان اندازه هم طبيعت را ناچار به پرداخت هزينه كرد. بادهايي با سرعت حدود ٢٥٠ كيلومتر در ساعت هزاران هكتار از درختان را منهدم كرد، از جمله بخش بزرگي از پارك ملي اِليونكي، ٢٨ هزار هكتار از جنگلهاي باراني سرسبز در شرق سن خوان، پايتخت پورتوريكو. براي گروهي از پژوهشگران كه مسير پرشيبي از كوههاي پارك ملي را به پايين مي آمدند، تخريب به خوبي آشكار بود. ماموریت اين گروه با سرپرستي ماريا اوريارته، يك بومشناس از دانشگاه كلمبيا، بررسي ابعاد تخريب و درك بهتر افزايش خطر تغییرات آب و هوايی است. پيش از توفان ماريا، كوهستان در پناه تاج پوشش گسترده و متراکمی از نخلهاي پربرگ سييِرا و سكروپيا بود كه از تابش بخش بزرگي از نور خورشيد به سطح زمین جلوگيري مي كردند. اما بادها بسياري از برگها را از درختان جدا كردند و شاخه ها را شكستند. دامنه شيب دار كوه اكنون بدون پوشش زير آسمان قرار گرفته و اینک حومه سن خوان كه معمولا از ديد پنهان بود، تا مسافت زيادي قابل رويت است. اين پژوهش شامل ارزيابي آسيب به تك تك درختان در يك منطقه معين است و بررسي مي كند كه چگونه توفانهاي سهمگين بر مقدار كربني كه جنگلها از نيوار جذب و ذخيره مي كنند، تأثيرگذار است.

7⃣ پرسشی که با خواندن این گزارش در ذهن هر پژوهشگرِ مستقل نگرانِ سرنوشت هیرکانی شکل می گیرد، آن است که آیا تعلل در اجرای دقیق طرح تنفس جنگل و در عوض تبدیل هیرکانی به کارگاه بزرگ سدسازی، جاده سازی، تولید گوشت قرمز و ویلاسازی؛ ایرانیان را آماده وداعی تلخ با ریه های بی رقیب و تولیدکننده اکسیژن سرزمین مادری شان - زودتر از آنچه تصور می کردند - نمی کند؟! این پرسشی است که کودکان دبستانی امروز در نوشهر، میاندشت و چوبر هم تا قبل از پایان دوره دبیرستان، پاسخش را با اشک و آه و حسرت خواهند یافت! نخواهند یافت؟

🔻 نسخه کامل این مقاله در نشانی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6881

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 منتظر یک یادداشت عجیب در #ستون_قلم_سبز همشهری در روز چهارشنبه، ۱۹ اردیبهشت باشید!
👇
https://goo.gl/TbYcJv

#کویرهای_دریایی
#مناطق_مرده

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 یادداشت امروزم را در #ستون_قلم_سبز همشهری بخوانید تا دریابید که مرز تخریب و ویرانی زیستی را چگونه تا اقیانوسها و دریاهای آزاد گسترش داده ایم!
👇
https://t.me/darvishnameh/7073

🇮🇷: @darvishnameh

🔴از #کویرهای_دریایی چه می دانیم؟!🔴

🖋 اغلب مردم با واژه هایی چون #کویر و #بیابان آشنایی داشته و می دانند به سرزمینهایی گفته می شود که کیفیت حیات در آنها به نسبت دیگر بوم سازگانهای موجود در کره زمین به شدت تقلیل یافته است. اینک اما پروفسور #دانلد_اسكاويا، استاد بازنشسته رشته محيط زيست و توسعه پايدار از #دانشگاه_ميشيگان نتایج پژوهشهای اخیرش را منتشر کرده که نشان می دهد، مناطقی به مراتب مرده تر از بیابان و کویر هم در کره زمین وجود دارد، آن هم نه در خشکی ها که در قلمرو آبهای آزاد! در حقیقت، #مناطق_مرده يك چالش آلودگي آب در سطح جهاني به شمار می روند، اما با تلاشهاي پايدار و رفتارهای علمی مي توان آنها را به زندگي بازگرداند.
اخیراً پژوهشگران يك منطقه مرده -dead zone-را به بزرگي فلوريدا در نزدیکترین فاصله به ایران شناسايي كرده اند كه درياي عمان را به خليج فارس ارتباط مي دهد. در حال حاضر در سراسر دنيا بيش از ٤٠٠ منطقه مرده در اقيانوسها و درياچه ها وجود دارند؛ آنجا كه اكسيژن آب آن اندازه كم است كه هيچ آبزي توان زنده بودن را ندارد.
مناطق مرده زماني شكل مي گيرند كه ارگانيسم هاي دريايي اكسيژن تجزيه شده را سريعتر از آن مقدار كه در دسترس داشته باشند، مصرف مي كنند. اين معمولا زمانی رخ مي دهد كه لايه آب گرم روي لايه آب سرد قرار مي گيرد يا آب شيرين روي آب شورتر مي نشيند- بطور مثال آنجا كه يك رودخانه به دريا مي رسد. درچنين شرايطي لايه آب بالا تراكم كمتري دارد و شناور است. لايه هاي موجود كمتر با يكديگر مخلوط مي شوند و در اينصورت مقدار اكسيژن كمي از نيوار - اتمسفر - به لايه هاي پايينتر مي رسد.
مولفه های ديگر، مواد ارگانيك در آب است. اين مواد مي توانند از فاضلابهاي تصفيه نشده منجر شوند يا از رشد جلبكها و در كنار آنها پلانكتونها و ماهيهاي مرده. اين پروسه مي تواند مقدار بيشتر و يا همه اكسيژن آب را مصرف كند.
دماي هوا نيز يك فاكتور ديگر است. دماهاي بالا به رشد سريعتر جلبكها كمك مي كنند، به شكل گيري لايه ها در آب شتاب مي بخشند و موجب مي شوند تا مقدار اكسيژنی كه آب قادر به نگهداشتن آن است، كاهش پيدا كند. تغييرات اقليمی، افزايش دما و وخيم تر شدن مولفه های زیستی به دلیل ورود فاضلابهای آلوده، رزمایشهای دریایی، آلودگی ناشی از تردد کشتیها و سوخت آنها و حوادث دریایی و پساب ناشی از آب شیرین کن ها، از جمله مهمترین دلایل افزایش کمی و کیفی مناطق مرده در جهان هستند.
اما بزرگترين دليل، آلودگي ناشي از مواد مغذي -ورودي نيتروژن و فسفر بيش از حد به آب-است. اين مواد رشد جلبكها را تحريك مي كنند. منبع آنها تصفيه خانه هاي فاضلابهاي شهري و صنعتي است و از جهتي ديگر افزايش كودهاي شيميايي از كشاورزيهاي صنعتي در سطح بزرگ.
يك بررسي اخير در مقياس جهاني نشان مي دهد كه مناطق خالي شده از اكسيژن در آبهاي باز از ميانه قرن بيستم تاكنون در حد ميليونها كيلومتر مربع گسترش پيدا كرده اند و غلظت اكسيژن در صدها منطقه ساحلي مانند #خليج_مكزيك اكنون آن اندازه پايين آمده اند كه توزيع و فراواني ماهيها را به شدت محدود كرده است. اين عواقب همچنين در دهانه رودخانه ها و درياچه هاي بزرگ محسوس هستند.
مناطق مرده گسترده در برابر تغيير مقاوم هستند. اما با كاهش مواد مغذي در Chesapeake Bay بهبودي اين منطقه آغاز شده. جوامع اطراف درياچه ايري در حد بسيار قابل توجهي مناطق مرده خود و شكوفايي جلبكي در سالهاي ١٩٧٠ را با تقليل ورودي فسفر كاهش دادند. با اين وجود، در حال حاضر اين موارد در دریای عمان و نزدیک #تنگه_هرمز ظاهر شده اند و مدركي است كه نشان مي دهد اين معضل بحرانی در حال جريان و افزایش است.

🔻خواننده عزیز #درویشنامه!
شاید برایتان جالب باشد که بدانید فرآیندهای #سدسازی و #طرحهای_انتقال_آب که به صورت مصنوعی امکان وقوع جریانهای سیلابی را کاهش می دهند، خود یکی از عوامل آفرینش مناطق مرده در محیطهای آبی محسوب می شوند. به عبارت دیگر، هرچقدر که از دبی رودخانه ها در هنگام ورود به دریاهای آزاد بکاهیم و هرچقدر که زهاب و فاضلاب و شیرابه بیشتری در آنها رها سازیم، یعنی: به دست خود مرگ خلیج فارس، دریای عمان و دریای کاسپین را به جلو انداخته ایم!
👇
https://t.me/darvishnameh/7073

🇮🇷: @darvishnameh

✅ یادداشت امروزم در #ستون_قلم_سبز همشهری را بخوانید تا دریابید چرا دوست آسمان - #دوچرخه - دشمنِ خیلی هاست؟!
👇
https://goo.gl/94x41Y

🔴 چرا باید به استقبال شایسته ۱۳ خرداد، روز جهانی دوچرخه رفت؟ 🔴

🇮🇷: @darvishnameh

1⃣ ماه گذشته میلادی، سازمان ملل متحد با تصویب اکثریت اعضای خویش، برگی دیگر بر شمار روزهای رسمی جهان افزود و برای یکی از اختراع های بشری که بیش از ۲۰۰ سال از تولدش می گذرد، یک روز - سوم ژوئن برابر با سیزدهم خرداد - را انتخاب کرد تا توجه جهانیان را متوجه کاربستِ شایسته تر #دوچرخه به عنوان یک وسیله کارآمد رفت و آمد در سکونتگاه های انسانی کند. در حقیقت به مدد دوچرخه شاید بیشتر از ساخت ده ها پل، بزرگراه، تونل، تقاطع غیرهمسطح و پارکینگ طبقاتی بتوان به جنگ ترافیک، آلودگی هوا، کم تحرکی، افسردگی، تغییرات اقلیمی، جزیره گرمایی شهرها و آلودگی صوتی رفت. حمایت از ظرفیت سازی برای ترویج شتابناک ترِ استفاده از دوچرخه، یعنی حرکت در مسیر نوآوریهای اجتماعی برای مقابله هوشمندانه با غلبه روحیه وندالیسم - بی تفاوتی - و بی کنشی شهروندان در مواجهه با مشکلاتی که روح زندگی در شهرهایی چون تهران، اصفهان، کرج، تبریز، مشهد، اراک، شیراز، اهواز و ... را سالهاست که می خراشد و فرسوده می کند.

2⃣ ما باید یادمان باشد که همه دشواریها و لکنتها از دولت ها و نظامهای حاکمیتی نیست؛ درواقع چالش بزرگتر و دلیل توسعه نیافتگی اغلب جوامعی نظیر ایران، ناشی از عدم درک توانایی مردمی در آفرینش نوآوریهای اجتماعی و کنشگری واقعی مدنی است. یک جامعه بالنده، جسور، امیدوار و فرهیخته میتواند حکمرانان را متاثر کرده و آنان را به تحقق مطالبات مردم وادار سازد، به نحویکه حتی در بزنگاه های انتخاباتی دریابند که برای رای آوردن بیشتر، باید چنین خواسته هایی را شعار خود سازند.

3⃣ هموطن عزیز و خواننده بزرگوار #درویشنامه! ما مقصریم که مطالباتی نداریم، ما مقصریم که از قدرت مردم در شکل بخشیدن به آینده بی خبر یا غافلیم و برای رفع مسئولیت همواره مطالباتمان را از حکمرانان مطالبه یا دریوزگی کرده و از قضا چون از موضع قدرت این مطالبات مطرح نمیشود، راه به جایی هم نخواهد برد. از این رو، ایجاد نهضتی نمادین برای گسترش فرهنگ دوچرخه سواری میتواند آغاز خوبی باشد.

4⃣ یادمان باشد که هم اکنون بیش از یک میلیارد و یکصد میلیون دوچرخه در دنیا وجود دارد، در حالیکه کل خودروهای جهان هنوز به مرز نیم میلیارد نرسیده است و باز یادمان باشد که غول آلودگی هوا سالی هفت میلیون نفر را در جهان می کشد که دستکم ۲۰۰ هزار نفر از آنها، هموطن ما هستند که با توجه به سهم یک درصدی ایرانیان از جمعیت دنیا، سه برابر متوسط جهان است! اینک در کشورهایی چون دانمارک، هلند، چین، و ژاپن بین ۱۵ تا ۷۰ درصد رفت و آمدها به محل کار با دوچرخه انجام می گیرد. در حالیکه این رقم در ایران کمتر از یک دهم درصد است! چرا؟ آن هم کشوری که رهبرانش پیوسته دم از #ساده_زیستی می زنند، اما کمتر مدیر ارشدی را سوار بر دوچرخه می بینی! در حالیکه دهها رهبر و مقام ارشد جهان با افتخار تصاویر خود را با دوچرخه منتشر می کنند تا نشان دهند مردمی تر هستند.

5⃣ همین چند روز پیش که به بهانه روز جهانی دوچرخه برای کار، یک روحانی عزیز عکس خود را در کنار یک دوچرخه در قم منتشر کرد، بسیاری از دوستان و هم لباسانش به سختی به او حمله کردند که چرا با چنین عکسب، آبروی روحانیت را برده ای؟! چقدر راهِ نرفته و کار نکرده داریم! چقدر؟

6⃣ بسیاری از کشورهای جهان سالها است روی ترویج "فرهنگ دوچرخه سواری" کار میکنند؛ مثل دانمارک که دوره ای ۴۷ ساله را طی کرد تا سرانجام در سال ۲۰۱۷ شمار دوچرخه سواران در پایتختش از خودروسوارها سبقت گرفت. درواقع اینک، دوچرخه‌سواری در برخی کشورها، نه تنها یک فرهنگ، بلکه به سبک زندگی تبدیل شده است. اما چرا در ایران آنگونه که باید در تحقق این مهم حرکت نکرده ایم؟ آن هم در جامعه ای که فقط ۲۰ هزارمیلیارد تومان سالانه بابت هزینه های دیابت از جیب مردم می رود؟!

7⃣ زیرا هر کس دوچرخه بخرد: خودرو نمی خرد، وام خودرو نمی گیرد، بیمه خودرو نمی خرد، بنزین نمی خرد، کمتر بیمار می شود، پول پارکینگ نمی دهد، چاق نمیشود، کمتر در معرض نیاز به دادگاه و وکیل قرار می گیرد و این دستاوردهای ارزشمند با منافع برخی از افراد و گروهها به ویژه در نظامهای سرمایه داری در تضاد است! نیست؟

8⃣ امیدوارم با برگزاری شایسته روز جهانی دوچرخه در تمامی شهرهای ایران بتوانیم نه تنها به: کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی و ترافیک کمک کنیم؛ بلکه در کاهش هزینه درمان، افزایش آرامش روانی شهروندان، کاهش هزینه های خانواده و کاهش نسبت زندانها به مدارس و ورزشگاه ها هم موثر باشیم.

9⃣ مهم تر از همه در تحکیم نقش مردم در تعیین سرنوشت خویش موثر واقع شده، گامی عملی به سوی حکمرانی مطلوب و ارتقای سرمایه اجتماعی برداریم.
انشاالله.
👇
https://t.me/darvishnameh/7147