🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۱
افسانه یکم را یادتان هست؟ #تراریخته_پرستان بر این طبل می کوبند که محصولات دستکاری شده ژنتیکی می توانند تولید در واحد سطح را افزایش داده و کابوس گرسنگی را مرتفع کنند!
اما پس از ۲۰ سال پژوهش های مستمر باید پذیرفت که عملاً گياهان تراريخته اي كه براي افزايش محصول طراحي شده باشند، وجود خارجی ندارند! مدارك و شواهد موثقی كه حاكي از بالا رفتن سطح محصولات تراريخته در مقايسه با محصولات حاصل از كشت سنتي باشند، در مراجع معتبر و بی طرف جهانی وجود ندارد و عملاً تا این لحظه ثابت نشده است. نتايج متفاوت در اين زمينه با فاكتورهايی مانند نوع گياه، مكان كشت و ديگر شرايط محلي مانند شدت آفت زدگي در يك محدوده زماني مشخص و يا آموزش كشاورزان در ارتباط هستند. بذرهاي تراريخته اي كه از طريق دستكاري ژنتيكي آفت كش توليد مي كنند، مي توانند در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر است، از راه كاهش خسارت كمتر، موجب افزايش محصول شوند، اما اين تأثير دوامي ندارد، چرا كه آنها از اين طريق نيز سبب بوجود آمدن آفتهاي بسيار مقاوم (Superbugs, Superpests)مي شوند. مشكل ديگر آن است كه بررسي هايي كه تاكنون در زمينه مقدار محصول بذرهاي تراريخته انجام شده، تأثير دستكاري ژنتيكي را از ديگر فاكتورهايي كه سبب افزايش محصول مي شوند، تفكيك نكرده اند و همچنين در اين زمينه از مقايسه با ديگر شركت هاي كشاورزي همتراز خودداري شده است.
از منظری ديگر تنها شركتهاي كشاورزي بزرگ كه از امكانات مالي فراوان برخوردار هستند، مي توانند هزينه هاي سنگين كشاورزي صنعتي با بذرهاي تراريخته را تقبل كنند؛ مقايسه هاي صورت گرفته آنها با كشاورزاني بوده است كه از بذرهاي تراريخته استفاده نمي كنند و اغلب از پشتيباني مالي (وام) و ديگر امكانات و منابع مناسب برخوردار نيستند.
دستكاري ژنتيكي قادر نبوده تا پتانسيل توليد محصولات از گياهان دست كاشت را افزايش دهد. اين پتانسيل بستگي به نوع بذر اوليه دارد كه براي تغييرات ژنتيكي انتخاب شده است. همچنین، كاهش محصولات از بذرهاي تراريخته را مي توان در ارتباط با انتقال (Insertion) ژن به آنها دانست. به طور مثال محصول بذر تراريخته سويا Roundup Ready از شركت مونسانتو در مقايسه با ديگر بذرهاي سوياي پرورشي با روشهاي سنتي ١٠٪ كمتر است.
يك بررسي كه نقاط مختلف كشت با شرايط مشابه را در دنيا با يكديگر مقايسه كرده، نشان مي دهد كه كشورهاي اروپاي غربي به طور متوسط در ازاي هر هكتار به مراتب محصول ذرت (غير تراريخته) بيشتري كشت مي كنند تا كشاورزي هاي صنعتي در ايالات متحده كه اكثراً از ذرت هاي تراريخته استفاده مي كنند. همچنين در كشت كلزا اروپا نتيجه بهتري ارایه مي دهد تا كانادا كه بذر تراريخته كلزا مصرف مي كند.
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
افسانه یکم را یادتان هست؟ #تراریخته_پرستان بر این طبل می کوبند که محصولات دستکاری شده ژنتیکی می توانند تولید در واحد سطح را افزایش داده و کابوس گرسنگی را مرتفع کنند!
اما پس از ۲۰ سال پژوهش های مستمر باید پذیرفت که عملاً گياهان تراريخته اي كه براي افزايش محصول طراحي شده باشند، وجود خارجی ندارند! مدارك و شواهد موثقی كه حاكي از بالا رفتن سطح محصولات تراريخته در مقايسه با محصولات حاصل از كشت سنتي باشند، در مراجع معتبر و بی طرف جهانی وجود ندارد و عملاً تا این لحظه ثابت نشده است. نتايج متفاوت در اين زمينه با فاكتورهايی مانند نوع گياه، مكان كشت و ديگر شرايط محلي مانند شدت آفت زدگي در يك محدوده زماني مشخص و يا آموزش كشاورزان در ارتباط هستند. بذرهاي تراريخته اي كه از طريق دستكاري ژنتيكي آفت كش توليد مي كنند، مي توانند در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر است، از راه كاهش خسارت كمتر، موجب افزايش محصول شوند، اما اين تأثير دوامي ندارد، چرا كه آنها از اين طريق نيز سبب بوجود آمدن آفتهاي بسيار مقاوم (Superbugs, Superpests)مي شوند. مشكل ديگر آن است كه بررسي هايي كه تاكنون در زمينه مقدار محصول بذرهاي تراريخته انجام شده، تأثير دستكاري ژنتيكي را از ديگر فاكتورهايي كه سبب افزايش محصول مي شوند، تفكيك نكرده اند و همچنين در اين زمينه از مقايسه با ديگر شركت هاي كشاورزي همتراز خودداري شده است.
از منظری ديگر تنها شركتهاي كشاورزي بزرگ كه از امكانات مالي فراوان برخوردار هستند، مي توانند هزينه هاي سنگين كشاورزي صنعتي با بذرهاي تراريخته را تقبل كنند؛ مقايسه هاي صورت گرفته آنها با كشاورزاني بوده است كه از بذرهاي تراريخته استفاده نمي كنند و اغلب از پشتيباني مالي (وام) و ديگر امكانات و منابع مناسب برخوردار نيستند.
دستكاري ژنتيكي قادر نبوده تا پتانسيل توليد محصولات از گياهان دست كاشت را افزايش دهد. اين پتانسيل بستگي به نوع بذر اوليه دارد كه براي تغييرات ژنتيكي انتخاب شده است. همچنین، كاهش محصولات از بذرهاي تراريخته را مي توان در ارتباط با انتقال (Insertion) ژن به آنها دانست. به طور مثال محصول بذر تراريخته سويا Roundup Ready از شركت مونسانتو در مقايسه با ديگر بذرهاي سوياي پرورشي با روشهاي سنتي ١٠٪ كمتر است.
يك بررسي كه نقاط مختلف كشت با شرايط مشابه را در دنيا با يكديگر مقايسه كرده، نشان مي دهد كه كشورهاي اروپاي غربي به طور متوسط در ازاي هر هكتار به مراتب محصول ذرت (غير تراريخته) بيشتري كشت مي كنند تا كشاورزي هاي صنعتي در ايالات متحده كه اكثراً از ذرت هاي تراريخته استفاده مي كنند. همچنين در كشت كلزا اروپا نتيجه بهتري ارایه مي دهد تا كانادا كه بذر تراريخته كلزا مصرف مي كند.
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴۲
آیا واقعاً از بذرهاي تراريخته محصولات بيشتري بدست مي آيند؟!
🔴شركت شيميايي سويسي سينگنتا ادعا کرده:" با كمك دستكاري ژنتيكي كشاورزان قادر هستند پيوسته بازده محصول خود را افزايش دهند، چرا كه گياهان از اين طريق در برابر آفتها مقاوم شده و يا با با استفاده از علف كشها بهتر مي توان با علفهاي هرز مبارزه كرد."
🔴شركت مونسانتو هم می گوید:" با استفاده از دستكاري ژنتيكي مي توان تولید در سطح محصولات كشاورزي را افزايش داد، از منابع طبيعي و سوختهاي فسيلي كمتری استفاده كرد و به شرايط تغذيه بهبود بخشيد."
✅واقعيتها: بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند تا مقدار محصول را افزايش دهند. اگر كه واقعاً استفاده از بذرهاي تراريخته زماني به افزايش محصول انجاميده، دليلش نه در دستكاري ژنتيكي بلكه در كيفيت مرغوب بذري بوده كه يك ويژگي ژنتيكي به آن اضافه شده است. بذرهايي تراريخته اي كه به طور مثال با انتقال Bacillus thuringiensis قادر به ساخت زهرابه (toxin) در درون خود و در نتيجه آفت كش هستند، در برابر آفتها در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر بوده، مقاومت بيشتري نشان داده اند و از اين راه تنها از كاهش محصول جلوگيري كرده اند كه اين نكته خود يك اثر موقتي و گذارست.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
آیا واقعاً از بذرهاي تراريخته محصولات بيشتري بدست مي آيند؟!
🔴شركت شيميايي سويسي سينگنتا ادعا کرده:" با كمك دستكاري ژنتيكي كشاورزان قادر هستند پيوسته بازده محصول خود را افزايش دهند، چرا كه گياهان از اين طريق در برابر آفتها مقاوم شده و يا با با استفاده از علف كشها بهتر مي توان با علفهاي هرز مبارزه كرد."
🔴شركت مونسانتو هم می گوید:" با استفاده از دستكاري ژنتيكي مي توان تولید در سطح محصولات كشاورزي را افزايش داد، از منابع طبيعي و سوختهاي فسيلي كمتری استفاده كرد و به شرايط تغذيه بهبود بخشيد."
✅واقعيتها: بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند تا مقدار محصول را افزايش دهند. اگر كه واقعاً استفاده از بذرهاي تراريخته زماني به افزايش محصول انجاميده، دليلش نه در دستكاري ژنتيكي بلكه در كيفيت مرغوب بذري بوده كه يك ويژگي ژنتيكي به آن اضافه شده است. بذرهايي تراريخته اي كه به طور مثال با انتقال Bacillus thuringiensis قادر به ساخت زهرابه (toxin) در درون خود و در نتيجه آفت كش هستند، در برابر آفتها در سالهايي كه آفت زدگي شديدتر بوده، مقاومت بيشتري نشان داده اند و از اين راه تنها از كاهش محصول جلوگيري كرده اند كه اين نكته خود يك اثر موقتي و گذارست.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۳
✅ آیا بذرهاي تراريخته مي توانند امنيت غذایی را در جهان افزایش دهند؟
🔴رابرت فرالي، معاون اجرايي شركت مونسانتو: "بسياري از كساني كه با اين موضوع سر و كار داشته اند، در اينكه دستكاري ژنتيكي مي تواند به تأمين خوراك كافي براي ٩ ميليارد انسان كمك كند، هم عقيده هستند و آن هم با ابقای روشهاي مرسوم در كشاورزي ارگانيك."
✅ راست آن است که گياهان تراريخته قادر به مقابله با چالشهايي كه در زمينه تأمين امنيت غذايي وجود دارد، نيستند. آنها نمي توانند نيازهاي جوامع با كشاورزي هاي كوچك كه پايه و اساس امنيت غذايي محسوب می شوند را پاسخگو باشند. در واقع بخش بزرگي از گياهان تراريخته كه در كشورهاي صنعتي يا تازه صنعتي شده توليد مي شوند، به منظور صدور به كشورهاي ديگر هستند. آنها نماد مدلهايي از كشاورزي صنعتي هستند كه بازارهاي جهاني را با توليدات خود پر مي كنند، اما خوراك مردم دنيا را تأمين نمي كنند.
در سراسر دنيا حدود ٥٠٠ ميليون واحدهاي كشاورزي كوچك وجود دارند كه زيربناي زندگي حدود ٢ ميليارد نفر را تشكيل مي دهند و ٨٠٪ از مواد خوراكي مصرفي در آسيا و آفريقاي سياه را توليد مي كنند. اين جوامع متعلق به كساني هستند كه بيش از ديگر نقاط دنيا در معرض خطر فقر و گرسنگي قرار دارند. امنيت غذايي آنها بستگي به آن دارد كه تا چه اندازه امكان دسترسي به منابع و بازارهاي دنيا برايشان وجود دارد تا از اين راه بتوانند شالوده زندگي خود را استحكام بخشند و براي جوامع بومي مواد خوراكي متنوع و پرمحتوي توليد كنند. بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند، تا چنين نيازهايي را برآورده كنند. توليد بذرهاي تراريخته تنها بر روي دو گونه متمركز شده: سويا و ذرت. در مجموع ٨٠٪ از زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته به اين دو بذر اختصاص دارند.
از ويژگيهاي كه اغلب گياهان تراريخته از آنها بيش از همه برخوردار هستند، مقاومت در برابر علف كشهايي ست كه براي كشاورزي ها با يك رقم بذر به كار برده مي شوند. توليد بذرهاي تراريخته با خود هزينه هاي مداومي به همراه مي آورد (در افسانه پنجم به جزييات اين نكته پرداخته خواهد شد)- دليل ديگری كه چرا آنها براي پاسخگويي به نيازهاي كشاورزيهاي كوچك مناسب نيستند.
واقعيت آن است كه ٩٠٪ زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته در ايالات متحده، كانادا، برزيل، آرژانتين و هندوستان قرار دارند- البته در هندوستان تنها بذر تراريخته ای كه به طور گسترده كشت مي شود پنبه است كه يك ماده خوراكي نيست. در آرژانتين هم افزايش كشت سويا نه تنها به محيط زيست آسيب وارد كرده، بلكه هم موجب آن بوده كه شركتهاي بزرگ، كشاورزي هاي كوچك را به مرور خريده اند و آنها را از سر راه خود به كنار زده اند. بدين ترتيب مدل كشاورزي با بذرهاي تراريخته يك تهديد براي محيط زيست و منابعي است كه زيربناي زندگي كشاورزيهاي كوچك را تشكيل مي دهند كه به نوبه خود خوراك مناطق وابسته به آنها را تأمين مي كنند. نتيجه آنكه گياهان تراريخته كمكي براي امنيت غذايي در دنيا نيستند، حتي اگر كه موفق به افزايش مقدار محصول باشند. گرسنگي را تنها با تأمين امنيت جوامعي كه شالوده زندگي نامطمئني دارند، مي توان تضمين كرد و نه با توليد انبوه بي حد و اندازه محصولاتي كه به "زنجيره تأمين" دنيا مي پيوندند، آن هم با روشهايي كه منابع طبيعي و زندگي چنين جوامع شكننده اي را به خطر مي اندازند.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
✅ آیا بذرهاي تراريخته مي توانند امنيت غذایی را در جهان افزایش دهند؟
🔴رابرت فرالي، معاون اجرايي شركت مونسانتو: "بسياري از كساني كه با اين موضوع سر و كار داشته اند، در اينكه دستكاري ژنتيكي مي تواند به تأمين خوراك كافي براي ٩ ميليارد انسان كمك كند، هم عقيده هستند و آن هم با ابقای روشهاي مرسوم در كشاورزي ارگانيك."
✅ راست آن است که گياهان تراريخته قادر به مقابله با چالشهايي كه در زمينه تأمين امنيت غذايي وجود دارد، نيستند. آنها نمي توانند نيازهاي جوامع با كشاورزي هاي كوچك كه پايه و اساس امنيت غذايي محسوب می شوند را پاسخگو باشند. در واقع بخش بزرگي از گياهان تراريخته كه در كشورهاي صنعتي يا تازه صنعتي شده توليد مي شوند، به منظور صدور به كشورهاي ديگر هستند. آنها نماد مدلهايي از كشاورزي صنعتي هستند كه بازارهاي جهاني را با توليدات خود پر مي كنند، اما خوراك مردم دنيا را تأمين نمي كنند.
در سراسر دنيا حدود ٥٠٠ ميليون واحدهاي كشاورزي كوچك وجود دارند كه زيربناي زندگي حدود ٢ ميليارد نفر را تشكيل مي دهند و ٨٠٪ از مواد خوراكي مصرفي در آسيا و آفريقاي سياه را توليد مي كنند. اين جوامع متعلق به كساني هستند كه بيش از ديگر نقاط دنيا در معرض خطر فقر و گرسنگي قرار دارند. امنيت غذايي آنها بستگي به آن دارد كه تا چه اندازه امكان دسترسي به منابع و بازارهاي دنيا برايشان وجود دارد تا از اين راه بتوانند شالوده زندگي خود را استحكام بخشند و براي جوامع بومي مواد خوراكي متنوع و پرمحتوي توليد كنند. بذرهاي تراريخته طراحي نشده اند، تا چنين نيازهايي را برآورده كنند. توليد بذرهاي تراريخته تنها بر روي دو گونه متمركز شده: سويا و ذرت. در مجموع ٨٠٪ از زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته به اين دو بذر اختصاص دارند.
از ويژگيهاي كه اغلب گياهان تراريخته از آنها بيش از همه برخوردار هستند، مقاومت در برابر علف كشهايي ست كه براي كشاورزي ها با يك رقم بذر به كار برده مي شوند. توليد بذرهاي تراريخته با خود هزينه هاي مداومي به همراه مي آورد (در افسانه پنجم به جزييات اين نكته پرداخته خواهد شد)- دليل ديگری كه چرا آنها براي پاسخگويي به نيازهاي كشاورزيهاي كوچك مناسب نيستند.
واقعيت آن است كه ٩٠٪ زمينهاي كشاورزي با بذرهاي تراريخته در ايالات متحده، كانادا، برزيل، آرژانتين و هندوستان قرار دارند- البته در هندوستان تنها بذر تراريخته ای كه به طور گسترده كشت مي شود پنبه است كه يك ماده خوراكي نيست. در آرژانتين هم افزايش كشت سويا نه تنها به محيط زيست آسيب وارد كرده، بلكه هم موجب آن بوده كه شركتهاي بزرگ، كشاورزي هاي كوچك را به مرور خريده اند و آنها را از سر راه خود به كنار زده اند. بدين ترتيب مدل كشاورزي با بذرهاي تراريخته يك تهديد براي محيط زيست و منابعي است كه زيربناي زندگي كشاورزيهاي كوچك را تشكيل مي دهند كه به نوبه خود خوراك مناطق وابسته به آنها را تأمين مي كنند. نتيجه آنكه گياهان تراريخته كمكي براي امنيت غذايي در دنيا نيستند، حتي اگر كه موفق به افزايش مقدار محصول باشند. گرسنگي را تنها با تأمين امنيت جوامعي كه شالوده زندگي نامطمئني دارند، مي توان تضمين كرد و نه با توليد انبوه بي حد و اندازه محصولاتي كه به "زنجيره تأمين" دنيا مي پيوندند، آن هم با روشهايي كه منابع طبيعي و زندگي چنين جوامع شكننده اي را به خطر مي اندازند.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴افزایش محصول، اوهامی بیش نیست!🔴 ۴
یک موضوع دیگر که در افسانه یکم توسط تراریخته پرستان مطرح می شود، القای این باور نادرست است که "گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد سودمند هستند"
🔴بيل گيتس: "بذرهاي تراريخته به دليل مقاومت بيشتر در برابر خشكسالي و نمك، به مقدار چشمگيري به کیفیت و مطلوبیت توليد می افزایند، البته اگر بي ضرر بودن آنها ثابت شود، شاید بيش از همه، این مردم كشورهاي آفريقايي باشند که از آن بهره برند!"
✅ شرح ماجرا:
بذرهاي تراريخته براي آفريقا نتوانسته اند تاكنون به قول خود عمل كنند. همه کوشیده اند براي كشورهاي در حال توسعه بذرهايي طراحي كنند تا در برابر تغييرات آب و هوايي و آفتها مقاوم باشند. اما نتيجه اين تلاشها در آخر باز كشاورزان را به جايي رسانده كه به كشت سنتي خود بازگردند. در آغاز بذرهاي تراريخته براي كشاورزيهاي وسيع در كشورهاي نيمكره شمالي طراحي شده بودند.
امروزه هنوز هم گياهان دستكاري شده هيچ منفعتي براي كشورهاي در حال رشد ندارند.
تاكنون هيچ تلاشي که سبب شود تا براي كشورهاي آفريقايي بذرهاي تراريخته ويژه اي طراحي شود، به نتيجه نرسيده است. بنياد پژوهشي كشاورزي كنيا (KARI) براي مدتي سعي كرد تا در يك پروژه وزين با كمك تكنولوژي شركت مونسانتو بذر تراريخته سيب زميني شيرين مقاوم در برابر ويروس بسازد كه در اختيار آنها قرار بگيرد. كاشت آزمايشي اين بذر اما نه تنها به نتيجه خوبي نرسيد؛ بلکه مورد انتقاد هم قرار گرفت، چرا كه همه تلاشها تنها بر روي يك بذر تمركز داده شده بودند و ديگر بذرهاي محلي به كلي در نظر گرفته نشده بودند. همچنين پروژه ديگري كه با بودجه كنسرن سويسي سينگنتا به نام "ذرتهاي مقاوم در برابر آفات براي آفريقا" (IRMA) برپا شد، به دليل محدوديتهاي گوناگون از جمله در زمينه حقوق كشاورزان به هدف خود نرسيد. نتيجه اين شد كه تنها براي بذر تراريخته مونسانتو مجوزي صادر شد و توليد مستقل ديگر بذرهاي تراريخته به جايي نرسيد. در دوران آخر پروژه (بين سالهاي ٢٠٠٩ تا ٢٠١٣) تمركز باز به روي بذرهاي سنتي بازگشت.
در پروژه ديگري تحت عنوان " بذر ذرت مقاوم در برابر خشكسالي براي آفريقا" از طريق كشت سنتي در سيزده كشور آفريقايي، بيش از ١٥٠ گونه بذر مقاوم در برابر خشكسالي به عمل آمد. بذرهاي تراريخته با چنين ويژگي در سالهاي آينده اما همچنان به عمل نخواهند آمد.
در نقاط ديگر دنيا در مورد سودمند بودن تغذيه فيزيولوژيكي بذرهاي تراريخته بسيار اغراق مي شود، با آنكه چنين گياهاني در بازار وجود ندارند. بذرهايي با كيفيت غذايي بالا هنوز در مرحله پژوهشي به سر مي برند و براي رسيدن به بازار هنوز راهي طولاني در پيش رو دارند. مشهورترين آنها "برنج طلايي" ست كه از راه دستكاري ژنتيكي مقدار زيادي بتا- كاروتين توليد مي كند كه در بدن انسان به ويتامين آ تبديل مي شود. اين بذر به مدت يك دهه به عنوان راه حل در راه مبارزه با كمبود ويتامين آ در كشور فيليپين و ديگر كشورهاي آسيايي كه در آنجا برنج ماده اصلي خوراك را تشكيل مي دهد، تبليغ شد. اما به رغم بيست سال كار پژوهشي، اين پروژه به دليل مشكلات فراوان هنوز از آزمايشگاه خارج نشده. كما اينكه مشكل كمبود تغذيه با ويتامينها را ميتوان با سبزيجات و ميوه هاي بومي در چنين مناطقي به خوبي حل كرد. نكته اي كه به مرحله انجام رسيده؛ به جاي تبليغ براي تنها يك بذر معجزه آسا، امكان دسترسي به يك تغذيه متوازن و متنوع را فراهم كردند.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh
یک موضوع دیگر که در افسانه یکم توسط تراریخته پرستان مطرح می شود، القای این باور نادرست است که "گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد سودمند هستند"
🔴بيل گيتس: "بذرهاي تراريخته به دليل مقاومت بيشتر در برابر خشكسالي و نمك، به مقدار چشمگيري به کیفیت و مطلوبیت توليد می افزایند، البته اگر بي ضرر بودن آنها ثابت شود، شاید بيش از همه، این مردم كشورهاي آفريقايي باشند که از آن بهره برند!"
✅ شرح ماجرا:
بذرهاي تراريخته براي آفريقا نتوانسته اند تاكنون به قول خود عمل كنند. همه کوشیده اند براي كشورهاي در حال توسعه بذرهايي طراحي كنند تا در برابر تغييرات آب و هوايي و آفتها مقاوم باشند. اما نتيجه اين تلاشها در آخر باز كشاورزان را به جايي رسانده كه به كشت سنتي خود بازگردند. در آغاز بذرهاي تراريخته براي كشاورزيهاي وسيع در كشورهاي نيمكره شمالي طراحي شده بودند.
امروزه هنوز هم گياهان دستكاري شده هيچ منفعتي براي كشورهاي در حال رشد ندارند.
تاكنون هيچ تلاشي که سبب شود تا براي كشورهاي آفريقايي بذرهاي تراريخته ويژه اي طراحي شود، به نتيجه نرسيده است. بنياد پژوهشي كشاورزي كنيا (KARI) براي مدتي سعي كرد تا در يك پروژه وزين با كمك تكنولوژي شركت مونسانتو بذر تراريخته سيب زميني شيرين مقاوم در برابر ويروس بسازد كه در اختيار آنها قرار بگيرد. كاشت آزمايشي اين بذر اما نه تنها به نتيجه خوبي نرسيد؛ بلکه مورد انتقاد هم قرار گرفت، چرا كه همه تلاشها تنها بر روي يك بذر تمركز داده شده بودند و ديگر بذرهاي محلي به كلي در نظر گرفته نشده بودند. همچنين پروژه ديگري كه با بودجه كنسرن سويسي سينگنتا به نام "ذرتهاي مقاوم در برابر آفات براي آفريقا" (IRMA) برپا شد، به دليل محدوديتهاي گوناگون از جمله در زمينه حقوق كشاورزان به هدف خود نرسيد. نتيجه اين شد كه تنها براي بذر تراريخته مونسانتو مجوزي صادر شد و توليد مستقل ديگر بذرهاي تراريخته به جايي نرسيد. در دوران آخر پروژه (بين سالهاي ٢٠٠٩ تا ٢٠١٣) تمركز باز به روي بذرهاي سنتي بازگشت.
در پروژه ديگري تحت عنوان " بذر ذرت مقاوم در برابر خشكسالي براي آفريقا" از طريق كشت سنتي در سيزده كشور آفريقايي، بيش از ١٥٠ گونه بذر مقاوم در برابر خشكسالي به عمل آمد. بذرهاي تراريخته با چنين ويژگي در سالهاي آينده اما همچنان به عمل نخواهند آمد.
در نقاط ديگر دنيا در مورد سودمند بودن تغذيه فيزيولوژيكي بذرهاي تراريخته بسيار اغراق مي شود، با آنكه چنين گياهاني در بازار وجود ندارند. بذرهايي با كيفيت غذايي بالا هنوز در مرحله پژوهشي به سر مي برند و براي رسيدن به بازار هنوز راهي طولاني در پيش رو دارند. مشهورترين آنها "برنج طلايي" ست كه از راه دستكاري ژنتيكي مقدار زيادي بتا- كاروتين توليد مي كند كه در بدن انسان به ويتامين آ تبديل مي شود. اين بذر به مدت يك دهه به عنوان راه حل در راه مبارزه با كمبود ويتامين آ در كشور فيليپين و ديگر كشورهاي آسيايي كه در آنجا برنج ماده اصلي خوراك را تشكيل مي دهد، تبليغ شد. اما به رغم بيست سال كار پژوهشي، اين پروژه به دليل مشكلات فراوان هنوز از آزمايشگاه خارج نشده. كما اينكه مشكل كمبود تغذيه با ويتامينها را ميتوان با سبزيجات و ميوه هاي بومي در چنين مناطقي به خوبي حل كرد. نكته اي كه به مرحله انجام رسيده؛ به جاي تبليغ براي تنها يك بذر معجزه آسا، امكان دسترسي به يك تغذيه متوازن و متنوع را فراهم كردند.
#تراریخته_پرستان
#افسانه_یکم
@darvishnameh