محمد درویش
15.4K subscribers
5.61K photos
1.3K videos
140 files
4.08K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
🔴 #افسانه_هفتم، بخش يكم..."دستكاري ژنتيكي نوآوري و رقابت را تقويت مي كند."

⚡️#سينگنتا:" ثبت حق اختراع گياهان تراريخته سرمايه گزاري در زمينه تحقيقات علمي را افزايش مي دهد و تكامل تكنولوژي هاي جديد را تقويت مي كند."

واقعیت:
#گياهان_تراريخته نه تنها يك روش غيرموثر در نوآوري محسوب می شوند، بلكه عملاً سدي در راه نوآوري به شمار می آیند. روندهاي پرورش گياهان به مالكيت شخصي در مي آيد كه راه يابي به منابع ژنتيكي و استفاده از آنها را محدود مي كند. مشكلات مالكيت ذهني در ارتباط با گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد تأثيرات منفي دارند. در ضمن به موازات طراحي و گسترش استفاده از گياهان تراريخته، انحصار كنسرنهاي توليد كننده بذر بوجود آمده اند؛ چيزي كه به معناي محدوديت گزينه ها براي كشاورزان و افزايش قدرت شركتها محسوب مي شود.

افسانه هاي يكم تا ششم نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي به هدفهايي كه براي خود انتخاب كرده بوده، نرسيده است. بطور مثال قادر نبوده كه مصرف آفتكش ها را در كشاورزي كاهش دهد و يا بذرهاي مقاوم در برابر خشكسالي بعمل بياورد. اما اين تنها مشكل گياهان تراريخته نيست كه به خود بدهكار مانده اند، بلكه هم سدي بر سر راه نوآوري بشمار مي آيند. گياهان تراريخته آنگونه طراحي شده اند كه دانش و قدرت بطور مركزي تمركز پيدا كرده و اداره مي شود.


🔴تا سال ٢٠٠٧ كنسرن مونسانتو ١١٢ شكايت از كشاورزان به دادگاه برد. دليل اين شكايتها گويا تخلفات در ارتباط با حق مالكيت ذهني بوده است.
🔴#مونسانتو در بين سالهاي ١٩٩٦ تا ٢٠٠٧ كشاورزان امريكايي را در مجموع ناچار به پرداخت جرايم نقدي به مبلغ ٢١ ميليون دلار كرده است.
🔴در موارد شكايت ديگري، با توافق بيرون از دادگاه، مونسانتو ١٦٠ ميليون دلار از كشاورزان دريافت كرده است.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴#افسانه_هفتم، ادامه بخش یکم:
به جاي آنكه اين دانش و قدرت در دست كشاورزان باشد. كنسرنها قادر هستند در بسياري كشورها تكنولوژي حق انحصاري اختراع بذر را به ثبت برسانند كه به عنوان مالكيت ذهني به شمار مي آيد و از اين راه از جانب قانون حمايت شوند. توليد كنندگان بذرهاي تراريخته ادعا مي كنند كه حق انحصاري، اختراع محركي ست براي نوآوري. اما در واقع حق انحصاري اختراع قدرت را متمركز و از نوآوري جلوگيري مي كند. زماني كه روند پرورش گياهان به مالكيت خصوصي تبديل مي شود، كنسرنها نه تنها اين امكان را دارند كه بهره بيشتري از توليدات خود ببرند، بلكه دسترس به منابع ژنتيكي براي ديگران هم غيرممكن مي شود.
در گزارش كشاورزي جهان سازمان ملل در سال ٢٠٠٨ كه بر اساس تحقيقات چهار ساله اي توسط ٤٠٠ نفر از پژوهشگران بنا شده و ٥٨ دولت آنرا امضاء كرده اند، نيز به حق انحصاري اختراع و نتايج محدود كننده و دست و پا گير آن براي كشاورزان و همچنين تحقيقات علمي، هشدار داده شده است.
از جهتي ديگر حق مالكيت ذهني و انحصار اختراع در اين زمينه موجب شده كه قدرت و ثروت در دست معدودي از كنسرنها باشد. تقريبا تمامي گياهان تراريخته در دنيا متعلق به شش شركت زير مي باشند: #مونسانتو، #داو، #سينگنتا، #باير، #دوپونت و #ب_اي_اس_اف. در مجموع همه اين شركتها ٧٦٪‏ از بازار توليدات شيميايي- كشاورزي را كنترل مي كنند. اين بدان معناست كه شركتهاي توليد كننده بذرهاي تراريخته از نياز هر چه بيشتر آفت كشها كه محصول خود آنهاست، بهره مي برند. در واقع كنسرنهايي كه در آغاز به دستكاري ژنتيكي بذرها پرداختند، پس از مدتي امكان بهره برداري بيشتر را در حق انحصار اختراع يافتند. اين "منطق" در حال گسترش يافتن است. در اين ميان شركتهاي توليد بذر حتي براي بذرهايي كه از راه سنتي كشت مي شوند، حق انحصار اختراع اعلام مي كنند. بنا به گزارش ائتلاف واحدهاي "كشاورزيهاي خانوادگي" در امريكا چندين شركت توليد بذر از جانب كنسرن مونسانتو خريده شدند و از آن پس از عرضه گونه هاي بذر سنتي به بازار خودداري كردند. در كشور #كلمبيا چيرگي مونسانتو در بازار سبب شده تا كشاورزان #پنبه به سختي بذرهاي غير تراريخته بدست بياورند. در حال حاضر ٥٣٪‏ از بذرهاي تجارتي در بازار فروش از جانب سه كنسرن كنترل مي شوند: مونسانتو، دوپونت و سينگنتا. اين چيرگي از جمله بدان معناست كه راهي براي نوآوري در اين زمينه وجود ندارد. پيشرفت در پرورش گياهان بدليل كمبود امكانات رقابت، پژوهش و همچنين وجود انحصار، بسيار كُند و يا غيرممكن مي شود.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم؛ ادامه بخش یکم:
روش به نژادي هوشمند تاكنون قادر بوده تا شمار زيادي از ويژگيهای مناسب را در بسياري گياهان دست كاشت ببار بياورد. بطور مثال از اينطريق گياهاني مانند جو، انواع لوبيا، كاهو، ارزن، فلفل، برنج، سويا، گوجه فرنگي و گندم در مقابل بيماريهاي قارچي مقاوم شوند. به اين گياهان نمونه هاي ديگري از راه به نژادي هوشمند اضافه شده اند كه پايداري بيشتري در برابر خشكسالي و سيل دارند و يا در زمينهايي با مقدار نمك بالا قادر به رشد هستند. از جهتي ديگر مي توان با به نژادي هوشمند نيز از منابع ژنتيكي در گياهان خودرو و هم خانواده با گياهان دست كاشت براي بهبودي نژاد آنها بهره برد. البته گاه و بيگاه بذرهايي كه به اين روش پرورش مي يابند حق انحصار اختراع آنها به ثبت مي رسد، اما اين روش در هر حال بهترين امكانات براي استفاده از دانش كشاورزان را با مشاركت آنها در راه پرورش گياهان ارائه مي دهد. علاوه بر آن با چنين روشهايي كشت بذرهاي بومي در يك منطقه نيز امكانپذير است. اينطور بنظر مي آيد كه روشهاي به نژادي هوشمند به آساني به چنگ شمار بسيار معدودي از توليدكنندگان بيفتد؛ در گزارش "به نژادي هوشمند" كه در سال ٢٠١٤ از جانب سازمان #صلح_سبز انتشار پيدا كرد، در مجموع از ١٣٦ گونه پرورش يافته از اينراه توسط سازمانهاي دولتي ياد شده است. البته #به_نژادي_هوشمند هم روشي معجزه آور نيست، اما نشان مي دهد كه #دستكاري_ژنتيكي تنها راه نوآوري در راه پرورش گياهان نيست و نمي تواند كه موفقيت هاي چشمگيري ارائه كند.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم، بخش دوم..."دستكاري ژنتيكي از آنگونه نوآوري هاست كه در زمينه پرورش گياهان بسيار موفقيت آميز است."

⚡️#اتحاديه_صنعت_بيوتكنولوژي در اروپا:" با كمك دستكاري ژنتيكي كشاورزان مي توانند در راه پرورش گياهان، با گذشتن از مرزهاي روشهاي سنتي، گونه هاي بهتري بعمل بياورند."

واقعيت:
با روش #به_نژادي_هوشمند -SMART Breeding- مي توان با كمك #بيوتكنولوژي، بدون تغييرات ژنتيكي در گياهان به نتايج دلخواه رسيد، از جمله گياهان را در برابر خشكسالي و آفات و يا افزايش نمك زمين مقاومتر كرد. اين روش نشان مي دهد كه دستكاري ژنتيكي تنها راه نوآوري در پرورش دانه ها نيست.

هياهو و تبليغ براي #گياهان_تراريخته، روشهاي ديگر پرورش گياهان را- با وجود اينكه روشهاي ديگر راه حل هاي سريعتر، مطمئنتر و مناسبتري براي سيستمهاي غذايي ارائه مي كنند- عقب رانده است. در روشهاي ديگر كنترل و اثر متقابل ژنهاي مورد نظر از راه طبيعي انجام مي گيرند. بر خلاف دستكاري ژنتيكي در روش به نژادي هوشمند تنها يك ژن كه اغلب متعلق به يك گونه ديگر است، به ژنوم گياه منتقل نمي شود. بلكه دانشمندان به راههايي دست مي برند كه تا كنون در روشهاي مرسوم پرورش از ديرباز بكار گرفته شده اند و مطمئن هستند.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم، بخش سوم..."كشاورزي ارگانيك قادر به مقابله با چالشهايي موجود نيست و نمي تواند جمعيت دنيا را تغذيه كند."

⚡️#سينگنتا:" #كشاورزي_ارگانيك به دليل كمبود منابع نمي تواند جوابگوي نياز خوراك امروزه و آينده مردم دنيا باشد. روشهاي كشاورزي در راه توسعه پايدار مي بايست همه امكانات تكنولوژي مدرن براي حفاظت از گياهان و توليد گونه هاي جديد را در نظر بگيرد."

⚡️#مدير_اجرايي_مونسانتو:" در طول سي تا چهل سال آينده جمعيت دنيا به ٩ ميليارد نفر خواهد رسيد، اما زمين گسترده تر نمي شود. آيا اين بدون بيوتكنولوژي ممكن است؟ من كه فكر نمي كنم. آنچه كه من را در ارتباط با اين گفتگوها نااميد مي كند، كمبود آلترناتيوهاست.

واقعیت:
بسياري از نوآوري هايي كه نقش كليدي دارند، در دست كنسرنها نیستند و به هيچ وجه نيز به آزمايشگاههاي دنياي غرب محدود نمي شوند. روشهاي كشاورزي ارگانيك امروزه موفقيتهاي چشمگيري در زمينه مبارزه با آفات، ثبات در توليد محصول و حفاظت از اكوسيستم نشان مي دهند. علاوه بر اين آنها معيشت كشاورزي هاي كوچك را تأمين و تضمين مي كنند. اينجور موفقيتها بويژه در مناطقي بدست آمده اند كه گرسنگي تهديدكننده تر مي باشد. از آنجا كه فقر اقتصادي و گرسنگي دلايل عميق سياسي- اجتماعي خود را دارند، در نتيجه تنها روشهاي كشت گياهان نيستند كه مي توانند مشكل گرسنگي را حل كنند. برخلاف دستكاريهاي ژنتيكي كه موجب پيشرفت كشاورزي صنعتي مي شوند، #كشاورزي_ارگانيك به كشاورزان راههايي را ارائه مي دهد تا توليد محصولات، شرايط محيط زيست و اساس زندگي خود را بهبودي ببخشند.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم؛ ادامه بخش سوم:
انتقال ويژگي هايي مانند مقاومت در برابر علفكشها از راه دستكاري ژنتيكي مانند آن است كه گياهي را از محيط زيستش جدا و منزوي كنيم تا بتواند در شرايط خاصي دوام بياورد. روشهاي #كشت_ارگانيك اما همه اكوسيستم را با استفاده از تنوع طبيعي و هم افزايي گونه هاي گياهي (Synergy)، تقويت مي كنند تا از آنها را از اينطريق در برابر شرايط اقليمي پايدارتر و انعطاف پذيرتر سازند. پژوهشگران نشان داده اند كه تنوع زيستي يك بيمه طبيعي در برابر تغييرات شديد در يك اكوسيستم مي باشد. در يك آزمايش در ايالات متحده، بروي زمينهايي با كيفيت بالاي تنوع گونه ها، به مدت سه سال بطور متناوب بذر ذرت كاشته شد. محصول اين كشت ها ١٠٠٪‏ بيشتر از محصول زمينهايي بود كه آنجا بطور مداوم، بدون تغيير بذر، در طول اينمدت ذرت كاشته شده بود. آنجا كه كشت متناوب با بذرهاي گوناگون انجام گرفته بود، زمين قدرت باروري بيشتري داشت و مقدار استفاده از مواد شيميايي نيز بسيار كمتر بود. در ايتاليا كشاورزان موفق شده اند تا با بذرهاي گندم متفاوت در طول دوراني كه بارش كمتر بوده، از كاهش محصول جلوگيري كنند. همچنين براي تضمين مقدار محصول در ارتباط با آفات و بيماريهاي گياهي، تنوع گونه ها يك فاكتور بسيار مهم بشمار مي رود. در استان يونان در چين پژوهشگران براي مقاومت گونه هاي برنج حساس در برابر نوعي بيماري #قارچ_برنج rice blast، آنها را با گونه هاي برنج مقاومتر تركيب داده اند. اينكار سبب افزايش محصول به مقدار ٨٤٪‏ و كاهش ابتلاء به بيماري به مقدار ٩٤٪‏ در مقايسه با كشت تنها يك گونه از برنج بوده است.
در ارتباط با افزايش باروري زمين، كشاورزي هاي اكولوژيكي موفقيتهاي چشمگيري بدست آورده اند. يك تحليل از ٧٧ بررسي نشان مي دهد كه با استفاده از باقلاييان (Fabaceae) بعنوان كود سبزمي توان به اندازه كافي كودهاي حاوي نيترات بدست آورد و مقدار كود شيميايي حاوي نيترات مورد نياز را جايگزين كرد. چنين مزيتهايي مي توانند بمدت زمان زيادي دوام داشته باشند. يك بررسي دراز مدت (بيش از ٢٠ سال) درمورد كشاورزيها در اروپا نشان داده كه استفاده از كودهاي طبيعي به كيفيت استقامت زمين و باروري آن و همچنين به تنوع زيستي مي افزايند كه از جمله، در مقايسه با بكارگيري كودهاي شيميايي، به معناي فعاليت بيشتر ميكروبها و كرمها است.
#مدافعان_دستكاري_ژنتيكي و كشاورزي صنعتي اغلب اين نظر را ابراز مي كنند كه مواد خوراكي حاصل از روشهاي اكولوژيكي تنها رفتار غيرمعمول مصرف كنندگان متمول هست و براي تغذيه مردم جهان نامستعد. در برابر چنين ادعايي بايد گفت كه روشهاي كشاورزي اكولوژيكي بهترين راه حل براي مقابله با بيماريها، آفتها و تغييرات اقليمي مي باشند و در عين حال توليد محصول را افزايش مي دهند و مناسب براي حفاظت از محيط زيست.
كشاورزيهاي اكولوژيكي در دراز مدت درآمد كشاورزان را افزايش مي دهند. يك بررسي پژوهشي به مدت ده سال در ايالت #ويسكانسين، امريكا نشان مي دهد كه كشاورزيهاي اكولوژيكي كه تنوع گونه ها را ترويج مي دهند و از كودهاي شيميايي و آفت كشها استفاده نمي كنند، پرمنفعت تر از كشاورزيهايي هستند كه تنها با يك بذر و استفاده از مواد شيميايي كار مي كنند.
نكته بسيار مهم آنست كه در سود فراواني را مي توان در مناطقي بدست آورد كه از نظر امنيت غذايي بسيار در خطر هستند. پژوهشهايي كه از جانب سازمان ملل در ١٥ مورد كشاورزي هاي اكولوژيكي در آفريقا انجام گرفته اند، از افزايش محصولات كشاورزي خوراكي و دستمزد كشاورزان و همچنين بهبودي محيط زيست و تقويت جامعه مي گويند. در استانهاي #آندرا_پرادش و #تلنگانا در هندوستان بسياري از روستاها كاملا از كشاورزي با مواد شيميايي چشم پوشي كرده و به روشهاي اكولوژيكي روي آورده اند. از اينراه كشاورزان قادر بوده اند، در هر هكتار مبلغ ٦٠٠ تا ٦٠٠٠ روپيه (١٥ تا ١٦٠ دلار) را صرفه جويي كنند، بدون آنكه به مقدار توليد آنها خدشه اي وارد شده باشد. اينچنين موفقيتهايي تنها در مورد نمونه هاي تصادفي صدق نمي كنند. روش طبيعي Push-Pull براي مبارزه با آفتها كه بر اساس تركيب سنجيده اي از گياهان دستكاش مي باشد، در اين ميان توسط ٤٠٠٠ كشاورز در كنيا و ٥٠٠٠ كشاورز در اوگاندا اجرا مي شود كه از اينرا در مقايسه با كشت تنها يك بذر مانند ذرت توليد محصول را به مقدار ٥٠٪‏ افزايش داده است. در مناطق آندرا پرادش و تلنگانا نيز شمار كشاورزاني كه با روشهاي سنتي كار مي كنند به دو ميليون مي رسد (١٥٪‏ از زمينهاي كشاورزي).
بيش از دو دهه سرمايه هاي سنگين دولتي و خصوصي به محدوده دستكاري ژنتيكي سرازير شده اند؛ دهها ميليون دلار تنها صرف توليد ناموفق "برنج طلايي" شده است.

@darvishnameh

ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم؛ ادامه پایانی بخش سوم: همزمان راه حلهايي كه بر اساس كشاورزي اكولوژيكي بنا شده اند، براي شركتها منابع درآمد جذابي نبوده اند و از اين رو در اين راه حلها بسيار كمتر سرمايه گزاري شده است.
جالب توجه اين است كه روشهاي #كشاورزي_اكولوژيكي در زمينه پايداري گياهان، توليد بالاي محصولات، درآمد مناسب و امنيت معيشت كشاورزان، تا كنون بسيار موفق آميز بوده است. برخلاف كشاورزي صنعتي كه قدرت خود را از سرمايه (پول) مي گيرد، اساس كشاورزي اكولوژيكي بر پايه نيروي دانش بنا شده و از اينرو نه تنها براي كشاوزيهاي بزرگ، بلكه هم براي كشاورزان در همه نقاط دنيا سودمند است. توانايي براي بهبودي كشاورزي اكولوژيكي بزرگ است و با توجه به تنوع بي اندازه اي كه در زمينه روشهاي كشت از اين طريق وجود دارد، نياز فراوان به ايجاد شبكه هايي براي كمك به گسترش آنها مي باشد. بخش بزرگي از نوآوريها مي تواند از جانب كشاورزان صورت بگيرد، زماني كه زندگي آنها تأمين شود، محيط زيست سالم بماند و از ايده هاي آنها پشتيباني شود.
دو دهه شكست بوضوح نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي آن نيست كه ما نيازش را داشته باشيم؛ روشي از نوآوري نيست كه بتواند ما را به سيستمهاي غذايي پايدار برساند.
يك تكنولوژي كه بر روي كشت تنها يك بذر تمركز دارد، مقدار مصرف آفتكشها را به اوج مي رساند، انحصارطلبي كنسرنها را تقويت مي كند و موجب افزايش فشار اقتصادي بروي كشاورزان مي شود، به گذشته اي صنعتي تعلق دارد و جايي در يك آينده اكولوژيكي كه منصفانه برنامه ريزي شده، ندارد.

در لينك زير از صفحه ٤٠ تا ٥٠ منابع و رفرنس های مربوط به هفت افسانه آمده اند:
http://www.greenpeace.org/austria/Global/austria/dokumente/Reports/Gentechnik/gentechnik_zwei_jahrzehnte_des_versagens_2015.pdf

پایان.

@darvishnameh