🟢 بیاییم از بابونه‌ها عافیت بطلبیم! 🟢
📚 @darvishnameh
1️⃣ گیاهان بر خلاف همه موجودات دوپا تا هزارپا، گزینه فرار از مهلکه را هرگز روی میز ندارند! بنابراین آمده‌اند که بمانند، بجنگند و تاب‌آوری خویش را در هر شرایط نادلپذیری چون آتش‌سوزی، یخبندان، خشکسالی، آفت و تبر حفظ کنند ...
2️⃣ کنفسیوس می‌گوید: "درختی که دربرابر باد نمی‌ایستد و خم می‌شود، پایدارتر است." و من هرقدر بیشتر مجال کاویدنِ طبیعت را در طول این حدود شش دهه از زندگیم یافته‌ام، بیشتر شرمنده خواهش‌های بوم‌شناختی اندک، مقاومت سترگ، انعطاف‌پذیری تحسین‌برانگیز و تطابق هوش‌ربا و امیدبخش گیاهان شده‌ام ... واقعاً خوشا به حال آنها که عاشق نورند و دست منبسط نور، همواره روی شانه آنهاست ...
3️⃣ در وصف این کتاب، مری و جان گریین، زوجی که کتاب مشهور شکارچیان گل را در کارنامه خویش دارند، می‌گویند: "می‌خواستیم از نرگس‌هامان برای اوقاتی که سایه ما نگذاشته آفتاب به آنها بتابد، عذرخواهی کنیم." به باور محمد درویش: اوج شعور، دیگردوستی موثر و شاخص یک جامعه توسعه‌یافته در میزان حرمتی است که به سپر حفاظتی زمین در برابر برهنگی - گیاهان - نشان می‌دهد. بی‌دلیل نیست که یکی از باشعورترین شعرای معاصر وطن، سهراب سپهری می‌گوید: می‌دانم! سبزه‌ای را بکنم، خواهم مرد ...
4️⃣ یادمان باشد نویسنده این کتاب - دنیل شاموویتز - که مدرک دکترای ژنتیک گیاهی دارد و سه سال از نگارنده بزرگ‌تر است، تاکنون فقط یک کتاب نوشته و اینکه چرا فقط یک کتاب، خود شاید درسی ماندگار به روایت کاوه فیض‌اللهی، مترجم نامدار ایرانی‌اش باشد!
5️⃣ راستی! آیا می‌دانید جِرم زنده گیاهان در بوم‌سازگان‌های خشکی، هزاربرابر جِرم جانوران است و دست‌کم چهارصدهزار گونه گیاهی در زمین زیست می‌کنند که سهم ایران فقط هشت هزار است؟ و آیا با این حساب، سزاوار نیست بدانیم "گیاهان چه میدانند؟ "
6️⃣ برگردان فارسی این کتاب به همت کاوه فیض‌اللهی و پری رنجبر و توسط نشر نو در سال جاری منتشر شده است و مترجمان عزیز، کتاب را با این عبارات ساده اما پرشکوه و ماندگار به نگارنده تقدیم کرده‌اند:
برای
محمد درویش
رفیق اُرس‌های کهنسال،
لاله‌های کوهی،
عدسک‌های آبی
...
آنها که با ما خاموشند
با او سخن می‌گویند.
7️⃣ چقدر آدم باید خوشبخت باشد که چنین فرزانگانی در شمار رفقایش بوده و بهانه‌ای بی‌رقیب برای سرکردنِ زمستان بیافرینند؟ زمستانی که با طرد مهدی تیموری‌ها، گاه به مرز تحمل‌ناپذیر یخبندان قطبی می‌رسد و دوباره نسیم گرمابخش رفاقت، ژینایی تاب‌آوردن را بازمی‌گرداند ...
8️⃣ یک جایی در کلیدر، محمود دولت‌آبادی می‌نویسد: " در من چیزی کم بود
و دراین زندگانی هم چیزی کج بود
میان ما و زندگانی یک چیزی گنگ ماند
ما دیر آمدیم یا زود
هرچه بود به موقع نیامدیم
گذشت و بهتر.
خواستم بگویم: اگر او هم چنین بهانه‌های غبطه‌برانگیزی برای سرکردن زمستان داشت، شاید این جمله تلخ‌تر از زهرمار را در کلیدر جاودانه نمی‌کرد! می‌کرد؟
#گیاهان_چه_میدانند
#کاوه_فیض_اللهی
#معرفی_کتاب
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#محمد_درویش
📚 @darvishnameh
1️⃣ گیاهان بر خلاف همه موجودات دوپا تا هزارپا، گزینه فرار از مهلکه را هرگز روی میز ندارند! بنابراین آمده‌اند که بمانند، بجنگند و تاب‌آوری خویش را در هر شرایط نادلپذیری چون آتش‌سوزی، یخبندان، خشکسالی، آفت و تبر حفظ کنند ...
2️⃣ کنفسیوس می‌گوید: "درختی که دربرابر باد نمی‌ایستد و خم می‌شود، پایدارتر است." و من هرقدر بیشتر مجال کاویدنِ طبیعت را در طول این حدود شش دهه از زندگیم یافته‌ام، بیشتر شرمنده خواهش‌های بوم‌شناختی اندک، مقاومت سترگ، انعطاف‌پذیری تحسین‌برانگیز و تطابق هوش‌ربا و امیدبخش گیاهان شده‌ام ... واقعاً خوشا به حال آنها که عاشق نورند و دست منبسط نور، همواره روی شانه آنهاست ...
3️⃣ در وصف این کتاب، مری و جان گریین، زوجی که کتاب مشهور شکارچیان گل را در کارنامه خویش دارند، می‌گویند: "می‌خواستیم از نرگس‌هامان برای اوقاتی که سایه ما نگذاشته آفتاب به آنها بتابد، عذرخواهی کنیم." به باور محمد درویش: اوج شعور، دیگردوستی موثر و شاخص یک جامعه توسعه‌یافته در میزان حرمتی است که به سپر حفاظتی زمین در برابر برهنگی - گیاهان - نشان می‌دهد. بی‌دلیل نیست که یکی از باشعورترین شعرای معاصر وطن، سهراب سپهری می‌گوید: می‌دانم! سبزه‌ای را بکنم، خواهم مرد ...
4️⃣ یادمان باشد نویسنده این کتاب - دنیل شاموویتز - که مدرک دکترای ژنتیک گیاهی دارد و سه سال از نگارنده بزرگ‌تر است، تاکنون فقط یک کتاب نوشته و اینکه چرا فقط یک کتاب، خود شاید درسی ماندگار به روایت کاوه فیض‌اللهی، مترجم نامدار ایرانی‌اش باشد!
5️⃣ راستی! آیا می‌دانید جِرم زنده گیاهان در بوم‌سازگان‌های خشکی، هزاربرابر جِرم جانوران است و دست‌کم چهارصدهزار گونه گیاهی در زمین زیست می‌کنند که سهم ایران فقط هشت هزار است؟ و آیا با این حساب، سزاوار نیست بدانیم "گیاهان چه میدانند؟ "
6️⃣ برگردان فارسی این کتاب به همت کاوه فیض‌اللهی و پری رنجبر و توسط نشر نو در سال جاری منتشر شده است و مترجمان عزیز، کتاب را با این عبارات ساده اما پرشکوه و ماندگار به نگارنده تقدیم کرده‌اند:
برای
محمد درویش
رفیق اُرس‌های کهنسال،
لاله‌های کوهی،
عدسک‌های آبی
...
آنها که با ما خاموشند
با او سخن می‌گویند.
7️⃣ چقدر آدم باید خوشبخت باشد که چنین فرزانگانی در شمار رفقایش بوده و بهانه‌ای بی‌رقیب برای سرکردنِ زمستان بیافرینند؟ زمستانی که با طرد مهدی تیموری‌ها، گاه به مرز تحمل‌ناپذیر یخبندان قطبی می‌رسد و دوباره نسیم گرمابخش رفاقت، ژینایی تاب‌آوردن را بازمی‌گرداند ...
8️⃣ یک جایی در کلیدر، محمود دولت‌آبادی می‌نویسد: " در من چیزی کم بود
و دراین زندگانی هم چیزی کج بود
میان ما و زندگانی یک چیزی گنگ ماند
ما دیر آمدیم یا زود
هرچه بود به موقع نیامدیم
گذشت و بهتر.
خواستم بگویم: اگر او هم چنین بهانه‌های غبطه‌برانگیزی برای سرکردن زمستان داشت، شاید این جمله تلخ‌تر از زهرمار را در کلیدر جاودانه نمی‌کرد! می‌کرد؟
#گیاهان_چه_میدانند
#کاوه_فیض_اللهی
#معرفی_کتاب
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#محمد_درویش