محمد درویش
15.5K subscribers
5.65K photos
1.33K videos
141 files
4.15K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
🇮🇷: @darvishnameh

🔴۱۲ روز طول کشید تا شمار امضاء کنندگان پویش #نجات_میانرودان از مرز ۵۰ هزار نفر بگذرد! آیا این یک خبر خوب است؟🔴

ما به راستی چندنفر هستیم؟ ما محیط زیستی ها، ما ایرانیان علاقه مند به طبیعت وطن، ما آدمهایی که حرمت حیات را فارغ از تعصبات سیاسی، نژادی، قومیتی و مذهبی پاس می داریم؛ انسانهایی که هر زمان پاره ای از کره زمین درگیر ماجرایی کاهنده و مخرب شود، دردمان می آید و می کوشیم تا آن درد را در حد بضاعت خویش درمان کنیم و یا دستکم همدرد باشیم.
درست پنج سال پیش، وقتی که دولت وقت ترکیه به اعتراض مردم ساکن در #حسن_کیف توجهی نکرد و با وقاحت گفت: به ادامه ساخت #سد_ایلی_سو _ که از سال ۲۰۰۶ شروع کرده بود - با کمکهای فنی سه دولت #آلمان، #اتریش و #سوییس ادامه داده و تمامی کهن زادبومهای ۱۲ هزارساله منطقه را نابود می کند، این مردم ایران نبودند تا به همدردی و همراهی با دوستداران میراث فرهنگی و بوم نشینان جنوب ترکیه اقدام کنند! تقریباً صدایی از هیچیک از ملل مسلمان منطقه در اعتراض به این جنایت آشکار هم شنیده نشد!

🔴 دقت کنید!
دولت ترکیه اراده کرده تا با احداث سد ایلی سو بر روی سرشاخه اصلی رودخانه #دجله، میزان مهار آب از این رودخانه را مثل #فرات به ۱۰۰ درصد برساند و عملاً #میانرودان را نابود و آبی گوارا برای خود و دولت #اسراییل تامین کند. گزارشهای بین المللی متعددی منتشر شده که آشکارا نشان می دهد: متناسب با مناطقی از #سوریه و #عراق که دچار بحران کم آبی شدید ناشی از قطع حقابه رودخانه فرات و فقر شدید کشاورزان منطقه شد، #داعش توانسته بیشترین میزان عضوگیری را انجام دهد!
به هرحال در آن زمان و درحالیکه اغلب ما در خواب غفلت بودیم، این طرفداران راستین محیط زیست در سه کشور آلمان، سوییس و اتریش بودند که به خیابانها ریختند تا از دولتهای خویش بخواهند تا از این پروژه ویرانگر و شرم آور خارج شوند.
چرا آن مردم اینگونه اعتراض کردند؟ آیا بحران اقتصادی حاکم بر کشورهای خود را نمی دیدند؟ اصلاً مگر سمت باد غالب به سوی ایران نبود! آنها چرا نگران ناپایداری میانرودان شدند؟ تامل برانگیزتر آنکه هر سه دولت یادشده در احترام به خواست مردم و به رغم سود کلان اقتصادی این پروژه از آن بیرون آمدند تا ساخت سد ایلی سو دستکم به تاخیر افتد و دولت ترکیه نتواند آن را در سال ۲۰۱۵ آبگیری کند، هرچند که گفته همچنان به ساخت آن ادامه می دهد و می خواهد در سال ۲۰۱۹ آن را آبگیری کند.
محیط زیستی های سه کشور اروپایی یادشده، امروز را می دیدند که ناپایداری در بخشی از کره زمین و تشدید فقر و ناامنی می تواند همه جهان را متاثر کند، همانگونه که اینک از قلب #لندن و #پاریس و #استانبول تا #تهران از ترورهای کور داعش متاثرشده و ابعاد این ناامنی دامن ایالات متحده آمریکا تا اندونزی را هم فراگرفته است.

🔴 هموطن عزیز من!
حرف و خواهش محمد درویش این است که ما هشتاد میلیون نفریم؛ دستکم ۴۰ میلیون ایرانی به طور مستقیم از ادامه بلندپروازی های دولت ترکیه و بی تفاوتی دولت #عربستان در تثبیت چهارمیلیون هکتار اراضی رهاشده کشاورزی اش در رنج قرار گرفته و تشدید گرد و غبار از کیفیت زندگی شان کاسته است. لطفاً همتی شایسته تر، اراده ای بایسته تر و عشقی بزرگتر نسبت به زمین و وطن از خود نشان داده و جملگی در پای این حرکت مدنی و مسالمت جویانه مهر تایید زنید، آن را دست به دست بچرخانید، نحوه امضاء پتیشن را به دیگر هموطنان یاد دهید و نشان دهید که ما بیشماریم.

🔴 به ویژه روی سخنم با ۸۹۱ سمن محیط زیستی است؛ اگر به طور متوسط اعضای موثر هر سمن را فقط ۱۰ نفر در نظر بگیریم و هر یک از اعضا فقط متعهد شود که #پتیشن_میانرودان را برای ۱۰ نفر معرفی کند و به همین ترتیب، روند ادامه یابد، شمارِ امضاها تا پیش از ورود دبیرکل سازمان ملل متحد به تهران در ۱۲ تیر ۹۶ از مرز یک میلیون عبور خواهد کرد. لطفاً از لحظه ها استفاده کنید و قدر این موقعیت تاریخی و مهم را بدانید. بیاییم در یک بیداری محیط زیستی بزرگ شریک شده و سهمی در پایان غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب ایفا کنیم؛ چه در میانرودان، چه در خوزستان و اصفهان و ارومیه و بختگان و میناب و جازموریان ... و چه در هر جای دیگری از این کره خاکی. ما باید نشان دهیم و ثابت کنیم که راه حکومت بر طبیعت، درک و پیروی از قوانین آن است و نه گردنکشی و مقابله با آن. یادمان باشد که تا همین لحظه دولت ترکیه در غالب پروژه موسوم به #گاپ توانسته هشتاد میلیاردمتر مکعب از آب دجله و فرات را تغییر مسیر داده و درواقع برباید! یعنی ۹۰ رودخانه به بزرگی #زاینده_رود را از میانرودان دزدیده است! چرا باید در مواجهه با ادامه این سرقت بزرگ ساکت یا منفعل بمانیم؟!

اطلاعات بیشتر و نحوه امضاء پتیشن را پیشتر در این دو یادداشت شرح داده ام:

👇👇
1⃣: https://t.me/darvishnameh/6070

👇👇
2⃣: https://t.me/darvishnameh/6087
🇮🇷: @darvishnameh

🔴چرا سدسازی های ترکیه بیشتر از #داعش برای ایران، سوریه و عراق خطرناک و برای اسراییل، هدیه ای بی رقیب است؟!🔴

نخستین یادداشتی که درباره بحران میانرودان و #سد_ایلی_سو منتشر کردم به حدود پنج سال پیش باز میگردد که در #مهار_بیابانزایی انتشار یافت:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/7632

اینک اما می خواهم با استناد به یک گزارش بین المللی که در ۲۵ آگوست ۲۰۰۹ منتشر شده، نشان دهم که در تمام این سالها چه غفلت بزرگی کرده ایم و چرا جلب هم افزایی عمومی برای نجات میانرودان، یک آرمان مشترک برای دوستداران #زاگرس، #خوزستان، #هورالعظیم، #میانرودان و #کره_زمین است.

نگراني بزرگ آن است: تركيه با سدهايي كه تاكنون ساخته و در آينده خواهد ساخت، اين كشور را قادر سازد تا بر كشورهاي پايين دست خود تسلط داشته باشد. اين نگراني در ارتباط با هژموني آبي از جانب تركيه، بدون پايه و اساس نيست. قدرت ترکیه براي ممانعت از جريان آب فرات و دجله به سمت سوریه و عراق با کمک پروژه #گاپ کاملاً عملی است؛ حتی اگر آنها نتوانند به کلیه اهداف خود در این پروژه دست یابند.
کافی است بدانید که فقط مخزن سه سد عظيم تركيه بر فرات - #كبان، #كاراكايا و #آتاترك - در مجموع ظرفيتي دارند كه تقريبا سه برابر دبي سالانه فرات است (٩٠-١٠٠ميليارد متر مكعب). علاوه براین، اگر همه سدها در حوضه آبخيز دجله هم ساخته شوند - مثل #سد_ایلی_سو - تركيه صاحب ظرفيتي برابر با ٢٢ميليارد متر مكعب خواهد شد كه از حد متوسط دبي سالانه دجله (١٧ ميليارد متر مكعب) بيشتر است.
با توجه به اهميت استراتژيكي منابع آب فراوان تركيه، انجمن دفاعي بريتانيا - UK Defence Forum - در سال ١٩٩٨ در گزارشي هشدار دهنده از پروژه گاپ با عنوان "يكي از بزرگترين بمبهاي ساعتي خطرناك منطقه" یاد کرد. البته نزاع هنوز رخ نداده، زيرا پروژه هنوز به حداكثر پتانسيل خود نرسيده است.
تركيه در طول سالها نظراتي ابراز كرده كه جاي ترديدي باقي نمي گذارد كه اين كشور در ارتباط با رودخانه هاي #دجله و #فرات به رسم "هر كه زودتر برسد، اول نوبت اوست" رفتار خواهد كرد. #سليمان_دميرل رئيس جمهور وقت تركيه زماني گفته بود: "منابع آب متعلق به تركيه است؛ منابع نفت متعلق به آنها. ما نمي خواهيم كه آنها منابع نفت شان را با ما تقسيم كنند، و آنها هم نمي توانند در منابع آبي ما سهيم باشند." در طول ده سال گذشته لحن تند تركيه نرمتر شده و با وجود اينكه صحبت از همكاري در استفاده از دجله و فرات است، اما زبان گفتگو هنوز هم مصالحه ناپذير است. به ناچار اين پرسش بوجود مي آيد كه چرا تركيه مي بايست سدهايي با چنين ظرفيت غول آسايي بسازد؟

🔶 آب به عنوان كالا
در كنار تنظيم ظرفيت سدها و استفاده از آنها به عنوان سلاحي در برابر كشورهاي پايين دست رودخانه، تركيه آب را به چشم كالايي در ارتباط با شرايط خاورميانه مي بيند. انتظار مي رود كه با تغيير فاكتورهايي مانند رشد جمعيت، بالارفتن استانداردهاي زندگي، گسترش صنعت و كشاورزي در آينده نزديك و نيز سوء مديريت منابع آب، نياز به آب در كشورهايي مانند اردن، #اسراييل، فلسطين و #عربستان_سعودي بالا رود و اين اجازه را مي دهد تا تركيه آب را از طريق خط لوله بفروشد. با پايان يافتن برنامه سدسازي، تركيه صاحب ظرفيت ذخيره آب عظيمي خواهد شد كه به او امكان فروش آب در حد بالايي مي دهد. كل ظرفيت سدها در حوضه آبخيز رودخانه هاي دجله و فرات حداقل ١٢٠ ميليارد مكعب است؛ یعنی: ۳۰ میلیارد مترمکعب بیشتر از کل آب قابل استحصال سالانه ایران!

فروش آب البته در گذشته اتفاق افتاده و تركيه به مدت دو سال از منطقه آنتاليا از طريق تانكرها به اسراييل آب مي فروخت. اين برنامه به دليل مشكلات مختلف فني و مالي قطع شد. پس از تكميل شدن #سد_آتاترك، رئيس جمهور وقت #تورگوت_اوزال، به برخي از كشورهاي خاورميانه ساخت يك خط لوله آب را از فرات به اردن، اسراييل و فلسطين پيشنهاد داد. اما سوريه هيچ علاقه و توجهي به اين طرح نشان نداد؛ آنزمان كمبود آب به اين شدت وجود نداشت و به همين دليل نيز اين پيشنهاد در سالهاي بعد دنبال نشد. اما اكنون به آهستگي باز توجه را به خود جلب مي كند!

👇👇👇
http://ercanayboga.blogspot.com/2009/08/impacts-of-southeastern-anatolia.html

◀️◀️◀️

برای آشنایی با نحوه امضا پتیشن #نجات_میانرودان، از لینک زیر استفاده کرده و قدر زمان را بدانیم:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103

*⃣*⃣*⃣
🇮🇷: @darvishnameh

🔴 چرا پویش #نجات_میانرودان مهم است؟🔴

همانطور که اشاره شد، یادداشتی که برگردان آن را در پست پیشین، منتشر کردم، هشت سال پیش نوشته شده و متاسفانه اینک اغلب آن سدهای بزرگ و ویرانگر ساخته شده و عملاً چیزی به نام رودخانه #فرات باقی نمانده است و اگر #سد_ایلی_سو به پایان رسد، #دجله هم نابود خواهد شد!

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6109

🔴 اگر فاجعه این نیست، پس فاجعه چیست؟

چگونه یک دولت در روز روشن می تواند به خود حق دهد تا چنین بلایی بر سر #میانرودان آورده و علاوه بر مردم سوریه و عراق، بیش از ۴۰ میلیون ایرانی ساکن مناطق غربی و مرکزی کشور را با کابوس گرد و غبار و ریزگرد مواجه سازد؟!
چگونه سکوت کرده ایم؟ چرا نباید دستکم از مجامع بین المللی و در کنشی فرامنطقه ای، افکار عمومی را نسبت به تداوم این دزدی آشکار آب حساس کرد؟

🔴 یادمان باشد که ترکیه برای مهار ۱۲۰ میلیارد مترمکعب آب برنامه ریزی کرده که حتی بیشتر از دو برابر مجموع کل آورد سالانه دجله و فرات است؛ این یعنی یک فاجعه بزرگ و غیرقابل جبران که تبعات وخیمش، فقط به سوریه و عراق ختم نخواهد شد؛ بلکه ایران و بومسازگان خلیج فارس را هم دربرگرفته و با تشدید بیابانزایی و فقر در منطقه، بر ابعاد ناامنی و تقویت جریانهای تروریستی می افزاید. چگونه اجازه دادیم تا کار به چنین نابسامانی جبران ناپذیری برسد؟

🔴 هشیار باشید!
مهم ترین وظیفه هرکنشگر واقعی محیط زیستی در ایران، اینک حمایت سزاوارانه از پویش #نجات_میانرودان است و من خوشحالم که می بینم اینک در جای جای وطن، از سیستان و بلوچستان تا خراسان جنوبی؛ از قم تا اصفهان و هرمزگان؛ از لرستان تا بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد و از خوزستان تا آذربایجان همه یکصدا بسیج شده و می کوشند تا برای نخستین بار، قدرت و شمار واقعی دوستداران محیط زیست را به رخ طبیعت ستیزان بکشند؛ همانهایی که نون شان در بحرانی ماندن منطقه و تداوم سدسازی ها و طرحهای انتقال آب ترکیه است.

*⃣ برای آشنایی با نحوه امضاء پتیشن #نجات_میانرودان:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103

◀️◀️◀️
🇮🇷: @darvishnameh

🔴 مصداق عملی پاسداشت روز جهانی مقابله با بیابانزایی چیست؟! 🔴

امروز هفدهم ژوئن برابر با ۲۷ خرداد است؛ ۲۳ سال پیش در چنین روزی نخبگانی در سازمان ملل متحد به این باور رسیدند که اگر خطر جریان کاهنده کارایی سرزمین را دستکم بگیرند، ممکن است دشواری زیستن در زمین به ادامه راهش نیارزد!
بیش از ۵ میلیارد هکتار از خشکیهای زمین، پیوسته در حال از دست دادن توان کارایی خود بود و موج مهاجرتهای محیط زیستی آشکارا نظام مدیریت جهانی را به ویژه در آفریقا، بخشهایی از آسیا و آمریکای لاتین تهدید می کرد.
ایران در شمار پنج کشور نخستی بود که به پیمان UNCCD یا مقابله با بیابان زایی پیوست؛ چراکه بیش از هر کشور دیگری این خطر را حس می کرد. البته در آن روز، هنوز تبعات ویرانگر طرحهای آزمندانه ای چون #گاپ بر میانرودان آشکار نشده و اصولاً کسی فکر نمی کرد ممکن است با ساخت سازه هایی که مردم برایش کف و هورا سر میدهند و سیاستمداران روزشمارِ بریدن روبان قرمز رنگش را ثبت کرده اند! تپش نبض زندگی، کندتر و کندتر شود.
اینک اما مجموع توان ذخیره سدهایی که در ترکیه، سوریه، عراق و ایران بر روی رودخانه هایی که به سمت #میانرودان، هورالعظیم، شط العرب و اروندرود حرکت می کرد از مرز ۱۵۰ میلیاردمتر مکعب گذشته است و البته عملاً اگر #سد_ایلی_سو هم بر روی #دجله تکمیل شود، می توانیم مرگِ همه رودخانه های منتهی به خلیج فارس را جشن گرفته یا به سوگ نشینیم!

*⃣ راست آن است که ما مردم و حاکمان منطقه در رقابتی تاسف بار و مرگ آور کوشیدیم تا از این نمد برای خویش کلاهی بزرگتر ببافیم و البته با ظهور #القاعده، #طالبان، #داعش، #پژاک و ... دریافتیم که به جای اقتدار و رفاه بیشتر، اینک از دمشق تا بغداد و از استانبول تا آنکارا، کابل، کراچی و تهران و حتی از منچستر و لندن تا پاریس و سرانجام از نیویورک تا جاکاراتا می توان ردپای خون و وحشت و انتحاری که بذرش در همین میانرودان کاشته شد را درو کرد!

🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
امروز بهترین و سزاوارانه ترین اقدام عملی برای مقابله با بیابان زایی، حمایت از پویشی جهانی برای مقابله با تفکری است که منابع آبی را چون منابع نفتی، در شمار املاک و دارایی های ملی خویش می پندارد! این اشتباهی است که همه در آن شریک جرم هستیم و فقط نوک تیز انتقاد را نباید متوجه یک کشور به نام ترکیه کرد؛ درست است که ترکیه آشکارتر و تمامیت خواهانه تر عمل کرده، اما مگر سوریه، عراق، افغانستان و ایران چنین نکرده اند؟ درست همان کاری که اینک اتیوپی هم در بالادست نیل دارد بر سر مصر می آورد و پیشتر از تبعات آن در آمازون، برزیل و کاستاریکا هم یاد کرده ام؛ دورنمای کابوس مرگباری که می توان از آن با عنوان آغازگرِ جنگ جهانی سوم یاد کرد.

🔶 بنابراین، گام نخست در پاسداشت درست و دقیق روز جهانی مقابله با بیابان زایی، همانطور که پیشتر هم اشاره کرده ام، امضاء پتیشن نجات میانرودان است؛ همه مردم منطقه و جهان باید از دولتهای خویش بخواهند به مسابقه ننگین و ابلهانه نشستن بر شاخه و بریدن بُن پایان دهند:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6070
🇮🇷: @darvishnameh

🔴مروری بر تاریخ مقاومت مردم ترکیه و جهان در برابر ساخت سد ایلی سو!🔴

به جرات می گویم که کمتر سدی در جهان را بتوان یافت که اینگونه جامعه محلی، اروپا و یونسکو در برابر ساختش مقاومت کرده باشند و در عین حال، کشوری که بیشترین آسیب را از ساختش خواهد دید، سکوت کرده باشد!

🔶 گزارش پیش رو را بخوانید، شاید سبب شود تا مردم منطقه از خواب غفلت بیدار شده و با کمک به فعالان میراث فرهنگی و محیط زیستی در ترکیه، از پویش #نجات_میانرودان سزاوارانه تر حمایت کنیم.

🔮 اواخر سالهاي ١٩٧٠ دولت تركيه با اعلام كمك به توليد انرژي ارزان و براي تشويق بازتوزيع درآمد و ثروت از راه افزايش زمينهاي قابل آبياري، پروژه #گاپ را راه انداخت. با اين وجود هزينه بسيار سنگين، تأخير در انجام پروژه، تأثيرات منفي سدها بر محيط زيست و بسياري سازه هاي آبياري ناموفق، پروژه گاپ را در طول سالها به مشكل بسيار بزرگي براي پيدا كردن راه حلهاي مناسب تبديل كرد. سد ايلي سو سومين طرح هيدرولوژيكي بزرگ در پروژه گاپ، با قدرت توليد ١٢٠٠ مگاوات ساخته می شود كه مخزن آن حدود ٣٠٠ كيلومتر مربع از دره #دجله را زير آب خواهد برد. اگرچه كارهاي اين پروژه از سال ١٩٥٤ آغاز شد، اما تأييد آن در اواخر سالهاي ١٩٩٠ انجام گرفت. از آن پس چندين كنسرسيوم تشكيل شده از شركتهاي اروپايي با اين پروژه همراه شده اند، اما به دليل تأثيرات مناقشه برانگيز اجتماعي، محيط زيستي و فرهنگي، اين پروژه پشتيباني لازم را براي سرمايه گذاري از آژانسهاي اعتبار صادرات -ECA -بدست نياورد و از اينرو بسياري از آنها پروژه را ترك كردند. از همان آغاز جامعه مدني به تأثيرات بسيار جدي اين سدسازي هشدار داد، اعتراضاتي را تدارك ديد، پويش ها و تظاهراتي را در تركيه و اروپا راه انداخت كه نقشي كليدي در بالا بردن آگاهي در ميان مردم و بنيادهاي مختلف برعهده داشت. در ميان آنها، كمپين "اقدام براي زنده نگاه داشتن حسن كيف" -ITKHA- از سال ٢٠٠٦ آغاز شد و يك كمپ اعتراضي در اكتبر ٢٠١٠ را سازمان داد. #حسن_كيف شهري است با قدمت ١٢ هزار سال كه به ناپديد شدن در زير آبهاي درياچه مصنوعي سد ايلي سو محكوم شده. با اينكه موافقتي نهايي بين بازيگران درگير در اين پروژه حاصل نشده، مقدمات جابجايي و اسكان مجدد بكار گرفته شده. در سال ٢٠١٠ رئيس جمهور تركيه تمايل خود را براي ادامه اين طرح با همراهي بانكهاي ملي و خصوصي و حتي بدون كمكهاي مالي خارجي، ابراز كرد. كارها از سال ٢٠١١ از سر گرفته شد و پروژه هنوز با سرمايه كمپانيهاي ملي و اروپايي در دست ساخت است. پويش ITKHA و صنف معماران منظر تركيه با رجوع به دادگاه اداري دياربكر تلاش در متوقف كردن اين پروژه داشتند. در ژانويه ٢٠١٣ دادگاه به تعطيل طرح رأي داد، زيرا مسئولان قادر نبودند تا ارزيابي لازم را براي تأثيرات محيط زيستي طرح به اجرا بگذارند. دولت تركيه به منظور دنبال كردن پروژه و ناديده گرفتن رأي دادگاه، قانون را تغيير داد. در سپتامبر ٢٠١٤ #اتريش، #آلمان و #سويس نيز از پشتيباني از اين پروژه عقب نشيني كردند. با اين وجود ساخت و ساز ادامه دارد. اوايل سال ٢٠١٥ حزب كارگران كردستان PKK به تخريب ماشين آلات و يك خط لوله براي انجام كارهاي ساختماني دست زد. دولت تركيه با افزايش نيروهاي نظامي در اين محدوده از ٦٠٠ به ١٠٠٠ سرباز، پاسخ داد. هر اندازه كه مخالفت با پروژه از جانب مردم محلي شدت مي گيرد، كمپانيها ناچار هستند تا كارگران غير-محلي را استخدام كنند. در ٢٠ اكتبر ٢٠١٥ روز جهاني حسن كيف عليه #سد_ايلي_سو برپا شد و پويش جديدي تلاش براي اعلام حسن كيف به همراه تالابهاي ميان رودان به عنوان ميراث جهاني يونسكو راه افتاد. اما ساختمان سد در حال پايان يافتن است. جامعه مدني و كنشگران بسيار نگران تهديد صلح از جانب آنچه اين سد با خود به همراه مي آورد، هستند. با بكارگرفتن سد هزاران روستايي كرد ناچار به مهاجرت به شهرها هستند در حاليكه خطر بزرگ كمبود آب براي آبياري در دره هاي عراق دامن زده مي شود.

https://ejatlas.org/conflict/ilisu-dam-project-turkey

*⃣*⃣*⃣

سریع ترین و ساده ترین راه برای پیوستن به حدود ۹۰ هزار نفر از انسانهایی که نمی خواهند با افزایش ناپایداری بومشناختی در میانرودان، جریانهای تروریستی و ناامنی در منطقه نهادینه شود:

👇👇👇
http://t.me/socialcamp_bot?start=inv_162621478

*⃣*⃣*⃣
.
🇮🇷: @darvishnameh

🔴 از نجات میانرودان تا دل نگرانی طرفداران سدسازی در ایران!

پویش مردمی #نجات_میانرودان نه تنها با جمع آوری بیش از ۱۲۲ هزار امضاء اینترنتی با درج ایمیل و سه مولفه اصلی احراز هویت، توانسته ظرفیت های جدید و بی رقیبی از دوستداران محیط زیست در کشور را نمایش دهد؛ بلکه با حمایت شهروندان بیش از یکصد کشور جهان تاکنون مواجه شده که خود افتخاری دیگر برای آفرینش جنبشی فرامنطقه ای در حوزه محیط زیست و با حمایت کنشگران مدنی در ایران است.

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6110

*⃣*⃣*⃣

اصولاً وجه تمایز این پویش مردمی در اتکایش به جریان بیدارسازی محیط زیستی و فهم بومشناختی در بین مردم ساکن در #میانرودان، خاورمیانه و آسیای جنوب غربی است. در این پویش، هیچ دولت و ملتی خوب مطلق یا بد مطلق نیست؛ قصد مقایسه و برتری جویی هم مطرح نیست، بل همه می خواهیم دست در دست یکدیگر از دولتهای خویش، به ویژه #ترکیه، #سوریه، #عراق، #ایران، #عربستان و #افغانستان بخواهیم تا آب را به عنوان یک کالای اقتصادی چون نفت درنظر نگرفته و به حق بهره مندی عادلانه از این کالای زیستی به مساوات برای تمامی مردم ساکن در حوضه های آبخیز مشترک در کشورهای یادشده احترام نهاده و اجازه گسترش چشمه های تولید گرد و خاک را ندهند. در این صورت، البته دولت ایران هم موظف خواهد شد تا به غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب پایان داده و برای حل بحران آب، به جای #مهار_آبهای_مرزی، #سدسازی و #طرحهای_انتقال_آب، به بازچرخانی آب، بهبود سامانه آب شرب و تفکیک آن از مصارف بهداشتی، به پژوهش آبهای ژرف، به نمکزدایی از آب دریای عمان با استفاده از انرژی خورشیدی و به مجموعه راهکارهای مدیریت مصرف و ارتقای نرم افزاری دیگر بخشهای تولیدی و خدماتی کشاورزی بپردازد. در اینصورت شرکتهای سدساز در ایران هم به جای نگرانی از بیکاری و سنگ انداختن در برابر این پویش مردمی، می توانند به شیوه ها و گزینه های جایگزین یادشده برای ادامه بقای شرافتمندانه خود در سپهر اقتصادی ایران بیاندیشند.

نکته مهم دیگری که باید خردمندانه از آن حمایت کنیم، الزام دولتها در رعایت حقابه پایین دست، به ویژه در آبخیزهای مشترک و مرزی است. رعایت این اصل در درازمدت به نفع امنیت پایدار، صلح بین الملل و ارتقای کیفیت رابطه همسایگان است. در نتیجه دولتهای ترکیه و افغانستان به جای مخالفت با این مطالبه باید درنظر بگیرند که دود ناپایداری بومشناختی و خشکی تالابها در پایین دست #دجله، #فرات، #هیرمند و #هریررود، فقط به چشم مردم یک کشور نمی رود و همه از جمله خود این دو کشور را متاثر می سازد.

🔶 در این باره گفتگوی امروز نگارنده با خبرگزاری مهر را بخوانید تادریابید چرا ادعاها و منطق دولت ترکیه در دفاع از پروژه #گاپ با بدیهیات حقوق بین الملل و آموزه های اخلاقی در حوزه محیط زیست زاویه ای جدی دارد:
👇👇👇
http://mehrnews.com/news/4022150

*⃣*⃣*⃣
.
🇮🇷: @darvishnameh

🔴 #گاپ، فاجعه بارترین پروژه #سدسازی در جهان است. سکوت در برابرش، خیانت به تمامی مردم ساکن در میانرودان، #خوزستان و زاگرس است. برای #نجات_میانرودان، نهم امرداد منتظرتان هستیم.
🇮🇷: @darvishnameh

🔴سد موصل؛ سازه ای مهیب که فقط یک دیوانه می تواند فرمان ساختش را داده باشد!🔴

در سال ۱۹۸۰، به دستور #صدام_حسین و چند روز پس از آغاز تجاوزش به ایران، عملیات ساخت سدی پهن پیکر بر روی دجله آغاز شد که ۱۱ میلیاردمتر مکعب گنجایش داشت. اینک خبرنگاران روزنامه معتبر #فرانكفورتر_آلگماينه پس از آزادسازی این سد از دست نیروهای #داعش به منطقه رفتند تا پس از انتشار گزارش بحث برانگیز و هراس انگیز روزنامه #نیویورکر با عنوان: "اگر سد فرو بريزد"؛ دریابند که آیا واقعاً این خطر جدی است؟!

http://faz.net/aktuell/politik/ausland/drohende-katastrophe-wenn-der-damm-bricht-151

🔶 در آوريل ١٩٨٥ مهندسين آلماني و ايتاليايي دجله را پشت ديواري به طول ٣,٥ كيلومتر و ارتفاع نزديك به ١٣٥ مترمهار كرده و به مخزني شبیه درياچه كنستانس (در مثلث بين آلمان، سويس و اتريش به مساحت ٥٣٩ كيلومتر مربع، بیش از سه برابر حجم سد کرخه!) تبديل كردند.
چند هفته بعد از تصرف دوباره سد، تعدادي از مهندسين ارتش امريكا به بازديد جايي رفتند كه معمولا بطور مستقيم ديده نمي شود. آنها در فاصله كوتاهي از رودخانه از يك در وارد تونلي شدند كه پس از عبور از يك راهرو در پايه ديوار سد قرار دارد. آنچه آنجا به چشم مي خورد، زنگ خطر را به صدا درآورد: پرسش ديگر اين نبود كه آيا سد فرو خواهد ريخت يا نه، بلكه چه وقت؟! در گزارش "نيويوركر" نوشته شده: اگر اين اتفاق رخ بدهد، شهر یک ميليون نفري #موصل در طول چند ساعت در زير سيلاب غرق خواهد شد. چند روز پس از آن، ٤٠٠ كيلومتر دورتر به سمت جنوب، #بغداد در فاضلابي از آب، روغن، مدفوع، آوار، اجساد انسان و جانوران مدفون مي شود. يك فاجعه در حد #آپوكاليپس.
اين سد عظيم در عراق پروژه اي ست كه با همكاري آلمانيها ساخته شده. حدود ٦٠ مهندس از كمپانی Hochtief بين سالهاي ١٩٨١ و ١٩٨٦ در اين برنامه فعاليت داشته اند. از زمان نخستين كلنگي كه براي ساخت سد بر زمين زده شد، محافظان نظامي در اطراف اين محل مستقر شدند تا حملات جنگنده هاي ايراني را خنثي كنند!
محدوده مسير رودخانه در بالادست شهر را زمين شناسان روسي در سالهاي ١٩٥٠ بررسي كرده بودند.

🔴جمع بندي آنها: لايه زيرين بستر سد از سنگ گچ قابل حل تشكيل شده كه دردسرساز است. زمانيكه آب با اين جنس از زمين تماس پيدا كند، گچ را حل كرده و در زمين حفره هاي بزرگي بوجود مي آورد. متخصصين روسي در آنزمان هشدار دادند كه اين حفره ها در زير بار سنگين ديواره سد در هم فرو خواهد ريخت و سازه را به مرور متزلزل خواهد كرد. توصيه آنها به پرهيز از ساختن سد در اين مكان بود.

*⃣ ٢٠ سال بعد، يك كنسرسيوم از سويیس به نتيجه ديگري رسيد. اين كنسرسيوم از جانب صدام مأموريت پيدا كرد، طرحي براي چگونگي ساختن سدي بر دجله در شمال عراق، ارایه دهد. تصميم صدام به مهار كردن اين رودخانه بود. به رغم جنگ، مي بايست كه اين پروژه به اجرا درآيد. چيزي به پايان ساخت نمانده، ناگهان دولت عراق درخواست كرد تا سد در برابر بمباران مقاوم سازی شود. به دنبال اين درخواست كنسرسيوم مسئول برنامه اي براي انتقال تخته سنگهاي بزرگ براي نصب روي تاج سد به اجرا گذاشت.
از آن زمان تاكنون سد موصل دوبار مورد حملات هوايي قرار گرفته. البته نه از جانب ايرانيها، آنطور كه نگراني صدام حسين بود، بلكه از جانب امريكاييها! در سال ١٩٩١، در جريان اين دو حمله، ديواره سد بدون آسيب ماند، با اين وجود جنگهاي سه دهه اخير و عواقب آنها بوده اند كه سد موصل را تحت فشار سنگيني قرار داده اند. گزارش سپاه مهندسي ارتش ايالات متحده شامل عكسهاي ماهواره اي از سد و اطراف آن كه روي آنها دايره هاي قرمز رنگي كشيده شده؛ اين دايره ها فروچاله هايي هستند كه غيرمترقبه پديدار مي شوند، زماني كه يك حفره زيرزميني فروبريزد. از بوجود آمدن اين فروچاله ها مي بايست از طريق پایش دایمي جلوگيري شود. آن زمان كه سد در حال ساخته شدن بود، براي پيشگيري از نفوذ آب به لايه زيرين، تا عمق زيادي سيمان به زمين تزريق مي شد. اما موقعیت فروچاله های جدید در عكسهاي ماهواره اي نشان مي دهند كه به سد ديگر مانند گذشته رسيدگي نمي شود.

🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
دو نکته مهم در پس این تراژدی نهفته است:

1⃣ نخست آنکه چرا باید چنین حماقتی اتفاق بیافتد و دو شهر اصلی عراق همواره با بختکی به نام شکستن سد روبرو باشند؟

2⃣ دوم اینکه همانطور که پیشتر هم در معرفی پویش #نجات_میانرودان شرح داده بودم، این فقط ترکیه نیست که نابودی منطقه را با اجرای #گاپ سبب ساز شده است؛ بلکه دولتهای عراق، سوریه و ایران هم در آن تقصیر دارند.

لطفاً به جمع بیش از ۱۲۸ هزار نفر از حامیان محبوب ترین پتیشن محیط زیستی تاریخ ایران - #نجات_میانرودان - ملحق شوید:
👇👇👇
http://change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon
🇮🇷: @darvishnameh

🔴 چه کسی فکر می کرد عامل بحران در رابطه بین دو کشور سوییس و ترکیه می تواند یک سد باشد؟!🔴

#سد_ايليسو در جنوب شرق تركيه در حال تكميل شدن است؛ پروژه اي كه به عنوان يك بحران در روابط بين سويس و تركيه به شمار مي رود. زماني توجه شركتهاي سويسي به شدت به اين پروژه جلب شد، اما از آنجا كه تركيه قادر نبود برنامه هاي متقاعد كننده اي براي حفاظت از محيط زيست و نيز جابجايي مردم منطقه ارایه دهد، عاقبت مجلس فدرال سويیس در سال ٢٠٠٩ تصميم گرفت تا از صدور مجوز بيمه وام هاي صادراتي خودداري و شركتهاي سويسي را ناچار به ترك اين پروژه كند. اما دولت تركيه همچنان بكار خود ادامه داد و بنا به گزارش رسانه هاي (دولتي ترکیه، اواخر امسال قرار است كه نخستين آبگيري سد آغاز شود.

https://instagram.com/p/Bb6yJjCnfqX

در یک گزارش تلویزیونی که اخیراً از تلویزیون سوییس پخش شد، خانم روت بوسِت (خبرنگار) می گوید: #حسن_كيف آخرين روزهاي خود را مي گذراند؛ زماني كه آبگيري سد آغاز شود، نه تنها يك تاريخ باستاني به زير آب مي رود، بلكه مغازه مورات تكين كه خانواده اش براي نسلها در اينجا ساكن بوده اند هم چنین خواهد شد!
تكين: البته ما نمي خواستيم از اينجا برويم، اما با وجود اين سد، آنها ما را مجبور به كوچ كرده اند و اين شرايط بسيار بدي ست. در فاصله ٤٠ كيلومتري شمال حسن كيف(در فيلم ساختمانهاي بتوني ديده مي شوند)؛ مردمي كه در اين نقطه ساكن هستند، تجربه جابجايي را دارند. زمينهاي آنها ١٥ سال پيش مي بايست جاي خود را به درياچه سد بدهد. اكنون در ساختمانهاي بتوني اكثرا زنان و كودكان زندگي مي كنند؛ مردان در جاي ديگري مشغول كار هستند.
سانيه اِكينچي: اينجا اشتغال مداومي وجود ندارد. ما ديگر صاحب زميني براي كشت نيستيم؛ شوهر من ناچار بود تا به استانبول برود و آنجا بكار ساختماني مشغول است. منهم اينجا با چهار فرزند تنها هستم.
محل بازي كودكان كه دولت قول آنرا ١٥ سال پيش داده بود، هنوز ساخته نشده، ديوار داخلي خانه ها كپك زده و پولي براي تعمير وجود ندارد.
روت بُوسِت: آنكارا (دولت تركيه) به ساكنان اين محل قول داده بود كه آنها از وجود نيروگاه ساخته شده بهره خواهند برد، اما واقعيت چيز ديگريست؛
استيصال و نااميدي در حال گسترش است و يك آينده شكوفا عمیقاً دور از دسترس به نظر میرسد. درواقع چشم انداز حسن كيفِ جديد نيز تيره می نماید!
تكين: ساختمانهاي اينجا بسيار ارزان و نامناسب ساخته شده اند و شغلي وجود نخواهد داشت؛ چه كسي حاضر است قدم به اين شهر ساختگي بگذارد؟ هيچ گردشگری نخواهد آمد. حسن كيف ما ساكنان زيادي ندارد؛ اگر گردشگران نيايند، مغازه ها بعد از ٥ سال تعطيل و در بهترين حالت به انبار تبديل خواهند شد.
روت بوست: برخي مي پرسند آيا بهاي اين پيشرفت فناوري، سنگين نيست؟ براي اين سد طول عمري در حدود ١٠٠ سال پيش بيني شده؛ اما در ازایش کهن سازه ای با قدمت بیش از ۱۲هزار سال نابود خواهد شد! چرا؟

Swiss TV report on what lies in store for the people of Hasankeyf, with comments by Hasankeyf merchant Murat Tekin. (starts 14 minutes into the newscast)

https://srf.ch/play/tv/tagesschau/video/tagesschau-vom-14-11-2017-1930?id=4d8702b1-55f2-411d-9eaa-7c94c0320105&station=69e8ac16-4327-4af4-b873-fd5cd6e895a7

خواننده عزیز #درویشنامه!
خواهشم آن است که برای مقابله با تاریخ ستیزی و اعتراض به تداوم غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب در ترکیه، ایران، افغانستان، سوریه و عراق، همچنان به معرفی و امضای پتیشن #نجات_میانرودان به دو روش زیر ادامه داده و دوستان تان را تشویق به سوارشدن بر قطاری کنید که اینک ۱۳۰۹۷۷ مسافر دارد، اما به راحتی می توان تا یک میلیون نفر بر شمارِ مسافران سبزاندیشش افزود؛ اگر هر یک از ما مطمئن شویم که توانسته ایم دستکم ده نفر از دوستان و بستگان مان را به امضای #پتیشن_نجات_میانرودان ترغیب کنیم:

1⃣ لینک مستقیم:
👇
http://change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

2⃣ از طریق فیلم آموزشی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6103

🔽
.
🇮🇷: @darvishnameh

🔴تشدید خشکسالی مصنوعی در سوریه به کمک سدسازی در ترکیه!🔴

1⃣ اغلب خوانندگان #درویشنامه می دانند که مدتهاست پروژه ای به نام #گاپ در سرشاخه های دو رودخانه مهم منطقه خاورمیانه، یعنی #دجله و #فرات توسط دولت #ترکیه در حال اجراست که سبب شده حقابه این رودخانه ها در #سوریه و #عراق به شدت کاهش یافته، اراضی کشاورزی فراوانی نابود شده و میلیون ها نفر آواره و بیکار شوند. افزون برآن، عوارض این آزمندی تاسف بار تا #هورالعظیم خود را نشان داده و آشکارا بر تعداد و وسعت چشمه های تولید گرد و خاک در این دو کشور افزوده است؛ بحرانی که البته سدسازی های ایران در خوزستان، ایلام، کردستان و آذربایجان غربی نیز بر وخامت آن افزوده است. رخدادِ ویرانگری که تبعات نامیمونش را مردمِ ۲۵ استان ایران در هیبت گرد و غبار بیش از یک دهه است که درک می کنند.

2⃣ اینک اما خبر می رسد که دولت تركيه برای اعمال فشار بیشتر، جريان آب رودخانه فرات به سوریه را کامل قطع كرده و به همین دليل چاههاي آب #منطقه_الثوره خشك شده و به کشاورزان خسارتهای فراوانی وارد شده است. افزون بر آن، به دلیل کاهش محسوس آب رودخانه فرات، میزان برق تولید شده از طریق سدهای موجود در کشور سوریه هم به شدت کاهش یافته و این سکونتگاه ها در الثور بیش از نیمی از شبانه روز را بدون برق می گذرانند.
به عنوان مثال، شهرك Jirniya در شمال الثور يكي از مناطقي است كه به شدت تحت تأثير قطع جريان آب فرات قرار گرفته است. كشاورزي يكي از پايه هاي اصلي اقتصاد اين مناطق است و كشاورزان در حال حاضر قادر نيستند تا مزارع خود را آبياري كنند. يكي از كشاورزان در اين منطقه مي گويد: "ما در كنار ساحل فرات هستيم و هيچ امكان ديگري براي آبياري نداريم. دولت تركيه عليه ما مي جنگد و جريان آبي را كه به آن نياز داريم، قطع مي كند." اين كشاورز مي پرسد كه چرا قوانین بين المللي در مورد حفظ جریان آبهای مرزی در اين مورد فراموش شده و سازمان ملل اعتراض نمی کند؟ کشاورز دیگری می گوید: "آنها چطور مي توانند جريان آب ما را قطع كنند؟ بيشتر از يكماه است كه نمي توانيم به مزارع خود آب برسانيم. بخش بزرگي از كشت ما آسيب ديده و اين به همه كشور صدمه وارد مي كند." كشاورزان در منطقه الثور نيز نگران كشت گندم و ديگر محصولات خود هستند كه از قطع آب فرات به شدت آسيب خواهد.

3⃣ هموطن عزیز! همانگونه که مشاهده می کنید، اینک سدسازی به حربه ای سیاسی برای پیشبرد مقاصد دولت ترکیه در منطقه بدل شده، خطری که سالهاست فعالان محیط زیست در ایران نسبت به عواقب خطرناک آن هشدار داده و می دهند و به همین دلیل پویشی با نام #نجات_میانرودان را راهبری می کنند که هدفش پایان دادن به غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب است. کافی است همه آنهایی که به نیت دولت ترکیه در ساخت ۱۲۰ میلیاردمترمکعب مخزن تحت عنوان پروژه گاپ با دید غیرسیاسی می نگریستند، مجدداً رفتار این دولت را در این روزها مورد بررسی مجدد قرار دهند تا دریابند که چگونه از آب و #سدسازی استفاده ای ابزاری برای پیشبرد مقاصد سیاسی خویش در سوریه می کند. درحقیقت امروز مردم سوریه، با پوست و خون خویش تراژدی #عاشورا و رفتار یزیدیان با امام حسین (ع) و یارانش را در مدرن ترین شیوه اش و در سکوت تاسف بار مجامع بین المللی توسط دولت ترکیه درک میکنند؛ رفتاری که اگر همه با آن به مخالفت برنخیزیم، تبعات محیط زیستی، اجتماعی و امنیتی اش فقط به سوریه محدود نمی ماند! می ماند؟

🔴 بنابراین، خواهشم این است که با پیوستن به پویش نجات میانرودان و امضای آن که در لینک زیر اطلاعات لازم در موردش شرح داده شده، تا می توانید این هشدار را #نشر دهید. سپاس.
👇
https://t.me/darvishnameh/6556