🇮🇷: @darvishnameh

🔴آیا کاشت درخت همیشه و همه جا یک ارزش است؟!🔴

1⃣ کمتر موجود زنده ای را بتوان یاد کرد که ارزشی برابر با درخت داشته باشد. درختان بیش از ۳۳ خدمتِ بی منت به جایی که در آن زیست می کنند، ارایه می دهند. تصور جهانِ بدون درخت و تداوم حیات در زمینی که درخت نداشته باشد؛ چیزی شبیه به تصویرسازی دوزخ بوده و عملاً محال است. وجود اکسیژن، ترسیب کربن، حفظ خاک، آشیان سازی، تعدیل اقلیم و کاهش قدرت سیلهای مخرب از جمله مهم ترین کارکردهای درختان است که سبب شده هر درخت پنجاه ساله تا ۲۰۰ هزاردلار ارزشگذاری شود.

2⃣ با این وجود، نباید از خاطر برد که کاشت هر درختی در هر زمانی مناسب نیست. اصولاً بهترین زمان کاشت نهال در نیمه جنوبی ایران تا آذرماه و در دیگر مناطق کشور تا اواسط اسفندماه است. این نکته از آن رو حایز اهمیت است که اخیراً مشاهده می شود پویشهایی در شبکه های مجازی به راه افتاده و مردم را تشویق به جایگزینی گلدانهای نهال به جای #سبزه در #سفره_هفت_سین کرده و آنگاه در سیزده نوروز بروند و هرکسی در شهر و دیار خودش این نهال ها را بکارد! این حرکت به شدت اشتباه و خطرناک است. کاشت نهال در چنین زمانی به احتمال بسیار زیاد با شکست روبرو خواهد شد. مهم تر آنکه انتخاب نوع نهال و محل کاشت باید با هماهنگی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور و صرفاً در محل رویشگاه های تخریب شده جنگلی صورت گیرد که می توانند بدون آبیاری دستی به حیات خود با توجه به ریزش های آسمانی منطقه ادامه دهند.

3⃣ اصولاً کاشت گیاهان و درختان آب بر در اغلب مناطق خشک و نیمه خشک کشور، نه تنها به بهبود وضعیت محیط زیستی سرزمین ایران کمکی نخواهد کرد، بلکه به افت بیشتر سفره های آب زیرزمینی و شکاف زمین، نابودی پوشش های علفی و مرتعی منطقه و کاهش توان تاب آوری بوم سازگان منتهی می شود. نظیر آنچه هم اکنون در برخی نواحی مرکزی و شرقی ایران در استانهای #اصفهان، #یزد، #فارس و #خراسان_جنوبی رخ داده است. طرح موسوم به #فلاحت_در_فراغت یک فاجعه تمام عیار در اطراف #شیراز به بار آورد که مردم منطقه هنوز آثار شوم آن را از یاد نبرده اند.

4⃣ نکته مهم دیگر، خطر کاشت گونه های مهاجم مثل #سمر یا همان #کهور_پاکستانی یا آمریکایی، #کنوکارپوس و برخی از اقلام #اکالیپتوس، سوزنی برگان یا درختان میوه نامتناسب با شرایط اقلیمی کشور است که سبب شده در رقابت با گونه های بومی و ارزشمند کشور، خسارتهای سنگین و غیرقابل جبرانی به بانک ژن مملکت وارد شود. کاشت سوزنی برگهای غیر بومی در شمال کشور - منطقه هیرکانی - و بخشهایی از زاگرس یک اشتباه فاحش بود. همچنین انتخاب سمر برای مقابله با بیابان زایی به مراتب خسارتهای بیشتری به سرزمین وارد کرده تا سودهای احتمالی اش و مجدداً نباید به بهانه موفقیت در کوتاه مدت، یک اشتباه فاحش را دوباره تکرار کنیم.

5⃣ کارِ درست آن است که به ترمیم ۳۰ درصد از جنگلهای تخریب شده خود در #زاگرس با گونه هایی چون بلوط، ارژن و بنه بپردازیم. این است که ۸۰۰ هزار هکتار از جنگلهای مخروبه در هیرکانی را مرمت کنیم؛ به داد #ارسباران برسیم و حراها را در سواحل خلیج فارس و دریای عمان پاس داریم.
انشاالله.
👇
https://t.me/darvishnameh/6830

🔴به جای کاشت درختان غیربومی، با قاچاق چوب مقابله کنیم!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

1⃣ چندی پیش، مدیرکل وقت اداره منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری اعلام کرد که سالانه ۵ هزارهکتار از جنگلهای استان متبوعش، قربانی فرآیند ویرانگر ذغالگیری می شود. تقریباً با همین نسبت، وضعیت در دیگر استانهای زاگرس نشین چنین است. افزون برآن، چنین شرایطی، کم و بیش در ارسباران، هیرکانی و حتی منطقه ایران و تورانی هم وجود دارد. به نحویکه متاسفانه به درختان کاشته شده برای مقابله با بیابان زایی هم رحم نشده و نگارنده بارها شاهد ذغالگیری از این درختان در خراسان، آران و بیدگل، کاشان، اردستان، بخشهایی از سمنان و کرمان بوده است. وقتی فقط روزانه سه تن ذغال تاغ از سمنان به استانهای مجاور وارد می شود، عمق فاجعه را می توان به خوبی درک کرد؛ آنهم استانی که خود درگیر بیابان زایی است، مدیرانش می گویند با کمبود آب روبروست و می خواهد از دریای شمال کمبود آبش را جبران کند.

2⃣ کوره های ذغالگیری در #نجف_آباد اصفهان هم همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند. برآوردها حکایت از آن دارد که سالانه دستکم ۲ میلیون مترمکعب چوب را برای مصارفی که از ذغال انتظار می رود، یعنی: گرمایش، کباب، قلیان و منقل! از دست می دهیم! تامل برانگیزتر آنکه کل تلاش کشور برای درختکاری به حدود یک پنجم این تلفات تاسف بار هم نمی رسد.

3⃣ اینک چه باید کرد؟ آیا به هر قیمتی باید درختان را جایگزینِ این کشتار شگفت آورِ سبزینه در وطن کرد؟ آیا وقتی سرمایه بانکی در حال سرقت است، بهترین کار، جایگزین کردنِ اسکناسهای مسروقه با اسکناسهای جدید است و یا اینکه نخست باید کیفیت تمهیدات امنیتی بانک را اصلاح کرده و اجازه برداشت غیرقانونی ندهیم؟

4⃣ راست آن است که کاشت سوزنی برگان غیربومی در رویشگاه هیرکانی و زاگرس یک فاجعه تمام عیار بوده که به بهانه مرمت سریع یا حفاظت از عرصه های تخریب شده، انجام گرفته است. با همین استدلال اینک پای گونه های خطرناک تری، چون #پالونیا، #کنوکارپوس، #کهور_پاکستانی یا آمریکایی و ... به رویشگاه های طبیعی کشور بازشده که جملگی در رقابت با گونه های بومی، چون یک گیاه مهاجم عمل کرده و تداوم زیگونگی سرزمینی را در فلات ایران با خطری بزرگ مواجه کرده اند.

5⃣ لطفاً نگویید: خب دولت باید وارد عمل شده و دربرابر این موج تخریبها بایستد! البته کسی منکر تعلل و لکنتهای مدیریتی در بدنه متولی محیط زیست و منابع طبیعی کشور نیست؛ اما سخن این است که تا وقتی تصور می کنیم، طعم کباب با ذغال بلوط، چیز دیگری است! تا وقتی که در اغلب سوپرمارکتهای شهر، ذغالهای مرغوب با بسته بندی و تبلیغات آنچنانی ارایه می شود، بحران مهار نخواهد شد. ما باید از خود شروع کنیم و همانطور که استفاده از کیسه های پلاستیکی را تحریم و آن را با کیسه های پارچه ای چند بار مصرف جایگزین می کنیم؛ باید خرید ذغال را هم تحریم کنیم. به جای ابراز نگرانی از افزایش سرانه #مصرف_کاغذ که از نشانه های توسعه یافتگی است و بر غلظت دانایی مردم می افزاید، نگران قاچاق چوب برای سوزاندن باشیم.
👇
http://iana.ir/بخش-نگاه-روز-152/53329-مردم-لطفا-نگویید-طعم-کباب-با-ذغال-بلوط-چیز-دیگری-است

🔴وقتی رای دیوان دادگستری اروپا، حامیان تراریخته‌ها را خشمگین می‌کند!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

🖋 بنا به قانونی که اتحاديه اروپا تصویب کرده است، #تراريخته‌ها مي‌بايست علامت‌گذاري شوند. اما پرسش این است که به چه کالاهایی می‌توان تراریخته گفت و اصولاً #دستكاري_ژنتيكي شامل چه چيزهايي مي‌شود؟ پرسشی که سرانجام چهارشنبه گذشته - سوم مرداد ۹۷ - ديوان دادگستري اروپا پس از بحث‌های فراوان به آن پاسخ داد و امیدِ #تراریخته‌پرستان را نقش بر آب کرد!
درواقع روشهايي از دستكاري ژنتيكي وجود دارند كه با آنها ژنوم بيگانه به گياه ميزبان وارد نمي‌شود، بلكه بخشهاي معيني از يك ژن صرفاً "خاموش" و يا "تكثير" مي‌شوند. براي كشاورزي صنعتي - حامیان #مونسانتو - پاسخ ديوان دادگستري اروپا بسيار حایز اهميت است، چون میزان سود و درآمدشان به این پاسخ بستگی دارد. ديوان دادگستري رأي داد كه روشهاي جديد كه در مجموع اصطلاحا "جهش‌زايي هدفمند" ناميده مي‌شوند نيز به عنوان مهندسي ژنتيكي تلقي شده و مي‌بايست برای مصرف‌کنندگان در اتحادیه اروپا علامت‌گذاري شوند.
پرسشهاي مطرح شده در جريان دادرسي چهارشنبه، بالاتر از همه بر روش Crispr/Cas9 تمركز داشته‌اند كه دستكاري هدفمند در ژنوم را امكانپذير مي‌كند. طرفداران مي‌گويند جهش‌هايي كه با اين روش رخ مي‌دهند، با آنچه كه خواه و ناخواه در طبيعت بوقوع مي‌پيوندد - بطور مثال توسط اشعه ماوراء بنفش از نور خورشيد، تفاوتي ندارند و نباید "تغيير ژنتيكي" محسوب شوند. صفتی که از ديدگاه صنعت تراریخته، موجب كاهش فروش می‌شود.
مخالفاني مانند كريستف تِن از انستيتوي مستقل سنجش عواقب در بيوتكنولوژي اما معتقدند كه ژنوم يك ساختار پيچيده است؛ تغييرات بخشهاي معيني از آن، هر اندازه هم دقيق، به اين معنا نيست كه اين تغييرات بر بخشهاي ديگر تأثيري نداشته باشند. به اين تأثيرات off target effects مي‌گويند: تأثيراتي كه از هدف فراتر مي‌روند. تكنولوژي آنچنان كه گمان مي‌رود قابل پيش‌بيني نيست.
روش Crispr/Ca9 يا خلاصه شده Crispr ، اصطلاحاً در زبان عاميانه "قيچي ژنتيكي" نام دارد.
در دستكاري ژنتيكي تكرارها براي مهندسين علايم مشخصي هستند كه نشان مي‌دهند، كدام بخش از ژنوم مي‌بايست قيچي شود. سلول اين بخش را تعمير مي‌كند، اما نه بدون نقص: از طريق اين "اشتباه" عمدي بخش‌هايي نامطلوب از عملكرد ژنها خاموش مي‌شوند.
روش Crispr مهندسي ژنتيكي است، حتي اگر طرفداران آن تلاش در بي خطر نشان دادن اين دستكاري در ژنوم را داشته باشند. اين روش درصدد آن است كه مانند روش پرورش سنتي عمل كند، اما سريعتر، كم خرجتر و دقيق‌تر. ولی تأثير روش Off Target نشان مي‌دهد كه گياهان تغيير يافته از اين روش، آن گياهاني نيستند كه با روشهاي سنتي بوجود مي‌آيند. و اين دقيقا نكته حقوقي مسئله است. تعريف اتحاديه اروپا از محصولات ترايخته (و در نتيجه علامت‌گذاري شده) مي‌گويد: "يك ارگانيسم-به استثناء انسان- كه ژنوم آن بگونه‌اي تغيير داده شده كه از طريق روشهاي طبيعي مانند پيوند و/يا نوتركيبي ژني طبيعي امكانپذير نباشد. و دادگاه به اين نتيجه رسيد كه تكنولوژيهاي جديد قادر به تضمين آن نيستند.
تأثيرات چنين ارگانيسم‌هاي دستكاري شده به سختي قابل پيش بيني هستند، از اينرو مي‌بايست جانب احتياط را رعايت كرد. اگر گياهان تراريخته به محيط زيست وارد شوند، ديگر نمي‌توان آنها را از محيط زيست خارج كرد. از آنجا كه آنها مقاومتر هستند، گياهان مفيد را كنار مي‌زنند. اين احتمال نيز وجود دارد كه ژنوم آنها به ديگر گياهان انتقال پيدا كند. كشاورزانی که محصولات ارگانیک تولید می‌کنند در اينصورت قادر نيستند كه خالص بودن محصولات خود را بطور ١٠٠٪؜ تضمين كنند; گياهي كه با روش Crispr به عمل آمده با گياه پرورش يافته با روشهاي معمولي تفاوتي ندارد.
از اينرو سازمانهاي محيط زيستي بر اين عقيده هستند كه محصولات توليد شده با روش Crispr اگر نه ممنوع، اما حداقل مي‌بايست با قوانين سخت‌تري به بازار وارد و علامت‌گذاري شوند. نظری که ديوان دادگستري اروپا دو روز پیش آن را تأييد كرد و ناامیدی گسترده‌ای در اردوگاه طرفدارانِ نظریه بی‌خطربودن محصولات تراریخته بوجود آورد.

🔻خواننده عزیز #درویشنامه!
دقت کنید که حساسیت‌های جهانی درباره مفهوم قابل شمول محصولات تراریخته درحالی گسترش می‌یابد که مبادا موجب آسیب به اندوخته‌های ژنی در طبیعت و گونه‌های بومی نشود که در ایران، حتی شاهد ساده‌انگاری شگفت‌آوری در ورود گونه‌های مهاجم به طبیعت بوده و هیچ حساسیت درخوری از سوی نهادهای متولی نسبت به ورود گونه‌های مهاجم مثل #کهور_پاکستانی، #کنوکارپوس، #آتریپلکس، #پالونیا، #آزولا و ... نظایر آن هم به چشم نمی‌خورد! چرا؟

https://t.me/darvishnameh/7445