@darvishnameh
🔴گزارش جدید #گاردین از قاتلی به نام #جاده که نفس طبیعت را می گیرد!🔴
بررسي پژوهشي جديدي نشان مي دهد كه #جاده_سازي_بي_رويه و بي حد و مرز، زمينهاي كره خاكي را به ٦٠٠هزار قطعه تجزیه و متلاشي كرده است! بسياري از اين قطعه ها براي زندگي حيات وحش بي اندازه محدود هستند. پژوهشگران از ناپديد شدن مناطق بدون جاده و نياز فوري به اقداماتي براي نگهداري از اين آخرين محدوده هاي طبيعي (دست نخورده) كه منابعي حياتي مانند آب و هواي پاك براي بشريت محسوب مي شوند، هشدار مي دهند.
به گفته پژوهشگران تأثير جاده ها- با نابودي جنگلها، آلودگي، متلاشي كردن جمعيت جانوران، و بوجود آوردن آفات مرگبار- فراتر از خود جاده هاست؛ جاده هاي جديد همچنين راه را براي بهره برداري بيشتر انسانها- مانند شكار قاچاق، #معدن_كاوي و زيرساختهاي جديد- هموار مي كند.
يك گروه بين المللي از پژوهشگران نقشه هايي از ٣٦ ميليون كيلومتر از جاده ها ارزيابي كرده و به اين نتيجه رسيده كه نيمي از ٦٠٠هزار قطعه زمينهاي موجود بين جاده ها، بسيار كوچك هستند؛ كمتر از يك كيلومتر مربع!
و بيشتر از ٧٪ بزرگتر از ١٠٠ كيلومتر مربع- برابر با محدوده اي با مساحت ١٠ كيلومتر در ١٠ كيلومتر هستند. علاوه بر آن تنها ١/٣ از مناطق بدون جاده را مي توان واقعا دست نخورده محسوب كرد؛ باقيمانده تحت تأثير انسان و يا كشاورزي قرار دارند. آخرين مناطق بازمانده بدون جاده جنگلهاي باراني در آمازون و اندونزي و توندرا و جنگلها در شمال روسيه و كانادا هستند. در واقع در غرب اروپا، شرق ايالات متحده و ژاپن منطقه اي وجود ندارد كه تحت تأثير جاده سازي قرار نگرفته باشد. پژوهشگران به مقياس يك كيلومتر از هر دو كنار جاده ها را در نظر گرفته اند كه به دليل جاده سازي تغيير پيدا كرده اند و عقيده دارند كه اين مقياسي محافظه كارانه است.
بنا به گزارش جديدي كه در #ژورنال_Science منتشر شده، پهناي جاده هاي دنيا بر طبق برنامه هاي موجود تا سال ٢٠٥٠ به بيش از ٦٠٪ افزايش خواهد يافت، اما تنها ٥٪ از مناطق بدون جاده در حال حاضر از يك پشتيباني قانوني برخوردارند. پروفسور پيِر ايبيش از دانشگاه توسعه پايدار اِبِرزوالده/آلمان مي گويد: "از آنجا كه گسترش جاده ها ادامه دارد، نيازي فوري به يك استراتژي جهاني براي حفاظت، ترميم و نظارت موثر بر مناطق بدون جاده و بوم سازگان آنها وجود دارد. ما از دولتها درخواست مي كنيم تا از ساختن جاده هاي پرخرج در مناطق دور پرهيز كنند، زيرا اينكار نتايج بومشناختی - اکولوژیکی - فاجعه باري خواهد داشت." دنياي طبيعي با تخريب و تبديل به زمينهاي كشاورزي، با معدن كاوي و آلودگي و همينطور شكار بي رویه جانوران، در حال انقراض است.
در ماه اكتبر گذشته يك ارزيابي وسيع نشان داد كه شمار جانداران حيات وحش در مقايسه با سال ١٩٧٠ تا سال ٢٠٢٠ به بيش از ٢/٣ كاهش پيدا خواهند كرد.
جاده ها براي طبيعت بزرگترين كاتاليزور تخريب محسوب مي شوند؛ به طور مثال در منطقه آمازون با ساختن جاده به شكارچيان قاچاق امكان دسترسي به جانوران حيات وحش داده مي شود. اما به گفته پروفسور ايبيش نقشه هاي جاده اي كه تيم او براي ارزيابي استفاده كرده اند، گو اينكه بخوبي در دسترسي قرار دارند، اما بدون ترديد كامل نيستند و شرايط واقعي به مراتب بدتر است، به طور مثال در #برنئو مي بايست كه نقشه جاده ها در محدوده زمينهاي كشت نخلهاي روغني تهيه شوند. ايبيش اضافه مي كند كه تلاشهاي جهاني براي حفاظت از محيط زيست اغلب به اهميت مناطق باقيمانده بدون جاده توجه لازم را ندارند؛ يك بي اعتنايي كه او را بسيار متعجب مي كند!
https://www.theguardian.com/environment/2016/dec/15/new-map-reveals-shattering-effect-of-roads-on-nature
🔴گزارش جدید #گاردین از قاتلی به نام #جاده که نفس طبیعت را می گیرد!🔴
بررسي پژوهشي جديدي نشان مي دهد كه #جاده_سازي_بي_رويه و بي حد و مرز، زمينهاي كره خاكي را به ٦٠٠هزار قطعه تجزیه و متلاشي كرده است! بسياري از اين قطعه ها براي زندگي حيات وحش بي اندازه محدود هستند. پژوهشگران از ناپديد شدن مناطق بدون جاده و نياز فوري به اقداماتي براي نگهداري از اين آخرين محدوده هاي طبيعي (دست نخورده) كه منابعي حياتي مانند آب و هواي پاك براي بشريت محسوب مي شوند، هشدار مي دهند.
به گفته پژوهشگران تأثير جاده ها- با نابودي جنگلها، آلودگي، متلاشي كردن جمعيت جانوران، و بوجود آوردن آفات مرگبار- فراتر از خود جاده هاست؛ جاده هاي جديد همچنين راه را براي بهره برداري بيشتر انسانها- مانند شكار قاچاق، #معدن_كاوي و زيرساختهاي جديد- هموار مي كند.
يك گروه بين المللي از پژوهشگران نقشه هايي از ٣٦ ميليون كيلومتر از جاده ها ارزيابي كرده و به اين نتيجه رسيده كه نيمي از ٦٠٠هزار قطعه زمينهاي موجود بين جاده ها، بسيار كوچك هستند؛ كمتر از يك كيلومتر مربع!
و بيشتر از ٧٪ بزرگتر از ١٠٠ كيلومتر مربع- برابر با محدوده اي با مساحت ١٠ كيلومتر در ١٠ كيلومتر هستند. علاوه بر آن تنها ١/٣ از مناطق بدون جاده را مي توان واقعا دست نخورده محسوب كرد؛ باقيمانده تحت تأثير انسان و يا كشاورزي قرار دارند. آخرين مناطق بازمانده بدون جاده جنگلهاي باراني در آمازون و اندونزي و توندرا و جنگلها در شمال روسيه و كانادا هستند. در واقع در غرب اروپا، شرق ايالات متحده و ژاپن منطقه اي وجود ندارد كه تحت تأثير جاده سازي قرار نگرفته باشد. پژوهشگران به مقياس يك كيلومتر از هر دو كنار جاده ها را در نظر گرفته اند كه به دليل جاده سازي تغيير پيدا كرده اند و عقيده دارند كه اين مقياسي محافظه كارانه است.
بنا به گزارش جديدي كه در #ژورنال_Science منتشر شده، پهناي جاده هاي دنيا بر طبق برنامه هاي موجود تا سال ٢٠٥٠ به بيش از ٦٠٪ افزايش خواهد يافت، اما تنها ٥٪ از مناطق بدون جاده در حال حاضر از يك پشتيباني قانوني برخوردارند. پروفسور پيِر ايبيش از دانشگاه توسعه پايدار اِبِرزوالده/آلمان مي گويد: "از آنجا كه گسترش جاده ها ادامه دارد، نيازي فوري به يك استراتژي جهاني براي حفاظت، ترميم و نظارت موثر بر مناطق بدون جاده و بوم سازگان آنها وجود دارد. ما از دولتها درخواست مي كنيم تا از ساختن جاده هاي پرخرج در مناطق دور پرهيز كنند، زيرا اينكار نتايج بومشناختی - اکولوژیکی - فاجعه باري خواهد داشت." دنياي طبيعي با تخريب و تبديل به زمينهاي كشاورزي، با معدن كاوي و آلودگي و همينطور شكار بي رویه جانوران، در حال انقراض است.
در ماه اكتبر گذشته يك ارزيابي وسيع نشان داد كه شمار جانداران حيات وحش در مقايسه با سال ١٩٧٠ تا سال ٢٠٢٠ به بيش از ٢/٣ كاهش پيدا خواهند كرد.
جاده ها براي طبيعت بزرگترين كاتاليزور تخريب محسوب مي شوند؛ به طور مثال در منطقه آمازون با ساختن جاده به شكارچيان قاچاق امكان دسترسي به جانوران حيات وحش داده مي شود. اما به گفته پروفسور ايبيش نقشه هاي جاده اي كه تيم او براي ارزيابي استفاده كرده اند، گو اينكه بخوبي در دسترسي قرار دارند، اما بدون ترديد كامل نيستند و شرايط واقعي به مراتب بدتر است، به طور مثال در #برنئو مي بايست كه نقشه جاده ها در محدوده زمينهاي كشت نخلهاي روغني تهيه شوند. ايبيش اضافه مي كند كه تلاشهاي جهاني براي حفاظت از محيط زيست اغلب به اهميت مناطق باقيمانده بدون جاده توجه لازم را ندارند؛ يك بي اعتنايي كه او را بسيار متعجب مي كند!
https://www.theguardian.com/environment/2016/dec/15/new-map-reveals-shattering-effect-of-roads-on-nature
the Guardian
New map reveals shattering effect of roads on nature
Rampant road building has split the Earth’s land into 600,000 fragments, most of which are too tiny to support significant wildlife, study shows
🇮🇷: @darvishnameh
🔴وقتی عملکرد آمازون چنین نزول کرده، تکلیف هیرکانی دیگر روشن است! نیست؟🔴
بنا به يك بررسي پژوهشي جديد - که نتایج آن در شماره ۶ مهر #گاردین منتشر شده - جنگلهاي باراني تا آن اندازه كيفيت خود را از دست داده اند كه بجاي كاهش انتشار كربن، خود به يك منبع اصلي انتشار كربن تبديل شده اند! اين بررسي بر نياز فوري براي حفاظت و احياي آمازون و مناطق مشابه تأكيد فراوان دارند. پژوهشگران مناطقي جنگلي را در آمريكاي جنوبي، آفريقا و آسيا - آنجا كه تاكنون تصور مي رفته نقشي كليدي در جذب گازهاي گلخانه اي داشته باشند- يافته اند كه اكنون بنا بر محاسبات سالانه TG٤٢٥- teragram (١٠ به توان ١٢) كربن انتشار مي دهند؛ رقمي بيشتر از آنچه كه از ترافيك در ايالات متحده تولید مي شود! اين رقم به مراتب بيش از آن است كه در گذشته تصور مي شده و فشار بيشتري را موجب مي شود. نگارندگان گزارش مي گويند كشف آنها - منتشر شده در #ژورنال_Science روز گذشته - مي بايست سياستگذاران را بشدت تكان دهد و به تغيير و ترميم عملكردهايشان وادارد.
آلساندرو باكيني، يكي از پژوهشگران اصلي اين بررسي از مركز تحقيقاتي Woods Hole، دانشگاه بوستون، مي گويد: "اين نشان مي دهد كه ما نمي توانيم راحت بنشينيم و منتظر شويم. جنگلها آن كاري را انجام نمي دهند كه ما فكر مي كرديم. درختان مانند هميشه كربن را از نیوار -اتمسفر - جذب مي كنند، اما حجم جنگل ديگر آن اندازه كافي نيست تا مقدار انتشار كربن را جبران كند." این پژوهش از همه بررسي هاي پيشين در اندازه گيري عواقب آسيب و تنزل كيفيت (جنگلها)فراتر رفته- كاهش تراكم درختان و از بين بردن تنوع زيستي در زير يك پوشش حفاظتي ظاهري؛ معمولا در نتيجه قطع "انتخابي" درختان، آتشسوزي، خشكسالي و شكار. اين مي تواند زيست توده را تا ٧٥٪ كاهش دهد. اما براي ماهواره ها نظارت بر از بين بردن جنگلها كار دشواريست، زيرا با نگاه از بالا پوشش (سايبان) جنگلي دست نخورده بنظر مي رسد، به رغم آنكه در زير تقليل پيدا كرده. براي بدست آوردن داده هاي دقيقتر، پژوهشگران داده هاي ماهواره اي از ١٢ سال را با تحقيقات ميداني تركيب كرده اند و در نتيجه به مقدار انتشار خالص كربن در هر قاره رسيده اند. آمريكاي لاتين-خانه آمازون، بزرگترين جنگل دنيا-مسئول نزديك به ٦٠٪ از كربن منتشر شده از طريق جنگلهاست، درحاليكه ٢٤٪ از آفريقا و ١٦٪ از آسيا منجر مي شود. روي هم رفته، كربن بيشتري از طريق تنزل كيفيت و اختلال در جنگلها منتشر مي شود تا جنگلزدايي. پژوهشگران تأكيد دارند كه اين شرايط هم نگران كننده است و هم يك فرصت، زيرا اكنون مي توان مناطق متأثر را شناسايي و دوباره احيا كرد، پيش از آنكه آنها براي هميشه بكلي ناپديد شوند.
وِين واكر، یک پژوهشگر ديگر از این تیم مي گويد: "پيش از اين ما مي دانستيم كه تنزل كيفيت يك مشكل است، اما نمي دانستيم كجا و تا چه اندازه. اين آسانتر است كه ما از اين مشكلات نام ببريم، زماني كه هنوز مقداري از جنگلها باقي مانده اند. در اينراه حفاظت از جنگلهاي بكر و دست نخورده با تراكم بالاي كربن ارجحيت دارد و موثرترين روش براي اينكار "حمايت از حق مردم بومي براي داشتن زمين است." شوربختانه بسياري دولتها كه قلمرو آنها زيستگاه جنگلهاي گرمسيري است، در مسير مخالف حركت مي كنند. براي نمونه در برزيل و كلمبيا، سرعت جنگلزدايي در سال گذشته شدت پيدا كرده. آلساندرو باكيني كه يك پسر دو ساله دارد، اضافه مي كند: "وقتي كه به ارقام روي نقشه، آنجا كه اين تغييرات صورت مي گيرند، نگاه مي كنم، شوكه مي شوم. فرزند من احتمالا بسياري از اين جنگلها را نخواهد ديد؛ با چنين روند تغيير، جنگلها ديگر وجود نخواهند داشت." اما او مي گويد اين ارقام مي بايست ما را به عمل وادار كنند: "ما مي بايست ديد مثبت خود را حفظ كنيم و جنگلهاي گرمسيري را دوباره ترميم كنيم. تا آنجا كه به تكنيك كاهش كربن مربوط مي شود، اين كار دشواري نيست و نسبتا مقرون به صرفه. ما همه مي دانيم كه چگونه از پايداري جنگلها محافظت كنيم."
https://theguardian.com/environment/2017/sep/28/alarm-as-study-reveals-worlds-tropical-forests-are-huge-carbon-emission-source
🔵 خواننده عزیز #درویشنامه!
اینکه اعلام می شود دستکم ۳۰۰ هزار هکتار از قلمرو رویشگاه #هیرکانی در شمال کشور را از دست داده ایم، البته بسیار ناگوار است؛ اما ناگوارتر آنکه نیمی از ۱.۶ میلیون هکتار جنگل باقیمانده هم عملاً مخروبه شده و فقط ظاهری سبز دارد! غم انگیز است که در چنین شرایطی حتی یک سوم ۸۰ میلیارد تومان هزینه سال نخست اجرای #طرح_تنفس هم پرداخت نمیشود؛ آن هم در شرایطی که برای ساخت شش سد شفارود، پل رود، هراز، لفور، گلورد و لاسک، بیش از ۵۰ برابر این رقم پرداخت می شود! و غم انگیزتر آنکه مجموع این شش سد نمی توانند به اندازه تولید سالانه آب توسط هیرکانی، یعنی ۴ میلیارد متر مکعب، آب تنظیم کنند!
🔴وقتی عملکرد آمازون چنین نزول کرده، تکلیف هیرکانی دیگر روشن است! نیست؟🔴
بنا به يك بررسي پژوهشي جديد - که نتایج آن در شماره ۶ مهر #گاردین منتشر شده - جنگلهاي باراني تا آن اندازه كيفيت خود را از دست داده اند كه بجاي كاهش انتشار كربن، خود به يك منبع اصلي انتشار كربن تبديل شده اند! اين بررسي بر نياز فوري براي حفاظت و احياي آمازون و مناطق مشابه تأكيد فراوان دارند. پژوهشگران مناطقي جنگلي را در آمريكاي جنوبي، آفريقا و آسيا - آنجا كه تاكنون تصور مي رفته نقشي كليدي در جذب گازهاي گلخانه اي داشته باشند- يافته اند كه اكنون بنا بر محاسبات سالانه TG٤٢٥- teragram (١٠ به توان ١٢) كربن انتشار مي دهند؛ رقمي بيشتر از آنچه كه از ترافيك در ايالات متحده تولید مي شود! اين رقم به مراتب بيش از آن است كه در گذشته تصور مي شده و فشار بيشتري را موجب مي شود. نگارندگان گزارش مي گويند كشف آنها - منتشر شده در #ژورنال_Science روز گذشته - مي بايست سياستگذاران را بشدت تكان دهد و به تغيير و ترميم عملكردهايشان وادارد.
آلساندرو باكيني، يكي از پژوهشگران اصلي اين بررسي از مركز تحقيقاتي Woods Hole، دانشگاه بوستون، مي گويد: "اين نشان مي دهد كه ما نمي توانيم راحت بنشينيم و منتظر شويم. جنگلها آن كاري را انجام نمي دهند كه ما فكر مي كرديم. درختان مانند هميشه كربن را از نیوار -اتمسفر - جذب مي كنند، اما حجم جنگل ديگر آن اندازه كافي نيست تا مقدار انتشار كربن را جبران كند." این پژوهش از همه بررسي هاي پيشين در اندازه گيري عواقب آسيب و تنزل كيفيت (جنگلها)فراتر رفته- كاهش تراكم درختان و از بين بردن تنوع زيستي در زير يك پوشش حفاظتي ظاهري؛ معمولا در نتيجه قطع "انتخابي" درختان، آتشسوزي، خشكسالي و شكار. اين مي تواند زيست توده را تا ٧٥٪ كاهش دهد. اما براي ماهواره ها نظارت بر از بين بردن جنگلها كار دشواريست، زيرا با نگاه از بالا پوشش (سايبان) جنگلي دست نخورده بنظر مي رسد، به رغم آنكه در زير تقليل پيدا كرده. براي بدست آوردن داده هاي دقيقتر، پژوهشگران داده هاي ماهواره اي از ١٢ سال را با تحقيقات ميداني تركيب كرده اند و در نتيجه به مقدار انتشار خالص كربن در هر قاره رسيده اند. آمريكاي لاتين-خانه آمازون، بزرگترين جنگل دنيا-مسئول نزديك به ٦٠٪ از كربن منتشر شده از طريق جنگلهاست، درحاليكه ٢٤٪ از آفريقا و ١٦٪ از آسيا منجر مي شود. روي هم رفته، كربن بيشتري از طريق تنزل كيفيت و اختلال در جنگلها منتشر مي شود تا جنگلزدايي. پژوهشگران تأكيد دارند كه اين شرايط هم نگران كننده است و هم يك فرصت، زيرا اكنون مي توان مناطق متأثر را شناسايي و دوباره احيا كرد، پيش از آنكه آنها براي هميشه بكلي ناپديد شوند.
وِين واكر، یک پژوهشگر ديگر از این تیم مي گويد: "پيش از اين ما مي دانستيم كه تنزل كيفيت يك مشكل است، اما نمي دانستيم كجا و تا چه اندازه. اين آسانتر است كه ما از اين مشكلات نام ببريم، زماني كه هنوز مقداري از جنگلها باقي مانده اند. در اينراه حفاظت از جنگلهاي بكر و دست نخورده با تراكم بالاي كربن ارجحيت دارد و موثرترين روش براي اينكار "حمايت از حق مردم بومي براي داشتن زمين است." شوربختانه بسياري دولتها كه قلمرو آنها زيستگاه جنگلهاي گرمسيري است، در مسير مخالف حركت مي كنند. براي نمونه در برزيل و كلمبيا، سرعت جنگلزدايي در سال گذشته شدت پيدا كرده. آلساندرو باكيني كه يك پسر دو ساله دارد، اضافه مي كند: "وقتي كه به ارقام روي نقشه، آنجا كه اين تغييرات صورت مي گيرند، نگاه مي كنم، شوكه مي شوم. فرزند من احتمالا بسياري از اين جنگلها را نخواهد ديد؛ با چنين روند تغيير، جنگلها ديگر وجود نخواهند داشت." اما او مي گويد اين ارقام مي بايست ما را به عمل وادار كنند: "ما مي بايست ديد مثبت خود را حفظ كنيم و جنگلهاي گرمسيري را دوباره ترميم كنيم. تا آنجا كه به تكنيك كاهش كربن مربوط مي شود، اين كار دشواري نيست و نسبتا مقرون به صرفه. ما همه مي دانيم كه چگونه از پايداري جنگلها محافظت كنيم."
https://theguardian.com/environment/2017/sep/28/alarm-as-study-reveals-worlds-tropical-forests-are-huge-carbon-emission-source
🔵 خواننده عزیز #درویشنامه!
اینکه اعلام می شود دستکم ۳۰۰ هزار هکتار از قلمرو رویشگاه #هیرکانی در شمال کشور را از دست داده ایم، البته بسیار ناگوار است؛ اما ناگوارتر آنکه نیمی از ۱.۶ میلیون هکتار جنگل باقیمانده هم عملاً مخروبه شده و فقط ظاهری سبز دارد! غم انگیز است که در چنین شرایطی حتی یک سوم ۸۰ میلیارد تومان هزینه سال نخست اجرای #طرح_تنفس هم پرداخت نمیشود؛ آن هم در شرایطی که برای ساخت شش سد شفارود، پل رود، هراز، لفور، گلورد و لاسک، بیش از ۵۰ برابر این رقم پرداخت می شود! و غم انگیزتر آنکه مجموع این شش سد نمی توانند به اندازه تولید سالانه آب توسط هیرکانی، یعنی ۴ میلیارد متر مکعب، آب تنظیم کنند!
the Guardian
Alarm as study reveals world’s tropical forests are huge carbon emission source
Forests globally are so degraded that instead of absorbing emissions they now release more carbon annually than all the traffic in the US, say researchers