@darvishnameh
🔴چرا موفقیت ترامپ برای زمین یک فاجعه است؟🔴
سه روز پيش #باراك_اوباما در بيانيه كوتاهي پيوستن تعداد مورد لزوم امضاء كنندگان #توافقنامه_اقليمي_پاريس را كه اكنون مي توان آنرا به اجرا گذاشت، اعلام كرد. او گفت: "اين بهترين راه تقويت ما براي حفظ تنها سياره اي است كه در اختيار داريم." در همان لحظه، حدود ١٢٠٠ مايل دورتر، در جهت جنوب، #توفان_ماتيو، پس از درهم كوبيدن #هائيتي و #كوبا، به #باهاما رسيده بود. ميليونها نفر در امتداد ساحل شرقي #فلوريدا و در #كاروليناي_شمالي ناچار به ترك خانه هاي خود بودند؛ خشم خروشان طبيعت به پيش، بي اعتنا به تلاشهاي سياست براي رام كردن آن.
موافقتنامه پاريس يك معيار شفاف براي محدوديت هاي ديپلماسي است. در مقابله با يك تهديد جهاني با مقياسي غير قابل تصور، بالاترين چيزي كه ملتهاي جهان اكنون بدست آورده اند يك توافقنامه داوطلبانه است كه اوباما، در راه محدود كردن افزايش حد متوسط دماي زمين، آنرا : "يك سيستم شفاف كه به هر ملتي اجازه مي دهد تا پيشرفت ديگر ملتها را ارزيابي كند"، مي خواند. تعهدات داوطلبانه اي كه به هر ملتي كه براي محدوديت انتشار گازهاي گلخانه اي اش ابراز مي كند، اجازه مي دهد تا آنهايي را كه در اين راه همراهي نمي كنند، "شرمسار" كند.
هفته گذشته، رابرت واتسون، رئيس سابق مجمع بين المللي تغييرات آب و هوايي IPCC، به همراه گروهي از پژوهشگران اقليمي، گزارشي را تحت عنوان "حقايق درباره تغييرات آب و هوايي" منتشر كرد. به گفته اين پژوهشگران تعهدات حاضر بسيار دور از آن هستند تا دنيا را در مسیر رسيدن به هدف ٢ درجه سلسيوس ياري كنند. هدف ١,٥ درجه سلسيوس به دليل كمبود عملكردهاي لازم براي جلوگيري از انتشار گازهاي گلخانه اي در طول بيست سال گذشته، تقريبا به يقين دست يافتني نيست.
نتايج اين گرمايش سريع زمين چه خواهد بود؟ واتسون مي نويسد: "تغيير اقليم در حال بوقوع پيوستن است و سريعتر از آنچه پيش بيني مي شده. آنچه كه ما از آب و هواي غير معمول تجربه مي كنيم، مانند تغيير الگوي ميزان متوسط بارندگي كه به خشكي و يا سيلاب منجر مي شود، افزايش توفانهاي شديد، گرماي هوا و آتشسوزي جنگلها، مداركي براي اثبات اين تغيير سريع هستند." و اين تنها مصيبتهاي طبيعي نيستند كه مي بايست براي آنها نگران باشيم. بسياري ريشه جنگ خانگي در #سوريه را تا حدي در ارتباط با خشكسالي در آنجا مي دانند. پژوهشگران #دانشگاه_بركلي/كاليفرنيا در اين ميان به اين نتيجه رسيده اند كه روند گرمايش از سال ١٩٨٠ خطر بروز #درگيريهاي_مسلحانه در #آفريقا را تا ١١٪ افزايش داده است. بيل مك كيبن، كنشگر اقليمي، در هفته نامه مشهور #نيوريپابليك مي نويسد: "دنيا در حال جنگ: ما مورد حمله تغييرات اقليمي قرار گرفته ايم و تنها اميدمان بسيج كردن نيروها مانند دوران جنگ جهاني دوم است." سال گذشته بنا به گزارش رصدخانه Mauna Loa /هاوايي مقدار متوسط دي اكسيد كربن سالانه ٤٠٠ ppm بوده- ركوردي جديد و نقطه عطفي جديد. مك كيبن در برنامه تلويزيوني "Democracy Now" توضيح داد: "اگر به آنچه كه امريكا در دوران #جنگ_جهاني_دوم براي بسيج كردن نيروها انجام داد نگاه كنيم، معجزه صنعتي كه به ارمغان آورديم، و آنوقت حساب و كتاب كنيم، اين بسيار بعيد است كه بتوانيم در مدت زمان كوتاهي كه در اختيار داريم، به اندازه كافي #پنلهاي_خورشيدي و #توربينهاي_بادي بسازيم. اما در هر حال به همان اندازه تلاش متمركز شده نيازمنديم."
بدنبال تنها مباحثه تلويزيوني كه نامزدهاي معاونت رياست جمهوري سه شنبه گذشته با يكديگر داشتند، مِي بووي، مدير اجرايي گروه 350.org مي گويد: "باز هم امشب مجري برنامه موضوع تغييرات اقليمي را به ميان نياورد. سكوت نوع ديگري از انكار است و رسانه هاي تلويزيوني با بي اعتنايي به اين موضوع زيان بزرگي به مردم مي زنند." اين مباحثه در ويرجينيا انجام گرفت، دقيقا زماني كه فرمانداران ايالتهاي جنوب شرق موقعيت اضطراري را براي روبرو شدن با توفان ماتيو اعلام مي كردند. به گفته آني لئونارد، مدير اجرايي #سازمان_صلح_سبز_آمريكا، در حاليكه #دونالد_ترامپ با انكار تغييرات آب و هوايي توجه همگان را بخود جلب كرد، #مايك_پنس، نامزد معاونت رياست جمهوري از حزب جمهوريخواه، براي تلاشهايش در رد دانش تغييرات اقليمي، به همان اندازه مقصر است. تركيبي از ترامپ و پنس براي امريكا و پيشرفت در راه مبارزه با تغييرات آب و هوايي فاجعه بار خواهد بود.
گزارش ابرت واتسون با گفته اي از #آلبرت_اينشتين آغاز مي شود: "ما نمي توانيم مشكلاتمان را با همان سطح فكري حل كنيم كه با آن مشكلات را بوجود آورده ايم." تغييرات آب و هوايي واقعيت دارند و بدتر مي شوند. اين نكته مي بايست كه نقش اصلي را در #انتخابات برعهده داشته باشد.
http://www.democracynow.org/2016/10/6/where_is_
🔴چرا موفقیت ترامپ برای زمین یک فاجعه است؟🔴
سه روز پيش #باراك_اوباما در بيانيه كوتاهي پيوستن تعداد مورد لزوم امضاء كنندگان #توافقنامه_اقليمي_پاريس را كه اكنون مي توان آنرا به اجرا گذاشت، اعلام كرد. او گفت: "اين بهترين راه تقويت ما براي حفظ تنها سياره اي است كه در اختيار داريم." در همان لحظه، حدود ١٢٠٠ مايل دورتر، در جهت جنوب، #توفان_ماتيو، پس از درهم كوبيدن #هائيتي و #كوبا، به #باهاما رسيده بود. ميليونها نفر در امتداد ساحل شرقي #فلوريدا و در #كاروليناي_شمالي ناچار به ترك خانه هاي خود بودند؛ خشم خروشان طبيعت به پيش، بي اعتنا به تلاشهاي سياست براي رام كردن آن.
موافقتنامه پاريس يك معيار شفاف براي محدوديت هاي ديپلماسي است. در مقابله با يك تهديد جهاني با مقياسي غير قابل تصور، بالاترين چيزي كه ملتهاي جهان اكنون بدست آورده اند يك توافقنامه داوطلبانه است كه اوباما، در راه محدود كردن افزايش حد متوسط دماي زمين، آنرا : "يك سيستم شفاف كه به هر ملتي اجازه مي دهد تا پيشرفت ديگر ملتها را ارزيابي كند"، مي خواند. تعهدات داوطلبانه اي كه به هر ملتي كه براي محدوديت انتشار گازهاي گلخانه اي اش ابراز مي كند، اجازه مي دهد تا آنهايي را كه در اين راه همراهي نمي كنند، "شرمسار" كند.
هفته گذشته، رابرت واتسون، رئيس سابق مجمع بين المللي تغييرات آب و هوايي IPCC، به همراه گروهي از پژوهشگران اقليمي، گزارشي را تحت عنوان "حقايق درباره تغييرات آب و هوايي" منتشر كرد. به گفته اين پژوهشگران تعهدات حاضر بسيار دور از آن هستند تا دنيا را در مسیر رسيدن به هدف ٢ درجه سلسيوس ياري كنند. هدف ١,٥ درجه سلسيوس به دليل كمبود عملكردهاي لازم براي جلوگيري از انتشار گازهاي گلخانه اي در طول بيست سال گذشته، تقريبا به يقين دست يافتني نيست.
نتايج اين گرمايش سريع زمين چه خواهد بود؟ واتسون مي نويسد: "تغيير اقليم در حال بوقوع پيوستن است و سريعتر از آنچه پيش بيني مي شده. آنچه كه ما از آب و هواي غير معمول تجربه مي كنيم، مانند تغيير الگوي ميزان متوسط بارندگي كه به خشكي و يا سيلاب منجر مي شود، افزايش توفانهاي شديد، گرماي هوا و آتشسوزي جنگلها، مداركي براي اثبات اين تغيير سريع هستند." و اين تنها مصيبتهاي طبيعي نيستند كه مي بايست براي آنها نگران باشيم. بسياري ريشه جنگ خانگي در #سوريه را تا حدي در ارتباط با خشكسالي در آنجا مي دانند. پژوهشگران #دانشگاه_بركلي/كاليفرنيا در اين ميان به اين نتيجه رسيده اند كه روند گرمايش از سال ١٩٨٠ خطر بروز #درگيريهاي_مسلحانه در #آفريقا را تا ١١٪ افزايش داده است. بيل مك كيبن، كنشگر اقليمي، در هفته نامه مشهور #نيوريپابليك مي نويسد: "دنيا در حال جنگ: ما مورد حمله تغييرات اقليمي قرار گرفته ايم و تنها اميدمان بسيج كردن نيروها مانند دوران جنگ جهاني دوم است." سال گذشته بنا به گزارش رصدخانه Mauna Loa /هاوايي مقدار متوسط دي اكسيد كربن سالانه ٤٠٠ ppm بوده- ركوردي جديد و نقطه عطفي جديد. مك كيبن در برنامه تلويزيوني "Democracy Now" توضيح داد: "اگر به آنچه كه امريكا در دوران #جنگ_جهاني_دوم براي بسيج كردن نيروها انجام داد نگاه كنيم، معجزه صنعتي كه به ارمغان آورديم، و آنوقت حساب و كتاب كنيم، اين بسيار بعيد است كه بتوانيم در مدت زمان كوتاهي كه در اختيار داريم، به اندازه كافي #پنلهاي_خورشيدي و #توربينهاي_بادي بسازيم. اما در هر حال به همان اندازه تلاش متمركز شده نيازمنديم."
بدنبال تنها مباحثه تلويزيوني كه نامزدهاي معاونت رياست جمهوري سه شنبه گذشته با يكديگر داشتند، مِي بووي، مدير اجرايي گروه 350.org مي گويد: "باز هم امشب مجري برنامه موضوع تغييرات اقليمي را به ميان نياورد. سكوت نوع ديگري از انكار است و رسانه هاي تلويزيوني با بي اعتنايي به اين موضوع زيان بزرگي به مردم مي زنند." اين مباحثه در ويرجينيا انجام گرفت، دقيقا زماني كه فرمانداران ايالتهاي جنوب شرق موقعيت اضطراري را براي روبرو شدن با توفان ماتيو اعلام مي كردند. به گفته آني لئونارد، مدير اجرايي #سازمان_صلح_سبز_آمريكا، در حاليكه #دونالد_ترامپ با انكار تغييرات آب و هوايي توجه همگان را بخود جلب كرد، #مايك_پنس، نامزد معاونت رياست جمهوري از حزب جمهوريخواه، براي تلاشهايش در رد دانش تغييرات اقليمي، به همان اندازه مقصر است. تركيبي از ترامپ و پنس براي امريكا و پيشرفت در راه مبارزه با تغييرات آب و هوايي فاجعه بار خواهد بود.
گزارش ابرت واتسون با گفته اي از #آلبرت_اينشتين آغاز مي شود: "ما نمي توانيم مشكلاتمان را با همان سطح فكري حل كنيم كه با آن مشكلات را بوجود آورده ايم." تغييرات آب و هوايي واقعيت دارند و بدتر مي شوند. اين نكته مي بايست كه نقش اصلي را در #انتخابات برعهده داشته باشد.
http://www.democracynow.org/2016/10/6/where_is_
350
350.org: A global campaign to confront the climate crisis
We are standing up to the fossil fuel industry to stop all new coal, oil and gas projects and build clean energy future for all.
@darvishnameh
🔴در استحصال انرژی خورشیدی، ما کجا ایستاده ایم؟!🔴
در حاليكه پروژه هاي انرژي تجديدپذير شهرهاي سراسر دنيا را درمي نوردند، گزارشگران #گاردین با شركتهایی كه در چنين بخشي فعاليت دارند، گفتگو كرده اند:
❇️شركت Faro Energy، توزيع پروژه هاي خورشيدي را در آمريكاي لاتين سرمايه گذاري مي كند؛ نمونه آن #پنلهاي_خورشيدي بر پشت بام #آكواريوم جديد در #ريودوژانيرو است.
در بسياري از شهرهاي دنيا، واحدهاي اقتصادي در مسیر نصب پنلهاي خورشيدي روي پشت بام قدم برمي دارند. اين روند از كشورهاي ثروتمند آغاز شد؛ آنجا كه يارانه دولتي به نيروي خورشيدي تعلق مي گيرد. اما از زماني كه هزينه توليد در اين زمينه كاهش پيدا كرده، رقابت بزرگي بين شهرهاي آفتابي دنيا، از ريودوژانيرو تا #دهلي و #نايروبي در گرفته. كمپانيهايي كه به انرژي فراوان نياز دارند و پشت بام ساختمانشان از فضاي بزرگي برخوردار هست، به استحصال نيروي خورشيدي روي آورده اند، نه تنها به دليل سبز بودن آن، بلكه به دليل قيمت ارزان آن. آنجا هم كه شبكه برق قابل اعتماد نيست، اين راه، نياز به استفاده از ژنراتورهاي ديزل را كاهش مي دهد.
در كشورهايي مانند ايالات متحده، #آلمان و #انگلستان، گسترش پروژه هاي استحصال انرژي خورشيدي از اين طريق تقويت مي شوند كه كمپاني براي سامانه مورد لزوم نياز به پرداخت پيش پرداختي ندارد و به جاي آن ماهانه مبلغي را مانند پرداخت قبض معمولي برق مي پردازد.
❇️ بنياد GW Solar، سازماني پژوهشي است كه در زمينه اقتصادي و سياستهاي عمومي فعاليت دارد و در اين راه، استحصال نيروي خورشيدي را تكامل و گسترش مي دهد.
ايالات متحده در سال گذشته از ظرفيت استحصال نيروي خورشيدي در ١٢٨ شهر سود برد. جالب آنکه استفاده از پشت بام ساختمانها مي تواند از لحاظ فني ٣٩٪ از كل نياز برق در آمریکا را تأمين كند. با اين وجود، اكثر مردم امريكا نمي توانند صاحب چنين سامانه هايي شوند، زيرا یا بام خانه هاي آنها نامناسب است، يا اينكه مستأجر هستند و يا قادر به واریز پيش پرداخت هزينه نصب نیستند. اين دلايل بويژه در محدوده هاي شهري و جوامع كم درآمد، كه ٤٠٪ از خانه هاي امريكا را شامل مي شود، شايع است. يك الگوي اقتصادي جديد براي اين مشكل راه حلي در نظر گرفته است. اين طرح به مصرف كنندگان خريد و يا اجاره بخشي از سامانه اي بيرون از خانه را-با قيمتي كمتر از نرخ معمولي برق- مي دهد كه شبكه برق محلي را از طريق پروژه هاي استحصال انرژي خورشيدي تغديه مي كند.
❇️ در شركت مستقل Arup، می گویند: شهرهايي كه از لحاظ حفظ شبكه برق خود از استانداردهاي ضعيفي برخوردار هستند - مانند شهرهای ایرانی - اغلب تمايلي ندارند تا مجوزي براي انتقال برق از يك ساختمان به شبكه برق شهري صادر كنند و يا حاضر به كمك مالي نيستند كه در اين زمينه به كاهش چشمگير امكانات در نصب سامانه هاي مورد نياز مي انجامد.
❇️شركت Vestas، توربينهاي بادي را طراحي مي كند. چالش اصلي در راه استحصال از #انرژيهاي_تجديدپذير، ديگر مخارج بكارگيري آنها نيست؛ بلكه ثبات چنين سامانه هايي است. ما چگونه مي توانيم به مردم، به واحدهاي اقتصادي و شهرها اين اطمينان را بدهيم كه انرژي در دسترس آنهاست، هر زمان كه نياز به آنرا داشته باشند؟ ما به ظرفيتي محتاجيم تا تقاضا را برآورده كند، اما به همان اندازه نيز مهم است تا بازارهاي انرژي وجود داشته باشند كه مي توانند برق لازم را، زماني كه باد نمي وزد و يا خورشيد نمي تابد، در اختيار بگذارند. اين بدان معناست كه راه حلهاي موجود مي بايست استحصال انرژي از راههاي مختلف و نيز ذخيره برق را امكانپذير كنند تا بتوان تقاضا را مديريت كرد و به شبكه نيرو استحكام بخشيد. مثال خوب در اينجا #دانمارك است كه توان #انرژی_بادي آن در سال ٢٠١٥ به بيش از ٤٠٪ رسيد. دستورالعمل در آنجا شامل شبكه قوي انتقال برق و بازارهاي انرژي موثر و شفاف است. تركيب انرژيهاي تجديدپذير با ديگر تكنولوژيهاي استحصال انرژي مي تواند به سادگي نوسانات در اين محدوده را تنظيم كند.
🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
به نظر می رسد اگر بخواهیم تجربه #همدان در دیگر شهرهای ایرانی تکثیر شود، باید از الگوی دانمارک پیروی کرده و علاوه بر فعال کردن پشت بامها، بر تنوع شیوه های تامین انرژی خردمندانه بیافزاییم.
www.theguardian.com/sustainable-business/2017/feb/22/renewable-energy-cities-solar-wind-rio-delhi-nairobi-london-arup-vestas
🔴در استحصال انرژی خورشیدی، ما کجا ایستاده ایم؟!🔴
در حاليكه پروژه هاي انرژي تجديدپذير شهرهاي سراسر دنيا را درمي نوردند، گزارشگران #گاردین با شركتهایی كه در چنين بخشي فعاليت دارند، گفتگو كرده اند:
❇️شركت Faro Energy، توزيع پروژه هاي خورشيدي را در آمريكاي لاتين سرمايه گذاري مي كند؛ نمونه آن #پنلهاي_خورشيدي بر پشت بام #آكواريوم جديد در #ريودوژانيرو است.
در بسياري از شهرهاي دنيا، واحدهاي اقتصادي در مسیر نصب پنلهاي خورشيدي روي پشت بام قدم برمي دارند. اين روند از كشورهاي ثروتمند آغاز شد؛ آنجا كه يارانه دولتي به نيروي خورشيدي تعلق مي گيرد. اما از زماني كه هزينه توليد در اين زمينه كاهش پيدا كرده، رقابت بزرگي بين شهرهاي آفتابي دنيا، از ريودوژانيرو تا #دهلي و #نايروبي در گرفته. كمپانيهايي كه به انرژي فراوان نياز دارند و پشت بام ساختمانشان از فضاي بزرگي برخوردار هست، به استحصال نيروي خورشيدي روي آورده اند، نه تنها به دليل سبز بودن آن، بلكه به دليل قيمت ارزان آن. آنجا هم كه شبكه برق قابل اعتماد نيست، اين راه، نياز به استفاده از ژنراتورهاي ديزل را كاهش مي دهد.
در كشورهايي مانند ايالات متحده، #آلمان و #انگلستان، گسترش پروژه هاي استحصال انرژي خورشيدي از اين طريق تقويت مي شوند كه كمپاني براي سامانه مورد لزوم نياز به پرداخت پيش پرداختي ندارد و به جاي آن ماهانه مبلغي را مانند پرداخت قبض معمولي برق مي پردازد.
❇️ بنياد GW Solar، سازماني پژوهشي است كه در زمينه اقتصادي و سياستهاي عمومي فعاليت دارد و در اين راه، استحصال نيروي خورشيدي را تكامل و گسترش مي دهد.
ايالات متحده در سال گذشته از ظرفيت استحصال نيروي خورشيدي در ١٢٨ شهر سود برد. جالب آنکه استفاده از پشت بام ساختمانها مي تواند از لحاظ فني ٣٩٪ از كل نياز برق در آمریکا را تأمين كند. با اين وجود، اكثر مردم امريكا نمي توانند صاحب چنين سامانه هايي شوند، زيرا یا بام خانه هاي آنها نامناسب است، يا اينكه مستأجر هستند و يا قادر به واریز پيش پرداخت هزينه نصب نیستند. اين دلايل بويژه در محدوده هاي شهري و جوامع كم درآمد، كه ٤٠٪ از خانه هاي امريكا را شامل مي شود، شايع است. يك الگوي اقتصادي جديد براي اين مشكل راه حلي در نظر گرفته است. اين طرح به مصرف كنندگان خريد و يا اجاره بخشي از سامانه اي بيرون از خانه را-با قيمتي كمتر از نرخ معمولي برق- مي دهد كه شبكه برق محلي را از طريق پروژه هاي استحصال انرژي خورشيدي تغديه مي كند.
❇️ در شركت مستقل Arup، می گویند: شهرهايي كه از لحاظ حفظ شبكه برق خود از استانداردهاي ضعيفي برخوردار هستند - مانند شهرهای ایرانی - اغلب تمايلي ندارند تا مجوزي براي انتقال برق از يك ساختمان به شبكه برق شهري صادر كنند و يا حاضر به كمك مالي نيستند كه در اين زمينه به كاهش چشمگير امكانات در نصب سامانه هاي مورد نياز مي انجامد.
❇️شركت Vestas، توربينهاي بادي را طراحي مي كند. چالش اصلي در راه استحصال از #انرژيهاي_تجديدپذير، ديگر مخارج بكارگيري آنها نيست؛ بلكه ثبات چنين سامانه هايي است. ما چگونه مي توانيم به مردم، به واحدهاي اقتصادي و شهرها اين اطمينان را بدهيم كه انرژي در دسترس آنهاست، هر زمان كه نياز به آنرا داشته باشند؟ ما به ظرفيتي محتاجيم تا تقاضا را برآورده كند، اما به همان اندازه نيز مهم است تا بازارهاي انرژي وجود داشته باشند كه مي توانند برق لازم را، زماني كه باد نمي وزد و يا خورشيد نمي تابد، در اختيار بگذارند. اين بدان معناست كه راه حلهاي موجود مي بايست استحصال انرژي از راههاي مختلف و نيز ذخيره برق را امكانپذير كنند تا بتوان تقاضا را مديريت كرد و به شبكه نيرو استحكام بخشيد. مثال خوب در اينجا #دانمارك است كه توان #انرژی_بادي آن در سال ٢٠١٥ به بيش از ٤٠٪ رسيد. دستورالعمل در آنجا شامل شبكه قوي انتقال برق و بازارهاي انرژي موثر و شفاف است. تركيب انرژيهاي تجديدپذير با ديگر تكنولوژيهاي استحصال انرژي مي تواند به سادگي نوسانات در اين محدوده را تنظيم كند.
🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
به نظر می رسد اگر بخواهیم تجربه #همدان در دیگر شهرهای ایرانی تکثیر شود، باید از الگوی دانمارک پیروی کرده و علاوه بر فعال کردن پشت بامها، بر تنوع شیوه های تامین انرژی خردمندانه بیافزاییم.
www.theguardian.com/sustainable-business/2017/feb/22/renewable-energy-cities-solar-wind-rio-delhi-nairobi-london-arup-vestas
the Guardian
What next for renewables in cities? – the expert view
A complex range of factors is shaping how and why cities adopt renewable energy, from costs to the need for stable power supplies