محمد درویش
15.5K subscribers
5.65K photos
1.33K videos
141 files
4.15K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
🇮🇷: @darvishnameh

🔴آیا کاشت درخت همیشه و همه جا یک ارزش است؟!🔴

1⃣ کمتر موجود زنده ای را بتوان یاد کرد که ارزشی برابر با درخت داشته باشد. درختان بیش از ۳۳ خدمتِ بی منت به جایی که در آن زیست می کنند، ارایه می دهند. تصور جهانِ بدون درخت و تداوم حیات در زمینی که درخت نداشته باشد؛ چیزی شبیه به تصویرسازی دوزخ بوده و عملاً محال است. وجود اکسیژن، ترسیب کربن، حفظ خاک، آشیان سازی، تعدیل اقلیم و کاهش قدرت سیلهای مخرب از جمله مهم ترین کارکردهای درختان است که سبب شده هر درخت پنجاه ساله تا ۲۰۰ هزاردلار ارزشگذاری شود.

2⃣ با این وجود، نباید از خاطر برد که کاشت هر درختی در هر زمانی مناسب نیست. اصولاً بهترین زمان کاشت نهال در نیمه جنوبی ایران تا آذرماه و در دیگر مناطق کشور تا اواسط اسفندماه است. این نکته از آن رو حایز اهمیت است که اخیراً مشاهده می شود پویشهایی در شبکه های مجازی به راه افتاده و مردم را تشویق به جایگزینی گلدانهای نهال به جای #سبزه در #سفره_هفت_سین کرده و آنگاه در سیزده نوروز بروند و هرکسی در شهر و دیار خودش این نهال ها را بکارد! این حرکت به شدت اشتباه و خطرناک است. کاشت نهال در چنین زمانی به احتمال بسیار زیاد با شکست روبرو خواهد شد. مهم تر آنکه انتخاب نوع نهال و محل کاشت باید با هماهنگی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور و صرفاً در محل رویشگاه های تخریب شده جنگلی صورت گیرد که می توانند بدون آبیاری دستی به حیات خود با توجه به ریزش های آسمانی منطقه ادامه دهند.

3⃣ اصولاً کاشت گیاهان و درختان آب بر در اغلب مناطق خشک و نیمه خشک کشور، نه تنها به بهبود وضعیت محیط زیستی سرزمین ایران کمکی نخواهد کرد، بلکه به افت بیشتر سفره های آب زیرزمینی و شکاف زمین، نابودی پوشش های علفی و مرتعی منطقه و کاهش توان تاب آوری بوم سازگان منتهی می شود. نظیر آنچه هم اکنون در برخی نواحی مرکزی و شرقی ایران در استانهای #اصفهان، #یزد، #فارس و #خراسان_جنوبی رخ داده است. طرح موسوم به #فلاحت_در_فراغت یک فاجعه تمام عیار در اطراف #شیراز به بار آورد که مردم منطقه هنوز آثار شوم آن را از یاد نبرده اند.

4⃣ نکته مهم دیگر، خطر کاشت گونه های مهاجم مثل #سمر یا همان #کهور_پاکستانی یا آمریکایی، #کنوکارپوس و برخی از اقلام #اکالیپتوس، سوزنی برگان یا درختان میوه نامتناسب با شرایط اقلیمی کشور است که سبب شده در رقابت با گونه های بومی و ارزشمند کشور، خسارتهای سنگین و غیرقابل جبرانی به بانک ژن مملکت وارد شود. کاشت سوزنی برگهای غیر بومی در شمال کشور - منطقه هیرکانی - و بخشهایی از زاگرس یک اشتباه فاحش بود. همچنین انتخاب سمر برای مقابله با بیابان زایی به مراتب خسارتهای بیشتری به سرزمین وارد کرده تا سودهای احتمالی اش و مجدداً نباید به بهانه موفقیت در کوتاه مدت، یک اشتباه فاحش را دوباره تکرار کنیم.

5⃣ کارِ درست آن است که به ترمیم ۳۰ درصد از جنگلهای تخریب شده خود در #زاگرس با گونه هایی چون بلوط، ارژن و بنه بپردازیم. این است که ۸۰۰ هزار هکتار از جنگلهای مخروبه در هیرکانی را مرمت کنیم؛ به داد #ارسباران برسیم و حراها را در سواحل خلیج فارس و دریای عمان پاس داریم.
انشاالله.
👇
https://t.me/darvishnameh/6830
🔻با هسته‌های گیلاس، زردآلو، هلو و آلبالو دردی از آلامِ طبیعت ایران کاسته نخواهد شد!🔻

🇮🇷:
@darvishnameh

1️⃣ با آغاز فصل میوه‌های هسته‌دار، دوباره متنی دارد دست به دست در شبکه‌های مجازی می‌چرخد که به مردم توصیه می‌کند برای اینکه ایران به جنگلی از درختانِ مثمر بدل شود، در مسافرت، کمپینگ‌ها و طبیعت‌گردی‌ها با خود هسته‌های میوه حمل کرده و هرجا که توانستید در دل خاک چال کنید.

2️⃣ نخست آنکه امسال از قضا تا جایی که می‌توان باید طبیعت‌گردی را متوقف کرده و مقررات مربوط به #پاندمی_کووید۱۹ و فاصله‌گذاری هوشمند را رعایت کنیم تا با موج دوم کرونا چون اهواز روبرو نشویم.

3️⃣ در عین حال، طبیعت ایران خزانه‌ی ژنتیکی و بذور درخوری دارد. نگاه کنید به سیمای طبیعی دشت‌ها و کوهستان‌های ایران در اردیبهشت ۱۳۹۹؛ از دامنه‌های جنوبی البرز در جوار پایتخت تا بینالود، تفتان، اردستان، کناره‌های جازموریان، دشت سیستان، کویر حاج‌علیقلی دامغان، انارک، گنو در هرمزگان، کرکس در اصفهان، شن‌زارهای میش‌داغ خوزستان و دامنه‌های سبزکوه در سرشاخه‌های کارون، جملگی با تن‌پوشی مخملی و سبزرنگ پوشیده شده‌اند. چرا؟ چون امسال بارندگی بسیار خوب بوده و البته حضور آدم‌ها بسیار کم!

4️⃣ نگاه کنید به موفقیت منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی هزار هکتاری الگِن در کهگیلویه و بویراحمد که هزاران دانه بلوط جوانه زده و سنجاب‌ها به منطقه برگشته‌اند؛ نگاه کنید به حال خوب زنبورها تا کل و بزها در دامنه‌های پاقلات در قلمرو شهرستان لامرد استان فارس و نگاه کنید به رژه کبک‌ها و تیهوها در منصورآباد رفسنجان که چگونه در لابلای گیاهان یکساله بازیگوشی می‌کنند.

5️⃣ این مشاهدات ثابت می‌کند که طبیعت خود می‌داند چه زمان و در کجا زمان رویش است و با چه گونه‌ای. در عین حال، نباید تصور کرد که گونه‌های اهلی‌شده باغی چون اغلب میوه‌های هسته‌دار یارای رقابت در محیط وحشی و طبیعی را داشته و بی‌شک در رقابت با گونه‌های بومی منطقه که خواهش‌های بوم‌شناختی کمتری دارند، حذف خواهند شد.

6️⃣ درثانی اشتباه طرح‌هایی چون #فلاحت_در_فراغت که در استان فارس اجرا شد را نباید تکرار کنیم و گمان بریم که با آبیاری و تیمار درختان مثمر به تاب‌آوری سرزمین خدمت می‌کنیم. چنین حرکت‌هایی فقط پوشش‌های طبیعی و سازگار منطقه را نابود کرده و منطقه را مستعد تشدید چشمه‌های تولید گرد و خاک می‌کند.

7️⃣ راه بازگشت تاب‌آوری و احیای مراتع، جنگل‌ها و تالاب‌های ایران، کاهش فشار بر این عرصه‌ها و عدم تجاوز به حریم‌شان است. بهترین خدمت ما این است که از همین امروز پیمان بندیم دست‌کم یک وعده از غذای گوشتی خود در هفته کم کرده و هرگز پلاستیکی در طبیعت رها نخواهم کرد. این به مراتب، نفعش بیشتر از پراکنش هسته‌ درختان میوه‌دار است.

🔸️این یادداشت در صفحه یک از شماره امروز - ۲۰ اردیبهشت ۹۹ - #روزنامه_فرهیختگان منتشر شده است:

http://farhikhtegandaily.com/newspaper/3034/1/&page=176216
Forwarded from محمد درویش
🔻با هسته‌های گیلاس، زردآلو، هلو و آلبالو دردی از آلامِ طبیعت ایران کاسته نخواهد شد!🔻

🇮🇷:
@darvishnameh

1️⃣ با آغاز فصل میوه‌های هسته‌دار، دوباره متنی دارد دست به دست در شبکه‌های مجازی می‌چرخد که به مردم توصیه می‌کند برای اینکه ایران به جنگلی از درختانِ مثمر بدل شود، در مسافرت، کمپینگ‌ها و طبیعت‌گردی‌ها با خود هسته‌های میوه حمل کرده و هرجا که توانستید در دل خاک چال کنید.

2️⃣ نخست آنکه امسال از قضا تا جایی که می‌توان باید طبیعت‌گردی را متوقف کرده و مقررات مربوط به #پاندمی_کووید۱۹ و فاصله‌گذاری هوشمند را رعایت کنیم تا با موج دوم کرونا چون اهواز روبرو نشویم.

3️⃣ در عین حال، طبیعت ایران خزانه‌ی ژنتیکی و بذور درخوری دارد. نگاه کنید به سیمای طبیعی دشت‌ها و کوهستان‌های ایران در اردیبهشت ۱۳۹۹؛ از دامنه‌های جنوبی البرز در جوار پایتخت تا بینالود، تفتان، اردستان، کناره‌های جازموریان، دشت سیستان، کویر حاج‌علیقلی دامغان، انارک، گنو در هرمزگان، کرکس در اصفهان، شن‌زارهای میش‌داغ خوزستان و دامنه‌های سبزکوه در سرشاخه‌های کارون، جملگی با تن‌پوشی مخملی و سبزرنگ پوشیده شده‌اند. چرا؟ چون امسال بارندگی بسیار خوب بوده و البته حضور آدم‌ها بسیار کم!

4️⃣ نگاه کنید به موفقیت منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی هزار هکتاری الگِن در کهگیلویه و بویراحمد که هزاران دانه بلوط جوانه زده و سنجاب‌ها به منطقه برگشته‌اند؛ نگاه کنید به حال خوب زنبورها تا کل و بزها در دامنه‌های پاقلات در قلمرو شهرستان لامرد استان فارس و نگاه کنید به رژه کبک‌ها و تیهوها در منصورآباد رفسنجان که چگونه در لابلای گیاهان یکساله بازیگوشی می‌کنند.

5️⃣ این مشاهدات ثابت می‌کند که طبیعت خود می‌داند چه زمان و در کجا زمان رویش است و با چه گونه‌ای. در عین حال، نباید تصور کرد که گونه‌های اهلی‌شده باغی چون اغلب میوه‌های هسته‌دار یارای رقابت در محیط وحشی و طبیعی را داشته و بی‌شک در رقابت با گونه‌های بومی منطقه که خواهش‌های بوم‌شناختی کمتری دارند، حذف خواهند شد.

6️⃣ درثانی اشتباه طرح‌هایی چون #فلاحت_در_فراغت که در استان فارس اجرا شد را نباید تکرار کنیم و گمان بریم که با آبیاری و تیمار درختان مثمر به تاب‌آوری سرزمین خدمت می‌کنیم. چنین حرکت‌هایی فقط پوشش‌های طبیعی و سازگار منطقه را نابود کرده و منطقه را مستعد تشدید چشمه‌های تولید گرد و خاک می‌کند.

7️⃣ راه بازگشت تاب‌آوری و احیای مراتع، جنگل‌ها و تالاب‌های ایران، کاهش فشار بر این عرصه‌ها و عدم تجاوز به حریم‌شان است. بهترین خدمت ما این است که از همین امروز پیمان بندیم دست‌کم یک وعده از غذای گوشتی خود در هفته کم کرده و هرگز پلاستیکی در طبیعت رها نخواهم کرد. این به مراتب، نفعش بیشتر از پراکنش هسته‌ درختان میوه‌دار است.

🔸️این یادداشت در صفحه یک از شماره امروز - ۲۰ اردیبهشت ۹۹ - #روزنامه_فرهیختگان منتشر شده است:

http://farhikhtegandaily.com/newspaper/3034/1/&page=176216