محمد درویش
15.3K subscribers
5.59K photos
1.29K videos
140 files
4.06K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🇮🇷: @darvishnameh

🔻 کارت زرد فعالان محیط زیست به حسن روحانی:

🔴 #امیرحسین_ولیان در همایش آینده طبیعت ایران: عیسی کلانتری را عزل کنید تا کارت زرد به قرمز بدل نشود!

@gharaaresabz
@didebantabiatngo
🔻شبِ درخشانِ محیط‌زیستِ ایران چگونه شکل گرفت؟🔻

🇮🇷
@darvishnameh

1️⃣ دیشب - ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ - در مجتمع گردشگری اَورس شاهرود بی‌شک شامگاهی ماندگار برای آن جماعت متراکم و پرشوری آفریده شد که از دالاهو تا اصفهان، گلستان، مازندران، تهران و ... خود را به جشن مهرگان رسانده بودند تا دست مریزادی به امیرحسین ولیان و یاران پرتوانش در جمعیت دیدبان طبیعت شاهرود و دیگر برندگانِ این معتبرترین و دیرینه‌ترین جایزه مردمی محیط‌زیستی ایران گویند ...

2️⃣ این بزرگترین اجتماع محیط‌زیستی‌ها در دوران پساکرونا بود و به دلایل این درخشندگی در سخنرانی‌ام اشاره کردم. گزارش کامل این مراسم پرشکوه را در صفحه دیدبان طبیعت شاهرود بخوانید. سپاس از استاد اسماعیل کهرم، علیرضا زرگر، کاوه فرهادی و نمایندگان شریف اصفهان، دماوند و دالاهو که خود را به شاهرود رساندند و بر عیار این جشن با سخنان ارزشمندشان افزودند.

3️⃣ نسخه کامل سخنرانی‌ام در بیست دقیقه را می‌توانید در کانالم در آپارات تماشا کنید. سپاس که با عضویت در کانالم به بیشتر دیده شدن محتوایش کمک می‌کنید:

https://aparat.com/v/mkFDZ

#جمعیت_دیدبان_طبیعت_شاهرود
#جایزه_مهرگان
#محیط_زیست
#علیرضا_زرگر
#اسماعیل_کهرم
#کاوه_فرهادی
#عادل_سالاری
#امیرحسین_ولیان
#دالاهو
#دماوند
#اصفهان
#محمد_درويش
روایتی از دکتر امیرحسین ولیان، بنیانگذار جمعیت دیده‌بان شاهرود درباره محمد درویش و کوله‌پشتی نارنجی‌رنگش!

📚
@darvishnameh

به زودی ...

#امیرحسین_ولیان
#محمد_درویش
در این دنیا اگر سودیست با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی 
 
(حافظ)

در این روزگار اگر یک درویش راستین بتوان یافت همانا محمد درویش است

✍️ او که تنها با یک‌کوله پشتی ساده و سبک بیشتر ایام سالش را در سفر است. از این شهر و این استان در این سوی ایران عزیز به شهری و استانی در آن سوی دیگر و فقط گاهی بین سفرها ساعاتی در  خانه خویش است و نزد خانواده، نه اما،  که اورا همه ایران خانه است و ایرانیان طبیعت دوست ، خانواده.
با این برنامه فشرده ، برای سفر به شاهرود و شرکت در همایش شاهوار ،  با یک تلفن درخواست مارا پذیرفت ، حتی نشستی علمی در تهران را لغو کرد تا در جمع ما نور و گرمی بیفروزد. پس از همایش بلافاصله بازگشت و بمحض رسیدن به تهران به فرودگاه رفت تا عازم شیراز گردد و جمع عاشقانی دیگر و نور و گرمی افروزی دیگر.

او کوله باری سبک از مال دنیا دارد (خانه اش اجاره‌ای‌ است و اتومبیل شخصی هم ندارد ) اما چه کوله بار سنگینی دارد از دانش و خردورزی و چه کوله بار سنگین تری از عشق ، عشق به ایران و ایرانیان و عشق به طبیعت ، به مادرمان زمین. والبته که  این دو باری نیستند بر دوش که بالهایی هستند برای پرواز.
در ۵۹ سالگی و در میانه این همه سفر دقایقی که با او هستی چون نوجوانی پرشور، پر امید و پرآرزو، پرتلاش و پر لبخند است.

راز این همه در چیست؟
خود به شیوایی و به سادگی بر زبان آورد: "خوشبختی بزرگ من این است که به کاری مشغولم که عاشق آنم". این حتی فراتر از درویشی و خرسندی است که : عاشقی و عالمی و درویشی و خرسندی است.

گاهی می اندیشم اگر محمد درویش نبود اوضاع طبیعت و محیط زیست ایران عزیزمان چگونه بود؟
قطعا بسیار فاجعه بار تر از امروز می‌بود. او یک تنه همچون  یک سازمان بزرگ با توان علمی و انسانی و اجرایی و مالی بالا (که متاسفانه در کشور نداریم) طی بیش از دو دهه در جای جای ایران ، از کلان شهرها تا روستاها ، هر جا تنها جمع کوچکی مستعد و آماده دیده ، به سویشان شتافته ، بی مزد و بی منت ، و با حضورش ، با کلام نغز و پر احساسش و با الگوی شخصی زیستنش به آنان در یک نشست هم علم آموخته ، هم عشق. هم دانش زیستی هم روش کنشگری ، هم عقل مخاطبان را  اقناع کرده ، هم در دلها شور و آتش و امید افکنده....

همچون همه شهر های ایران ، ما در دیده بان طبیعت و همه مردم طبیعت دوست شاهرود از سالهای نخست فعالیتهای زیست محیطی مان از او بسیار آموخته ایم و در همه گامها و تلاشها و دستاوردهایمان گویی با او بوده ایم.
نه تنها ما و نه تنها همه کنشگران محیط زیست ایران که همه ایرانیان (حتی آنان که طبیعت ستیزند ) به این بزرگ مرد بسیار مدیونند. به کسی که  زندگی خود را عاشقانه بخشیده است  برای ایرانی سبز تر و مردمانی آگاه تر و سالم تر و شاد تر .
آن هم  در زمانه ای که قاطبه زاهدان و عالمان به زراندوزی می اندیشند و حاکمان ،  به قدرت افزونی و توانمندان به اختلاس و تاراج بیشتر و مردمان در پی لقمه نانی فقط به کار بیشتر.

امیرحسین ولیان ۲۵ بهمن ۱۴۰۲

https://t.me/darvishnameh/11610?single