@darvishnameh
🔴بیم و امید در موفقیت تعهدنامه پاریس!🔴
🔶یادداشت پیش رو، امروز در #روزنامه_گاردین منتشر شده که حایز اهمیت فراوان است و در دو قسمت در #درویشنامه منتشر می شود:
👇👇👇
سرعت تحسين برانگيز اعضای سازمان ملل در تصويب #قرارداد_اقليمي_پاريس كه اين هفته به انجام رسيد اكنون در برابر اين واقعيت قرار گرفته كه معاهده مزبور عملاً روند گرمايش فاجعه بار موجود را متوقف نكرده و تعهدات مالي از جانب كشورهاي ثروتمند به هيچ وجه كافي نخواهند بود تا كشورهاي در حال توسعه با اين كمك هزينه امكان مقابله با بالا رفتن سطح آبها و ديگر آثار سوء تغييرات اقليمي را داشته باشند.
توافقنامه پاريس كه قرار است از ٤ نوامبر به مرحله عمل درآيد، اين اميدواري را مي دهد كه درجه حرارت متوسط زمين تا پایان قرن از ٢ درجه سلسيوس بيشتر افزايش پيدا نكند و براي نخستين بار همه كشورها، چه فقير و چه غني را متعهد مي كند تا انتشار #گازهاي_گلخانه_اي خود را كاهش دهند. اما پژوهشگران مي گويند كه مقدار تعهدات داده شده از بزرگترين توليدكنندگان گازهاي گلخانه اي مانند كشورهاي اروپايي، آمريكا و چين دنيا را به سوي افزايش دما در حدود ٣ درجه سلسيوس در طول ٥٠ سال آينده سوق خواهد داد؛ مقداري كه كافيست تا بسياري از كشورهاي فقير دنيا را غيرقابل سكونت كنند. فقيرترين (كم توسعه يافته ترين) ٤٨ كشور دنيا-LDC- كه همه به دليل وابستگي شان به تعهد جهاني براي جلوگيري از افزايش دما حداكثر تا ١,٥ درجه سلسيوس، تحت فشار قرار دارند، از تصويب قرارداد پاريس استقبال كرده اند اما هشدار داده اند كه كشورهاي ثروتمند مي بايست هر چه سريعتر عمل كنند. به گفته رئيس جمهور #جزايرمارشال، خانم #هيلدا_هاينه، اكنون مي بايست كه گفته ها به عمل تبديل شوند، چون بدون آن قرارداد پاريس تنها يك تكه كاغذ خواهد بود. كشورهاي در حال توسعه نياز به كمك هاي فوري مالي دارند تا برنامه هاي خود را براي كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي انجام دهند.
#عبدالله_وافي، فرستاده #نيجر به سازمان ملل، اضافه مي كند: "علي رغم مقدار غير قابل توجهي كه سهم افريقا در ايجاد تغييرات اقليمي است، اين قاره از خشكسالي، سيل و مهاجرتهاي ناشي از تغيير آب و هوا رنج مي برد. جامعه جهاني مي بايست به سرعت بر تلاشهاي خود براي محدود كردن چنين تأثيرات منفي، بيافزايد."
كشورهاي در حال توسعه در جريان نشست پاريس نقش عمده اي بر عهده گرفتند، گواينكه مسئوليت آنها در افزايش دماي زمين بسيار كم است. چين متعهد شده تا براي كاهش انتشار گازهاي خود تاسال ٢٠٣٠ به مقدار ٢٠٪ از كل نيروهاي خود را از #منابع_غيرفسيلي تأمين كند، #برزيل ٣٧٪ از انتشار گازها را هدف قرار داده و هندوستان برنامه هايي براي سه برابر كردن ظرفيت انرژيهاي تجديد پذير خود تا سال ٢٠٢٢ در نظر دارد.
كشورهاي LDC همچنين متعهد شده اند كه روشهاي توسعه خود را نيز تغيير دهند. اتيوپي و ديگر كشورهاي آفريقايي پروژه هايي براي گسترش استفاده از نيروي باد، خورشيد و آب و همچنين احياء مناطق جنگلي خود ارائه مي دهند. اما به گفته بنياد غيرانتفاعي بين المللي براي توسعه و محيط زيست-IIED- دستيابي به منابع مالي براي انجام اين تعهدات بسيار سخت خواهد بود. اين انديشكده در گزارشي هزينه ٤٨ كشور نامبرده براي اجراي برنامه هاي خود را بالغ بر ٩٣ ميليارد دلار در سال و يا در مجموع ١ تريليون مي داند. اندرو نورتون، مدير اين بنياد مي گويد: "تصويب سريع توافقنامه پاريس را مي بايست جشن گرفت، اما براي آنكه عملكردها تأثيرگذار باشند، كشورهاي توسعه يافته مي بايست كه تعهدات خود را افزايش دهند و در زمينه هاي اقليمي در كشورهاي كم توسعه يافته سرمايه گذاري كنند."
محاسبات سازمان ملل براي كشورهاي در حال توسعه براي رسيدن به هدفهاي خود تا سال ٢٠٥٠ مي تواند سالانه نزديك به ٥٠٠ ميليارد دلار باشد- چهار تا پنج برابر رقمي كه در گذشته تخمين زده شده بود. اين پول از كجا بدست خواهد آمد، هنوز معلوم نيست. كشورهاي ثروتمند موافقت كرده اند تا سالانه ١٠٠ ميليارد دلار از سال ٢٠٢٠ به بعد در اختيار بگذارند، اما جزييات دراينمورد هنوز مبهم هستند. انتظار مي رود كه بخش بزرگي از اين مبلغ از طريق #صندوق_اقليمي_سبز- Green Climate Fund-در دسترس قرار بگيرد، اما گفته مي شود كه مشكل اصلی بوروكراسي حاکم در كشورهاي در حال توسعه است. جزاير كوچك و كشورهاي در حال توسعه بخوبي از ميزان چنين چالشهايي باخبرند. پاتريشيا اسكاتلند، دبيركل اتحاديه كشورهاي همسو در جريان ملاقات وزراي دارايي در #واشنگتن ابراز كرد: "وحشت ما از آن است كه رخدادهاي جوي مانند توفان ماتيو در كارائيب ديگر يك استثنا نماند و به استاندارد تبديل شود. همه ما، دولتها، متخصصان و جامعه مدني، براي يك عملكرد واقعا متفاوت، نيازمند به همكاري با يكديگر هستند.
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴بیم و امید در موفقیت تعهدنامه پاریس!🔴
🔶یادداشت پیش رو، امروز در #روزنامه_گاردین منتشر شده که حایز اهمیت فراوان است و در دو قسمت در #درویشنامه منتشر می شود:
👇👇👇
سرعت تحسين برانگيز اعضای سازمان ملل در تصويب #قرارداد_اقليمي_پاريس كه اين هفته به انجام رسيد اكنون در برابر اين واقعيت قرار گرفته كه معاهده مزبور عملاً روند گرمايش فاجعه بار موجود را متوقف نكرده و تعهدات مالي از جانب كشورهاي ثروتمند به هيچ وجه كافي نخواهند بود تا كشورهاي در حال توسعه با اين كمك هزينه امكان مقابله با بالا رفتن سطح آبها و ديگر آثار سوء تغييرات اقليمي را داشته باشند.
توافقنامه پاريس كه قرار است از ٤ نوامبر به مرحله عمل درآيد، اين اميدواري را مي دهد كه درجه حرارت متوسط زمين تا پایان قرن از ٢ درجه سلسيوس بيشتر افزايش پيدا نكند و براي نخستين بار همه كشورها، چه فقير و چه غني را متعهد مي كند تا انتشار #گازهاي_گلخانه_اي خود را كاهش دهند. اما پژوهشگران مي گويند كه مقدار تعهدات داده شده از بزرگترين توليدكنندگان گازهاي گلخانه اي مانند كشورهاي اروپايي، آمريكا و چين دنيا را به سوي افزايش دما در حدود ٣ درجه سلسيوس در طول ٥٠ سال آينده سوق خواهد داد؛ مقداري كه كافيست تا بسياري از كشورهاي فقير دنيا را غيرقابل سكونت كنند. فقيرترين (كم توسعه يافته ترين) ٤٨ كشور دنيا-LDC- كه همه به دليل وابستگي شان به تعهد جهاني براي جلوگيري از افزايش دما حداكثر تا ١,٥ درجه سلسيوس، تحت فشار قرار دارند، از تصويب قرارداد پاريس استقبال كرده اند اما هشدار داده اند كه كشورهاي ثروتمند مي بايست هر چه سريعتر عمل كنند. به گفته رئيس جمهور #جزايرمارشال، خانم #هيلدا_هاينه، اكنون مي بايست كه گفته ها به عمل تبديل شوند، چون بدون آن قرارداد پاريس تنها يك تكه كاغذ خواهد بود. كشورهاي در حال توسعه نياز به كمك هاي فوري مالي دارند تا برنامه هاي خود را براي كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي انجام دهند.
#عبدالله_وافي، فرستاده #نيجر به سازمان ملل، اضافه مي كند: "علي رغم مقدار غير قابل توجهي كه سهم افريقا در ايجاد تغييرات اقليمي است، اين قاره از خشكسالي، سيل و مهاجرتهاي ناشي از تغيير آب و هوا رنج مي برد. جامعه جهاني مي بايست به سرعت بر تلاشهاي خود براي محدود كردن چنين تأثيرات منفي، بيافزايد."
كشورهاي در حال توسعه در جريان نشست پاريس نقش عمده اي بر عهده گرفتند، گواينكه مسئوليت آنها در افزايش دماي زمين بسيار كم است. چين متعهد شده تا براي كاهش انتشار گازهاي خود تاسال ٢٠٣٠ به مقدار ٢٠٪ از كل نيروهاي خود را از #منابع_غيرفسيلي تأمين كند، #برزيل ٣٧٪ از انتشار گازها را هدف قرار داده و هندوستان برنامه هايي براي سه برابر كردن ظرفيت انرژيهاي تجديد پذير خود تا سال ٢٠٢٢ در نظر دارد.
كشورهاي LDC همچنين متعهد شده اند كه روشهاي توسعه خود را نيز تغيير دهند. اتيوپي و ديگر كشورهاي آفريقايي پروژه هايي براي گسترش استفاده از نيروي باد، خورشيد و آب و همچنين احياء مناطق جنگلي خود ارائه مي دهند. اما به گفته بنياد غيرانتفاعي بين المللي براي توسعه و محيط زيست-IIED- دستيابي به منابع مالي براي انجام اين تعهدات بسيار سخت خواهد بود. اين انديشكده در گزارشي هزينه ٤٨ كشور نامبرده براي اجراي برنامه هاي خود را بالغ بر ٩٣ ميليارد دلار در سال و يا در مجموع ١ تريليون مي داند. اندرو نورتون، مدير اين بنياد مي گويد: "تصويب سريع توافقنامه پاريس را مي بايست جشن گرفت، اما براي آنكه عملكردها تأثيرگذار باشند، كشورهاي توسعه يافته مي بايست كه تعهدات خود را افزايش دهند و در زمينه هاي اقليمي در كشورهاي كم توسعه يافته سرمايه گذاري كنند."
محاسبات سازمان ملل براي كشورهاي در حال توسعه براي رسيدن به هدفهاي خود تا سال ٢٠٥٠ مي تواند سالانه نزديك به ٥٠٠ ميليارد دلار باشد- چهار تا پنج برابر رقمي كه در گذشته تخمين زده شده بود. اين پول از كجا بدست خواهد آمد، هنوز معلوم نيست. كشورهاي ثروتمند موافقت كرده اند تا سالانه ١٠٠ ميليارد دلار از سال ٢٠٢٠ به بعد در اختيار بگذارند، اما جزييات دراينمورد هنوز مبهم هستند. انتظار مي رود كه بخش بزرگي از اين مبلغ از طريق #صندوق_اقليمي_سبز- Green Climate Fund-در دسترس قرار بگيرد، اما گفته مي شود كه مشكل اصلی بوروكراسي حاکم در كشورهاي در حال توسعه است. جزاير كوچك و كشورهاي در حال توسعه بخوبي از ميزان چنين چالشهايي باخبرند. پاتريشيا اسكاتلند، دبيركل اتحاديه كشورهاي همسو در جريان ملاقات وزراي دارايي در #واشنگتن ابراز كرد: "وحشت ما از آن است كه رخدادهاي جوي مانند توفان ماتيو در كارائيب ديگر يك استثنا نماند و به استاندارد تبديل شود. همه ما، دولتها، متخصصان و جامعه مدني، براي يك عملكرد واقعا متفاوت، نيازمند به همكاري با يكديگر هستند.
ادامه دارد ...
👇👇👇