🔻مردم استانهاي شمالي مطالبه کنند!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
✍ يکي از معضلات شمال کشور اين است که متاسفانه سهم بزرگي از زبالههايي که در اين مناطق توليد ميگردد - و به دليل وجود انبوه گردشگر، حجمشان هم کم نيست - بدون بازيافت در طبيعت ارزشمند منطقه رها ميشود. هماکنون سايتهاي بزرگي از زباله در مناطق مختلف شمال داريم که اين سايتها يا در کنار رودخانههاي منتهي به دريا هستند، يا در دل جنگلهاي هيرکاني؛ يعني يک بخشهايي از جنگلها را تخريب کردهايم، مثل #سراوان در بالادست رشت، منطقه بالادست شهر #رامسر، بالادست #تنکابن و تپههاي دو هزار و سه هزار، #جنگل_مکارود در کلاردشت، #چهاردانگه ساری و همچنين مناطق اطراف رودخانه قائمشهر، #عمارت در آمل يا پارک ملي #بوجاق در ساحل #کياشهر که همه اين مناطق محل انباشت زباله شده است. آسيبي که اين زبالهها به طبيعت و درنهايت حيات خودمان وارد ميکند، غيرقابل جبران خواهد بود، زيرا هم کيفيت آب و خاک را نابود ميکنند، هم وارد محيطهاي تالابي و اراضي کشاورزي ميشوند و محصولات توليدي و آبزيان را تحت تاثير قرار داده و سبب افزايش آمار مبتلايان به سرطان ميشوند و درنهايت هم رويشگاهها و مناطق جنگلي و طبيعت سرسبز ما را نابود ميکنند. مثلا همين سايت زباله سراوانِ شهرستان رشت، (که کوتاهي و کمکاري وزارت کشور و محيطزيست به عنوان نهادهاي ناظر در تداوم این بحران کاملاً مشهود است)، بخشي از جنگلهاي هيرکاني بود که ۱۲ هکتار از درختانش را قطع کردند تا اين سايت بدمنظر و آلوده و غيربهداشتي را ايجاد و در دل طبيعت رها کنند. در برخي مناطق نيز تصميمات و برنامهريزيهاي کارشناسي نشده، علت وقوع اين فاجعه بوده، مثلا در دوسه دههی اخير مداوم کلاردشت را به عنوان بهشت ايران معرفي کرده و باعث ورود دلالان به اين منطقه شديم، بدون آنکه هيچ فکري براي زيرساختهايش بکنيم، درحالي که اگر مسئولان محلي و شهري آن منطقه، فقط يک درصد از صدها ميليارد پولي که در اين سالها، از قِبَلِ صدور مجوز ويلاسازي در کلاردشت دريافت کردند، صرف ساخت کارخانه کمپوست و اجراي طرح تفکيک زباله از مبدا ميکردند، هرگز نيازي به پاکتراشي و نابودي بخشي از جنگلهاي هيرکاني به منظور ايجاد سايت انباشت زباله نبود؛ سايتهايي که محل تجمع آفات، حشرات و شيرابههاي خطرناک و مناظر زشت و مشمئزکننده شده است. ساخت يک کارخانه کمپوست یا کارخانه تصفيه شيرابه فقط چند ميليارد تومان هزينه دربردارد و مسوولین پیوسته از تامین این بودجه ابراز ناتوانی میکنند، اما صدها برابرش را به دلیل افت کیفیت سفرههای آب زیرزمینی، خرج پاکتراشی جنگلها و ساخت سدهای جدید و یا طرحهای آزمندانهای چون بایوجمی میکنند. از طرفی شهرداریها در کلاردشت، رامسر، جواهرده، آمل، قائمشهر، ساری، لاهیجان، تنکابن و ... طي چند دهه گذشته، هزاران ميليارد تومان از دلالبازي، جنگلتراشي، تغییرکاربری، زمينفروشي و ويلاسازي به جيب زده و با اين همه هر بار بحث نبود اعتبار براي ساخت کارخانه کمپوست و نظایر آن را مطرح ميکنند و چشمشان دنبال بودجههاي ملي است. رفع اين مشکل عزم همگاني و مطالبه ملی ميخواهد و شايد وقت آن رسيده باشد که مردم استانهاي شمالي به جاي هر مطالبهاي، حل مشکل پساب، پسماند و زباله را از مسئولان محلي و کشوري مطالبه کنند.
#حل_معضل_زباله_در_گرو_مطالبه_مردم
http://jamejamdaily.ir/newspaper/item/40660
🇮🇷: @darvishnameh
✍ يکي از معضلات شمال کشور اين است که متاسفانه سهم بزرگي از زبالههايي که در اين مناطق توليد ميگردد - و به دليل وجود انبوه گردشگر، حجمشان هم کم نيست - بدون بازيافت در طبيعت ارزشمند منطقه رها ميشود. هماکنون سايتهاي بزرگي از زباله در مناطق مختلف شمال داريم که اين سايتها يا در کنار رودخانههاي منتهي به دريا هستند، يا در دل جنگلهاي هيرکاني؛ يعني يک بخشهايي از جنگلها را تخريب کردهايم، مثل #سراوان در بالادست رشت، منطقه بالادست شهر #رامسر، بالادست #تنکابن و تپههاي دو هزار و سه هزار، #جنگل_مکارود در کلاردشت، #چهاردانگه ساری و همچنين مناطق اطراف رودخانه قائمشهر، #عمارت در آمل يا پارک ملي #بوجاق در ساحل #کياشهر که همه اين مناطق محل انباشت زباله شده است. آسيبي که اين زبالهها به طبيعت و درنهايت حيات خودمان وارد ميکند، غيرقابل جبران خواهد بود، زيرا هم کيفيت آب و خاک را نابود ميکنند، هم وارد محيطهاي تالابي و اراضي کشاورزي ميشوند و محصولات توليدي و آبزيان را تحت تاثير قرار داده و سبب افزايش آمار مبتلايان به سرطان ميشوند و درنهايت هم رويشگاهها و مناطق جنگلي و طبيعت سرسبز ما را نابود ميکنند. مثلا همين سايت زباله سراوانِ شهرستان رشت، (که کوتاهي و کمکاري وزارت کشور و محيطزيست به عنوان نهادهاي ناظر در تداوم این بحران کاملاً مشهود است)، بخشي از جنگلهاي هيرکاني بود که ۱۲ هکتار از درختانش را قطع کردند تا اين سايت بدمنظر و آلوده و غيربهداشتي را ايجاد و در دل طبيعت رها کنند. در برخي مناطق نيز تصميمات و برنامهريزيهاي کارشناسي نشده، علت وقوع اين فاجعه بوده، مثلا در دوسه دههی اخير مداوم کلاردشت را به عنوان بهشت ايران معرفي کرده و باعث ورود دلالان به اين منطقه شديم، بدون آنکه هيچ فکري براي زيرساختهايش بکنيم، درحالي که اگر مسئولان محلي و شهري آن منطقه، فقط يک درصد از صدها ميليارد پولي که در اين سالها، از قِبَلِ صدور مجوز ويلاسازي در کلاردشت دريافت کردند، صرف ساخت کارخانه کمپوست و اجراي طرح تفکيک زباله از مبدا ميکردند، هرگز نيازي به پاکتراشي و نابودي بخشي از جنگلهاي هيرکاني به منظور ايجاد سايت انباشت زباله نبود؛ سايتهايي که محل تجمع آفات، حشرات و شيرابههاي خطرناک و مناظر زشت و مشمئزکننده شده است. ساخت يک کارخانه کمپوست یا کارخانه تصفيه شيرابه فقط چند ميليارد تومان هزينه دربردارد و مسوولین پیوسته از تامین این بودجه ابراز ناتوانی میکنند، اما صدها برابرش را به دلیل افت کیفیت سفرههای آب زیرزمینی، خرج پاکتراشی جنگلها و ساخت سدهای جدید و یا طرحهای آزمندانهای چون بایوجمی میکنند. از طرفی شهرداریها در کلاردشت، رامسر، جواهرده، آمل، قائمشهر، ساری، لاهیجان، تنکابن و ... طي چند دهه گذشته، هزاران ميليارد تومان از دلالبازي، جنگلتراشي، تغییرکاربری، زمينفروشي و ويلاسازي به جيب زده و با اين همه هر بار بحث نبود اعتبار براي ساخت کارخانه کمپوست و نظایر آن را مطرح ميکنند و چشمشان دنبال بودجههاي ملي است. رفع اين مشکل عزم همگاني و مطالبه ملی ميخواهد و شايد وقت آن رسيده باشد که مردم استانهاي شمالي به جاي هر مطالبهاي، حل مشکل پساب، پسماند و زباله را از مسئولان محلي و کشوري مطالبه کنند.
#حل_معضل_زباله_در_گرو_مطالبه_مردم
http://jamejamdaily.ir/newspaper/item/40660
www.jamejamdaily.ir
مردم استانهای شمالی مطالبه كنند