چندی پیش در همین کانال خبری به ساخت یک مزرعه خورشیدی در آبهای ژاپن اشاره کردم و این پرسش را به میان نهادم که چگونه است در ژاپنی که میزان دریافت متوسط انرژی خورشیدی اش از ما در واحد سطح به مراتب کمتر است، ساخت پانلهای خورشیدی در آب می صرفد، اما در ایران سدسازها مدام عدد و رقم ارایه می دهند که رفتن به سمت استحصال انرژی خورشیدی اقتصادی نیست!
اینک اما روزنامه گاردین در شماره ۲۹ فوریه خود خبر از ساخت بزرگترین مزرعه شناور خورشیدی در لندن می کند و می گوید دستکم 23,000 پانل خورشیدی برای تامین انرژی مورد نیاز تاسیسات تصفیه آب در دریاچه ی مصنوعی ملکه الیزابت شناور شده اند.
تاسیسات تصفیه آب مورد اشاره، آب آشامیدنی 10 میلیون نفر را در لندن و محدوده ی جنوب شرقی انگلیس فراهم می کنند.
یادمان باشد که اگر با درایت عمل کنیم و ملاحظات محیط زیستی را رعایت کرده و از انرژی خورشیدی سود ببریم، عوارض سامانه های نمک زدایی از دریای عمان و انتقال آب آن به یزد، کرمان، سمنان، خراسان، فارس و اصفهان به مراتب کمتر از سدسازی و طرح های انتقال آب بین حوضه ای است که نه فقط طبیعت را تخریب کرده که بین رابطه ایرانیان در خوزستان، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، بروجن، ورزنه، یزد، تالوار، شاهرود، علی آباد کتول، میناب، بندرعباس، کاشان، بستان، سوسنگرد، گندمان، رفسنجان و ... هم لکنت های جدی ایجاد کرده است.
#آب_شیرین_کن
#انتقال_آب_بین_حوضه_ای
@darvishnameh
اینک اما روزنامه گاردین در شماره ۲۹ فوریه خود خبر از ساخت بزرگترین مزرعه شناور خورشیدی در لندن می کند و می گوید دستکم 23,000 پانل خورشیدی برای تامین انرژی مورد نیاز تاسیسات تصفیه آب در دریاچه ی مصنوعی ملکه الیزابت شناور شده اند.
تاسیسات تصفیه آب مورد اشاره، آب آشامیدنی 10 میلیون نفر را در لندن و محدوده ی جنوب شرقی انگلیس فراهم می کنند.
یادمان باشد که اگر با درایت عمل کنیم و ملاحظات محیط زیستی را رعایت کرده و از انرژی خورشیدی سود ببریم، عوارض سامانه های نمک زدایی از دریای عمان و انتقال آب آن به یزد، کرمان، سمنان، خراسان، فارس و اصفهان به مراتب کمتر از سدسازی و طرح های انتقال آب بین حوضه ای است که نه فقط طبیعت را تخریب کرده که بین رابطه ایرانیان در خوزستان، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، بروجن، ورزنه، یزد، تالوار، شاهرود، علی آباد کتول، میناب، بندرعباس، کاشان، بستان، سوسنگرد، گندمان، رفسنجان و ... هم لکنت های جدی ایجاد کرده است.
#آب_شیرین_کن
#انتقال_آب_بین_حوضه_ای
@darvishnameh
امروز، در بیست و پنجمین روز از اسفند ۹۴، سازمان حفاظت محیط زیست با ارسال سه نامه به وزارت نیرو، رسما درخواست توقف عملیات طرحهای انتقال آب بین حوضه ای در بهشت آباد، ده ونک رفسنجان و بن بروجن را ابلاغ کرد. جالب اینجاست که در مورد طرح بهشت آباد، این دومین نامه ارسالی است که وزارت نیرو عملا به آن توجهی نکرده است و همچنان فشار می آورد تا این طرح ها به اجرا درآید.
خوشحالم که معصومه ابتکار از نظرات کارشناسی دفتر ارزیابی خود پیروی کرده و به آب سالاران طبیعت ستیز، باج نمی دهد.
#بهشت_آباد
#بن_بروجن
#انتقال_آب_بین_حوضه_ای
@darvishnameh
خوشحالم که معصومه ابتکار از نظرات کارشناسی دفتر ارزیابی خود پیروی کرده و به آب سالاران طبیعت ستیز، باج نمی دهد.
#بهشت_آباد
#بن_بروجن
#انتقال_آب_بین_حوضه_ای
@darvishnameh
🔴 #سخنان_میدانی، سخنان ماست!🔴
معاون پرقدرت ترین بخش از #وزارت_نیرو، نگران دستکاری های هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز و دشتهای کشور ناشی از عملیات #آبخیزداری و #آبخوانداری است. و البته این سخن درستی است! بنده هم که فارغ التحصیل مهندسی آبخیزداری در سال ۱۳۷۰ از دانشگاه تهران هستم، گواهی می دهم که آبخیزداری نظام هیدرولوژیکی کوهستان و دشت را متاثر می کند! و نیز به عنوان یکی از شاگردان #سید_آهنگ_کوثر، بنیانگذار آبخوانداری در ایران، باز گواهی می دهم که آبخوانداری هم نوعی دستبرد به طبیعت است! نیست؟
اما پرسش اصلی و شگفتی #محمّد_درویش از آن است که چگونه چنین اشکالی را در ابعادی به مراتب بزرگتر در فرآیند #سدسازی و طرحهای #انتقال_آب_بین_حوضه_ای نمی بینید جناب میدانی عزیز؟! اگر شما نگران تداخل اندوخته های آبی دشتها و حوضه ها در اثر آبخیزداری هستید، آیا انتقال آب خطری به مراتب ویرانگرتر به همراه ندارد؟ چگونه به راحتی از انتقال ۵۸۰ میلیون مترمکعب آب در پروژه #بهشت_آباد - بخوان #جهنم_آباد! - از سرشاخه های کوهرنگ به سمت #اصفهان، #یزد و #کرمان دفاع می کنید؟!
اصولاً شما که نگران تبعات اجتماعی طرح های آبخیزداری ناشی از احتمال ضرر به #حق_آبه_بر هستید، آیا تبعات ویرانگر اجتماعی ناشی از طرح های انتقال آب و سدسازی در #میناب، #علی_آباد_کتول، #ورزنه، #تالوار، #خوزستان، #چهارمحال_و_بختیاری و ... را نمی بینید؟
و دست آخر آنکه آیا این را هم قبول ندارید که آبخیزداری و آبخوانداری، نرخ هدررفت و تبخیر سطحی را به نسبت انباشت آب در مخازن بزرگ سد کاهش می دهد و به تولید #گاز_متان هم منجر نمی شود؟! گازی که آشکارا بر آسیب پذیری کشور نسبت به تغییر اقلیم افزوده و با بیابانی تر کردن منطقه، عملاً #نیازهای_بومشناختی_اقلام_زراعی را افزایش می دهد.
🔴آیا لازم است که به این جستار ادامه داد؟!
@darvishnameh
معاون پرقدرت ترین بخش از #وزارت_نیرو، نگران دستکاری های هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز و دشتهای کشور ناشی از عملیات #آبخیزداری و #آبخوانداری است. و البته این سخن درستی است! بنده هم که فارغ التحصیل مهندسی آبخیزداری در سال ۱۳۷۰ از دانشگاه تهران هستم، گواهی می دهم که آبخیزداری نظام هیدرولوژیکی کوهستان و دشت را متاثر می کند! و نیز به عنوان یکی از شاگردان #سید_آهنگ_کوثر، بنیانگذار آبخوانداری در ایران، باز گواهی می دهم که آبخوانداری هم نوعی دستبرد به طبیعت است! نیست؟
اما پرسش اصلی و شگفتی #محمّد_درویش از آن است که چگونه چنین اشکالی را در ابعادی به مراتب بزرگتر در فرآیند #سدسازی و طرحهای #انتقال_آب_بین_حوضه_ای نمی بینید جناب میدانی عزیز؟! اگر شما نگران تداخل اندوخته های آبی دشتها و حوضه ها در اثر آبخیزداری هستید، آیا انتقال آب خطری به مراتب ویرانگرتر به همراه ندارد؟ چگونه به راحتی از انتقال ۵۸۰ میلیون مترمکعب آب در پروژه #بهشت_آباد - بخوان #جهنم_آباد! - از سرشاخه های کوهرنگ به سمت #اصفهان، #یزد و #کرمان دفاع می کنید؟!
اصولاً شما که نگران تبعات اجتماعی طرح های آبخیزداری ناشی از احتمال ضرر به #حق_آبه_بر هستید، آیا تبعات ویرانگر اجتماعی ناشی از طرح های انتقال آب و سدسازی در #میناب، #علی_آباد_کتول، #ورزنه، #تالوار، #خوزستان، #چهارمحال_و_بختیاری و ... را نمی بینید؟
و دست آخر آنکه آیا این را هم قبول ندارید که آبخیزداری و آبخوانداری، نرخ هدررفت و تبخیر سطحی را به نسبت انباشت آب در مخازن بزرگ سد کاهش می دهد و به تولید #گاز_متان هم منجر نمی شود؟! گازی که آشکارا بر آسیب پذیری کشور نسبت به تغییر اقلیم افزوده و با بیابانی تر کردن منطقه، عملاً #نیازهای_بومشناختی_اقلام_زراعی را افزایش می دهد.
🔴آیا لازم است که به این جستار ادامه داد؟!
@darvishnameh
🔴شباهت #خودرومحوری با #سدسازی و طرحهای #انتقال_آب بین حوضه ای!🔴
همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، مهندسی معماری کنونی و مبلمان شهری در جهان امروز، اغلبِ شهرها را به #سیاهچاله_هایی_مخوف، پرازدحام و ترسناک باحجم غیرقابل تحملی از اصوات ناهنجار به ویژه برای کودکان، سالمندان و معلولین بدل ساخته است؛ بحرانی که سبب شده تا علیه خودرومحوری در دنیا نهضتی بزرگ برپا شده و اینک مردم کشورهای #فنلاند، #نروژ، #دانمارک، #هلند، #سوئد و #اتریش در صدر ملتهایی هستند که می کوشند #انسان_محوری و #پیاده_مداری را جایگزین شهرهای بی هویت امروزی کنند.
🔴 عین این رخداد تلخ و بلای مصیبت بار را در مقیاسی بزرگتر با غلبه #تفکر_سازه_ای در مدیریت آب بر سر طبیعت آورده و می آوریم!
وقتی هر رود دره ای را با جرثومه های سیمان اندودِ پهن پیکر به نام #سد خفه می کنیم؛ وقتی هزاران کیلومتر از بکرترین و ارزشمندترین مناطق رویشگاهی کوهستانی خود را در #زاگرس، #هرمزگان، #هیرکانی، #ارسباران و ... به بهانه طرحهای انتقال آب بین حوضه ای می خراشیم و نظام طبیعی آبشناختی فلات ایران را قربانی آزمندی های #طبیعت_ستیزانه خود، آن هم با نام دلپذیر توسعه و اشتغال می کنیم و وقتی #توان_تاب_آوری سرزمین مادری را در پای ماندگاری شرکتهای مهندسی ذبح می سازیم؛ باید که منتظر عقوبتی دهشتناک به نام #متروکه_شدن حدود ۳۴ هزار پارچه از آبادبومهای روستایی وطن باشیم و به جای چشمه ها، #کاریزها، رودخانه ها، سواحل و تالابهایی با #توان_زیست_پالایی درخور و کیفیت مطلوب شرب، در اندیشه مهار چشمه های تولید گرد و خاک از بقایای این پهنه های بهشت گونه در گذشته ای نه چندان دور باشیم! آیا #مادرکشی، چیزی جز این است؟!
🔴 نگاه کنید!
چه حجم اندکی از طبیعت بکر را هنوز حفظ کرده ایم و چگونه کیفیت زیستن و #ژینایی غبطه برانگیز ایران عزیز را در سرزمینی که حدود ۱۸۰۰ گونه اندمیک داشت، فدای هیولایی به نام #عملیات_تکنوژنیک و #مافیای_تفکر_سازه_ای کردیم! نکردیم؟
@darvishnameh
همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، مهندسی معماری کنونی و مبلمان شهری در جهان امروز، اغلبِ شهرها را به #سیاهچاله_هایی_مخوف، پرازدحام و ترسناک باحجم غیرقابل تحملی از اصوات ناهنجار به ویژه برای کودکان، سالمندان و معلولین بدل ساخته است؛ بحرانی که سبب شده تا علیه خودرومحوری در دنیا نهضتی بزرگ برپا شده و اینک مردم کشورهای #فنلاند، #نروژ، #دانمارک، #هلند، #سوئد و #اتریش در صدر ملتهایی هستند که می کوشند #انسان_محوری و #پیاده_مداری را جایگزین شهرهای بی هویت امروزی کنند.
🔴 عین این رخداد تلخ و بلای مصیبت بار را در مقیاسی بزرگتر با غلبه #تفکر_سازه_ای در مدیریت آب بر سر طبیعت آورده و می آوریم!
وقتی هر رود دره ای را با جرثومه های سیمان اندودِ پهن پیکر به نام #سد خفه می کنیم؛ وقتی هزاران کیلومتر از بکرترین و ارزشمندترین مناطق رویشگاهی کوهستانی خود را در #زاگرس، #هرمزگان، #هیرکانی، #ارسباران و ... به بهانه طرحهای انتقال آب بین حوضه ای می خراشیم و نظام طبیعی آبشناختی فلات ایران را قربانی آزمندی های #طبیعت_ستیزانه خود، آن هم با نام دلپذیر توسعه و اشتغال می کنیم و وقتی #توان_تاب_آوری سرزمین مادری را در پای ماندگاری شرکتهای مهندسی ذبح می سازیم؛ باید که منتظر عقوبتی دهشتناک به نام #متروکه_شدن حدود ۳۴ هزار پارچه از آبادبومهای روستایی وطن باشیم و به جای چشمه ها، #کاریزها، رودخانه ها، سواحل و تالابهایی با #توان_زیست_پالایی درخور و کیفیت مطلوب شرب، در اندیشه مهار چشمه های تولید گرد و خاک از بقایای این پهنه های بهشت گونه در گذشته ای نه چندان دور باشیم! آیا #مادرکشی، چیزی جز این است؟!
🔴 نگاه کنید!
چه حجم اندکی از طبیعت بکر را هنوز حفظ کرده ایم و چگونه کیفیت زیستن و #ژینایی غبطه برانگیز ایران عزیز را در سرزمینی که حدود ۱۸۰۰ گونه اندمیک داشت، فدای هیولایی به نام #عملیات_تکنوژنیک و #مافیای_تفکر_سازه_ای کردیم! نکردیم؟
@darvishnameh
@darvishnameh
✅ آفرین به #رضا_کیانیان که نشان داد: شاخص عشق واقعی به #زاینده_رود، مخالفت تمام قد با هر نوع طرح #انتقال_آب_بین_حوضه_ای است.
👇👇👇
instagram.com/p/BOcLfhSgL_z
✅ آفرین به #رضا_کیانیان که نشان داد: شاخص عشق واقعی به #زاینده_رود، مخالفت تمام قد با هر نوع طرح #انتقال_آب_بین_حوضه_ای است.
👇👇👇
instagram.com/p/BOcLfhSgL_z
🇮🇷: @darvishnameh
🔴آیا هیچ راهی جز برداشت از آبهای ژرف برای ما باقی نمانده است؟!🔴
در شماره ۴ شهریور #روزنامه_شرق، #علیرضا_توکلی با درجه دکترای مهندسی آب، یادداشتی تامل برانگیز به رشته تحریر درآورده با عنوان: "اکتشاف آب‌هاي ژرف، راه‌حلي وسوسه‌انگيز". وی می گوید: هزينه اجراي طرح اکتشاف #آب‌هاي_ژرف ٢٥٠ ميليون دلار برآورد شده و حداکثر بین ۱.۵ تا ۲ میلیاردمتر مکعب آب را سالانه می توان برداشت کرد که با اين ميزان سرمايه، پروژه‌هاي زير قابل اجرا هستند:
1⃣ احداث دو واحد #تصفيه‌خانه_فاضلاب مشابه تصفيه‌خانه جنوب غربي #تهران با پوشش جمعيتي بيش از دو ميليون نفر و ظرفيت پساب سالانه ١٩٠ ميليون مترمکعب و به عبارتي روزانه حدود ۵ ميليون مترمکعب (شايان ذکر است که ميزان مصرف روزانه آب شهر تهران حدود سه ميليون مترمکعب است).
2⃣ احداث هشت‌هزار و ٣٠٠ کيلومتر شبکه آب جديد (هدررفت شبکه آب موجود بيش از ٣٠ درصد است) در کشور (طبق آمار شرکت آب و فاضلاب شهري کشور در سال ١٣٩٤ تنها حدود دوهزار و ٣٠٥ کيلومتر شبکه توزيع و انتقال آب اصلاح و بازسازي شده است).
3⃣ احداث #نيروگاه_بادي يا #خورشيدي و با انرژي‌هاي تجديدپذير و توليد حدود ١٢٥ مگاوات برق به صورت روزانه (طبق آمار وزارت نيرو تا ابتداي مرداد ٩٦، کل برق توليدي با انرژي‌هاي تجديدپذير حدود ٢٩١ مگاوات - حدود ۳۸ درصد از توليد برق کشور - بوده است).
✅ خواننده عزیز #درویشنامه!
آنچه باید بر دریافتهای فوق افزود، آن است که فقط در بخش کشاورزی به دلیل لکنتهای جدی در حوزه نرم افزاری؛ سالانه به گفته دکتر #مکنون: حدود ۲۶.۷ میلیاردمتر مکعب آب صرف تولید محصولاتی می شود که پیش از رسیدن به دست مصرف کننده واقعی، تبدیل به ضایعات می گردد! زیرا روشهای برداشت محصول، بسته بندی، دپو، سردخانه و حمل و نقل در بخش کشاورزی نارسایی بسیار داشته و برای ترمیم و بروزرسانی آن نیاز به سرمایه گذاری دارد.
🔴 نکته آخر آنکه هرچند استخراج آبهای ژرف - و نه #فسیلی - به مراتب تبعات و نگرانیهای محیط زیستی کمتری به نسبت اجرای طرحهای #انتقال_آب_بین_حوضه_ای، #سدسازی و #نمکزدایی از آب شور دریا دارد؛ اما همچنان باید به دو نکته زیر توجه کنیم:
🔶 نخست آنکه با چنین هزینه ای و همانطور که اشاره شد، می توان در حوزه #بازچرخانی_آب و کاهش هدررفت از شبکه آب شرب و نیز استحصال انرژیهای نو، گامهای موثرتری برداشته و کشور را از ساخت نیروگاههای حرارتی بیشتر که منجر به تاراج منابع آبی و انتشار گازهای گلخانه ای افزونتر می شود، رها ساخت.
🔶 و دوم آنکه طرفداران استخراج آبهای ژرف می گویند: این آبها تجدیدپذیر است و اگر ما از آنها استفاده نکنیم وارد #خلیج_فارس یا #دریای_خزر شده و از دسترس خارج می شود و به #هدر می رود! واقعیت ماجرا اما این است کیفیت این دو پهنه آبی استراتژیک کشور در شمال و جنوب ایران - که هم اکنون هم به دلیل آلودگیهای متعدد وضعیتی به شدت نامطلوب دارد - آشکارا وابسته به ورود همین آبهای شیرین و با کیفیت است تا بتواند از #زیگونگی آبزیان خود حراست کرده و درنتیجه ایرانیانی که از محصولات دریایی در رژیم غذایی شان بهره می گیرند، در معرض بیماریهای گوناگون قرار نگرفته و هزینه های درمانی هنگفت تری به کشور تحمیل نشود.
⚡ بنابراین، آیا سزاوارانه تر نیست بهره برداری از چنین منابع ارزشمند و گرانقیمتی را موکول کنیم به زمانی که مطلقاً هیچ چاره دیگری برای تامین آب شرب ایرانیان نداریم؟ و البته می خواهم بگویم: اگر هدررفت آب در بخشهای کشاورزی، صنعت، خدمات و شرب به حد استاندارد کاهش یافته و کشور براساس مزیتهای واقعی اش توسعه یابد؛ یعنی به سمت کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک حرکت کنیم؛ دستکم تا یکصدسال آینده هم با چنین تنگنایی روبرو نخواهیم شد.
🇮🇷: @darvishnameh
🔴آیا هیچ راهی جز برداشت از آبهای ژرف برای ما باقی نمانده است؟!🔴
در شماره ۴ شهریور #روزنامه_شرق، #علیرضا_توکلی با درجه دکترای مهندسی آب، یادداشتی تامل برانگیز به رشته تحریر درآورده با عنوان: "اکتشاف آب‌هاي ژرف، راه‌حلي وسوسه‌انگيز". وی می گوید: هزينه اجراي طرح اکتشاف #آب‌هاي_ژرف ٢٥٠ ميليون دلار برآورد شده و حداکثر بین ۱.۵ تا ۲ میلیاردمتر مکعب آب را سالانه می توان برداشت کرد که با اين ميزان سرمايه، پروژه‌هاي زير قابل اجرا هستند:
1⃣ احداث دو واحد #تصفيه‌خانه_فاضلاب مشابه تصفيه‌خانه جنوب غربي #تهران با پوشش جمعيتي بيش از دو ميليون نفر و ظرفيت پساب سالانه ١٩٠ ميليون مترمکعب و به عبارتي روزانه حدود ۵ ميليون مترمکعب (شايان ذکر است که ميزان مصرف روزانه آب شهر تهران حدود سه ميليون مترمکعب است).
2⃣ احداث هشت‌هزار و ٣٠٠ کيلومتر شبکه آب جديد (هدررفت شبکه آب موجود بيش از ٣٠ درصد است) در کشور (طبق آمار شرکت آب و فاضلاب شهري کشور در سال ١٣٩٤ تنها حدود دوهزار و ٣٠٥ کيلومتر شبکه توزيع و انتقال آب اصلاح و بازسازي شده است).
3⃣ احداث #نيروگاه_بادي يا #خورشيدي و با انرژي‌هاي تجديدپذير و توليد حدود ١٢٥ مگاوات برق به صورت روزانه (طبق آمار وزارت نيرو تا ابتداي مرداد ٩٦، کل برق توليدي با انرژي‌هاي تجديدپذير حدود ٢٩١ مگاوات - حدود ۳۸ درصد از توليد برق کشور - بوده است).
✅ خواننده عزیز #درویشنامه!
آنچه باید بر دریافتهای فوق افزود، آن است که فقط در بخش کشاورزی به دلیل لکنتهای جدی در حوزه نرم افزاری؛ سالانه به گفته دکتر #مکنون: حدود ۲۶.۷ میلیاردمتر مکعب آب صرف تولید محصولاتی می شود که پیش از رسیدن به دست مصرف کننده واقعی، تبدیل به ضایعات می گردد! زیرا روشهای برداشت محصول، بسته بندی، دپو، سردخانه و حمل و نقل در بخش کشاورزی نارسایی بسیار داشته و برای ترمیم و بروزرسانی آن نیاز به سرمایه گذاری دارد.
🔴 نکته آخر آنکه هرچند استخراج آبهای ژرف - و نه #فسیلی - به مراتب تبعات و نگرانیهای محیط زیستی کمتری به نسبت اجرای طرحهای #انتقال_آب_بین_حوضه_ای، #سدسازی و #نمکزدایی از آب شور دریا دارد؛ اما همچنان باید به دو نکته زیر توجه کنیم:
🔶 نخست آنکه با چنین هزینه ای و همانطور که اشاره شد، می توان در حوزه #بازچرخانی_آب و کاهش هدررفت از شبکه آب شرب و نیز استحصال انرژیهای نو، گامهای موثرتری برداشته و کشور را از ساخت نیروگاههای حرارتی بیشتر که منجر به تاراج منابع آبی و انتشار گازهای گلخانه ای افزونتر می شود، رها ساخت.
🔶 و دوم آنکه طرفداران استخراج آبهای ژرف می گویند: این آبها تجدیدپذیر است و اگر ما از آنها استفاده نکنیم وارد #خلیج_فارس یا #دریای_خزر شده و از دسترس خارج می شود و به #هدر می رود! واقعیت ماجرا اما این است کیفیت این دو پهنه آبی استراتژیک کشور در شمال و جنوب ایران - که هم اکنون هم به دلیل آلودگیهای متعدد وضعیتی به شدت نامطلوب دارد - آشکارا وابسته به ورود همین آبهای شیرین و با کیفیت است تا بتواند از #زیگونگی آبزیان خود حراست کرده و درنتیجه ایرانیانی که از محصولات دریایی در رژیم غذایی شان بهره می گیرند، در معرض بیماریهای گوناگون قرار نگرفته و هزینه های درمانی هنگفت تری به کشور تحمیل نشود.
⚡ بنابراین، آیا سزاوارانه تر نیست بهره برداری از چنین منابع ارزشمند و گرانقیمتی را موکول کنیم به زمانی که مطلقاً هیچ چاره دیگری برای تامین آب شرب ایرانیان نداریم؟ و البته می خواهم بگویم: اگر هدررفت آب در بخشهای کشاورزی، صنعت، خدمات و شرب به حد استاندارد کاهش یافته و کشور براساس مزیتهای واقعی اش توسعه یابد؛ یعنی به سمت کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک حرکت کنیم؛ دستکم تا یکصدسال آینده هم با چنین تنگنایی روبرو نخواهیم شد.
🇮🇷: @darvishnameh