قوز کردن/درآوردن یکی از بزرگ‌ترین حساسیت‌ها و نگرانی‌هامه و تنها چیزی که دانشگاه و رشته تحصیلیم و پشت سیستم نشستن بهم میده همین قوز کردنه

زیبایی از عشق می‌آید و عشق از توجه. توجه به چیز‌های ساده و فروتنانه‌ای مثل گرفتن انگشتان یخ‌زده‌ی کسی که دوستش داری.

بهار اینجوریه که شما میبینی یه آدم گنده یه جعبه دستمال کاغذی گرفته دستش داره راه میره؛ اون منم با حساسیت فصلیم🌹

پس من را به سوی نور هدایت می‌کنی؟

از هر چیزی اندکی باقی می‌ماند

جدیدا سر هر کلاس توی دانشگاه اینجوریم که: دیگه نمی‌کشمممم دیگه نمی‌کشممم👏🏻👏🏻

نمایشگاه کتاب با کودکان (۲۰ سالمه)

من و برگردونید به تختم