#چهره_هفته


🔷 علی فروغی اصل، مخترع پکیج هوشمند پمپاژ آب و مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان اتصال مکانیک


🔸 بعد از اتمام کارهای ثبت اختراع از سال 91 به دنبال بازاریابی برای سیستم جدیدمان افتادیم. هیچ یک از مدیران وزارت نیرو با سیستم نوین آشنایی نداشتند. کارمان دشوار بود. ابتدا باید مدیران امر را با سیستم جدید آشنا می‌کردیم. وقتی با توانمندی‌های سیستم ما آشنا می‌شدند خیلی ذوق می‌کردند، با این حال هیچ یک از مدیران ریسک نصب سیستم مار را قبول نمی‌کردند. تا اینکه اتفاق خوب برایمان افتاد. برای نصب ایستگاه پمپاژ آب منطقه افسریه تهران نمی‌توانستند زمین خالی پیدا کنند.

🌐 مطالعه کامل متن


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی #توسعه

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تک_برگ


🔷 برای راه‌رفتنِ دوباره ۲
سخت‌وشیرین‌های ساخت ربات اسکلت بیرونی ایرانی

🔸 مهندس حسین‌پور: وقتی که دی‌ماه 97 و اواخر دورۀ کارشناسی ارشد،‌ به پداسیس اضافه شدم، شرکت در شرایط خوبی نبود. یادم هست روز دومی که آمدم، یکی از بچه‌های قدیمی شرکت، با این جمله که «تو با چه امیدی به این مجموعه اضافه شدی؟» با من روبرو شد. آن‌زمان درگیر آزمون‌های بالینی بودیم که برای اخذ مجوز تجهیزات پزشکی به ما الزام شده بود. هنوز نسخه‌های اولیه‌ ربات بود؛ توان‌یاب بعد از پوشیدن ربات، صرفا می‌توانست با گرفتن پارالل راه برود و با تجهیزهای جانبی زیادی که همراهش بود، القای حس راه‌رفتن کمرنگ‌تر از الان بود.

🔸 ابتدای سال 99 که کلینیک موفقیان راه‌اندازی شد، چون دقیقا طبقه پایین محل شرکت ما بود و تست برایمان راحت‌تر بود، واکر را امتحان کردیم. تیرماه همان سال، از راه‌رفتن مستقلِ یک توان‌یاب ضایعه نخاعی با واکر و ربات اسکلت بیرونی اکسوپد فیلمبرداری کردیم. این اتفاق یک دستاورد و حرکت روبه‌جلوی مهمی برای پداسیس بود. ابتدای 1400 با نیروهای تازه‌نفسی که در بخش مکانیک آمده بودند و با همۀ تجربیات به‌دست‌آمده در این مدت، یک بازطراحی اساسی الکترومکانیکی را شروع کردیم. هم فشار بالای کار بود که نسخه جدید و شخصی را سریع‌تر بسازیم، هم طبق معمول موضوعات جانبی همچون اخذ گواهینامه ایزو جهت تمدید مجوز تجهیزات پزشکی، انرژی نیروها را می‌گرفت.

🔸 آن موقع شرکت ما دو نفر نیروی برق و دونفر مکانیک و دو نفر هم در بخش بازار و تجربه کاربری داشت. اصلا قابل‌مقایسه با رقبای خارجی‌مان نیست که هم میلیون‌ها دلار رویشان سرمایه‌گذاری می‌شود و هم نیروی انسانی بالایی دارند؛ بخش نرم‌افزارشان فقط پنج شش نفر نیرو دارد یا در بخش مارکتینگ که شامل تجربه‌های کاربری هم می‌شود، با ده‌ها نفر نیرو کار را جلو می‌برند. بالاخره با همه سختی‌ها، اواخر سال 1400 نسخه ششم و شخصی ربات آماده شد. در شرکت ما ایده ساخت ربات اسکلت بیرونی، با دیدن عکس و فیلم نمونه خارجی شکل گرفته بود. چون کمترین قیمت نمونه خارجی، یعنی اسکلت بیرونی تجاری‌سازی‌شده‌ای که بتواند ضایعه نخاعی سینه‌ای را راه ببرد، حدود 104 هزار دلار هست؛ ما هیچ‌وقت امکان این را نداشتیم که نسخه‌های خارجی را ببینیم، مهندسی معکوس انجام بدهیم یا مقایسه کنیم. ربات را که ساختیم، بعدها توانستیم دوتا از نمونه‌های خارجی دستگاه را ببینیم.

🔸 یکی از آن‌ها برند معتبر ریواک بود که اصالتا ساخت رژیم صهیونیستی است. خیلی اتفاقی هم این نسخه به دستمان رسید. یعنی یک فردی تماس گرفت و گفت من همچین دستگاهی را دارم و آمده‌ام ایران و شنیدم شما در این حوزه هستید، یک قسمتش خراب شده، می‌توانید درست کنید یا نه؟ اولش که باور نمی‌کردم؛ فکر می‌کردم یکی از دوستانم تماس گرفته و من را سر کار گذاشته است! گفتیم حالا بیاورید بررسی کنیم. خیلی ساده و در حد یکی دو روز، ایراد ریواک را رفع کردیم اما با اجازه صاحبش، دستگاه بیشتر پیش ما ماند و توانستیم مقایسه کنیم. ما هیچ‌وقت ادعا نمی‌کنیم که در مقایسه با رباتی که از سال 2004 شروع کرده و بعد از 14 سال تحقیق‌وتوسعه و سرمایه‌گذاری میلیون‌دلاری تجاری‌سازی شده است، جلوتریم! ولی به نظرم وقتی ریواکی را که برایمان بُت شده بود، از نزدیک دیدیم؛ خودباوری خوبی در شرکت شکل گرفت که از لحاظ تکنولوژی عقب نیستیم.

🔸 مورد دوم ربات اگزواتلت و ساخت لوکزامبورگ هست که روسی به شمار می‌آید. آن را که حداقل 140 هزار دلار قیمتش هست در یکی از کلینیک‌های ترکیه دیدم. فیدبکی که درمانگر کلینیک به من داد خیلی عجیب بود؛ جمله‌اش این بود که دو هفته یک‌بار خراب می‌شود! کار رسانه‌ای کشورهای پیشرفته اینقدر قوی هست که دیدگاه آدم را نسبت به محصولشان، بی‌نقص می‌کنند و تا وقتی محصول را از نزدیک نبینی، باور نمی‌کنی. ما الان با سند ادعا می‌کنیم که کیفیت و عملکردمان نزدیک به نمونه‌های خارجی هست، در بعضی جهات مانند تعداد افرادی که با سطح آسیب‌های متنوع و مختلف دستگاه را استفاده کرده‌اند، حتی سَرتر هم هستیم. قیمتمان هم کمتر از یک‌پنجم ارزانترین نمونه خارجی هست.


🖇️ مجله دانشمند: @daneshmand_mag


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توسعه

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#رویداد_نگار


🔷 نمایشگاه ایران‌فارما

⏳ مهلت ثبت نام: 5 مهر ماه

📆 زمان برگزاری: 11 الی 13 مهر ماه

📍 مکان: مصلی امام خمینی(ره)

📞 شماره تماس: 09944360119

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#برند_ایرانی


💠 کنتورهای میکروترمال

🔷 تولید شده توسط شرکت دانش‌بنیان گازسوزان

🔸 این شرکت جهت افزایش کیفیت و بهره‌وری در تولید کنتورهای توربینی فشار قوی، بر اساس استاندارد جدید ابلاغ شده شرکت ملی گاز ایران IGS-M-IN-102(3) و استاندارد اروپایی EN12261 اقدام نموده و انجام خدماتی نظیر تعمیر، بازسازی و کالیبراسیون سایر کنتورهای مذکور برندهای اروپایی بر اساس استانداردهای مربوطه و با نظارت بازرسان شرکت ملی گاز صورت می‌پذیرد.

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی #تجهیزات

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#نیاز_فناورانه


🔷 فراخوان طراحی و ساخت برچسب‌های پلیمری هوشمند شیشه

📆 مهلت ارسال طرح: 15 مهر ماه

📞 شماره تماس: 02191096512 داخلی 171

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#فراخوان


🔷 فراخوان دعوت به همکاری برای استقرار اقتصاد چرخشی در شرکت پالایش نفت آبادان

📆 مهلت ارسال طرح: 25 مهرماه

📞 شماره تماس: 02188031583 و 02183530 داخلی 7422

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#نیاز_فناورانه


🔷 فراخوان حمایت ستاد توسعه اقتصاد دانش‌بنیان گیاهان دارویی و طب سنتی از طرح‌های تولید بار اول، توسعه مقیاس و توسعه بازار

📆 مهلت ثبت‌نام: تا ۴ مهر ۱۴٠۳

🌐 ایمیل: chtm@isti.ir


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #تولید_بار_اول

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#چهره_هفته


🔷 روایت مهندس ساجد خلیفه سلیمانلو از اعضای اصلی گروه ساخت دستگاه تیوپ لیزر


🔸 برای تجاری‌سازی نیاز به سرمایه‌گذار داشتیم. با توجه به ریسک بالای کار هیچ‌کس حاضر در پروژه‌ای تنها سه شرکت تولیدکننده در کل دنیا داشت، نمی‌شد. مجبور شدیم در خارج از کشور به دنبال سرمایه‌گذار بگردیم. باواسطه یکی از آشنایان با یک سرمایه‌گذار ترک به نام آقای مظفر آشنا شدیم. آقای مظفر در صورتی حاضر به سرمایه‌گذاری بود که کارخانه را در ترکیه احداث کنیم. راه دیگری نداشتیم.


🌐 مطالعه بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توسعه

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تک_برگ


🔷 زرشک، با دستان مردم طلا شد ۱
ماجرای یک نقش‌آفرینی مردمی موفق در پیشرفت تولید

🔸 زرشک از همان کودکی برای من یک دغدغه بود. از روزهایی که برای تعطیلات به روستای پدری‌ام، تخته‌جان می‌رفتم. از همان وقت‌هایی که پای گلایه‌های پدربزرگم می‌نشستم. شکایت اصلی او و بقیه باغداران ، از قیمت پایین زرشک بود. قیمتی که دلال‌ها تعیین‌کننده اصلی آن بودند و برای باغدارها به‌صرفه نبود. از طرفی همین درآمد کم، دیر به دست باغدارها می‌رسید؛ چون زرشک تر خریداری نداشت و حدود پنج- شش ماه طول می‌کشید تا زرشک، خشک و آماده فروش بشود. خشک‌کردن به شیوه سنتی و غیرمکانیزه هم دردسرهای خودش را داشت. باغدارها برای نگهداری و خشک‌کردن شاخه‌های زرشک به فضاهای سرپوشیده نیاز داشتند. مراقبت دائمی از زرشک‌های انبار شده، برای جلوگیری از کپک‌زدگی و پلاسیدگی هم زحمت زیادی داشت. همه این مسائل درحالی بود که به خاطر فراگیرشدن خشک‌سالی، اهالی تخته‌جان و بقیه روستاهای استان، چاره‌ای جز ادامۀ باغداری زرشک نداشتند.

🔸 ده یازده ساله بودم که از پدربزرگم پرسیدم چرا مثل انگور و زردآلو و بقیه محصولات کشاورزی روستا، زرشک را تازه و نوبرانه نمی‌فروشند؟ ایدۀ ترفروشی از ذهن پدربزرگم و بقیه باغ‌دارها هم گذشته بود؛ اما از طرفی در آن سال‌ها سردخانه‌ای برای نگهداری زرشک به صورت تازه نداشتند و از طرفی، زرشک میوه سرسختی نبود و در نقل و انتقلات به بقیه شهرها، خیلی زود له و پلاسیده می‌شد. مهم‌تر اینکه آن سال‌ها یعنی اواخر دهه هفتاد، زرشک غیر از مصرف غذایی تقریبا هیچ مصرف دیگری نداشت؛ همان هم محدود به یکی دو نوع غذا و مربا بود. فقر بعضی از هم‌مدرسه‌ای‌هایم را که می‌دیدم، برایم قابل تحمل نبود. وقتی سال‌های طلبگی را در اصفهان می‌گذراندم، محبوبیت زغال‌اخته بین اصفهانی‌ها و گردشگران باعث شد خیلی جدی‌تر به ایده تَرفروشی و فرآوری زرشک فکر کنم.
 
🔸 روستای اجدادی، برایم مرکز دنیا شد
هرطور حساب می‌کردم، فروش زرشک تَر به‌صرفه‌تر بود. چهار کیلو زرشک تَر بعد از خشک‌شدن تبدیل به یک کیلو زرشک می‌شد. در واقع باغدارها برای تولید چهار کیلو زحمت می‌کشیدند اما درآمدشان برای یک کیلو زرشک بود. در هر تعطیلاتی که به تخته‌جان سر می‌زدم، مشکلات آنجا را بررسی می‌کردم و هر وقت به اصفهان برمی‌گشتم، آن‌ها را ثبت و تحلیل می‌کردم. با همین بررسی‌ها، یک «طرح تحول» تدوین کردم؛ طرحی که در آن، علاوه‌بر اینکه مشکلات شناسایی‌شدۀ تخته‌جان رفع می‌شد، بلکه اوضاع مردم از نظر اقتصادی و حتی فرهنگی و اجتماعی هم بهتر می‌شد.

🔸در یکی از سفرهایم، طرح تکمیل‌شده را به دهیار و شورای تخته‌جان ارائه دادم تا بررسی و عملیاتی کنند. ماه‌ها گذشت اما تغییری ایجاد نشد. باید تصمیم دیگری می‌گرفتم. تصمیمی که یکی از توصیه‌های رهبری در آن بی‌تاثیر نبود. ایشان سال‌ها قبل گفته بودند «در جمهوری اسلامی، هرجا که قرار گرفته‌‌‌اید، همان‌‌‌جا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه‌‌‌ی کارها به شما متوجه است.». خوب که فکر کردم دیدم من نمی‌توانم در جایی به بزرگی اصفهان یا حتی شهر بیرجند،تغییر خاصی ایجاد کنم اما شاید می‌توانستم در روستایی به وسعت تخته‌جان منشأ اثر باشم. به این ترتیب تخته‌جان مرکز جهان من شد. سال 1395 زندگی‌ام را از اصفهان جمع کردم و راهی تخته‌جان شدم؛ با این امید که هم برای رفع مشکلات روستای اجدادی‌ام کاری بکنم، هم برای زرشک.

مجله دانشمند: @daneshmand_mag


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توسعه

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#نیاز_فناورانه

🔷 فراخوان دستیابی به دانش فنی استریپ تشخیص مولکولی مایکوپلاسما در صنایع دارویی

📆 مهلت ارسال طرح: 10 مهرماه

📞 شماره تماس: 02188486852

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #سلامت

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti