#برند_ایرانی


🔷 پنجه کربنی پارس فلکس اورجینال تولید شده توسط شرکت دانش‌بنیان کامپوزیت گستر سپاهان

🔸 این پنجه ها با توجه به گیت طبیعی یک پای ایده آل برای انواع فعالیت ها می باشد. مدت زمان و طول مسیری که یک فرد می تواند به راحتی پیاده روی کند همواره به میزان انرژی که صرف می کند وابسته است. پنجه های کربنی شرکت cgs با طراحی ایده آل خود و مواد اولیه با خواص ویژه منجر به افزاش بازده انرژی همراه با کمترین میزان فشار و خستگی می گردد.


🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #سلامت #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#برند_ایرانی


💠 مایع ضد رسوب تولید شده توسط شرکت دانش‌بنیان ایثار پارس کیمیا مصدق


🔷 استفاده از ماده نگهدارنده (پارس کیمیا) که قوی‌ترین ماده ساخته شده در جهان توسط دانشمندان و مخترعین ایرانی می‌باشد، ( به شماره ثبت اختراع 58719) یک امری الزامی و پیشگیری کننده از هرینه‌های بزرگ مالی در کشور (حدود بیست هزار میلیارد تومان سالانه) و نیز زیان‌های جبران ناپذیر زیست محیطی می‌باشد. استفاده از این محصول موجب جلوگیری از ایجاد رسوب و زنگ، نیاز به اسیدشویی مکرر دیگ‌های حرارتی – بویلرها- شوفاژخانه‌ها- پکیج و نیروگاه‌ها می‌گردد که این خود یکی از مزایا و کاربردهای مهم محصول است.


🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #بومی_سازی #توانمند_سازی #تجهیزات

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#همیار


🔷 بررسی اثربخشی حمایت از کسب‌وکارهای دیجیتال و ارائه راهکارهای جدید حمایتی

🔸 سازمان فناوری اطلاعات ایران در راستای مأموریت خود در حمایت از کسب و کارهای دیجیتال به انجام یک پژوهش میدانی برای بررسی انواع حمایت های دولتی از کسب و کارهای دیجیتال در کشور و میزان اثربخشی آن‌ها اقدام نموده تا ضمن تشخیص فاصله وضعیت موجود کشور با وضعیت مطلوب، به راهکارهایی برای ارتقاء کیفیت و کمیت حمایت‌های دولتی دست یابد.

📞 شماره تماس: 09104498146 و 021-91694590

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #حمایت #توسعه #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#چهره_هفته


🔷 روایت دکتر محمدحسین نصر اصفهانی بنیان‌گذار و مدیر پژوهشکده زیست‌فناوری رویان


🔸 در واقع من جزو اولین نفراتی بودم که در رشته جنین‌شناسی با رویکرد درمان نازایی تحصیل کرده بودم. خوب به یاد دارم که با آمدنم به ایران، برای تدریس به شهرکرد می‌رفتم و اگرچه شهرکرد به‌درد رشته من نمی‌خورد، اما مجبور شدم 2 سال در شهرکرد زبان و غیره تدریس کنم تا در نهایت آشتیانی مرا به تهران دعوت کرد.

🔸 پس از آن بود که من به تهران آمده و همکاری‌ام را با او شروع کردم و در واقع، این نطفه آغاز دوستی ما با پژوهشگاه رویان بود. بعد از آن من در دانشگاه علوم پزشکی مشغول به کار شدم و چون که در آن موقع مرکز درمان ناباروری در اصفهان نبود، ما مرکز باروری و ناباروری اصفهان را پایه‌گذاری کردیم و خوشحال هستم که در سال 95 وقتی جشن این مرکز برگزار شد، هزاران فرزندی که از این روش‌ها به دنیا آمده بودند، دعوت شده و روز قشنگی را رقم زدند... البته نمی‌دانم این اتفاق رسانه‌ای شد یا خیر.

🌐 اطلاعات بیشتر


هشتگ راهنما: #توسعه #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تی_وی_نت


🔷 برگزاری اولین رویداد روایت پیشرفت و مشارکت‌های مردمی همزمان با دو سالگی «آبادیران»


🔸 روایت پیشرفت و مشارکت‌های مردمی در سه محور گوناگون:
معرفی نمونه‌های موفق با موضوع مشارکت مردمی
معرفی نمونه‌های موفق در عرصه آبادانی و پیشرفت فناورانه
گفتمان‌سازی پیرامون شعار سال جهش تولید


هشتگ راهنما: #آبادیران #توانمند_سازی #محرومیت_زدایی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#همیار


🔷 دومین فراخوان برنامه حمایت از پژوهش عمیق شرکت‌های دانش‌بنیان

🔸 محورها:
تولید محصولات فناورانه نسل جدید و بعدی
تداوم نوآوری شرکت‌های دانش‌بنیان
افزایش محصولات پیچیده دانش‌بنیان
افزایش همکاری دانشگاه با صنعت

📆 مهلت ثبت نام: 23 تیرماه

📞 شماره تماس: ۰۲۱۸۲۱۶۱۱۵۰

📧 ایمیل: amini.m@insf.org


هشتگ راهنما: #حمایت #توسعه_فناوری #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تی_وی_نت


📺 قسمت سیزدهم: تقویت ارتباط بین صنعت و دانشگاه

🌐 مشاهده ویدیو های بیشتر


هشتگ راهنما: #حمایت #توسعه #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تی_وی_نت


📺 فرایند صدور ابلاغیه و حمایت‌های معاونت علمی از تولید بار اول

🌐 مشاهده ویدیو های بیشتر


هشتگ راهنما: #تولید_بار_اول #توانمند_سازی

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تک_برگ


🔷 دانش کاشتیم و برکت گرفتیم
گفت‌وگو با دکتر مریم گل‌آبادی؛ اولین تولیدکننده بذر هیبرید ایرانی

🔸 بخشی از متن:
سال 86 که درسم تمام شد، به‌طور رسمی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اصفهان شدم. خیلی انگیزه داشتم و دنبال کارهای تحقیقاتی بزرگ‌تر از هدایت پروژه‌های معمول دانشجویی بودم. یکی از همکارانمان در دانشکده، آقای اقتداری، که می‌دانست رشته ما اصلاح نباتات است، آمد و گفت شما می‌توانید فکری برای بذرهای هیبریدی صیفی‌جات بکنید؟ خودش کارشناسی ارشد زراعت بود و ده سالی می‌شد که در کار گلخانه‌داری و مشاوره­ی گلخانه بود و از نزدیک می‌دید که بذر خیار و گوجه، فلفل و بادمجان، همه وارداتی است. من هم تازه‌نفس و پرانرژی، قبول کردم که کارهای تحقیقاتی‌اش را شروع کنم و امکان‌سنجی کنیم که آیا می‌توانیم چنین کاری انجام بدهیم یا نه.

🔸 همین تحقیق و بررسی منابع و نوشتن طرح پیشنهادی صیفی‌جات، دو سال از من زمان گرفت. بذر هیبرید خودش یک محصول با تکنولوژی و فرآیند پیچیده بود. شرکت‌هایی که بازار دنیا را در دست دارند هم به تعداد انگشتان دست می‌رسند و اینطور نیست که روش‌های تولید اقتصادی‌شان را خیلی سرراست در متون علمی نوشته باشند. مثلا یک ماده ضروری در کار را در مقالات مختلف، هرکدام یک جور تعریف کرده بودند. باید همه را تست می‌کردم و هرکدام چندماه زمان می‌برد تا فرمول تهیه و تولیدش تثبیت بشود و اثرش اندازه‌گیری بشود. چندین کتاب و صدها مقاله می‌خواندم و مانند درست‌کردن یک پازل، مراحل و قطعه‌ها را کنار هم می‌چیدم تا به یک روند مشخص و کارآمد برسم.

🔸 بذر صیفی‌جاتی که کشاورزها استفاده می‌کنند چند نوع است؛ بذرهای بومی و استاندارد اغلب از لحاظ عملکرد و میزان باردهی و وزن محصول، چندان قوی نیستند و در گلخانه‌ها که هزینه تولید بالایی دارند، مورداستفاده قرار نمی‌گیرند. بذرهای هیبرید، به خاطر اصلاح و تحقیقاتی که رویشان انجام شده است، باکیفیت‌ترین بذر صیفی‌جات هستند؛ عملکرد و تناژ محصولشان خیلی بالاتر از انواع دیگر بذر است و کیفیت محصول هم به‌خاطر یک‌نواختی و یک‌دستی بالاتر است. مثلا اگر گوجه است، همه‌ی محصول آن گلخانه گِردند نه اینکه یکی گرد باشد و یکی تخم‌مرغی و یکی پهن. از این‌ها مهم‌تر، مقاومتشان نسبت به آفات و بیماری‌های رایج در گلخانه، خیلی بالاتر است. اینها همه به‌خاطر فرآیند چندساله‌ای است که برای تولید و انتخاب گونه مقاوم‌تر و بهتر صرف می‌شود و کاملا با روش‌های دستکاری ژنتیک (تراریخته) متفاوت است.

🔸 هزینه این بهبود کیفیت این است که کشاورز هر سال باید این بذر را بخرد و این‌طور نیست که بتواند از محصولات خودش دوباره بذر بگیرد. با این حال برای کشاورز و گلخانه‌داری که دارد هزینه بالایی می‌کند، نتیجه آن‌قدر خوب هست که این هزینه اولیه تأمین بذر را جبران کند؛ یعنی برداشت محصولش، از لحاظ وزنی، حداقل دو و سه برابر بذرهای دیگر است درحالی‌که به دلیل آفت کمتر، نیاز به سم‌پاشی کمتری هم دارد. محصولش هم زیباتر و مشتری‌پسندتر است. در آن سالی که ما تحقیق روی بذر هیبرید را شروع کردیم، یعنی سال‌های پایانی دهه هشتاد، همه بذرهای هیبریدی صیفی‌جات کشور وارداتی بود. اکثرا هم بذرهای اروپایی از کشورهای اسپانیا و آلمان و هلند و ایتالیا و فرانسه یا آمریکا بود. تولیدشان هم به‌طور محدود دست چند شرکت بود که همه بازار را در دست داشتند و کاملا دانش‌بنیان به حساب می‌آمد؛ برای همین هم هیچ‌کس باور نمی‌کرد که این کار شدنی باشد.


🖇️ مجله دانشمند: @daneshmand_mag


هشتگ راهنما‌: #بومی_سازی #توانمند_سازی #مجله_دانشمند #روایت_پیشرفت

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti

#تک_برگ


🔷 دانش کاشتیم و برکت گرفتیم
گفت‌وگو با دکتر مریم گل‌آبادی؛ اولین تولیدکننده بذر هیبرید ایرانی

🔸 بخشی از متن:
سال 86 که درسم تمام شد، به‌طور رسمی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اصفهان شدم. خیلی انگیزه داشتم و دنبال کارهای تحقیقاتی بزرگ‌تر از هدایت پروژه‌های معمول دانشجویی بودم. یکی از همکارانمان در دانشکده، آقای اقتداری، که می‌دانست رشته ما اصلاح نباتات است، آمد و گفت شما می‌توانید فکری برای بذرهای هیبریدی صیفی‌جات بکنید؟ خودش کارشناسی ارشد زراعت بود و ده سالی می‌شد که در کار گلخانه‌داری و مشاوره­ی گلخانه بود و از نزدیک می‌دید که بذر خیار و گوجه، فلفل و بادمجان، همه وارداتی است. من هم تازه‌نفس و پرانرژی، قبول کردم که کارهای تحقیقاتی‌اش را شروع کنم و امکان‌سنجی کنیم که آیا می‌توانیم چنین کاری انجام بدهیم یا نه.

🔸 همین تحقیق و بررسی منابع و نوشتن طرح پیشنهادی صیفی‌جات، دو سال از من زمان گرفت. بذر هیبرید خودش یک محصول با تکنولوژی و فرآیند پیچیده بود. شرکت‌هایی که بازار دنیا را در دست دارند هم به تعداد انگشتان دست می‌رسند و اینطور نیست که روش‌های تولید اقتصادی‌شان را خیلی سرراست در متون علمی نوشته باشند. مثلا یک ماده ضروری در کار را در مقالات مختلف، هرکدام یک جور تعریف کرده بودند. باید همه را تست می‌کردم و هرکدام چندماه زمان می‌برد تا فرمول تهیه و تولیدش تثبیت بشود و اثرش اندازه‌گیری بشود. چندین کتاب و صدها مقاله می‌خواندم و مانند درست‌کردن یک پازل، مراحل و قطعه‌ها را کنار هم می‌چیدم تا به یک روند مشخص و کارآمد برسم.

🔸 بذر صیفی‌جاتی که کشاورزها استفاده می‌کنند چند نوع است؛ بذرهای بومی و استاندارد اغلب از لحاظ عملکرد و میزان باردهی و وزن محصول، چندان قوی نیستند و در گلخانه‌ها که هزینه تولید بالایی دارند، مورداستفاده قرار نمی‌گیرند. بذرهای هیبرید، به خاطر اصلاح و تحقیقاتی که رویشان انجام شده است، باکیفیت‌ترین بذر صیفی‌جات هستند؛ عملکرد و تناژ محصولشان خیلی بالاتر از انواع دیگر بذر است و کیفیت محصول هم به‌خاطر یک‌نواختی و یک‌دستی بالاتر است. مثلا اگر گوجه است، همه‌ی محصول آن گلخانه گِردند نه اینکه یکی گرد باشد و یکی تخم‌مرغی و یکی پهن. از این‌ها مهم‌تر، مقاومتشان نسبت به آفات و بیماری‌های رایج در گلخانه، خیلی بالاتر است. اینها همه به‌خاطر فرآیند چندساله‌ای است که برای تولید و انتخاب گونه مقاوم‌تر و بهتر صرف می‌شود و کاملا با روش‌های دستکاری ژنتیک (تراریخته) متفاوت است.

🔸 هزینه این بهبود کیفیت این است که کشاورز هر سال باید این بذر را بخرد و این‌طور نیست که بتواند از محصولات خودش دوباره بذر بگیرد. با این حال برای کشاورز و گلخانه‌داری که دارد هزینه بالایی می‌کند، نتیجه آن‌قدر خوب هست که این هزینه اولیه تأمین بذر را جبران کند؛ یعنی برداشت محصولش، از لحاظ وزنی، حداقل دو و سه برابر بذرهای دیگر است درحالی‌که به دلیل آفت کمتر، نیاز به سم‌پاشی کمتری هم دارد. محصولش هم زیباتر و مشتری‌پسندتر است. در آن سالی که ما تحقیق روی بذر هیبرید را شروع کردیم، یعنی سال‌های پایانی دهه هشتاد، همه بذرهای هیبریدی صیفی‌جات کشور وارداتی بود. اکثرا هم بذرهای اروپایی از کشورهای اسپانیا و آلمان و هلند و ایتالیا و فرانسه یا آمریکا بود. تولیدشان هم به‌طور محدود دست چند شرکت بود که همه بازار را در دست داشتند و کاملا دانش‌بنیان به حساب می‌آمد؛ برای همین هم هیچ‌کس باور نمی‌کرد که این کار شدنی باشد.


🖇️ مجله دانشمند: @daneshmand_mag


هشتگ راهنما‌: #بومی_سازی #توانمند_سازی #مجله_دانشمند #روایت_پیشرفت

شبکه دانش بنیان | @daneshbonyan_isti