⭕️ تقویم تاریخ
امروز، ۲۸ شهریور، برابر با نهم محرم و ۱۹ سپتامبر
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله بن زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله بن زیاد را نزد حسین بن علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی (!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ" (!) بر علیه دستگاه حکومت به پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
http://p30up.ir/uploads/f6428289.jpg
#نبرد_کربلا؛
(واقعه الطف)
هنرمند: نامعلوم
حدود سال ۶۸۰ قمری، رنگ و روغن🔻
امروز، ۲۸ شهریور، برابر با نهم محرم و ۱۹ سپتامبر
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله بن زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله بن زیاد را نزد حسین بن علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی (!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ" (!) بر علیه دستگاه حکومت به پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
http://p30up.ir/uploads/f6428289.jpg
#نبرد_کربلا؛
(واقعه الطف)
هنرمند: نامعلوم
حدود سال ۶۸۰ قمری، رنگ و روغن🔻
⭕️ تقویم تاریخ
امروز، ۱۸ شهریور، برابر با نهم محرم و ۸ سپتامبر
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین‌بن‌علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند، و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش #عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ایشان ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن‌زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله‌بن‌زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله‌بن‌زیاد را نزد حسین‌بن‌علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از #کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی(!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ"(!) بر علیه دستگاه حکومت به‌پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
http://p30up.ir/uploads/f6428289.jpg
#نبرد_کربلا؛
(واقعه الطف)
هنرمند: ناشناس
حدود سال ۶۸۰ قمری، رنگ و روغن🔻
امروز، ۱۸ شهریور، برابر با نهم محرم و ۸ سپتامبر
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین‌بن‌علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند، و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش #عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ایشان ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن‌زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله‌بن‌زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله‌بن‌زیاد را نزد حسین‌بن‌علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از #کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی(!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ"(!) بر علیه دستگاه حکومت به‌پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
http://p30up.ir/uploads/f6428289.jpg
#نبرد_کربلا؛
(واقعه الطف)
هنرمند: ناشناس
حدود سال ۶۸۰ قمری، رنگ و روغن🔻
⭕️ تقویم تاریخ
امروز، ۸ شهریور، برابر با نهم محرم
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله بن زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله بن زیاد را نزد حسین بن علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی (!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ" (!) بر علیه دستگاه حکومت به پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
مداحی دو مداح نوگرای یزدی، #مصطفی_محسن_زاده و #سروش_رحمانی، اجرای باشکوه «الله الله» در سال ١٣٩۴، در هیئت #کوچه_بیوک یزد.
در هجدهم شهریور ٩٨ مصطفی محسن زاده در گفتگو با روزنامه همشهری اذعان داشت که به‌دلیل بازخواست و مانع‌تراشی افراد تنگ‌نظر هیئت «کوچه بیوک» منحل و این دو مداح از اجرای مجدد «الله الله» منع شده‌اند.
👇
https://www.instagram.com/tv/CEcjgzcJWlD/?igshid=1usbxazbu8k66
امروز، ۸ شهریور، برابر با نهم محرم
▪️#تاسوعای_حسینی در محرم سال ۶۱ قمری
روز نهم ماه محرم و آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه را دیدند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به #عباس‌بن_علی نیز می‌دانند، و در آن به سوگواری می‌پردازند. در تاریخ طبری آمده است که #شمر برای عباس امان‌نامه آورد اما او نپذیرفت.
در این روز تحرکات سپاه #عمربن‌سعد‌بن_ابی‌وقاص در صحرای کربلا افزایش یافت و به رغم اینکه سعد نزد اطرافیانش دعا کرده بود تا این جنگ سر نگیرد، ولی به دلیل مناصب وعده شده، تصمیم جنگ داشت. حسین بوسیله برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
در واقعه کربلا #عبیدالله_بن‌زیاد دو بار به حسین‌بن‌علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا. فرستادهٔ عمربن‌سعد نزد حسین‌بن‌علی آمد؛ سلام کرد و نامۀ ابن‌سعد را به او داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمده‌ای؟»
خوارزمی روایت کرده‌است:
حسین‌بن‌علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامده‌ام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ناخشنودند از همان راهی که آمده‌ام بازمی‌گردم.»
وقتی فرستاده عمرسعد پاسخ حسین را آورد، ابن‌سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین‌بن‌علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین‌بن‌علی را به اطّلاع #ابن_زیاد رساند ولی او که مصمم به نابودی خاندان حسین بود، در پاسخ نوشت: «از او بخواه، اکنون که آمده، او و تمام یارانش به خلافت یزید گردن بگذارند و با او بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را دوباره خواهیم نوشت…» چون نامه ابن زیاد به دست ابن‌سعد رسید، گفت: «به گمانم که عبیدالله بن زیاد، خواهان صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله بن زیاد را نزد حسین بن علی فرستاد.
و او در پاسخ گفت: «من هرگز به این نامه پاسخی نخواهم داد. مگر بالاتر از مرگ هم سرانجامی هست؟! به استقبال آن می‌روم.»
آن‌چه مورخان از کوچ امام حسین و یارانش به کوفه و سپس راندن او به کربلا و قتل عام و اسارت خاندانش یاد کرده‌اند، مغایر با آن دست از روایات نامعتبرِ بیشتر سیاسی (!) است که می‌گویند: او برای "قیام" و "جنگ" (!) بر علیه دستگاه حکومت به پا خاسته. باور اینکه کسی با فرزند شش ماهه‌اش به میدان قیام و جنگ برود دشوارتر از آن است که بپذیریم در مخمصه‌ای ظالمانه و ناگزیر گرفتار آمده و برای حفظ شرافتش حاضر به کُرنش نگردیده است!...
@dafpublishingco
مداحی دو مداح نوگرای یزدی، #مصطفی_محسن_زاده و #سروش_رحمانی، اجرای باشکوه «الله الله» در سال ١٣٩۴، در هیئت #کوچه_بیوک یزد.
در هجدهم شهریور ٩٨ مصطفی محسن زاده در گفتگو با روزنامه همشهری اذعان داشت که به‌دلیل بازخواست و مانع‌تراشی افراد تنگ‌نظر هیئت «کوچه بیوک» منحل و این دو مداح از اجرای مجدد «الله الله» منع شده‌اند.
👇
https://www.instagram.com/tv/CEcjgzcJWlD/?igshid=1usbxazbu8k66