#ادامه.. 📚⁉️🤓👇
🌷 @lawgram 🌷
#معوض: در عقد معوض مالی که از طرف ایجاب کننده داده می شود معوض نام دارد💠
#سازش: تراضی (توافق) طرفین دعوی بر فیصله نزاع معین در دادگاه و با دخالت دادرس.💠
#سبب: خویشاوندی است بین دو نفر که بر اثر رابطه زناشویی به وجود می آید.💠
#سفیه: کسی است که تصرفات او در اموال و حقوق مالی خود عقلایی نباشد.💠
#سقوط: تنزل و از بین رفتن حق را گویند.💠
🌷 @lawgram 🌷
#سکنی: حق انتفاع هرگاه به صورت سکونت منتفع در مسکن متعلق به غیر باشد، آن را سکنی نامند.💠
#سلطه: عبارت است از اختیار قانونی شخص بر اشیاء یا اموال یا اشخاص دیگر.💠
#شخص_حقوقی: عبارت است از گروهی از افراد انسان با منفعتی از منافع عمومی.💠
#شخص_حقیقی: به معنای شخص طبیعی است.💠
#شخص_طبیعی: اشخاص انسانی را گویند که موضوع حق و تکلیف هستند.💠
🌷 @lawgram 🌷
#ادامه دارد...😉🌷
🌷 @lawgram 🌷
#معوض: در عقد معوض مالی که از طرف ایجاب کننده داده می شود معوض نام دارد💠
#سازش: تراضی (توافق) طرفین دعوی بر فیصله نزاع معین در دادگاه و با دخالت دادرس.💠
#سبب: خویشاوندی است بین دو نفر که بر اثر رابطه زناشویی به وجود می آید.💠
#سفیه: کسی است که تصرفات او در اموال و حقوق مالی خود عقلایی نباشد.💠
#سقوط: تنزل و از بین رفتن حق را گویند.💠
🌷 @lawgram 🌷
#سکنی: حق انتفاع هرگاه به صورت سکونت منتفع در مسکن متعلق به غیر باشد، آن را سکنی نامند.💠
#سلطه: عبارت است از اختیار قانونی شخص بر اشیاء یا اموال یا اشخاص دیگر.💠
#شخص_حقوقی: عبارت است از گروهی از افراد انسان با منفعتی از منافع عمومی.💠
#شخص_حقیقی: به معنای شخص طبیعی است.💠
#شخص_طبیعی: اشخاص انسانی را گویند که موضوع حق و تکلیف هستند.💠
🌷 @lawgram 🌷
#ادامه دارد...😉🌷
🔴برخے اصطلاحات حقوقی
#انفساخ: انحلال قهرے عقد را گویند.
#مهایات: تقسیم منافع بر حسب زمان.
#مجازات ترذیلی: مجازاتے ڪہ لطمہ بہ افتخار و شئون اجتماعے مجرم بزند.محرومیت از حقوق اجتماعے
#تقاص: بہ این معنا است ڪہ داین حق خود را از اموال مدیون بدون مراجعہ بہ قاضے استیفا ڪند.
#جعاله: التزام شخص بہ اداے اجرت معلوم در مقابل عملے اعم از این ڪہ طرف معین باشد یا غیر معین.
#اخذ بہ السوم: یڪ نفر مالے را مے گیرد ڪہ معاینہ ڪند ڪہ اگر خوب باشد بخرد و اگر بد باشد نخرد.
#ایلاء: سوگندے است ڪہ زوج یاد ڪند ڪہ همیشہ یا بیش از ۴ ماہ با زوجہ دائم خود مقاربت نڪند.
#استفسار: تفسیر و توضیح خواستن.
#معافیت : عفو از حق بہ معنے چشم پوشے از حق خود بہ نفع طرف است.
#معاوضه: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین مالے مے دهد بہ عوض مال دیگر ڪہ از طرف دیگر اخذ مے ڪند.
#معوض: در عقد معوض مالے ڪہ از طرف ایجاب ڪنندہ دادہ مے شود معوض نام دارد
#سازش: تراضے (توافق) طرفین دعوے بر فیصلہ نزاع معین در دادگاہ و با دخالت دادرس.
#سبب: خویشاوندے است بین دو نفر ڪہ بر اثر رابطہ زناشویے بہ وجود مے آید.
#سفیه: ڪسے است ڪہ تصرفات او در اموال و حقوق مالے خود عقلایے نباشد.
#سقوط: تنزل و از بین رفتن حق را گویند.
#سڪنی: حق انتفاع هرگاہ بہ صورت سڪونت منتفع در مسڪن متعلق بہ غیر باشد، آن را سڪنے نامند.
#سلطه: عبارت است از اختیار قانونے شخص بر اشیاء یا اموال یا اشخاص دیگر.
#شخص حقوقی: عبارت است از گروهے از افراد انسان با منفعتے از منافع عمومے.
#شخص حقیقی: بہ معناے شخص طبیعے است.
#شخص طبیعی: اشخاص انسانے را گویند ڪہ موضوع حق و تڪلیف هستند.
#صداق: مهر.
#صغیر: ڪسے ڪہ بہ سن ۱۸ سال تمام نرسیدہ باشد.
#صلح: عقدے است ڪہ در آن طرفین، توافق بر امرے از امور ڪنند؛ بدون اینڪہ توافق آنها بہ عنوان یڪے از عناوین معروف عقود باشد.
#صیغه: در عقود و ایقاعات تشریفاتے الفاظ معین را گویند ڪہ عقد یا ایقاع بدون آن الفاظ صحیح نیست.
#ضامن: متعهد در عقد ضمان را گویند.
#ضمان: بہ معنے عقد ضمان است و عبارت است از اینڪہ شخصے مالے را ڪہ بر ذمہ دیگرے است، بہ عهدہ بگیرد.
#طلب: تعهدے ڪہ بر ذمہ شخصے بہ نفع ڪسے وجود دارد.
#عرف: چیزے ڪہ در ذهن شناختہ شدہ و مأنوس و مقبول خردمندان است.
#عطف قانون بہ ماسبق: یعنے حڪومت قانون نسبت بہ وقایعے قبل از تاریخ وضع و نشر آن.
$عقد: تعهد یڪ طرف بر قبول امرے ڪہ مورد قبول طرف دیگر باشد.
#علت: امرے است ڪہ بہ محض وقوع آن چیز دیگرے بدون اینڪہ تأخیرے رخ دهد بہ دنبال آن واقع شود.
#عوض: در معاملات معوض هر یڪ از دو موضوع مورد معاملہ را گویند.
#عین: اشیاء مادے مستقل.
#غش: از جرایم مربوط بہ تقلب در ڪسب است.
#غصب: تصرف در مال غیر بہ نحو عدوان.
#غیرمنقول: مالے ڪہ از جایے بہ جایے قابل انتقال نباشد مانند زمین و معدن.
#قرض: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین عقد مقدار معینے از مال خود را بہ طرف دیگر تملیڪ مے ڪند و طرف او مثل آن را از حیث مقدار، جنس و وصف رد ڪند.
#شاهد: ڪسے ڪہ شهادت بر امرے مے دهد.
#شبہ عقد: عبارت است از یڪ عمل ارادے ڪہ قانون آن را منع نڪردہ و بدون اینڪہ عقدے منعقد شود، ایجاد تعهد در مقابل غیر ڪند.
#شخص: ڪسے ڪہ موضع حق قرار گیرد، مانند انسان و شرڪت تجارے.
#شرط: امرے است محتمل الوقوع در آیندہ ڪہ طرفین عقد یا ایقاع ڪنندہ، حدوث اثر حقوقے عقد یا ایقاع را متوقف بر حدوث آن امر محتمل الوقوع ڪنند.
#قسم: گواہ گرفتن یڪے از مقدسات بر صدق اظهار خود.
#قصد: مصمم شدن بہ انجام یڪ عمل حقوقے از قبیل اقرار، بیع و غیرہ.
#قولنامه: نوشتہ اے غالباً عادے حاڪے از توافق بر واقع ساختن عقدے درمورد معینے ڪہ ضمانت اجراے تخلف از آن، مشخص است.
#قیم: نمایندہ قانونے محجور ڪہ از طرف مقامات صلاحیتدار قضایے در صورت نبودن ولے قهرے و وصے او تعیین مے شود.
#گرو : مترادف رهن است. گرودهندہ، راهن و گروگیر، مرتهن است و گروگان عین مرهونہ را گویند.
#مؤجل: تعهدے ڪہ انجام دادن آن، مشروط بہ رسیدن اجل معین باشد.
#مأجور: بہ معناے عین مستأجرہ استعمال شدہ است.
#ماترڪ: مالے ڪہ با فوت مالڪ آن و بہ حڪم قانون بہ وارث تعلق گیرد.
#مالڪ: صاحب ملڪ، صاحب مال غیرمنقول، صاحب اراضے و صاحب سرمایہ در عقد مضاربہ.
#مالڪیت: حق ا ستعمال، بهر ہ بردارے و انتقال یڪ چیز بہ هر صورت مگر در مواردے ڪہ قانون استثناء ڪردہ باشد.
#مایملڪ: قسمت مثبت از دارایے شخص را گویند.
#متصالح: قبول ڪنندہ را در عقد صلح گویند.
#مثمن: معوض را در عقد بیع گویند.
#مجنون: ڪسے ڪہ فاقد تشخیص نفع و ضرر و حسن و قبح است.
#انفساخ: انحلال قهرے عقد را گویند.
#مهایات: تقسیم منافع بر حسب زمان.
#مجازات ترذیلی: مجازاتے ڪہ لطمہ بہ افتخار و شئون اجتماعے مجرم بزند.محرومیت از حقوق اجتماعے
#تقاص: بہ این معنا است ڪہ داین حق خود را از اموال مدیون بدون مراجعہ بہ قاضے استیفا ڪند.
#جعاله: التزام شخص بہ اداے اجرت معلوم در مقابل عملے اعم از این ڪہ طرف معین باشد یا غیر معین.
#اخذ بہ السوم: یڪ نفر مالے را مے گیرد ڪہ معاینہ ڪند ڪہ اگر خوب باشد بخرد و اگر بد باشد نخرد.
#ایلاء: سوگندے است ڪہ زوج یاد ڪند ڪہ همیشہ یا بیش از ۴ ماہ با زوجہ دائم خود مقاربت نڪند.
#استفسار: تفسیر و توضیح خواستن.
#معافیت : عفو از حق بہ معنے چشم پوشے از حق خود بہ نفع طرف است.
#معاوضه: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین مالے مے دهد بہ عوض مال دیگر ڪہ از طرف دیگر اخذ مے ڪند.
#معوض: در عقد معوض مالے ڪہ از طرف ایجاب ڪنندہ دادہ مے شود معوض نام دارد
#سازش: تراضے (توافق) طرفین دعوے بر فیصلہ نزاع معین در دادگاہ و با دخالت دادرس.
#سبب: خویشاوندے است بین دو نفر ڪہ بر اثر رابطہ زناشویے بہ وجود مے آید.
#سفیه: ڪسے است ڪہ تصرفات او در اموال و حقوق مالے خود عقلایے نباشد.
#سقوط: تنزل و از بین رفتن حق را گویند.
#سڪنی: حق انتفاع هرگاہ بہ صورت سڪونت منتفع در مسڪن متعلق بہ غیر باشد، آن را سڪنے نامند.
#سلطه: عبارت است از اختیار قانونے شخص بر اشیاء یا اموال یا اشخاص دیگر.
#شخص حقوقی: عبارت است از گروهے از افراد انسان با منفعتے از منافع عمومے.
#شخص حقیقی: بہ معناے شخص طبیعے است.
#شخص طبیعی: اشخاص انسانے را گویند ڪہ موضوع حق و تڪلیف هستند.
#صداق: مهر.
#صغیر: ڪسے ڪہ بہ سن ۱۸ سال تمام نرسیدہ باشد.
#صلح: عقدے است ڪہ در آن طرفین، توافق بر امرے از امور ڪنند؛ بدون اینڪہ توافق آنها بہ عنوان یڪے از عناوین معروف عقود باشد.
#صیغه: در عقود و ایقاعات تشریفاتے الفاظ معین را گویند ڪہ عقد یا ایقاع بدون آن الفاظ صحیح نیست.
#ضامن: متعهد در عقد ضمان را گویند.
#ضمان: بہ معنے عقد ضمان است و عبارت است از اینڪہ شخصے مالے را ڪہ بر ذمہ دیگرے است، بہ عهدہ بگیرد.
#طلب: تعهدے ڪہ بر ذمہ شخصے بہ نفع ڪسے وجود دارد.
#عرف: چیزے ڪہ در ذهن شناختہ شدہ و مأنوس و مقبول خردمندان است.
#عطف قانون بہ ماسبق: یعنے حڪومت قانون نسبت بہ وقایعے قبل از تاریخ وضع و نشر آن.
$عقد: تعهد یڪ طرف بر قبول امرے ڪہ مورد قبول طرف دیگر باشد.
#علت: امرے است ڪہ بہ محض وقوع آن چیز دیگرے بدون اینڪہ تأخیرے رخ دهد بہ دنبال آن واقع شود.
#عوض: در معاملات معوض هر یڪ از دو موضوع مورد معاملہ را گویند.
#عین: اشیاء مادے مستقل.
#غش: از جرایم مربوط بہ تقلب در ڪسب است.
#غصب: تصرف در مال غیر بہ نحو عدوان.
#غیرمنقول: مالے ڪہ از جایے بہ جایے قابل انتقال نباشد مانند زمین و معدن.
#قرض: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین عقد مقدار معینے از مال خود را بہ طرف دیگر تملیڪ مے ڪند و طرف او مثل آن را از حیث مقدار، جنس و وصف رد ڪند.
#شاهد: ڪسے ڪہ شهادت بر امرے مے دهد.
#شبہ عقد: عبارت است از یڪ عمل ارادے ڪہ قانون آن را منع نڪردہ و بدون اینڪہ عقدے منعقد شود، ایجاد تعهد در مقابل غیر ڪند.
#شخص: ڪسے ڪہ موضع حق قرار گیرد، مانند انسان و شرڪت تجارے.
#شرط: امرے است محتمل الوقوع در آیندہ ڪہ طرفین عقد یا ایقاع ڪنندہ، حدوث اثر حقوقے عقد یا ایقاع را متوقف بر حدوث آن امر محتمل الوقوع ڪنند.
#قسم: گواہ گرفتن یڪے از مقدسات بر صدق اظهار خود.
#قصد: مصمم شدن بہ انجام یڪ عمل حقوقے از قبیل اقرار، بیع و غیرہ.
#قولنامه: نوشتہ اے غالباً عادے حاڪے از توافق بر واقع ساختن عقدے درمورد معینے ڪہ ضمانت اجراے تخلف از آن، مشخص است.
#قیم: نمایندہ قانونے محجور ڪہ از طرف مقامات صلاحیتدار قضایے در صورت نبودن ولے قهرے و وصے او تعیین مے شود.
#گرو : مترادف رهن است. گرودهندہ، راهن و گروگیر، مرتهن است و گروگان عین مرهونہ را گویند.
#مؤجل: تعهدے ڪہ انجام دادن آن، مشروط بہ رسیدن اجل معین باشد.
#مأجور: بہ معناے عین مستأجرہ استعمال شدہ است.
#ماترڪ: مالے ڪہ با فوت مالڪ آن و بہ حڪم قانون بہ وارث تعلق گیرد.
#مالڪ: صاحب ملڪ، صاحب مال غیرمنقول، صاحب اراضے و صاحب سرمایہ در عقد مضاربہ.
#مالڪیت: حق ا ستعمال، بهر ہ بردارے و انتقال یڪ چیز بہ هر صورت مگر در مواردے ڪہ قانون استثناء ڪردہ باشد.
#مایملڪ: قسمت مثبت از دارایے شخص را گویند.
#متصالح: قبول ڪنندہ را در عقد صلح گویند.
#مثمن: معوض را در عقد بیع گویند.
#مجنون: ڪسے ڪہ فاقد تشخیص نفع و ضرر و حسن و قبح است.
📚نکته مدنی :
💰خیار تبعض صفقه تنها مختص عقود #معوض است و در عقود رایگان راه ندارد
⛔️مثلا اگر در وصیت بیش از ثلث ترکه وصیت شود و وارثان زاید بر ثلث را تنفیذ نکنند یا در اجازه تبعیض روا دارند موصی له #نمیتواند پس از قبول و قبض موصی به و به بهانه ی تبعض صفقه وصیت را فسخ کند
چنان که دیوان کشور نیز در رای وحدت رویه شماره ۵۴ ۵١/١٠/١٣ اعلام کرده است که وصیتنامه به اعتبار موضوع آن قابل تجزیه است(بدون اینکه نگران تبعیض در موصی به باشد)
موصی نیز می تواند بخشی از وصیت را با رجوع از آن فسخ کند و این اقدام نه تنها مانعی ندارد به موصی له نیز حق فسخ نمی دهد
✅در خصوص هبه با شرط عوض نیز شرط عوض در هبه آنرا به عقد معوض تبدیل نمی کند در نتیجه امکان فسخ هبه بر پایه ی تبعض صفقه دشوار است اما متهب می تواند در صورت بطلان هبه نسبت به بخشی از عین موهوب یا رجوع واهب به بخشی از آن هبه را فسخ کند هر چند این اختیار زیر عنوان خیار تبعض صفقه نیاید:
دادرس می تواند در هر مورد تمیز دهد که شرط عوض احسانی ساده نیست و از تناسب ارزش آن با اصل هبه چنین بر می آید که به انگیزه ی تملک عین موهوب، پذیرفته شده است، و عقد را حاوی این #شرط_ضمنی بداند که احسان اصلی به کیفیت و میزان ارائه شده تسلیم شود. پس اگر بخشی از آن به دلیلی باطل باشد یا واهب از آن رجوع کند متهب حق دارد به استناد #تخلف از آن #شرط_ضمنی عقد را فسخ کند یعنی نه هبه را بگیرد و نه عوض مشروط را بدهد.
💰خیار تبعض صفقه تنها مختص عقود #معوض است و در عقود رایگان راه ندارد
⛔️مثلا اگر در وصیت بیش از ثلث ترکه وصیت شود و وارثان زاید بر ثلث را تنفیذ نکنند یا در اجازه تبعیض روا دارند موصی له #نمیتواند پس از قبول و قبض موصی به و به بهانه ی تبعض صفقه وصیت را فسخ کند
چنان که دیوان کشور نیز در رای وحدت رویه شماره ۵۴ ۵١/١٠/١٣ اعلام کرده است که وصیتنامه به اعتبار موضوع آن قابل تجزیه است(بدون اینکه نگران تبعیض در موصی به باشد)
موصی نیز می تواند بخشی از وصیت را با رجوع از آن فسخ کند و این اقدام نه تنها مانعی ندارد به موصی له نیز حق فسخ نمی دهد
✅در خصوص هبه با شرط عوض نیز شرط عوض در هبه آنرا به عقد معوض تبدیل نمی کند در نتیجه امکان فسخ هبه بر پایه ی تبعض صفقه دشوار است اما متهب می تواند در صورت بطلان هبه نسبت به بخشی از عین موهوب یا رجوع واهب به بخشی از آن هبه را فسخ کند هر چند این اختیار زیر عنوان خیار تبعض صفقه نیاید:
دادرس می تواند در هر مورد تمیز دهد که شرط عوض احسانی ساده نیست و از تناسب ارزش آن با اصل هبه چنین بر می آید که به انگیزه ی تملک عین موهوب، پذیرفته شده است، و عقد را حاوی این #شرط_ضمنی بداند که احسان اصلی به کیفیت و میزان ارائه شده تسلیم شود. پس اگر بخشی از آن به دلیلی باطل باشد یا واهب از آن رجوع کند متهب حق دارد به استناد #تخلف از آن #شرط_ضمنی عقد را فسخ کند یعنی نه هبه را بگیرد و نه عوض مشروط را بدهد.