پادکستای کدعین
قدم رَنجه کنین ماچ ماچیا💖. https://t.me/+tVY6yBHHuT8zZTg8
واسه رُفقای جدید اگه دوس دارین همراه تر شین 🤍.
یکی از نشونه هایِ بزرگسالی اینه که بجایِ "بدم میادددد"تایپ میکنی "بدم میااااد".
ذهنیَت آدمیزاد چه بُت هایی که از آدمایِ معمولی نمیسازه. تهش بخودت میای میبینی، یه عمره داری توو ذهنت، با آدمی که وجود نداره زندگی میکنی.
اون حسه که انگار تو داری هَمه تلاشتو میکنی و از نفس افتادی، ولی دوروبرتو نگا میکنی میبینی بقیه دارن با سرعت از کنارت رَد میشن و تو داری فقط دست و پا میزنی؛ دریغ از یه قَدَم پیشروی. اره. دارم دقیقا هَمون حسه رو زندگی میکنم.
وقتی میام باهات درد و دل میکنم، لزوما به سرزنشگر یا روانشناس نیاز ندارم. گاهی فقط میخوام ینفر بدونِ قضاوت، صدایِ رنجهایِ منو بشنوه. امن باشیم واسه هم یکم.
نمیدونم این افسردگیه، فرسودگیه، نشخوار فکریه، هرچی که هست داره تمومم میکنه و این اصلا جالب نیست.
قرار نیست لزوما چون ازش خوشت میاد باهاش ازدواج کنی. این سنخیت رو اثبات نمیکنه.
ولی من دوست داشتم توو اون دوران فیلمای کلاسیک که لباس خانوما بلند و دامنی و استین پفی بود و کلاه پاپیونی میذاشتن و دستکش پارچه ای ساتن طور میپوشیدن زندگی کنم :(((
لطفا در صورت دوست داشتن هایِ هورمونی به بَنده نزدیک نشوید 🙏🏿.(درصورتِ نزدیک شدن، مواظبِ اشیا قیمتی خود باشید 💅🏽).
کلمه "عزیزم" معجزه میکنه. خوبی عزیزم؟ خوب نیستی عزیزم؟ کجایی عزیزم؟ قربونت برم عزیزم. اصننننن💘💖🎀 :> .
اینجا.
بلاخره فهمیدم هیچکس نیست و تنهام.
اون لحظه ای که با همه وجودت اینو باور میکنی که تنهایی، هم آزاد و رهایی و هم یه غم عجیب توو دلت خونه میکنه.
پادکستای کدعین
از فیلم "lalaland" یاد گرفتم ممکنه عشق همیشه کافی نباشه. ولی عشقِ واقعی نمیمیره.
از فیلم "priscilla" یاد گرفتم وقتی بُتی که توو ذهنت از آدما ساختی میکشنه، تازه متوجه میشی چقد سرِ کسی که نمیشناختیش، جنگیدی و بخاطرش گذشت کردی و از خودت واسش گذشتی.