وقتی میام باهات درد و دل میکنم، لزوما به سرزنشگر یا روانشناس نیاز ندارم. گاهی فقط میخوام ینفر بدونِ قضاوت، صدایِ رنجهایِ منو بشنوه. امن باشیم واسه هم یکم.

امشب ازون شباییه که آدم مرگش میاد.

نمیدونم این افسردگیه، فرسودگیه، نشخوار فکریه، هرچی که هست داره تمومم میکنه و این اصلا جالب نیست.

زشته به خودتون بگین رفیق، وقتی توو روزای سخت، کنارِ آدم نیستین.

اگه واقعا حالم واست اهمیت داره بپرس خوبی، وگرنه که خوبی و زهرِمار.

دیگه حتی نوتیفِ پیامِ کسی که دوسش دارمم خوشحالم نمیکنه. بد.

قرار نیست لزوما چون ازش خوشت میاد باهاش ازدواج کنی. این سنخیت رو اثبات نمیکنه.

ولی من دوست داشتم توو اون دوران فیلمای کلاسیک که لباس خانوما بلند و دامنی و استین پفی بود و کلاه پاپیونی میذاشتن و دستکش پارچه ای ساتن طور میپوشیدن زندگی کنم :(((

لطفا در صورت دوست داشتن هایِ هورمونی به بَنده نزدیک نشوید‌ 🙏🏿.(درصورتِ نزدیک شدن، مواظبِ اشیا قیمتی خود باشید 💅🏽).

کلمه "عزیزم" معجزه میکنه. خوبی عزیزم؟ خوب نیستی عزیزم؟ کجایی عزیزم؟ قربونت برم عزیزم. اصننننن💘💖🎀 :> .

اون لحظه ای که با همه وجودت اینو باور میکنی که تنهایی، هم آزاد و رهایی و هم یه غم عجیب توو دلت خونه میکنه.

دستگاه وافل ساز میخوام :(((

از فیلم "priscilla" یاد گرفتم وقتی بُتی که توو ذهنت از آدما ساختی میکشنه، تازه متوجه میشی چقد سرِ کسی که نمیشناختیش، جنگیدی و بخاطرش گذشت کردی و از خودت واسش گذشتی.

شبِ اونایی که "تعهد" بلدن بخیر، بقیه خوش گَلدین.

ادم هزار بار صبوری میکنه و وقتی اهمیتی نمیبینه، بازم نمیخواد بره؛ فقط میگه میرم که بشنوه "نرو".

همه اونایی که با من در ارتباطن سَنگن. پس چرا من واسه کوچکترین چیزا احساسات خرج میکنم، اونوقت اونا اصلا یادشون‌ میره منم‌ وجود دارم. حکمتش چیه خداوند؟

حس میکنم میزانِ ارتباط اجتماعیم با پسرا خیلی خیلی ضَعیف و تقریبا در حدِ صفره؛ انقد که هیچوقت به دیت نرسه و همون بَرخوردای اول کنسِل شم. شایدم هنوز آدمش سرِ راهم قرار نگرفته. من نَمد 🐜.