؛
وقتی نوجوون بودم داشتم واسه اولین بار کوکی درست می‌کردم؛
همه‌چیشو خوب پیش رفتم فقط فر ما با فر رسپی نمی‌خوند و باعث شد کف کوکیم بسوزه.
منم عصبانی شدم همه چیو ول کردم رفتم تو اتاقم،
چون واسش خیلی زحمت کشیده بودم اعصابم خورد بود. یه کم گذشت دیدم صدا خرچ خرچ میاد، بعد نیم ساعت دیدم بابا در اتاق رو باز کرد و کوکیامو تو ظرف چیده نشونم میده میگه بیا بخوریم درستش کردم، دیدم دیگه اثری از سوختگی کفش نیست؛
گفتم چیکار کردی باهاشون؟
گفت کفشو کشیدم به رنده تا سوختگیش رفت مزه‌ش واقعا خوب بود حیف بود ولش کنی.
هروقت معنی دوس داشتن رو گم می‌کنم یاد این خاطره میفتم و بابام...