🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁



باید به جای تو ،عاشق مرغ توفان می شدم
بهرحال هنگام بهار،
آنها دوباره بازمی گردند
و از نو آواز می خوانند...

#سیلویا_پلات
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی

ﻧﮑﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﺧﻮاه ﻣﻦ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻣﺮگ؟
در ﮐﻮدﮐﯽ
ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺎﻣﯽ ﺧﺰه ﭘﻮش ﺑﻮدم
ﻧﮑﻨﺪ ﮔﻨﺎه ﺳﺖ اﯾﻦ؟
اﯾﻦ ﻋﺸﻖ دﯾﺮﯾﻨۀ ﻣﺮده
ﺑﻪ ﻣﺮگ
#سیلویا_پلات و همسری که به او خیانت کرد
#تد_هیوز

🙋🙋🙋🙋🙋



دوستان عزیز

من نه تنها فعلا ایرانم ، که تا زمانی که دلم نخواهد خارج نمیروم !



و فعلا ایران کارهایی دارم که دلم نمیخواهد بروم....
تعهدات کاری زیادی دارم.


من #ایران میمانم....
ایرانی برای ایرانی مینویسد...

همایش
#اهواز من ، و تمام کلاسها و تاترهایم دربخش
#خصوصی ، همچنان پا برجاست...

من مدام خارج میروم و برمیگردم....




باید هر بار توضیح دهم که #خارج_ماندنی_نیستم ؟

فکر میکنم برایتان سوء تفاهم شده!


آدمی مثل من خارج هم بخواهد برود، دست کم دو سال طول میکشد تا اول به تعهدات قول داده اش ، درایران عمل کند...

بنده در کمال صحت و سلامت عقل اعلام میکنم نه تنها
#ایران هستم و همایش
#اهواز پا برجاست ، که فقط اجراهایم را خارج میبرم ، یا برای سمینار و سخنرانی میروم .

کاری که معمولا ، بیشتر همکاران من انجام میدهند.


یعنی بعد از ایران ، فیلمها و نمایشهایشان را خارج میبرند....وگرنه من سالهاست که امکان زندگی در آنجا را دارم ؛ خودم فعلا نخواستم. پترسال دوباری داوری خارج دعوت شدم.


دعوتنامه ها را دوستان دیده اند.

به دلایل مشکلات شخصی نرفتم ! و فعلا هم قصدش را ندارم !

ممنونم که مرا
#ایرانیان عزیز در
#ایران و همه جای
#جهان باور دارند....

#چیستایثربی
#چیستا_یثربی


#چیستایثربی_کانال_رسمی



https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

شعر :چیستایثربی
طراحی : آمنه


#چیستایثربی
#چیستایثربی_کانال_رسمی

دوقسمت 72 و 73
#خواب_گل_سرخ
هم اینک درپیچ رسمی
#ایستاگرام_چیستایثربی
منتشر شد
تا نوبت کانال

#چیستایثربی_کانال_رسمی

اول قسمت 72 را لطفا بخوانید


#چیستایثربی_کانال_رسمی

سپس قسمت 73
#خواب_گل_سرخ را در
#اینستاگرام_رسمی من
بخوانید
.
تا ادیت کانال

#چیستایثربی_کانال_رسمی

خر و شاه و من
فردا تلف میشویم

خر از گرسنگی ،
شاه از دلتنگی ،
و من از دلبستگی
در ماه مه


#ژاک_پرور
#شاعر_فرانسوی


#جملات
#چیستایثربی
#چیستایثربی_کانال_رسمی


@chista_yasrebi_original

خوشم میاد از این شعر ژاک پره ور !⬆️⬆️⬆️


همه به یه دلیلی تلف میشیم...
اما من از دلبستگی


#چیستایثربی_کانال_رسمی

#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_دوم
#چیستایثربی

کسی را دوست داشتن خوب است.
اینکه کسی آدم را دوست بدارد ، خوب است...
حتی اگر درست نشناسی اش...
حتی اگر او هنوز تو را خوب نشناسد.

گرچه محسن می گفت ، مرا خوب می شناسد.

با لباس های تابستانی در اتاق زمستانی ، راه رفتن و انتظار وقوع یک معجزه را داشتن ، حس دلچسبی بود که در اتاق محسن به من دست می داد...

فقط یک اتاق بود و سه پله تا دستشویی ، اما برای من از بزرگترین قصرهای عالم بزرگ تر و باشکوه تر بود ،
چون پناهگاه من و مادرم بود.

چون مردی ، آن سو بود ، که حس می کردم نسبت به من احساس مسئولیت دارد.

شاید هیچ چیز در دنیا ، زیباتر از احساس مسئولیت نیست.

عشق برای من یعنی مسئولیت ، احترام و فداکاری...

همه را این پسر داشت !

یک حس درونی به من می گفت ، او جزء دروغگوها نیست و می دانستم که آن ها
می آیند و آمدند.

البته صاحبخانه راهشان نداد !
و گفت که محسن خانه نیست و اگر با محسن کار دارند ، نمی توانند وارد شوند.

آن ها گفتند ، فامیل هایمان اینجا هستند !

گفت : کارت ملی تان را بدهید ، پلیس می آید تشخیص بدهد ، فامیل شما هستند یا نه !

محسن به صاحبخانه سپرده بود ، برای همین صاحبخانه گفته بود:


" محسن فامیل های خودش را به اینجا می آورد نه فامیل های شما را !... "

آن ها رفتند ، چون هیچ نسبت خونی با من نداشتند ،
اما می دانستیم که همه جا کمین کرده اند و منتظر من هستند ! من...نه مادرم!

گویی همه جا بودند و نبودند...

داستان خیلی ساده بود ، آن ها دنبال پول بودند !

من درباره ی حامد ، مطمئن نبودم ، ولی آن دو زن ، نازی و مریم ، دستشان در کاسه ای بود که به پول های برادر من ختم می شد.

ما پول های آن زن بدبخت مرده را نمی خواستیم !
آن هم پول هایی که به برادری رسیده بود که به آن شکل فجیع خودکشی کرده بود ، اما آنها دست بردار نبودند، فکر می کردند ما جای پول ها را می دانیم.

تا اینکه آن روز رسید...

شب سوم ماندن ما بود.

محسن سه شب ، در ماشینش خوابیده بود.

روز چهارم به من گفت :
باید بریم ، چند تا آزمایش بدیم. می خوام راضی باشی...اجباری در کار نیست !


قلبم لرزید !...

یعنی واقعا می خواستم زن مردی شوم که هیچ چیز ، از او نمی دانستم ؟

جز اینکه مسئولیت پذیر ، جذاب و مهربان است !

خب مادرم چه ؟

مادرم نظری نداد ، معمولا هیچوقت درباره ی من نظری نمی داد.

می گفت : تو خودت کاری را که درست است می کنی ، هیچوقت از بچگی ، نظر دیگران را نمی خواستی.

پدرم همیشه می گفت : تو خودت راه درست را تشخیص می دهی.

و حسی به من می گفت ، که بودن ما در این خانه ، فقط در صورتی معنا دارد که من همسر این مرد باشم !

و صدایی در درونم ، می گفت ، که اصلا اشکال ندارد همسر او باشم و ناگهان ببینم دوستش ندارم ! گاهی دل به دریا زدن ، جزیی از زندگیست..

دیگر از این بدتر نمی شد که داشتم یک موجود گیاهی می شدم !

دست کم به محسن حس داشتم...

دست کم وقتی که می رفت ، نگران می شدم...
دست کم وقتی که خانه نبود ، منتظرش بودم و مدام ساعت را نگاه می کردم...

اینها معنی اش چه بود جز اینکه ؟!... شاید داشتم دوباره انسان می شدم .
گفتم :

بله... باهات میام ! اجباری نیست...خودم میخوام...



#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_دوم
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی
@chistaa_2

#چیستایثربی_کانال_رسمی

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_سوم
#چیستایثربی

حتی اگر این ازدواج بد از آب در می آمد ، بهتر از شکل نامناسبی بود که الان داشت !

ما الان هیچ کس او بودیم و بعد از خواندن آن خطبه ، همه کس او می شدیم !

و او آنوقت مردانگی اش را اثبات می کرد که آیا می تواند تا آخر عمر پای مشکلات من بایستد !

پای مشکل حافظه...
پای این افرادی که دنبال ما بودند !
دنبال ارث زنی که مرده بود...
دنبال ارثی که به برادر مرحوم من رسیده بود و ما از همه جا بی خبر !
چون هرگز در فکر اموال برادرم نبودیم ، آن هم با دو فوت در خانواده !

وقتی که همه آزمایش ها تمام شد ، روز عقد مادرم گفت :
من چیزی ندارم به تو هدیه بدم ، به جز گردنبند خودم که مادرم بهم داده.

خودت می دونی... عهد کرده بودم که روز ازدواجت اینو بندازم گردنت.

نمی گم برات خوشبختی میاره ، چون به این چیزا اعتقاد ندارم که اشیا می تونن برای آدم کاری کنن !
ولی می دونم یادگاری خوبیه.
به هرحال همیشه ، منو یادت میندازه.

من بچه گیات ، با عشق بزرگت کردم ، بعد نمی دونم چی شد ، حس کردم ازم دور و دورتر شدی !

اما اینو بدون !
عشق مادری همیشه سر جاشه...

خواستم بگویم ، نه مادر !
من از تو دور نشدم ! این تو بودی که...

ولی هیچ چیز نگفتم.
گردنبند را گرفتم گفتم : خودت بنداز گردنم.

زنجیر گردنبند را که بست ، دستش را بوسیدم و گفتم :
برام دعا کن که اشتباه نکرده باشم.

گفت : بعضی وقتا آدم قدرت خیلی زیادی تو انتخاباش نداره ، باید توکل کرد فقط.
به نظرم آدم بدی نمیاد... یعنی امیدوارم !

بعد از اینکه شما عقد کردید من بر می گردم خونه مون.

گفتم : پیش اون وحشیا ؟!

گفت : با من ، یه پیرزن تنها و مریض چیکار دارن !
چیکار می تونن داشته باشن ؟

همه می دونن که من جای هیچی رو نمی دونم ، چون موقع اون اتفاق ، اونجا نبودم.

اصلا توی خونه راهشونم نمی دم.
اتفاقا بهتره که من برگردم و خونه رو تنها نذاریم.

مریم کلید اون خونه رو داره.
اینجوری درست نیست که هر لحظه آدم حس کنه ، یه عده دارن تو خونه ش می چرخن و همه جا رو می گردن.

گفتم : باشه مادر جون ، هرجور راحتی.

مراسم ساده بود...
مادر محسن مریض بود و نتوانسته بود بیاید.
عمویش آمده بود ، مادر من و عاقد.

سکوت مطلقی در اتاق حکمفرما بود !

وقتی که خطبه را می خواندند ، حس نمی کردم این خطبه ی ازدواج است ،
فکر می کردم خطبه ی زندگیست.

آری گفتن یا نه گفتن به ادامه ی راه است...

فکر نمی کردم دارم با این مرد ازدواج می کنم تا پیوندهای عاطفی ، ما را به هم وصل کند...

فکر می کردم قرار است خطبه ای خوانده شود تا ما با هم مثل دو جنگجو ، مثل دو دلاور ، یا دو هم خون ، تا آخر راه را برویم...

و این یک آیین برادریست ، یا شاید بهتر بگویم یک آیین خواهر و برادریست.

حس می کردم یک گونه آیین تشرف است ، مثل عرفا ! و ما یک روح در دو بدن می شویم !
و این زیبا بود...

انگار محسن ، تمام خاطراتم می شد.
هر چه اکنون نداشتم ! هر چه در آینده ، خواهم داشت....


#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_سوم
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی
@chistaa_2

#چیستایثربی_کانال_رسمی

@chista_yasrebi_original

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

از صفحه ی دیگران
همایش روانشناختی عشق و ازدواج در
#اهواز
وقت زیادی نمانده است
اگر.سوالی داشتید به پیج مربوطه که اسمش در عکس افتاده ، مراجعه فرمایید.
#چیستایثربی_کانال_رسمی

@chista_yasrebi_original

دوستان من گوشی آلکاتل خود را گم کرده ام.هدیه بود.اگر کسی میداند کجا منصفانه میفروشند لطفا در دایرکت اینستاگرام من، یا ایدی من پیام دهد.همین شکل مربعی فقط
ممنون
@chychy9ایدی
@chisa_yasrebi_original

#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_دوم
#چیستایثربی

کسی را دوست داشتن خوب است.
اینکه کسی آدم را دوست بدارد ، خوب است...
حتی اگر درست نشناسی اش...
حتی اگر او هنوز تو را خوب نشناسد.

گرچه محسن می گفت ، مرا خوب می شناسد.

با لباس های تابستانی در اتاق زمستانی ، راه رفتن و انتظار وقوع یک معجزه را داشتن ، حس دلچسبی بود که در اتاق محسن به من دست می داد...

فقط یک اتاق بود و سه پله تا دستشویی ، اما برای من از بزرگترین قصرهای عالم بزرگ تر و باشکوه تر بود ،
چون پناهگاه من و مادرم بود.

چون مردی ، آن سو بود ، که حس می کردم نسبت به من احساس مسئولیت دارد.

شاید هیچ چیز در دنیا ، زیباتر از احساس مسئولیت نیست.

عشق برای من یعنی مسئولیت ، احترام و فداکاری...

همه را این پسر داشت !

یک حس درونی به من می گفت ، او جزء دروغگوها نیست و می دانستم که آن ها
می آیند و آمدند.

البته صاحبخانه راهشان نداد !
و گفت که محسن خانه نیست و اگر با محسن کار دارند ، نمی توانند وارد شوند.

آن ها گفتند ، فامیل هایمان اینجا هستند !

گفت : کارت ملی تان را بدهید ، پلیس می آید تشخیص بدهد ، فامیل شما هستند یا نه !

محسن به صاحبخانه سپرده بود ، برای همین صاحبخانه گفته بود:


" محسن فامیل های خودش را به اینجا می آورد نه فامیل های شما را !... "

آن ها رفتند ، چون هیچ نسبت خونی با من نداشتند ،
اما می دانستیم که همه جا کمین کرده اند و منتظر من هستند ! من...نه مادرم!

گویی همه جا بودند و نبودند...

داستان خیلی ساده بود ، آن ها دنبال پول بودند !

من درباره ی حامد ، مطمئن نبودم ، ولی آن دو زن ، نازی و مریم ، دستشان در کاسه ای بود که به پول های برادر من ختم می شد.

ما پول های آن زن بدبخت مرده را نمی خواستیم !
آن هم پول هایی که به برادری رسیده بود که به آن شکل فجیع خودکشی کرده بود ، اما آنها دست بردار نبودند، فکر می کردند ما جای پول ها را می دانیم.

تا اینکه آن روز رسید...

شب سوم ماندن ما بود.

محسن سه شب ، در ماشینش خوابیده بود.

روز چهارم به من گفت :
باید بریم ، چند تا آزمایش بدیم. می خوام راضی باشی...اجباری در کار نیست !


قلبم لرزید !...

یعنی واقعا می خواستم زن مردی شوم که هیچ چیز ، از او نمی دانستم ؟

جز اینکه مسئولیت پذیر ، جذاب و مهربان است !

خب مادرم چه ؟

مادرم نظری نداد ، معمولا هیچوقت درباره ی من نظری نمی داد.

می گفت : تو خودت کاری را که درست است می کنی ، هیچوقت از بچگی ، نظر دیگران را نمی خواستی.

پدرم همیشه می گفت : تو خودت راه درست را تشخیص می دهی.

و حسی به من می گفت ، که بودن ما در این خانه ، فقط در صورتی معنا دارد که من همسر این مرد باشم !

و صدایی در درونم ، می گفت ، که اصلا اشکال ندارد همسر او باشم و ناگهان ببینم دوستش ندارم ! گاهی دل به دریا زدن ، جزیی از زندگیست..

دیگر از این بدتر نمی شد که داشتم یک موجود گیاهی می شدم !

دست کم به محسن حس داشتم...

دست کم وقتی که می رفت ، نگران می شدم...
دست کم وقتی که خانه نبود ، منتظرش بودم و مدام ساعت را نگاه می کردم...

اینها معنی اش چه بود جز اینکه ؟!... شاید داشتم دوباره انسان می شدم .
گفتم :

بله... باهات میام ! اجباری نیست...خودم میخوام...



#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_دوم
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی
@chistaa_2

#چیستایثربی_کانال_رسمی

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_سوم
#چیستایثربی

حتی اگر این ازدواج بد از آب در می آمد ، بهتر از شکل نامناسبی بود که الان داشت !

ما الان هیچ کس او بودیم و بعد از خواندن آن خطبه ، همه کس او می شدیم !

و او آنوقت مردانگی اش را اثبات می کرد که آیا می تواند تا آخر عمر پای مشکلات من بایستد !

پای مشکل حافظه...
پای این افرادی که دنبال ما بودند !
دنبال ارث زنی که مرده بود...
دنبال ارثی که به برادر مرحوم من رسیده بود و ما از همه جا بی خبر !
چون هرگز در فکر اموال برادرم نبودیم ، آن هم با دو فوت در خانواده !

وقتی که همه آزمایش ها تمام شد ، روز عقد مادرم گفت :
من چیزی ندارم به تو هدیه بدم ، به جز گردنبند خودم که مادرم بهم داده.

خودت می دونی... عهد کرده بودم که روز ازدواجت اینو بندازم گردنت.

نمی گم برات خوشبختی میاره ، چون به این چیزا اعتقاد ندارم که اشیا می تونن برای آدم کاری کنن !
ولی می دونم یادگاری خوبیه.
به هرحال همیشه ، منو یادت میندازه.

من بچه گیات ، با عشق بزرگت کردم ، بعد نمی دونم چی شد ، حس کردم ازم دور و دورتر شدی !

اما اینو بدون !
عشق مادری همیشه سر جاشه...

خواستم بگویم ، نه مادر !
من از تو دور نشدم ! این تو بودی که...

ولی هیچ چیز نگفتم.
گردنبند را گرفتم گفتم : خودت بنداز گردنم.

زنجیر گردنبند را که بست ، دستش را بوسیدم و گفتم :
برام دعا کن که اشتباه نکرده باشم.

گفت : بعضی وقتا آدم قدرت خیلی زیادی تو انتخاباش نداره ، باید توکل کرد فقط.
به نظرم آدم بدی نمیاد... یعنی امیدوارم !

بعد از اینکه شما عقد کردید من بر می گردم خونه مون.

گفتم : پیش اون وحشیا ؟!

گفت : با من ، یه پیرزن تنها و مریض چیکار دارن !
چیکار می تونن داشته باشن ؟

همه می دونن که من جای هیچی رو نمی دونم ، چون موقع اون اتفاق ، اونجا نبودم.

اصلا توی خونه راهشونم نمی دم.
اتفاقا بهتره که من برگردم و خونه رو تنها نذاریم.

مریم کلید اون خونه رو داره.
اینجوری درست نیست که هر لحظه آدم حس کنه ، یه عده دارن تو خونه ش می چرخن و همه جا رو می گردن.

گفتم : باشه مادر جون ، هرجور راحتی.

مراسم ساده بود...
مادر محسن مریض بود و نتوانسته بود بیاید.
عمویش آمده بود ، مادر من و عاقد.

سکوت مطلقی در اتاق حکمفرما بود !

وقتی که خطبه را می خواندند ، حس نمی کردم این خطبه ی ازدواج است ،
فکر می کردم خطبه ی زندگیست.

آری گفتن یا نه گفتن به ادامه ی راه است...

فکر نمی کردم دارم با این مرد ازدواج می کنم تا پیوندهای عاطفی ، ما را به هم وصل کند...

فکر می کردم قرار است خطبه ای خوانده شود تا ما با هم مثل دو جنگجو ، مثل دو دلاور ، یا دو هم خون ، تا آخر راه را برویم...

و این یک آیین برادریست ، یا شاید بهتر بگویم یک آیین خواهر و برادریست.

حس می کردم یک گونه آیین تشرف است ، مثل عرفا ! و ما یک روح در دو بدن می شویم !
و این زیبا بود...

انگار محسن ، تمام خاطراتم می شد.
هر چه اکنون نداشتم ! هر چه در آینده ، خواهم داشت....


#خواب_گل_سرخ
#قسمت_هفتاد_و_سوم
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی
@chistaa_2

#چیستایثربی_کانال_رسمی

@chista_yasrebi_original

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

تشکر ویژه از

سه تن :
بانوان
زیور صمدی
مرضیه زمانی پور و
رویا قایم مقامی

که با اولین یاری خود ، از طریق واریز به حساب ادبیات، برای زلزله زدگان ، نشان دادند که برای #ادبیات، باید #احترام گذاشت ، چون قدرت تاثیر بر جامعه را دارد

@chista_yasrebi_original