چیستایثربی کانال رسمی
6.38K subscribers
6.06K photos
1.3K videos
57 files
2.14K links
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.



@chistaa_2
Download Telegram
هميشه حرفی را بزن که بتوانی بنويسی، چيزی را بنويس که بتوانی امضايش کنی وچيزی را امضا کن که بتوانی پايش بايستی.
#بورخس

#چیستا_یثربی
#چیستایثربی

#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
همه پیر میشوند!
لارافابین‌از ۲۰۱۳ نه آلبوم‌منتشر کرده نه عکسی
این‌عکس چهار سال پیش او ... که تصادفی لو رفته


همه پیر میشوند
برخی دیگر در رسانه ها ظاهر نمیشوند که تصویر چهره ی جوانی شان در ذهن مردم ، ماندگار شود.
لارا متولد 1970 یا۱۳۴۹ ماست


#کانال_رسمی_چیستایثربی
#چیستایثربی

@chista_yasrebi
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#آوا_متولد۱۳۷۹
رمانی از

#چیستایثربی

تقدیم با درد
به سرزمینی که دوستش داشتم

#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi


#داستان
#رمان
#آوا
پنج‌شش قسمت دیگر تمام‌میشود
چیستایثربی کانال رسمی pinned «تمام قسمتهای #رمان #داستان #قصه #داستان_دنباله_دار #آوا_متولد۱۳۷۹ را در کانال #قصه_های_چیستایثربی بخوانید کانال @chistaa_2 لینک https://t.me/joinchat/AAAAAD1J55v7lM2oraPEBA @chistaa_2»
Forwarded from چیستا_دو (Chista Yasrebi)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت36
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی

#قسمت_سی_و_ششم

باور نمی کنم زنی در حوالی چهل، مثل زنی سی ساله به نظر برسد!

از ماشین‌ پیاده می شوم، مثل بره ای سر به زیر که به مسلخ‌ می رود، چشمان‌ بادامی روشنش، جادویم کرده است...

طاها داد می زند:
نه آوا...
یا با هم یا هیچ جا!

بناز که سعی می کند به طاها نگاه نکند، به کردی، به سردار می گوید:
این‌ جوجه خروسو، خفه کن!

سردار می گوید:
عاشقه، خفه نمیشه!وگرنه تا حالا، خودم، خفه ش کرده بودم که با هم عروسی نکنن!

بناز به فارسی می گوید:
های پسر، بشین سرجات!
گفتم آوا رو‌ تیر نمی زنم...
تو رو زیاد حرف بزنی، ادب می کنم!

طاها می گوید:
پس بزن!
شلیک‌ کن...
نمی ذارم ببریش!

بناز از طاها، خنده اش گرفته است...

به سردار می گوید:
رد سارا رو دنبال کردم عروستو پیدا کنم، این سَرخر، کیه آوردی؟!

سردار می گوید:
هر عروسی، یه عاشقم داره نه؟!

و با‌ نگاه معنی داری ادامه می دهد:
شایدم چندتا عاشق!
ببین بناز، جنگ من و تو سال هاست‌ تمومه!
چی کار داری با اینا؟
ما بی حساب شدیم!

بناز گفت:
بی حساب؟
نه... هنوز خیلی مونده‌ سردار!
گوش کن‌ دختر!
اینایی که میگم، به مردت بگو!

_من، زنتو، سه روز می خوام. نه بیشتر!
نه وقتشو دارم، نه حوصله شو...

طاها می گوید:
خودم فهمیدم حرفتو!
سه روز می خوای چی کارش کنی؟
منم‌ میام!

بناز گفت: ای بچه چموش!
به تو چه؟

_پس از روی نعش من رد میشی و‌ می بریش!

بناز می گوید: من‌ مرد، تو اتاقم راه نمیدم‌ پسر!
تو نمی تونی بیای...

فرمانده می گوید:
خب نگران‌ زنشه!
اول زلزله، حالام که تو ماشالله دست زلزله رو، از پشت، بستی!
اون‌ چکاری بود، مثل بهمن، خودتو انداختی وسط جاده؟
همیشه گفتم سرباز به خوبی تو ندیدم!

_های مرد، حالا‌ منم، مثل تو فرمانده ام.
سربازه مُرد... فهمیدی؟!

فرمانده‌ گفت: بله، خبرا رسید.
فرمانده بناز آل طاها!
هزاران فدایی داره!

بناز علامت می دهد...
مردانی از تپه پایین می آیند، سربازان بناز!

به یکیشان می گوید:
دختر رو ببر تو ماشین. با ادب...

و با نگاه خاصی به فرمانده‌ می گوید:
اسیر رو کتک نمی زنن!

_تو هفت سرباز بی گناه منو کشتی، باید برات‌ گوسفندم قربانی می کردم؟

بناز می گوید: تو چند تا رو کشتی؟
بگو! جلوی پسرت‌ بگو و عروست!

فرمانده ساکت است...

بناز به طاها می گوید:
من، زنتو، تو اتاقم‌ نگه میدارم!
هیچ‌ مردی نمی بینتش!
غروب روز سوم‌، بیا، خونه ی درویش، ببرش!

طاها به سمت من می دود...

مردان‌ بناز، با ته اسلحه، محکم‌ چند ضربه به همسر من می زنند.

طاها، روی زمین می افتد...
جیغ می کشم!

_اگه مردتو، زنده می خوای، بگو گمشه!

_طاها جان‌ میگن فرمانده بناز، هیچوقت زیر قولش، نمی زنه!
فقط سه روز صبر کن!
به پدرمم یه جوری بگو، نگران نشه، به دایی هم بگو!

اسم دایی که می آید، بناز خنده اش می گیرد...
همان‌ خنده های عصبی معروفش!

فرمانده، خیره است، انگار او را می فهمد.

_منو برای چی می خوای؟

_ شنیدم نویسنده ای! نه؟
لازمت دارم دختر!
خیلی وقته...

#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت36
#قسمت_سی_و_ششم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی



https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا
#قسمت_اول
رمانی از
#چیستا_یثربی
این‌ رمان، ‌نوشته ی
#چیستایثربی است و تنها در پیج و کانال شخصی خودش ، منتشر میشود.

اشتراک آن‌، در کانالها و گروهها ، تنها با ذکر نام نویسنده ممکن است. داستان در کانال خواهد آمد و
با صدای خود نویسنده ، خوانش خواهد شد و فایل صوتی خواهد داشت ، آدرس کانال رسمی در بیوی پیج اینستاگرام.

پیشاپیش از همکاری شما عزیزانم ،سپاسگزارم
#چیستا
#نویسنده
#رمان_نویس
#قصه
#داستان
#chista_yasrebi
#novelist
#story
#novel
#Ava
Written by
#chistayasrebi

نمیشد نگاهش کرد !
چشمانش آتش داشت...آدم را میسوزاند ، برای چند زمستان، گرمت میکرد....
اصلا باور نمیکردم به آقا سلیمان گفته میخواهد به خواستگاری من بیاید!

معلم کلاس خواهرم بود.
یکسال از مابزرگتر بودند. پیش دانشگاهی!
اول فکر کردم خواهرم را بامن اشتباه گرفته است ، اما آقا سلیمان تاکید کرد :

آقا معلم گفته آوا... خواهر کوچیکتره که شال قرمز میندازه دور گردنش ...
انگار دنیا را به من داده بودند !

آرزو ، خواهرم میگفت : همچین تحفه ای هم نیست... فقط تیپش گول زنکه ، پولدار هم که نیست!
گفتم: پولشو میخوام چیکار ؟ باسواده!وخوش تیپ! با شخصیت هم که هست.

گفت: احمقی دیگه ! ...
پشیمون میشی . من که خوشحالم از من خواستگاری نکرده! چون اگه آدم به معلمش بگه نه ، ممکنه تو درس ردش کنه! ...
حالا اخلاقاشو از نزدیک که ببینی ، میخوره تو ذوقت. میفهمی!
میدانستم که توی ذوقم نخواهد خورد...

این هفته قرار بود یکروز با اجازه ی پدرم، به خانه مان بیاید تا کمی با این معلم تهرانی آشناشویم ، دل توی دلم نبود.
من فقط هفده سال داشتم و او بیست و پنج سال...
کلی کتاب خوانده بود. از بچه ها شنیده بودم ،
میترسیدم حرف احمقانه ای بزنم، اما میدانستم که من هم بلدم درباره چیزهایی حرف بزنم، مثل جنگ، داعش، ترامپ، کردهای عراق ، ریزگردها ، زلزله و فیلم جدایی نادر از سیمین فرهادی!

همینها فعلا کافی بود... زیاد هم بود، پدرم خوشش نمی آمد آدم زیاد حرف بزند. روز موعود رسید...
#ادامه_دارد

#چیستایثربی
#آوا
#قسمت_اول

https://www.instagram.com/p/BpcryG9n9zo/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=crgkohnbkra5
Forwarded from دوستان_چیستا
#آوا
#داستان
#قصه


#قسمت_دوم


نوشته :
#چیستایثربی


در شهر من ، کرمانشاه ، بادها همیشه بودند.

اما ، بادهای این روزها ، دیگر رفیق نبودند...

باخود ، غبار میاوردند، ریز گردهای غریب و اخبار عجیب تر !

روزی که خواستگاری من بود ، دوباره باد میآمد.

مادرم‌ که خانه را ، مثل دسته گل کرده بود ، تند تند شمعدانیها را از لبه ی ایوان برداشت.

ترسید‌‌ که بیفتند.

پدرم‌، پنجره ها را بست.

و حتی پنجره ی راه پله را با سیم، محکم‌ کرد که باز نشود.

خواهرم سبزی ها را که برای خشک کردن گذاشته بودیم ، تند و تند از پله ی پشت بام جمع کرد و در کیسه ریخت ،
ترسید باد ببردشان!

مثل پسر قد بلند و لاغر همسایه که از بچگی، خواهرم را دوست داشت و سال گذشته، درسش تمام شد و تصمیم گرفت برای دفاع از حرمی که ندیده بودیم ، به جایی برود که نمیشناختیم!


باد‌ ، او را هم ، با خود برد.

دیگر برنگشت،

فقط چراغهای حجله اش ، با عکس لبخندی کمرنگ ، چهل شب در کوچ او ، سوسو زدند...
و دیگر تمام !


خواهرم ساکت شد،
گویی دیگر از‌ بادها نمیترسید.


آن روز هم که خبر کوچ پسر را آوردند ، باد میآمد.

مادرش ، در حیاط کوچکشان ، موهای خودش را دسته دسته میکند و به باد میداد.
باد ، ساکت بود.
شهید زنده بود این‌ باد...



سالها قبل، به شهادت رسیده بود و هنوز ، چون‌ رودی ، جریان داشت و پسران شهر مرا به جاهایی میبرد که نمیدانستیم!

باد، همیشه بود،
سبک، بی توشه ی راه،‌ با هیبت و خاموش!

اما پسران ما ، هرگز برنمیگشتند!

مثل پسری که آرزو ، خواهرم ، دوستش داشت و نفهمیدیم در کدام خاک ناشناس خفته است!

آرزو ، مقابل ما ، هرگز گریه نکرد،
فقط ساکت شد و دیگر شمعدانی نکاشت!


حالا فقط مادر ، شمعدانی میکاشت و پدر ، انگار همیشه منتظر خبری بود.

روزی هم که خواستگار من آمد، باد میامد و من فکر کردم او به این بادها در شهر ما ، عادت ندارد،

شاید تسلیم شود و او هم ، با باد برود،
اما نرفت...

با موی آشفته رسید،
یک طره موی سیاه، سیاه تر از شب، روی پیشانی اش ریخته بود.

مادرم، عاشق نور بود،

او را ، در روشنترین قسمت خانه نشاند.
روی مبلی که پدر ، ‌دوست داشت.


آقا معلم ، خجالتی نبود ، اما زمین را نگاه میکرد.

برایم سه شاخه گل سرخ، آورده بود با انبوهی گل مریم...



خانه از بوی مریمها ، گیج بود.
پدر لبخند زد و گفت:

آوای ما را چطور شناختید؟
مرد گفت : هنوز نشناختم!

رو به من‌ کرد و گفت :
با اجازه ی پدر مادر محترم ، یکی دو کلمه...

پدرم‌ گفت‌:‌‌ حتما ، خواهش میکنم ...

و مرد ‌، با دو شعله ی سوزان چشمانش، به من‌خیره شد.

مثل یک مرد ، از دوران نخستین ، که اولین ‌بار ، زنی را میبیند!
گفت:

"میدونید اولین بار کی شما رو دیدم؟"

وقتی روز جشن ، اون متن رو خوندید،‌ درباره ی بادها...

گفتم : جدی؟... خوب بود؟

گفت:

الان نمیخوام در موردش حرف بزنم ،

نوشته بودید:


" بادها، سرداران همیشه بیدار شهرند، اما یادشان رفته این شهر ، مردمی هم دارد که عاشقند ... "

میدونید "سردار " یعنی چی؟!


تعجب کردم!

او مامور بود یا خواستگار؟

این چه سوالی بود؟!

#آوا
#قسمت_2
#رمان
#نوشته
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی

https://www.instagram.com/p/BpkPyv8HwV0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=17c03pd49p4fe
Forwarded from آوا_رمان اثر چیستایثربی (Chista Yasrebi official)
#آوا
#رمان
#قسمت_3
#چیستایثربی
#قصه
#داستان
#چیستا_یثربی
#چیستا
#رمان_آوا

آقای معلم دوباره پرسید:

خب دقیقا معنی کلمه ی سردار چیه؟


گفتم:من رشته م ریاضیه آقا، ادبیاتم زیاد خوب نیست!


گفت: بانوی عزیز، سردار کلمه ی ادبی نیست!


یعنی شما نمیدونی؟!

توی این کشور زندگی نمیکنید؟

خواهرم از خنده،غش کرده بود، ولی جلوی خودش راگرفت، دقیقا حس وحال مرا میفهمید!

چون معلمش راخوب میشناخت و اعتماد به نفس مرا...

هیچکدام کوتاه نمی آمدیم!
گفتم:
سردار ،گمانم یعنی، کسی که از سرهنگ بالاتره ،

دستورای اساسی رو اون میده ، خودش هم، معمولا در دسترس نیست...

ما زیردستاشو میبینیم!

حرف آخرم،حرف اونه،درواقع همه چیز رو سردار میگه و خب باید انجام شه!
کسی هم روی حرفش نباید حرف بزنه و نمیزنه!..
چون کسی جرات نداره!

گفت: همین؟!
گفتم: مگه بازم هست؟
گفت: بله!


گفتم:آقا، من که رشته ی نظامی نخوندم!حالا ممکنه سردار، یه دوره نظامی هم گذرونده باشه.

من نمیدونم واقعا ، این سوال برای چیه امروز؟

گفت:‌

سردار یعنی کسی که زندگی خصوصی نداره،
همه ی زندگیش ، وطنشه،
اعتقادشه!


سردار یعنی ، هرچی که داره باید بذاره برای مردمش!

گفتم: خب اینجوری که خوب نیست!


رمان‌آوا : نوشته چیستایثربی


گفت: چرا؟


گفتم : اینجوری‌ یه موجود تک بعدی میشه که ...


یه انسان تک ساحتی!

یه کتابم به این اسم‌ هست!

انسان تک‌ ساحتی ...
بخونیدش ، کتاب خوبیه !

میدونید، من از آدمای تک بعدی، هیچوقت خوشم نمیاد،

حتی پیامبر ما هم ، زندگی خصوصی داشت،

گفت: پیامبر ما ، تنها نبود!


گفتم :‌‌‌ هیچکس از پیامبر ، تنهاتر نبود !گفت :‌ سردارای ما...

کمی عصبی شده بود.

گفت‌: اصلا این بحثو ولش کنید!

گفتم: ببخشید، ولی شما شروع کردید!

نمیدونم چرا توی مراسم خواستگاری، درمورد سردار کشور ، از من بدبخت میپرسید؟!

سوال نظامی دیگه ای ندارید ؟ میگفتید ، مطالعه کنم !

گفت: چون میخواستم ، خودم رو بهتون بشناسونم.

گفتم:

خب شما که سردار نیستید !...
معلمید ...
یعنی ببخشید ، دبیرید!

گفت:‌‌بله، ولی پسر یک سردارم!

فکر کردم لازمه اینو بدونید!
کسی ، اینجا نمیدونه!
من نخواستم کسی بدونه ...

برای همینم تک و تنها اومدم‌‌ خواستگاری...

مادرم سالهاست فوت کردن و به رحمت خدا رفتن .


پدرم هم ، هیچوقت زندگی خصوصی نداشتن که با ما باشن ، الانم که اصلا نیستن!


من اینطوری بار اومدم ،
روی پای خودم...



به پدرم نگاه کردم ...

سرش را پایین انداخته بود که من از او انتظار تایید یا تکذیب چیزی را نداشته باشم،

خواهرم هم ، به پنجره نگاه میکرد،

مادر با استکان چایش ، بازی میکرد!


هیچکس نمیدانست این دبیر سختگیر‌ موفق و ساکت ، پسر یک سردار است!


تنهاچیزی که به ذهنم رسید،
گفتم:

ببخشید،‌ پدر شما ، حالا در قید حیات هستن ؟



یا به درجه ی رفیع شهادت نائل شدن؟

سکوت شد!
استکان از دست مادرم افتاد.



تازه فهمیدم چه سوال احمقانه ای پرسیدم !


آقای معلم ، از جا بلند شد و گفت:


فکر‌‌‌ میکنم وقت رفتنم باشه،


گفتم:
خب حالا اول چای تونو میخوردین، بعد...


گفت: ممنونم ، دیگه میل ندارم.


انگارخاک دردهانم ریخته بودند!

https://www.instagram.com/p/BqF0dFuA0F0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=9odk12l1dm9l