سرود ملی
#ای_ایران چگونه پدید آمد؟
یشینهٔ این ترانه ، به دوران پر تلاطم #جنگ_جهانی_دوم در ایران باز می‌گردد. در این زمان، سپتامبر ۱۹۴۱، متفقین ایران را اشغال کرده‌بودند.
ایدهٔ این شعر از دیدن وضعیت اسفبار کشور، به خصوص اهتزاز پرچم متفقین از پادگان استرآباد در آن دروان به شاعر الهام شد.
#گل_گلاب در این باره گفته است: در سال ۱۹۴۴، در شرایطی که چکمه‌های نیروهای اشغال‌گر هر وطن‌پرستی را می‌لرزاند، من ایدهٔ این شعر به ذهنم رسید. بخصوص وقتی ضربه ی چکمه انگلیسیها را روی صورت هموطنانم میدیدم...
در صورتیکه وطنم ، اعلام بیطرفی کرده بود و سربازان متفقین حرمت کشور ما را نگه نداشتند!
سپس پروفسور خالقی ، موسیقی آن را نوشت و در برابر همهٔ مقاومت‌های سیاسی، این ترانه راه خود را به دل و روح مردم پیدا کرد. ویژگی برجستهٔ شعر «ای ایران» آن است که همهٔ واژگان آن به زبان
#پارسی است و در آن هیچ واژه بیگانه‌ای به کار نرفته‌است ، جز چهار کلمه که ریشه غیر فارسی یا عربی دارند ، که آن هم شاعران وقت ، ایرادی بر آن وارد نکرده اند ، چون آن لغتها ، در زبان فارسی جا افتاده بود.
این ترانه ،شاید هرگز ، سرود رسمی و ملی کشور نشد ،
ولی از هر سرود دیگری ، ایرانیان داخل و جهان ، بیشتر قبولش دارند ،چون از سوز دل و #عشق_به_ایران نوشته شده است، نه به سفارش فردی یا ارگانی!....
حس ناب و بی بدیل :#وطن_مادر_ماست...
نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری با صدای
#غلامحسین_بنان در خیابان
#استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود «ای ایران» آنقدر اثر کرد که شنوندگان ، تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد.
استقبال و تأثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است.
#ای_ایران در فضای
#حماسی ساخته شده است.
#حسین_گل_گلاب
#شاعر_ای_ایران
#موسیقی:
#روح_الله_خالقی
#چیستا_یثربی
#وطن_پرستی
برگرفته از پیج رسمی
#اینستاگرام_چیستایثربی
کانال رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#ای_ایران چگونه پدید آمد؟
یشینهٔ این ترانه ، به دوران پر تلاطم #جنگ_جهانی_دوم در ایران باز می‌گردد. در این زمان، سپتامبر ۱۹۴۱، متفقین ایران را اشغال کرده‌بودند.
ایدهٔ این شعر از دیدن وضعیت اسفبار کشور، به خصوص اهتزاز پرچم متفقین از پادگان استرآباد در آن دروان به شاعر الهام شد.
#گل_گلاب در این باره گفته است: در سال ۱۹۴۴، در شرایطی که چکمه‌های نیروهای اشغال‌گر هر وطن‌پرستی را می‌لرزاند، من ایدهٔ این شعر به ذهنم رسید. بخصوص وقتی ضربه ی چکمه انگلیسیها را روی صورت هموطنانم میدیدم...
در صورتیکه وطنم ، اعلام بیطرفی کرده بود و سربازان متفقین حرمت کشور ما را نگه نداشتند!
سپس پروفسور خالقی ، موسیقی آن را نوشت و در برابر همهٔ مقاومت‌های سیاسی، این ترانه راه خود را به دل و روح مردم پیدا کرد. ویژگی برجستهٔ شعر «ای ایران» آن است که همهٔ واژگان آن به زبان
#پارسی است و در آن هیچ واژه بیگانه‌ای به کار نرفته‌است ، جز چهار کلمه که ریشه غیر فارسی یا عربی دارند ، که آن هم شاعران وقت ، ایرادی بر آن وارد نکرده اند ، چون آن لغتها ، در زبان فارسی جا افتاده بود.
این ترانه ،شاید هرگز ، سرود رسمی و ملی کشور نشد ،
ولی از هر سرود دیگری ، ایرانیان داخل و جهان ، بیشتر قبولش دارند ،چون از سوز دل و #عشق_به_ایران نوشته شده است، نه به سفارش فردی یا ارگانی!....
حس ناب و بی بدیل :#وطن_مادر_ماست...
نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری با صدای
#غلامحسین_بنان در خیابان
#استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود «ای ایران» آنقدر اثر کرد که شنوندگان ، تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد.
استقبال و تأثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است.
#ای_ایران در فضای
#حماسی ساخته شده است.
#حسین_گل_گلاب
#شاعر_ای_ایران
#موسیقی:
#روح_الله_خالقی
#چیستا_یثربی
#وطن_پرستی
برگرفته از پیج رسمی
#اینستاگرام_چیستایثربی
کانال رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi