‍ ‍ گاه با یک گل سرخ، گاه با یک دل تنگ، گاه با سوسوی امیدی کم رنگ، زندگی باید کرد...
گاه با غزلی از احساس، گاه با ناب ترین شعر زمان، گاه با ساده ترین قصه یک انسان، زندگی باید کرد...
گاه با سایه ابری سرگردان، گاه با هاله ای از سوز پنهان، گاه باید رویید از پس آن باران، گاه باید خندید بر غمی بی پایان...
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

سپاس بی پایان از بانوی دوست داشتنی، بخاطر قصه زیبای خواب گل سرخ.
#خداقوت