نامه ی شاعر ترانه های
#پستچی
و
#شیداوصوفی
به
چیستایثربی
چیستایِ نازنین سلام،
امیدوارم که زخم هایِ روحِ هنرمندت رو به بهبود بره،مطمئنم روزی که سمت نوشتن رفتی فکر این روزهایِ جامعه مریضمون رو نمی کردی، من هم که دو سالی ست ترانه مینویسم فکر حالِ ناخوشِ این عده از هموطنای بیمار رو هیچ وقت نمیکردم، وگرنه آرامشِ یک زندگی غیر هنری کجا و این توهین و فحش شنیدن ها کجا،واقعن ارزشش رو نداره، هر تهدید و توهین ترسیِ ریشه دار و قدیمی توو همه ی قلب ماست..
خستگی ماه ها نوشتن به تنت نشست و درکت میکنم، منی که فقط سه ترانه برای داستان هایت نوشتم کلی فحش خوردم و مسخره شدم چه برسد به خودت.از ایراد های بنی اسرائیلی تا شایعه ازدواجم با شما..
خوشحالم که صفحه م رو با وجود این همه ریکوست از سمت دوستان ِ واقعی باز نمیزارم و عده ی کمی از عزیزان رو به خاطر مهر بالاشون اکسپت کردم تا محل عبور عده ای نا خرد نشه اما بستن صفحه راه حل خوبی نیست، خودم هم میدونم، باید فکری برای این جمعیت سرشار از نفرت و خشونت کرد، باید نگاه جامعه شناسانه ای به این همه مزاحمت مجازی بشه، متاسفانه و با این روند،
آبرویی برامون باقی نمی مونه،
این نفرت پراکنی نه تنها شامل شما و هنرمندان ایرانی شده که پای این جسارت ها به صفحات خارجی هم کشیده شده..
دلم میخواد دعوتت کنم به صبر و شکایت رسمی به پلیس، دلم میخواد دعوتت کنم سر سفره ی محبتِ دوستان واقعی ت که کم هم نیستند... چیستای عزیز ما نیمی از جمعیت ایرانیم، نیمی از جمعیت ایران که هر روز باید شاهد فروپاشی نیم دیگر خود باشیم. برایت سلامتی آرزو میکنم و قدرت قلمی ماناتر...
اما، این زخم ها تا همیشه هست،
به قول زهرا عاملیِ نازنین،
از آدمای شهر بیزارم...
#علی_رادی
#شاعر
#ترانه_سرا
#شاعر_ترانه_های
#پستچی
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#پستچی
و
#شیداوصوفی
به
چیستایثربی
چیستایِ نازنین سلام،
امیدوارم که زخم هایِ روحِ هنرمندت رو به بهبود بره،مطمئنم روزی که سمت نوشتن رفتی فکر این روزهایِ جامعه مریضمون رو نمی کردی، من هم که دو سالی ست ترانه مینویسم فکر حالِ ناخوشِ این عده از هموطنای بیمار رو هیچ وقت نمیکردم، وگرنه آرامشِ یک زندگی غیر هنری کجا و این توهین و فحش شنیدن ها کجا،واقعن ارزشش رو نداره، هر تهدید و توهین ترسیِ ریشه دار و قدیمی توو همه ی قلب ماست..
خستگی ماه ها نوشتن به تنت نشست و درکت میکنم، منی که فقط سه ترانه برای داستان هایت نوشتم کلی فحش خوردم و مسخره شدم چه برسد به خودت.از ایراد های بنی اسرائیلی تا شایعه ازدواجم با شما..
خوشحالم که صفحه م رو با وجود این همه ریکوست از سمت دوستان ِ واقعی باز نمیزارم و عده ی کمی از عزیزان رو به خاطر مهر بالاشون اکسپت کردم تا محل عبور عده ای نا خرد نشه اما بستن صفحه راه حل خوبی نیست، خودم هم میدونم، باید فکری برای این جمعیت سرشار از نفرت و خشونت کرد، باید نگاه جامعه شناسانه ای به این همه مزاحمت مجازی بشه، متاسفانه و با این روند،
آبرویی برامون باقی نمی مونه،
این نفرت پراکنی نه تنها شامل شما و هنرمندان ایرانی شده که پای این جسارت ها به صفحات خارجی هم کشیده شده..
دلم میخواد دعوتت کنم به صبر و شکایت رسمی به پلیس، دلم میخواد دعوتت کنم سر سفره ی محبتِ دوستان واقعی ت که کم هم نیستند... چیستای عزیز ما نیمی از جمعیت ایرانیم، نیمی از جمعیت ایران که هر روز باید شاهد فروپاشی نیم دیگر خود باشیم. برایت سلامتی آرزو میکنم و قدرت قلمی ماناتر...
اما، این زخم ها تا همیشه هست،
به قول زهرا عاملیِ نازنین،
از آدمای شهر بیزارم...
#علی_رادی
#شاعر
#ترانه_سرا
#شاعر_ترانه_های
#پستچی
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi