Forwarded from چیستا_دو (Chista Yasrebi)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت43
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_چهل_و_سوم
جهان بی شکل است، تو که می رسی، شکلِ تو می شود، اکنون دوری...
دیگر نمی بینمت!
آب سیاه و سایه ی مردانی که به خون تو تشنه اند...
به بناز می گویم:
سارا خیلی عاشق بود... مگه نه؟خوشبحالش!
بناز می گوید:
هیچوقت، درباره ی کسی نگو، خوشبحالش!
_بعدش، چی شد؟...
_خوشت اومده بچه؟!
تو مثل اینکه اصلا از آب، خوشت میاد، اونم آب های سیاه و تیره!
میگن، خودتم تو آب تاریک، رفته بودی، بغل طاهای من!
_طاهای شما؟
طاها، مال منه! عشق منه!
_طاها، مردِ همه ی ماست دختر... اینو یادت نره!
_خب، بعدش چی شد؟!
نگاه بناز، جدی می شود، در آینه نگاه می کند...
حالا من، جای او می بینم!
فرمانده با تمام وجودش می جنگد...
یک بازویش تیر خورده، ولی گویی، درد را حس نمی کند.
در پنهان شدن، کمین کردن و هدف گیری استاد است.
هیچ تیرش، خطا نمی رود.
چهارتایشان را زده، دو نفر دیگر مانده اند...
چند لحظه ناپدید می شود...
سارا، نگران سرک می کشد.
از پشت فرد پنجم، فرمانده ظاهر می شود، اسلحه را روی شقیقه‌ی او می گذارد و می گوید:
اسلحه ها زمین!
وگرنه اینو می کُشم...
هر دو نفری که باقی مانده اند، اسلحه ها را می اندازند...
سارا همه چیز را از دور، می بیند...
فرمانده می گوید:
شما دوتا رو زنده می ذارم، برید، هرچقدر دلتون می خواد، آدم بیارید.
فقط به همه بگید من یه تنه، چهارتاتونو، خلاص کردم...
دیگه سراغ من نیاید!
از کشتن خسته ام...
و داد می زند:
سارا تکون نخور!
دارم میام دنبالت...
سارا، نگران است...
فرمانده با طنابی که از کوله پشتی یکی از آن ها پیداکرده، آن دونفر را به هم می بندد، و تمام اسلحه هایشان را در آب می ریزد، و بعد، به آب می زند.
معلوم است که درد می کشد، به سارا می رسد...
سارا می گوید:
با این بازوی تیرخورده، منو که نمی تونید بغل کنید آقا...
و بوی خونِ مرد را حس می کند که در آب می ریزد!
بوی گل یاس می آید...
و سارا، دلش می خواهد آن لحظه، فقط بر زخم مرد، مرهم بگذارد، ولی نمی تواند...
می گوید: من دلم نمیاد با این زخم، سنگینیمو بندازم رو پشت شما!
فرمانده می گوید:
محکم منو بگیر دختر!
آفرین!
سارا، محکم او راگرفته!
فرمانده، انگار، با آب می جنگد و جلو می رود...
به خشکی می رسند...
یکی از آن دو نفر، می گوید:
ما رو آزاد کن بریم، به کسی نمیگیم، تو با سارا آل طاها، اینجا بودی!
فرمانده برمی گردد، نگاهش تمام چاقوهای جهان را، کُند می کند!
با خشم می گوید:
چی گفتی؟!
سرباز می گوید:
این، سارا آل طاهاست، می شناسیمش! پزشکه...
خواهرش رزمنده ست.
ما همه چیزو دیدیم...
چفیه تم بستی به پاش!
دوست داری همه بدونن؟!
سارا با فرمانده ی ایرانی؟!
اگه بذاری بریم، به هیچکس نمیگیم!
فرمانده، اسلحه اش را، در می آورد...
سارا می گوید:
خواهش می کنم نه!
تو بهشون مهلت دادی، ولشون کن!
فرمانده، نفس عمیقی می کشد:
_بله! من با دکتر سارا، اینجا بودم و فریاد می زند:
من عاشقشم...
حالا برید به همه بگید!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت_چهل_و_سوم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت43
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_چهل_و_سوم
جهان بی شکل است، تو که می رسی، شکلِ تو می شود، اکنون دوری...
دیگر نمی بینمت!
آب سیاه و سایه ی مردانی که به خون تو تشنه اند...
به بناز می گویم:
سارا خیلی عاشق بود... مگه نه؟خوشبحالش!
بناز می گوید:
هیچوقت، درباره ی کسی نگو، خوشبحالش!
_بعدش، چی شد؟...
_خوشت اومده بچه؟!
تو مثل اینکه اصلا از آب، خوشت میاد، اونم آب های سیاه و تیره!
میگن، خودتم تو آب تاریک، رفته بودی، بغل طاهای من!
_طاهای شما؟
طاها، مال منه! عشق منه!
_طاها، مردِ همه ی ماست دختر... اینو یادت نره!
_خب، بعدش چی شد؟!
نگاه بناز، جدی می شود، در آینه نگاه می کند...
حالا من، جای او می بینم!
فرمانده با تمام وجودش می جنگد...
یک بازویش تیر خورده، ولی گویی، درد را حس نمی کند.
در پنهان شدن، کمین کردن و هدف گیری استاد است.
هیچ تیرش، خطا نمی رود.
چهارتایشان را زده، دو نفر دیگر مانده اند...
چند لحظه ناپدید می شود...
سارا، نگران سرک می کشد.
از پشت فرد پنجم، فرمانده ظاهر می شود، اسلحه را روی شقیقه‌ی او می گذارد و می گوید:
اسلحه ها زمین!
وگرنه اینو می کُشم...
هر دو نفری که باقی مانده اند، اسلحه ها را می اندازند...
سارا همه چیز را از دور، می بیند...
فرمانده می گوید:
شما دوتا رو زنده می ذارم، برید، هرچقدر دلتون می خواد، آدم بیارید.
فقط به همه بگید من یه تنه، چهارتاتونو، خلاص کردم...
دیگه سراغ من نیاید!
از کشتن خسته ام...
و داد می زند:
سارا تکون نخور!
دارم میام دنبالت...
سارا، نگران است...
فرمانده با طنابی که از کوله پشتی یکی از آن ها پیداکرده، آن دونفر را به هم می بندد، و تمام اسلحه هایشان را در آب می ریزد، و بعد، به آب می زند.
معلوم است که درد می کشد، به سارا می رسد...
سارا می گوید:
با این بازوی تیرخورده، منو که نمی تونید بغل کنید آقا...
و بوی خونِ مرد را حس می کند که در آب می ریزد!
بوی گل یاس می آید...
و سارا، دلش می خواهد آن لحظه، فقط بر زخم مرد، مرهم بگذارد، ولی نمی تواند...
می گوید: من دلم نمیاد با این زخم، سنگینیمو بندازم رو پشت شما!
فرمانده می گوید:
محکم منو بگیر دختر!
آفرین!
سارا، محکم او راگرفته!
فرمانده، انگار، با آب می جنگد و جلو می رود...
به خشکی می رسند...
یکی از آن دو نفر، می گوید:
ما رو آزاد کن بریم، به کسی نمیگیم، تو با سارا آل طاها، اینجا بودی!
فرمانده برمی گردد، نگاهش تمام چاقوهای جهان را، کُند می کند!
با خشم می گوید:
چی گفتی؟!
سرباز می گوید:
این، سارا آل طاهاست، می شناسیمش! پزشکه...
خواهرش رزمنده ست.
ما همه چیزو دیدیم...
چفیه تم بستی به پاش!
دوست داری همه بدونن؟!
سارا با فرمانده ی ایرانی؟!
اگه بذاری بریم، به هیچکس نمیگیم!
فرمانده، اسلحه اش را، در می آورد...
سارا می گوید:
خواهش می کنم نه!
تو بهشون مهلت دادی، ولشون کن!
فرمانده، نفس عمیقی می کشد:
_بله! من با دکتر سارا، اینجا بودم و فریاد می زند:
من عاشقشم...
حالا برید به همه بگید!
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت_چهل_و_سوم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2