زنان خشونت دیده زنانی هستند که حداقل دو بار در طول زندگی زناشویی خود به شدت مورد خشونت و شکنجه جسمی یا روانی قرار گرفته‌اند. گروهی خشونت را تنها در قالب جسمانی معنا می‌کنند در حالی که بیشتر روانشناسان و اندیشمندان معتقدند که ایجاد ترس، رعب و تخریب عزت نفس که تجاوز و شکنجه روانی به شمار می‌رود به اندازه خشونت و تجاوز جسمانی ویرانگر است و در برخی موارد حتی تاثیر دردناکی بر جای خواهد گذاشت. اما چون دیدگاه سنتی جامعه زنان را در برابر خشونت خانوادگی به سکوت وا می‌دارد و ابراز آنرا زشت می‌شمارد از کیفیت و آمار آن آگاهی دقیقی نداریم و جامعه ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

نوابی نژاد تاکید کرد: این گونه زنان پیوسته مورد خشونت و آزار قرار نمی‌گیرند؛ بلکه به نظر می‌رسد از الگو و یا چرخه‌ای از رفتارهای خشونت آمیز تبعیت می‌کنند. این چرخه از نظرر روانشناختی دارای سه مرحله است. مرحله نخست ایجاد تنش است که رویداد کتک خوردن جزئی زن اتفاق می‌افتد و معمولا زن با کنار کشیدن خود از صحنه و سکوت، می‌کوشد مرد را آرام کند تا ستیزه ادامه نیابد.

وی اضافه کرد: در مرحله دوم زن و مرد هردو می‌پذیرند که مرد نباید عصبانی شود زیرا کنترل خود را از دست می‌دهد و این واقعه بارها تکرار می‌شود. در مرحله سوم تنش ناشی از دو مرحله پیش از بین می‌رود و مرد با عذرخواهی قول می‌دهد که دیگر به اعمال خشونت آمیز دست نزند. از زن درخواست بخشش می‌کند و با این کار خود، در او احساس گناه به وجود می‌آورد و باعث می‌شود که زن ماجرا را به دست فراموشی بسپارد. هرچند که آثار روانی وارد شده از دو مرحله نخست باقی بماند.

این روانشناس تاکید کرد: بد رفتاری و شکنجه‌های بدنی بر رشد زنان تاثیر می‌گذارد و تحقیر آنان در نهایت به عجز و ناتوانی در تصمیم گیری منتهی می‌شود. در نتیجه زنان قربانی نه تنها توانایی سرپرستی فرزندان و اداره خانه و خانواده خود را ندارند بلکه از مشارکت و ابراز عقیده در تصمیم گیریهای سرنوشت ساز اجتماعی نیز محروم می‌مانند.

#مطبوعات
#خشونت_خانگی
#شکوه_نوابی_نژاد


#چیستایثربی_کانال_رسمی

@chista_yasrebi_original