در جریان کودتای28 مرداد ؛ تاتر سعدی یکی ازاولین اهداف بود که در ساعات اولیه بعداز ظهر به آتش کشیده شد.تاتر ایران همیشه اولین ضربه رااز سیاستمداران خورده است.
#تاریخ_هنر_ایران
#چیستایثربی_کانال_رسمی
#تاریخ_هنر_ایران
#چیستایثربی_کانال_رسمی
#والکیری
#Valkyrie
فیلمی در مورد #تاریخ_آلمان_نازی در طول جنگ جهانی دوم است که اواخر سال ۲۰۰۸ اکران شده‌است. داستان فیلم در مورد توطئه (کودتای نافرجام) ۲۰ ژوئیه است که در مورد تصمیم افسران ارتش نازی مبنی بر ترور هیتلر و بعد از آن کنترل کشور از طریق عملیات والکیری است. این فیلم توسط برایان سینگر کارگردانی شده‌است و #تام_کروز در این فیلم در نقش
سرهنگ کلاوس فون #اشتاوفنبرگ طراح ترور هیتلر نقش آفرینی کرده‌است.
به نظر بنده و بسیاری از منتقدان جهانی ، تام کروز چنان ماهرانه این نقش را بازی کرد ، که به راستی شایسته ی اسکار بود.
مردی که وقتی فهمید اشتباه کرده است ، نترسید ، راهش را عوض کرد ، نقشه ی ترور هیتلر را کشید و جانش را در این راه از دست داد. او آگاهانه و هدفمند اقدام کرد و میدانست ریسک مرگ ، وجود دارد.
هنوز مردم آلمان و جهان ؛ از سرهنگ اشتاوفنبرگ و همراهانش ، که دسته جمعی اعدام شدند ، با احترام یاد میکنند .
یکی از فیلمهای محبوب من
#چیستایثربی
#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original
#Valkyrie
فیلمی در مورد #تاریخ_آلمان_نازی در طول جنگ جهانی دوم است که اواخر سال ۲۰۰۸ اکران شده‌است. داستان فیلم در مورد توطئه (کودتای نافرجام) ۲۰ ژوئیه است که در مورد تصمیم افسران ارتش نازی مبنی بر ترور هیتلر و بعد از آن کنترل کشور از طریق عملیات والکیری است. این فیلم توسط برایان سینگر کارگردانی شده‌است و #تام_کروز در این فیلم در نقش
سرهنگ کلاوس فون #اشتاوفنبرگ طراح ترور هیتلر نقش آفرینی کرده‌است.
به نظر بنده و بسیاری از منتقدان جهانی ، تام کروز چنان ماهرانه این نقش را بازی کرد ، که به راستی شایسته ی اسکار بود.
مردی که وقتی فهمید اشتباه کرده است ، نترسید ، راهش را عوض کرد ، نقشه ی ترور هیتلر را کشید و جانش را در این راه از دست داد. او آگاهانه و هدفمند اقدام کرد و میدانست ریسک مرگ ، وجود دارد.
هنوز مردم آلمان و جهان ؛ از سرهنگ اشتاوفنبرگ و همراهانش ، که دسته جمعی اعدام شدند ، با احترام یاد میکنند .
یکی از فیلمهای محبوب من
#چیستایثربی
#چیستایثربی_کانال_رسمی
@chista_yasrebi_original
#تاریخ_عشق
#ترانه_دو_زبانه
#لاتین_فرانسه
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#چیستایثربی
دهها خواننده از سرتاسر جهان ،
حتی
#فرامرز_اصلانی از ایران ،
این ترانه را اجرا کرده اند که در
استوریهایم در پیج اینستاگرام ، برخی را منتشر کرده ام.
@chista_yasrebi
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#ترانه_دو_زبانه
#لاتین_فرانسه
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#چیستایثربی
دهها خواننده از سرتاسر جهان ،
حتی
#فرامرز_اصلانی از ایران ،
این ترانه را اجرا کرده اند که در
استوریهایم در پیج اینستاگرام ، برخی را منتشر کرده ام.
@chista_yasrebi
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹#17#چیستایثربی#چیستا_یثربی#قصه#داستان طاها به سمت خشکی میرفت. من به دنبال او ،آب به دنبال من! گویی که رودی میخواست، مرا عروس خودکند. آبهای جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله پاییزی بودند! دادزدم:طاها،آب داره منو میبره! طاها برگشت، موج بلندی،صورتش…
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹#17#چیستایثربی#چیستا_یثربی#قصه#داستان طاها به سمت خشکی میرفت. من به دنبال او ،آب به دنبال من! گویی که رودی میخواست، مرا عروس خودکند. آبهای جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله پاییزی بودند! دادزدم:طاها،آب داره منو میبره! طاها برگشت، موج بلندی،صورتش…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اگر مجبور نبودم
هرگز قسمت ۲۱
#رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
را نمینوشتم !
پست 21، قبل از ظهر منتشر خواهد شد و دوستانم مراقب صفحه هستند
نویسنده مینویسد برای
ثبت در
#تاریخ
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
هرگز قسمت ۲۱
#رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
را نمینوشتم !
پست 21، قبل از ظهر منتشر خواهد شد و دوستانم مراقب صفحه هستند
نویسنده مینویسد برای
ثبت در
#تاریخ
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
م. امیرزاده:
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
این جملات واقعا دیالوگ ها و جملات یک داستانند؟
اگر اینها متن اند پس شعر چیست؟
چرا آن صد و اند واحد دانشگاه ما را با تو آشنا نکرد؟
چرا به ما نگفتند که برای معجزه لازم نیست کتاب تاریخ بخوانیم
گاهی یک جمله معجزه است.
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است.....
زیر سایه این جمله ها که می نویسی می شود نشست.
مثل یک درختند .
می شود زیر این جمله ها آرام گرفت و خوابید.
مثل لحاف نرم مادربزرگ معطر و امن و راحتند...
می شود کنارشان گریه کرد و زیست....
مثل یک دوستند...
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
همیشه شاگردت معصومه
مرسی
#معصومه_امیر زاده عزیز
تو دست کم حست را بیان میکنی...
کاش ناشران من که برای کتابهایم،مدام به من زنگ میزنند ، همکارانم ، همصنفانم،گاهی بااکانت فیک در صفحه ام😶 ، و بخصوص مدیران فرهنگی هنری کشور ،که مدام روی من تمرکز کرده اند ،قدر این دور هم خوانی فرهنگی را در پیج من میدانستند و کلمه ای میگفتند...
حتی یک‌کلمه !
دریغ از نشان دادن حضورشان در پیج!
درحالی که میدانم دارند میخوانند !
ما بلد نیستیم حتی عقده های خود را پنهان کنیم!
و همین سکوت اتفاقا ، پیروزی من‌است
اتفاقی که در رمان
#پستچی افتاد...
افتخار میکنم که مردم به
#رمان و
#تاریخ_جنگ و
#کردها ، با رمان جدید من ،علاقه پیدا کرده اند
و قطعا
آشتی با
#کتابخوانی
همین ، بزرگترین پاداش من است!
مرسی عزیز که همیشه، حست را بیان میکنی....
گرچه دوران بسیار کوتاهی ، هنرجوی نمایشنامه نویسی من بودی!
مرسی که
#میخوانی
و
#مینویسی
همین مارا بس!
#چیستایثربی
#نویسنده
#شاعران_معاصر
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
این جملات واقعا دیالوگ ها و جملات یک داستانند؟
اگر اینها متن اند پس شعر چیست؟
چرا آن صد و اند واحد دانشگاه ما را با تو آشنا نکرد؟
چرا به ما نگفتند که برای معجزه لازم نیست کتاب تاریخ بخوانیم
گاهی یک جمله معجزه است.
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است.....
زیر سایه این جمله ها که می نویسی می شود نشست.
مثل یک درختند .
می شود زیر این جمله ها آرام گرفت و خوابید.
مثل لحاف نرم مادربزرگ معطر و امن و راحتند...
می شود کنارشان گریه کرد و زیست....
مثل یک دوستند...
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
همیشه شاگردت معصومه
مرسی
#معصومه_امیر زاده عزیز
تو دست کم حست را بیان میکنی...
کاش ناشران من که برای کتابهایم،مدام به من زنگ میزنند ، همکارانم ، همصنفانم،گاهی بااکانت فیک در صفحه ام😶 ، و بخصوص مدیران فرهنگی هنری کشور ،که مدام روی من تمرکز کرده اند ،قدر این دور هم خوانی فرهنگی را در پیج من میدانستند و کلمه ای میگفتند...
حتی یک‌کلمه !
دریغ از نشان دادن حضورشان در پیج!
درحالی که میدانم دارند میخوانند !
ما بلد نیستیم حتی عقده های خود را پنهان کنیم!
و همین سکوت اتفاقا ، پیروزی من‌است
اتفاقی که در رمان
#پستچی افتاد...
افتخار میکنم که مردم به
#رمان و
#تاریخ_جنگ و
#کردها ، با رمان جدید من ،علاقه پیدا کرده اند
و قطعا
آشتی با
#کتابخوانی
همین ، بزرگترین پاداش من است!
مرسی عزیز که همیشه، حست را بیان میکنی....
گرچه دوران بسیار کوتاهی ، هنرجوی نمایشنامه نویسی من بودی!
مرسی که
#میخوانی
و
#مینویسی
همین مارا بس!
#چیستایثربی
#نویسنده
#شاعران_معاصر
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
شما را در ویرانه های رعایایتان ، تا آسمان بالا برده اند ...
ملت شما از گرسنگی میمیرد.
تجارت و صنعت نابود میشود و تمامی فرانسه به نوانخانه ای میماند ، که متروک و بی پرستار ، مانده باشد...
این قدرت شما ، همیشگی نخواهد بود.
زیرا پایه و اساس آن در دلها جای ندارد.
این قدرت ، تمام ارگانیزم دولت را خسته میکند...
تا آنجا که خود قدرت ، به استراحت نیازمند میگردد و در اولین ضرباتِ مردم علیه بت بزرگ، همه چیز ویران شده و بت بزرگ نیز لگدمال میشود
#فنه_لون _سال ۱۶۹۹
حمله به پادشاه لویی چهاردهم
در اثر معروف #نمایشی
#تله_ماک
#نمایش
#فرانسه
#نمایشنامه
#تاریخ_تاتر_سیاسی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#چیستا
#chista_yasrebi
#chistayasrebi
#chista
ملت شما از گرسنگی میمیرد.
تجارت و صنعت نابود میشود و تمامی فرانسه به نوانخانه ای میماند ، که متروک و بی پرستار ، مانده باشد...
این قدرت شما ، همیشگی نخواهد بود.
زیرا پایه و اساس آن در دلها جای ندارد.
این قدرت ، تمام ارگانیزم دولت را خسته میکند...
تا آنجا که خود قدرت ، به استراحت نیازمند میگردد و در اولین ضرباتِ مردم علیه بت بزرگ، همه چیز ویران شده و بت بزرگ نیز لگدمال میشود
#فنه_لون _سال ۱۶۹۹
حمله به پادشاه لویی چهاردهم
در اثر معروف #نمایشی
#تله_ماک
#نمایش
#فرانسه
#نمایشنامه
#تاریخ_تاتر_سیاسی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#چیستا
#chista_yasrebi
#chistayasrebi
#chista
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
#قسمت17
#قسمت_هفدهم
#آوا_چیستایثربی
#چیستایثربی
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#رمان
#پاورقی
برگرفته از پیج اینستاگرام رسمی
#چیستا_یثربی
تقدیم به
#استان_کرمانشاه
برای ثبت در
#تاریخ
طاها به سمت خشکی می رفت.
من به دنبال او، آب به دنبال من!
گویی که رودی می خواست، مرا عروس خود کند.
آب های جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله ی پاییزی بودند!
داد زدم: طاها، آب داره منو میبره!
طاها برگشت، موج بلندی، صورتش را از من، پنهان کرد.
گمش کردم!
گمم کرد...
انگار یک خواب بد بود.
داد زد: آوا...
دست منو ول نکن!
دستم رها شده بود...
آب بدنبال من بود.
آب قد می کشید!
آب ، شبیه مردی می شد که هرگز ندیده بودم.
مردی بلند قامت ، که از اعصار باستانی آمده بود، از قرن های گذشته..
.
گویی که مرا می شناخت، ولی من او را نمی شناختم!
داد زدم:
_طاها، منو تنها نذار!
آن مرد غول پیکر اساطیری خندید.
خنده ی آب، وحشت است!
آوا_چیستایثربی
فریاد زدم: طاها، این مرد، از من چی می خواد؟!
من زن توام . بهش بگو!
طاها نمی شنید!
باز هم ، آن هیولا خندید!
مردی از جنس آب، از تبار قصه ...
مردی که مرا می خواست و آنچه را که می خواست به دست می آورد!
نه با زور و اسلحه ، فقط به گوشه ی چشمی!
موج پشت موج...
آبگیر و موج؟!
این همه موج، مثل فوج سربازان، از کجا آمدند؟
آب چرا قد می کشد؟!
دست طاها، چرا رها شد؟
چرا مقابل چشم حسرت بار ستارگان عاشقی کردیم، که چنین حسادت کنند؟
صدای طاها را شنیدم.
فریاد می زد: آوا کجایی؟
آوا!
داد زدم: نفسم...
نفسم امان نداد!
مرد بلندی از جنس آب، مقابل دهانم را گرفته بود، و به زبانی که نمی دانستم چیزهایی می گفت، دستورهایی می داد و تمام طبیعت گوش به فرمانش بودند!
شاید فرمانده ی خدا بود!
میان من و طاها ایستاده بود و دستور قیام طبیعت، بر ضد من و طاها را صادر می کرد!
مثل شب، تاریک بود...
دست های ما را بی رحمانه، از هم جداکرد، و مرا از طاها، ربود!
طاها فریاد می زد زلزله ست!
آوا...
خدا !
دیگر هیچ نمی شنوم...
آن فرمانده ی تاریک اساطیری، گیسوانم را می کشد و با خود می برد!
صدایی ندارم که به طاها جواب دهم!
هنوز از گرمای دستانش بر بدنم، گل سرخ، جوانه می زد.
آن مرد آبی اساطیری، مرا به دخترک آب های سرد، تبدیل کرد!
چقدر گذشته؟!
یک دقیقه؟
یک ماه؟
یک عمر!
چیزی نمی دانم!...
گویی از پشت قلعه ی آبی مرد اساطیری، هنوز سایه ی طاها را می بینم که زیر آب، سراسیمه شنا می کند، تا مرا پیدا کند!
ردی، نشانی از گیسوان بلند عروسش را، در آب!
اما هیچ نمی یابد!
آب ها، گوش به فرمان فرمانده ی تاریکی اند!
دست های طاها ، به جای گیسوان من، به خزه ها می گیرد!
سرما و فشار آب، نمی گذارد جلوتر برود...
یک جوان در جنگ نابرابر، با این همه سیاهی؟
با این بی رحمی آب، طاها پیروز نمی شد!
آبگیر به آسمان می رسید!
طاهای من ، برای نفس کشیدن به سطح آب می آمد و دوباره به اعماق برمی گشت...
اشک طاها، آب را عاصی تر می کرد...
آب، قد می کشید!
و من، #آوا_متولد۱۳۷۹، در ۲۱ آبان نود و شش، عروس آب ها شدم.
https://www.instagram.com/p/Br7sJgHAY5AWyGVYz_zmkdgbBDLKZZDs2AOijQ0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=2yh6ntjxy7fd
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹#17#چیستایثربی#چیستا_یثربی#قصه#داستان طاها به سمت خشکی میرفت. من به دنبال او ،آب به دنبال من! گویی که رودی میخواست، مرا عروس خودکند. آبهای جهان در فکر فتح نو عروس هفده ساله پاییزی بودند! دادزدم:طاها،آب داره منو میبره! طاها برگشت، موج بلندی،صورتش…
قطعه‌ی «آی یارم بیا» با صدای
#مبارکشاه
آی یارم بیا_ دلدارم بیا _دل میل تو داره
سزاوارم بیا_
دلبر جانمه_ ماه تابانمه
به پیش من بیا
دلبر جانمه
ماه تابانمه
به پیش من بیا
از بدخشانمه
آرام جانمه
به پیش من بیا
از بدخشانمه
آرام جانمه به پیش من بیا
آی یارم بیا
...
#مبارکشاه را به عنوان پدر راک #تاجیکستان میشناسند.
او در اوج محبوبیت، در سن سی و هشت سالگی از این دنیا کوچ کرد
و فقط ترانه هایش به یادگار باقی ماند.
این #ترانه ، بعدها توسط گروهها و خوانندگان زیادی بازخوانی شد،
اما هیچکدام مثل اصل ترانه نشد.
میدانم این روزها ؛ همه به نوعی گرفتاریم ،
این روزها ؛ انگار سخت ترین و
سنگین ترین روزهای تاریخ ، از ما عبور میکند....
انقدر در این چند سال ، مصیبت ، پشت هم رخ داد که یادم نمیاید برای کدام بیشتر گریه کرده ام !
اما زندگی جاریست .
روزها میگذرند،
و نمیتوان در گذشته باقی ماند.
هر چه مال دیروز است ؛ به فراموشی بسپار!
و امروزت را گونه ای دیگر بساز....
شعار نمیدهم.
همیشه تا نفس هست؛ برای تغییر؛ وقت هست.
حتی تغییر باورها و نگرش.
کاش هر روز ؛ تولدی دیگر بود.
نمیخواهم در این پست ؛ ابدا شِکوه و ناله کنم!
چون غر زدن ؛ حال و روزگار آدم را بدتر میکند.
انرژی منفی ؛ میاورد.
دلم میخواهد فقط بیشتر میتوانستم بین مردم باشم...
بیشتر از مردم و زندگی یاد بگیرم
و در خوشیها و غمهایشان؛ شریک باشم...
اما فعلا نمیشود.
شاید یک کار از من بر میاید.
#قصه گفتن
و #تاریخ_نگاری عاشقی در این مرز و بوم.
تاحالا در این پیج، شخصیت روزنامه نگارم را آفتابی نکرده بودم!
روزنامه نگارهای راستین ؛ وقایع را کشف میکنند
و من عاشق ماجراجویی ام.
امروز فکر کردم چرا کاری را که دوست دارم نکنم؟!...
حتما از پستهای بعدی انجام میدهم.
یک نفر بیطرف ، باید این روزها راثبت کند.
روزهای عشق در دوران اشک....
از این‌پس، پستهای جدیدی میبینید.
#داستان " بالماسکه" هم ادامه خواهد داشت.
حالا که در نوعی حصرم ، چرا استفاده نکنم؟
بزرگترین هدیه در دنیا ، به نظرم ، " آگاهی" است.
بیایید اینجا #آگاهی و #معرفت را به یکدیگر هدیه دهیم.
چقدر ترانه ی "مبارکشاه " ، حالم را خوب کرد...
احساس میکنم مبارکشاه ؛ اینجا واقعا عاشق بوده...
خیلی باحس خوب میخواند.
کاش یار ما هم از راه برسد...
🤗💙
حالا از بدخشان نه..😂
از همانجا که باید بیاید!
😍
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
عشق، آیین و آگاهی ؛ باعث میشود دردهای خود را فراموش کنیم.
خوبِ درونمان را نوازش کنیم !
😍
https://www.instagram.com/p/CUih68CjKNe/?utm_medium=share_sheet
#مبارکشاه
آی یارم بیا_ دلدارم بیا _دل میل تو داره
سزاوارم بیا_
دلبر جانمه_ ماه تابانمه
به پیش من بیا
دلبر جانمه
ماه تابانمه
به پیش من بیا
از بدخشانمه
آرام جانمه
به پیش من بیا
از بدخشانمه
آرام جانمه به پیش من بیا
آی یارم بیا
...
#مبارکشاه را به عنوان پدر راک #تاجیکستان میشناسند.
او در اوج محبوبیت، در سن سی و هشت سالگی از این دنیا کوچ کرد
و فقط ترانه هایش به یادگار باقی ماند.
این #ترانه ، بعدها توسط گروهها و خوانندگان زیادی بازخوانی شد،
اما هیچکدام مثل اصل ترانه نشد.
میدانم این روزها ؛ همه به نوعی گرفتاریم ،
این روزها ؛ انگار سخت ترین و
سنگین ترین روزهای تاریخ ، از ما عبور میکند....
انقدر در این چند سال ، مصیبت ، پشت هم رخ داد که یادم نمیاید برای کدام بیشتر گریه کرده ام !
اما زندگی جاریست .
روزها میگذرند،
و نمیتوان در گذشته باقی ماند.
هر چه مال دیروز است ؛ به فراموشی بسپار!
و امروزت را گونه ای دیگر بساز....
شعار نمیدهم.
همیشه تا نفس هست؛ برای تغییر؛ وقت هست.
حتی تغییر باورها و نگرش.
کاش هر روز ؛ تولدی دیگر بود.
نمیخواهم در این پست ؛ ابدا شِکوه و ناله کنم!
چون غر زدن ؛ حال و روزگار آدم را بدتر میکند.
انرژی منفی ؛ میاورد.
دلم میخواهد فقط بیشتر میتوانستم بین مردم باشم...
بیشتر از مردم و زندگی یاد بگیرم
و در خوشیها و غمهایشان؛ شریک باشم...
اما فعلا نمیشود.
شاید یک کار از من بر میاید.
#قصه گفتن
و #تاریخ_نگاری عاشقی در این مرز و بوم.
تاحالا در این پیج، شخصیت روزنامه نگارم را آفتابی نکرده بودم!
روزنامه نگارهای راستین ؛ وقایع را کشف میکنند
و من عاشق ماجراجویی ام.
امروز فکر کردم چرا کاری را که دوست دارم نکنم؟!...
حتما از پستهای بعدی انجام میدهم.
یک نفر بیطرف ، باید این روزها راثبت کند.
روزهای عشق در دوران اشک....
از این‌پس، پستهای جدیدی میبینید.
#داستان " بالماسکه" هم ادامه خواهد داشت.
حالا که در نوعی حصرم ، چرا استفاده نکنم؟
بزرگترین هدیه در دنیا ، به نظرم ، " آگاهی" است.
بیایید اینجا #آگاهی و #معرفت را به یکدیگر هدیه دهیم.
چقدر ترانه ی "مبارکشاه " ، حالم را خوب کرد...
احساس میکنم مبارکشاه ؛ اینجا واقعا عاشق بوده...
خیلی باحس خوب میخواند.
کاش یار ما هم از راه برسد...
🤗💙
حالا از بدخشان نه..😂
از همانجا که باید بیاید!
😍
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
عشق، آیین و آگاهی ؛ باعث میشود دردهای خود را فراموش کنیم.
خوبِ درونمان را نوازش کنیم !
😍
https://www.instagram.com/p/CUih68CjKNe/?utm_medium=share_sheet
جملاتی از یک رمان
#کتاب
#ادبیات
#داستان
#تاریخ_نگاری
#۱۷۶
#176
#قصه
#نشر
#کتابخوانی
#ناشران
گفته بودم غافلگیرتان میکنم !
#صبر
زندگی ام ، عرصه را بر من تنگ کرده
#شکیبایی
و شاید به جستجوی
کلمه ی # نجات ....
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#chistayasrebi
#chistayasrebi
https://www.instagram.com/p/CiCutX2M4Vb/?igshid=MDJmNzVkMjY=
#کتاب
#ادبیات
#داستان
#تاریخ_نگاری
#۱۷۶
#176
#قصه
#نشر
#کتابخوانی
#ناشران
گفته بودم غافلگیرتان میکنم !
#صبر
زندگی ام ، عرصه را بر من تنگ کرده
#شکیبایی
و شاید به جستجوی
کلمه ی # نجات ....
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#chistayasrebi
#chistayasrebi
https://www.instagram.com/p/CiCutX2M4Vb/?igshid=MDJmNzVkMjY=
شاید برخی قاتلان به چهره پیدا نشوند ولی آن قتل و آن#مقتول همیشه به یاد مردم ودر #تاریخ میماند و گاهی تاریخ ساز میشود.
طوری که اگر قاتل معرفی و مجازات میشد ؛ اینطور در اذهان #ملت و حتی ملتها ؛ باقی نمیماند!
دالیای سیاه (به انگلیسی: Black Dahlia)؛
نام مستعاری است که به الیزابت شُرت آمریکایی داده شد
#ElizabethShort
(۲۹ ژوئیه ۱۹۲۴–۱۵ ژانویه ۱۹۴۷)
وی در سال ۱۹۴۷ قربانی قتلی اسرار آمیز شد که پوشش بی‌سابقه رسانه‌های خبری را به دنبال داشت.
او را به دلیل چهره رنگ پریده و لباس‌های مشکی که می‌پوشید؛ «دالیای سیاه» می‌خواندند.
در ۱۵ ژانویه ۱۹۴۷ #جسد اورا ؛ در حالی که از #کمر قطع شده و از خون خالی شده بود ؛ در پارک لیمرت، لس آنجلس، کالیفرنیا پیدا کردند.
قتلِ حل نشده شُرت، منبع گمانه زنی‌های گسترده بوده است و منجر به #دستگیری مظنونان بسیار ، و تولید #کتاب ها و فیلم‌هایی بر اساس #داستان قتل او شده است .
قتل شُرت را ؛ یکی از قدیمی‌ترین موارد قتل حل نشده در تاریخ لس آنجلس می‌توان دانست.
#برایان_دی_پالما ،؛ #فیلم کوکب سیاه را براساس #قتل او ساخته است ؛ که بازیگران معروفی چون #اسکارلت_جوهانسون و #هیلاری_سوانک ؛ در آن بازی میکنند ودر سال 2006 ,اکران شد.
الیزابت یک پیشخدمت ساده و صمیمی بود ؛ که تازه داشت تلاش میکرد بازیگر شود.
قاتل الیزابت، و دلیل مثله کردن او و دو نیم کردنش؛ در حالی که بدنش از خون ؛ تخلیه شده بود، هرگز پیدا نشد.
همین از او یک #نماد_فرهنگی از بیعدالتی ساخت.
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
#قتل
#فیلم_سینمایی
#روزنامه_نگاری
#chistayasrebi
#chista_yasrebi
#novelist
#screenwriter
#books
#movies
https://www.instagram.com/p/CwLl8Dvxw7t/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
طوری که اگر قاتل معرفی و مجازات میشد ؛ اینطور در اذهان #ملت و حتی ملتها ؛ باقی نمیماند!
دالیای سیاه (به انگلیسی: Black Dahlia)؛
نام مستعاری است که به الیزابت شُرت آمریکایی داده شد
#ElizabethShort
(۲۹ ژوئیه ۱۹۲۴–۱۵ ژانویه ۱۹۴۷)
وی در سال ۱۹۴۷ قربانی قتلی اسرار آمیز شد که پوشش بی‌سابقه رسانه‌های خبری را به دنبال داشت.
او را به دلیل چهره رنگ پریده و لباس‌های مشکی که می‌پوشید؛ «دالیای سیاه» می‌خواندند.
در ۱۵ ژانویه ۱۹۴۷ #جسد اورا ؛ در حالی که از #کمر قطع شده و از خون خالی شده بود ؛ در پارک لیمرت، لس آنجلس، کالیفرنیا پیدا کردند.
قتلِ حل نشده شُرت، منبع گمانه زنی‌های گسترده بوده است و منجر به #دستگیری مظنونان بسیار ، و تولید #کتاب ها و فیلم‌هایی بر اساس #داستان قتل او شده است .
قتل شُرت را ؛ یکی از قدیمی‌ترین موارد قتل حل نشده در تاریخ لس آنجلس می‌توان دانست.
#برایان_دی_پالما ،؛ #فیلم کوکب سیاه را براساس #قتل او ساخته است ؛ که بازیگران معروفی چون #اسکارلت_جوهانسون و #هیلاری_سوانک ؛ در آن بازی میکنند ودر سال 2006 ,اکران شد.
الیزابت یک پیشخدمت ساده و صمیمی بود ؛ که تازه داشت تلاش میکرد بازیگر شود.
قاتل الیزابت، و دلیل مثله کردن او و دو نیم کردنش؛ در حالی که بدنش از خون ؛ تخلیه شده بود، هرگز پیدا نشد.
همین از او یک #نماد_فرهنگی از بیعدالتی ساخت.
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
#قتل
#فیلم_سینمایی
#روزنامه_نگاری
#chistayasrebi
#chista_yasrebi
#novelist
#screenwriter
#books
#movies
https://www.instagram.com/p/CwLl8Dvxw7t/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==