#گفتگو ی روزنامه
#اعتماد
با
#چیستایثربی درباره
#کهنه_های_زندگی
#امروز
#چهارم _اسفند
#نودوچهار
چیستا یثربی – #نمایشنامه_نویس و #فیلمنامه_نویس
کهنه های شوم زندگی ام را محاصره کردند
من یک کهنه گرای به تمام معنا هستم. خانه ام 60 سال قدمت دارد و خانه ای است که در آن متولد شده ام. هنوز دفتر مشق دوران کودکی را دارم. اجاق گاز، یخچال، میز نهارخوری و تمام وسایل خانه ام، وسایلی است که به عنوان جهیزیه آورده بودم. شاید باور نکنید اما کاغذهایی دارم که متعلق به 30 سال پیش است و مثلا روی آن کسی به یادگار قطعه شعری نوشته است اما این سبک زندگی، این خاطره بازی ها حالا دیگر آزار دهنده شده است. می گویند "چیزهایی که مالک آنها هستید روزی مالک تان می شود" آن وابستگی عجیب و غریب به کهنه ها، باعث شده است که من نتوانم از خانه قدیمی ام دل بکنم و خانه جدید بخرم. خانه قدیمی من راه آب ندارد و من مجبورم به جای استفاده از لباسشویی، رخت هایم را با دست بشویم. دخترم با دیدن این صحنه می پرسد: این وضع لباس شستن چیستا یثربی است؟ یا مثلا چند وقت پیش سقف حمام روی سر دخترم خراب شد. اتاق هایی دارم که تا سقف از کالا و وسایل قدیمی و خاطره انگیزم انباشته شده است. در این بی نظمی و آشفتگی هیچ چیز نباید بدون هماهنگی با من جابه جا شود چون فقط خودم می دانم چه چیزی کجا قرار دارد و دخالت یا کمک دیگران باعث دردسر می شود. چند سال پیش خانمی برای کارهای خانه به منزل ما می آمد. این خانم دست نوشته های مرا جابه جا کرده بود و دیگر هیچ وقت نتوانستم آنها را پیدا کنم. همین مساله باعث شد 3 تا سریال تلویزیونی را از دست بدهم، چون نتوانستم آن چیزی را که می خواستم به یاد بیاورم در نتیجه آن پروژه ها را رد کردم، یا مثلا چند سال پیش ویلای مبله ای را در شمال کشور خریدم اما چون نتوانستم با آن فضای جدید ارتباط برقرار کنم آن را به یک سوم قیمت فروختم و زیان کردم. گاهی پیش می آید یاد یکی از وسایل قدیمی ام می افتم. مثلا می خواهم لباس آبی را که سالها پیش در یک میهمانی پوشیدم، پیدا کنم. این باعث می شود همیشه میان دنیایی از خاطرات و وسایل قدیمی دست و پا بزنی و دایم در جست و جو باشی که این آزاردهنده است. از این گذشته غیر از ما افراد دیگری هم در خانه مان زندگی می کنند که ما حق نداریم با این رفتار برای آنها دردسر درست کنیم و آزارشان بدهیم. به همین دلیل من تصمیم گرفتم با کمک و راهنمایی یک مشاور روانشناس این مشکلم را حل کنم. این روزها دارم کهنه ها و وابستگی های آزار دهنده ام را یکی یکی جلوی در خانه می گذارم. وابستگی زیاد به کهنه ها ضرف نظر از محدودیت هایی که ایجاد می کند باعث می شود قدرت ریسک پذیری آدم پایین بیاید که شاید این بدترین قسمت ماجرا باشد. موضوعی که می تواند مانع از پیشرفت و توسعه آدم بشود.اصلا هرچیزی که برایت آزاردهنده شد بگذار دم در و در را ببند. زیاد ماندن بعضی چیزها در زندگیت شوم است و انرژی منفی دارد. من فکر می کنم کهنه ها تا وقتی در زندگی ما جایگاه دارند که باعث آزارمان نشوند، اگر این مرز رد شد باید آنها را جلوی در خانه گذاشت.
#مصاحبه
#روزنامه_اعتماد
با
#چیستایثریی
#امروز
@chista_yasrebi
#اعتماد
با
#چیستایثربی درباره
#کهنه_های_زندگی
#امروز
#چهارم _اسفند
#نودوچهار
چیستا یثربی – #نمایشنامه_نویس و #فیلمنامه_نویس
کهنه های شوم زندگی ام را محاصره کردند
من یک کهنه گرای به تمام معنا هستم. خانه ام 60 سال قدمت دارد و خانه ای است که در آن متولد شده ام. هنوز دفتر مشق دوران کودکی را دارم. اجاق گاز، یخچال، میز نهارخوری و تمام وسایل خانه ام، وسایلی است که به عنوان جهیزیه آورده بودم. شاید باور نکنید اما کاغذهایی دارم که متعلق به 30 سال پیش است و مثلا روی آن کسی به یادگار قطعه شعری نوشته است اما این سبک زندگی، این خاطره بازی ها حالا دیگر آزار دهنده شده است. می گویند "چیزهایی که مالک آنها هستید روزی مالک تان می شود" آن وابستگی عجیب و غریب به کهنه ها، باعث شده است که من نتوانم از خانه قدیمی ام دل بکنم و خانه جدید بخرم. خانه قدیمی من راه آب ندارد و من مجبورم به جای استفاده از لباسشویی، رخت هایم را با دست بشویم. دخترم با دیدن این صحنه می پرسد: این وضع لباس شستن چیستا یثربی است؟ یا مثلا چند وقت پیش سقف حمام روی سر دخترم خراب شد. اتاق هایی دارم که تا سقف از کالا و وسایل قدیمی و خاطره انگیزم انباشته شده است. در این بی نظمی و آشفتگی هیچ چیز نباید بدون هماهنگی با من جابه جا شود چون فقط خودم می دانم چه چیزی کجا قرار دارد و دخالت یا کمک دیگران باعث دردسر می شود. چند سال پیش خانمی برای کارهای خانه به منزل ما می آمد. این خانم دست نوشته های مرا جابه جا کرده بود و دیگر هیچ وقت نتوانستم آنها را پیدا کنم. همین مساله باعث شد 3 تا سریال تلویزیونی را از دست بدهم، چون نتوانستم آن چیزی را که می خواستم به یاد بیاورم در نتیجه آن پروژه ها را رد کردم، یا مثلا چند سال پیش ویلای مبله ای را در شمال کشور خریدم اما چون نتوانستم با آن فضای جدید ارتباط برقرار کنم آن را به یک سوم قیمت فروختم و زیان کردم. گاهی پیش می آید یاد یکی از وسایل قدیمی ام می افتم. مثلا می خواهم لباس آبی را که سالها پیش در یک میهمانی پوشیدم، پیدا کنم. این باعث می شود همیشه میان دنیایی از خاطرات و وسایل قدیمی دست و پا بزنی و دایم در جست و جو باشی که این آزاردهنده است. از این گذشته غیر از ما افراد دیگری هم در خانه مان زندگی می کنند که ما حق نداریم با این رفتار برای آنها دردسر درست کنیم و آزارشان بدهیم. به همین دلیل من تصمیم گرفتم با کمک و راهنمایی یک مشاور روانشناس این مشکلم را حل کنم. این روزها دارم کهنه ها و وابستگی های آزار دهنده ام را یکی یکی جلوی در خانه می گذارم. وابستگی زیاد به کهنه ها ضرف نظر از محدودیت هایی که ایجاد می کند باعث می شود قدرت ریسک پذیری آدم پایین بیاید که شاید این بدترین قسمت ماجرا باشد. موضوعی که می تواند مانع از پیشرفت و توسعه آدم بشود.اصلا هرچیزی که برایت آزاردهنده شد بگذار دم در و در را ببند. زیاد ماندن بعضی چیزها در زندگیت شوم است و انرژی منفی دارد. من فکر می کنم کهنه ها تا وقتی در زندگی ما جایگاه دارند که باعث آزارمان نشوند، اگر این مرز رد شد باید آنها را جلوی در خانه گذاشت.
#مصاحبه
#روزنامه_اعتماد
با
#چیستایثریی
#امروز
@chista_yasrebi
@Chista_Yasrebi
#تاسف وزير ارشاد از ممنوعيت برخي آثار
#محمود_دولت_آبادی
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در نخستين هم‌انديشي خود با ناشران، سلامي و پيامي از سوي رييس‌جمهوري براي آنان آورد. شامگاه اول آذر ماه سيدرضا صالحي‌اميري كه تازه بر صندلي وزارت فرهنگ تكيه زده است، با ناشران در هتل انقلاب ديدار كرد. در اين جلسه هم دغدغه‌هاي اصحاب نشر همچون چاپ غيرقانوني برخي كتاب‌ها، بيمه، ماليات، يارانه‌ها، مميزي و... بيان شد و هم از ممنوعيت انتشار بعضي آثار محمود دولت‌آبادي به عنوان مهم‌ترين نويسنده روزگار ما ابراز تاسف شد. صالحي اميري در آغاز سخنش گفت پيش از حضور در اين برنامه با رييس‌جمهوري ملاقاتي داشته است و سلام و پيغام رييس‌جمهوري را به ناشران رساند: «آقاي روحاني تاكيد كردند مسائل اهالي نشر را بشنوم و به ايشان منعكس كنم. ايشان تاكيد كردند كه همه تلاشم را براي رفع دغدغه‌هاي اين جامعه بزرگ به كار ببرم.» وزير فرهنگ خطاب به اهالي نشر ادامه داد:
«تلاش مي‌كنم در دولت، زبان شما باشم اما قول نمي‌دهم در كوتاه‌مدت همه مطالبات اين قشر سختكوش را برآورده كنم.» او از ناشران خواست براي حل مشكلات واقع‌بين باشند؛ نگاه آرماني نداشته باشند و نااميد هم نباشند. او نيز مانند وزير پيشين فرهنگ تاكيد كرد كه دولت بايد به تدريج از حوزه نشر خارج شود: «اگر بتوانيم اين نگاه را اصلاح كنيم كه دولت سياستگذار خوبي است اما كارگزار خوبي نيست، روشن خواهد شد كه ما وظيفه‌اي جز حمايت و نظارت نداريم و همه امور بايد در اختيار نهادهاي صنفي باشد.» صالحي اميري همچنين از پيگيري‌هايش براي حل مشكلات بيمه و مالياتي ناشران نيز خبر داد و از موضوع مهم ديگري نيز سخن گفت: «ما براي هر چيزي الگوي مصرف تعريف كرده‌ايم الا براي كتاب. حتي براي چي‌توز موتوري هم تبليغات گسترده داريم اما براي كتاب نه.»وزير فرهنگ و ارشاد تاكيد كرد تمام توانش را براي مبارزه با #قاچاق_كتاب كه از سوي #افراد€خائن يا #نادان انجام مي‌شود، به كار مي‌بندد و نيروي انتظامي و قوه قضاييه هم قول همراهي داده‌اند. بعد از سخنان وزير، فريدون عموزاده خليلي، رييس هيات‌مديره انجمن نويسندگان كودك و نوجوان، سيد عباس صالحي معاون فرهنگي ارشاد و محمود آموزگار رييس اتحاديه ناشران دغدغه‌هاي ديگري را بيان كردند. به گزارش ايسنا، عموزاده خليلي با توضيحي درباره وضعيت مميزي گفت: «مايه افتخار نيست كه هنوز چاپ آثار مهم‌ترين نويسنده روزگارمان يعني آقاي دولت‌آبادي با مشكل مواجه است و برخي از آثار او در خارج از كشور منتشر مي‌شود. هنوز هستند كساني كه آثارشان بر اساس نام‌شان بررسي مي‌شود. اميدواريم آقاي وزير براي ايجاد شكوفايي و خلق آثار گام بردارند.» او ديگر دغدغه‌هاي خود را درباره كپي‌رايت، وضعيت كتابخانه‌ها و... بيان و از بسته بودن مدارس به روي نويسندگان انتقاد كرد: «امروز هيچ نويسنده‌اي نمي‌تواند وارد مدارس شود. حتي نويسندگاني كه شعرها و داستان‌هاي‌شان در كتاب‌هاي درسي تدريس مي‌شود. معلوم نيست چرا اين شك و ظن نسبت به شاعر و نويسنده وجود دارد كه #نمي‌تواند به #مدرسه‌ها #ورود پيدا كند. ما از وزير فرهنگ تقاضا داريم تفاهمنامه‌اي با وزارت آموزش و پرورش امضا كند تا بتواند با نويسندگان وارد همکاری شود
#روزنامه_اعتماد/امروز
#چیستایثربی
@Chista_Yasrebi
https://telegram.me/joinchat/BoqMgDvSdBpRODaZIHG-jQ
#تاسف وزير ارشاد از ممنوعيت برخي آثار
#محمود_دولت_آبادی
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در نخستين هم‌انديشي خود با ناشران، سلامي و پيامي از سوي رييس‌جمهوري براي آنان آورد. شامگاه اول آذر ماه سيدرضا صالحي‌اميري كه تازه بر صندلي وزارت فرهنگ تكيه زده است، با ناشران در هتل انقلاب ديدار كرد. در اين جلسه هم دغدغه‌هاي اصحاب نشر همچون چاپ غيرقانوني برخي كتاب‌ها، بيمه، ماليات، يارانه‌ها، مميزي و... بيان شد و هم از ممنوعيت انتشار بعضي آثار محمود دولت‌آبادي به عنوان مهم‌ترين نويسنده روزگار ما ابراز تاسف شد. صالحي اميري در آغاز سخنش گفت پيش از حضور در اين برنامه با رييس‌جمهوري ملاقاتي داشته است و سلام و پيغام رييس‌جمهوري را به ناشران رساند: «آقاي روحاني تاكيد كردند مسائل اهالي نشر را بشنوم و به ايشان منعكس كنم. ايشان تاكيد كردند كه همه تلاشم را براي رفع دغدغه‌هاي اين جامعه بزرگ به كار ببرم.» وزير فرهنگ خطاب به اهالي نشر ادامه داد:
«تلاش مي‌كنم در دولت، زبان شما باشم اما قول نمي‌دهم در كوتاه‌مدت همه مطالبات اين قشر سختكوش را برآورده كنم.» او از ناشران خواست براي حل مشكلات واقع‌بين باشند؛ نگاه آرماني نداشته باشند و نااميد هم نباشند. او نيز مانند وزير پيشين فرهنگ تاكيد كرد كه دولت بايد به تدريج از حوزه نشر خارج شود: «اگر بتوانيم اين نگاه را اصلاح كنيم كه دولت سياستگذار خوبي است اما كارگزار خوبي نيست، روشن خواهد شد كه ما وظيفه‌اي جز حمايت و نظارت نداريم و همه امور بايد در اختيار نهادهاي صنفي باشد.» صالحي اميري همچنين از پيگيري‌هايش براي حل مشكلات بيمه و مالياتي ناشران نيز خبر داد و از موضوع مهم ديگري نيز سخن گفت: «ما براي هر چيزي الگوي مصرف تعريف كرده‌ايم الا براي كتاب. حتي براي چي‌توز موتوري هم تبليغات گسترده داريم اما براي كتاب نه.»وزير فرهنگ و ارشاد تاكيد كرد تمام توانش را براي مبارزه با #قاچاق_كتاب كه از سوي #افراد€خائن يا #نادان انجام مي‌شود، به كار مي‌بندد و نيروي انتظامي و قوه قضاييه هم قول همراهي داده‌اند. بعد از سخنان وزير، فريدون عموزاده خليلي، رييس هيات‌مديره انجمن نويسندگان كودك و نوجوان، سيد عباس صالحي معاون فرهنگي ارشاد و محمود آموزگار رييس اتحاديه ناشران دغدغه‌هاي ديگري را بيان كردند. به گزارش ايسنا، عموزاده خليلي با توضيحي درباره وضعيت مميزي گفت: «مايه افتخار نيست كه هنوز چاپ آثار مهم‌ترين نويسنده روزگارمان يعني آقاي دولت‌آبادي با مشكل مواجه است و برخي از آثار او در خارج از كشور منتشر مي‌شود. هنوز هستند كساني كه آثارشان بر اساس نام‌شان بررسي مي‌شود. اميدواريم آقاي وزير براي ايجاد شكوفايي و خلق آثار گام بردارند.» او ديگر دغدغه‌هاي خود را درباره كپي‌رايت، وضعيت كتابخانه‌ها و... بيان و از بسته بودن مدارس به روي نويسندگان انتقاد كرد: «امروز هيچ نويسنده‌اي نمي‌تواند وارد مدارس شود. حتي نويسندگاني كه شعرها و داستان‌هاي‌شان در كتاب‌هاي درسي تدريس مي‌شود. معلوم نيست چرا اين شك و ظن نسبت به شاعر و نويسنده وجود دارد كه #نمي‌تواند به #مدرسه‌ها #ورود پيدا كند. ما از وزير فرهنگ تقاضا داريم تفاهمنامه‌اي با وزارت آموزش و پرورش امضا كند تا بتواند با نويسندگان وارد همکاری شود
#روزنامه_اعتماد/امروز
#چیستایثربی
@Chista_Yasrebi
https://telegram.me/joinchat/BoqMgDvSdBpRODaZIHG-jQ