#داش_آکل
#حکایت_یک_عشق_پنهان
#جوانمردی و
#ایثار
تا پای جان
#فیلمی از :
#مسعود_کیمیایی
#بر اساس داستانی از
#صادق_هدایت
#فیلمی از
#عشق_پهلوانان
#با بازی
#بهروز_وثوقی
#ژاله_علو
#مری_آپیک و.....
#نوستالژی_عشقهای_در_سکوت
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#حکایت_یک_عشق_پنهان
#جوانمردی و
#ایثار
تا پای جان
#فیلمی از :
#مسعود_کیمیایی
#بر اساس داستانی از
#صادق_هدایت
#فیلمی از
#عشق_پهلوانان
#با بازی
#بهروز_وثوقی
#ژاله_علو
#مری_آپیک و.....
#نوستالژی_عشقهای_در_سکوت
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
#داستان
#قسمت_چهارم
#تا_یکساعت_دیگر
#بر اینستاگرام
#کانال تلگرام_چیستایثربی
بارانی ات را کجا جا گذاشتی؟
در خانه....
پس بیا به خانه برگردیم.....
هرگونه اشتراک گذاری صوتی یا نوشتاری از این متن ، بی نام نویسنده ، ممنوع است...
@chista_yasrebi
#چیستایثربی
#داستان
#قسمت_چهارم
#تا_یکساعت_دیگر
#بر اینستاگرام
#کانال تلگرام_چیستایثربی
بارانی ات را کجا جا گذاشتی؟
در خانه....
پس بیا به خانه برگردیم.....
هرگونه اشتراک گذاری صوتی یا نوشتاری از این متن ، بی نام نویسنده ، ممنوع است...
@chista_yasrebi
#پیروزی_سیاه
دختری مبتلا به تومور مغزی است و زمان کمی برای زندگی دارد.اما در همین ایام ، عاشق پزشک خود میشود!...داستان ظاهرا دو خطی است..اما اتفاقات فرعی و دراماتیک اصل نمایش ، که فیلم بر اساس آن ساخته شده است ، چنان غریب و پیچیده است، که یک سوژه ی ساده ی
#ملودرام را به یک درام
#روانشناختی عمیق بدل کرده است....کم شانسی
#بت_دیویس برای گرفتن اسکار، به خاطر این نقش پیچیده ، حضور فیلم
#بر_باد_رفته در آن سال بود که همه ی آثار دیگر را در سایه ی حضور مشعشع خود فرو برد و دیویس ، واقعا به خاطر زحماتی که برای
#پیروزی_سیاه کشیده بود ؛ مدتی افسرده بود...
#سینما
#کلاسیک
#کاندید_اسکار
#پیروزی_سیاه
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
دختری مبتلا به تومور مغزی است و زمان کمی برای زندگی دارد.اما در همین ایام ، عاشق پزشک خود میشود!...داستان ظاهرا دو خطی است..اما اتفاقات فرعی و دراماتیک اصل نمایش ، که فیلم بر اساس آن ساخته شده است ، چنان غریب و پیچیده است، که یک سوژه ی ساده ی
#ملودرام را به یک درام
#روانشناختی عمیق بدل کرده است....کم شانسی
#بت_دیویس برای گرفتن اسکار، به خاطر این نقش پیچیده ، حضور فیلم
#بر_باد_رفته در آن سال بود که همه ی آثار دیگر را در سایه ی حضور مشعشع خود فرو برد و دیویس ، واقعا به خاطر زحماتی که برای
#پیروزی_سیاه کشیده بود ؛ مدتی افسرده بود...
#سینما
#کلاسیک
#کاندید_اسکار
#پیروزی_سیاه
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#هدیه_ی دوست شاعر عزیزم
#سبا_ادیب
به مناسبت انتشار
#ترانه_پستچی
#بر_اساس_اولین_داستان_پاورقی_اینستاگرامی_ایران
#داستان_پستچی
#داستان_ما
#چیستایثربی
تقدیم به دوستانم ......
و تمام کسانی که با پستچی گریستند و تا این لحظه با من آمدند.......حتی اگر دیگر نباشم...
مرسی سبا جان.....
مرسی از همه....
#دایره_عشاق_ما
و مرسی از
#امیر_علی_رادی شاعر ؛ دوست خوب و همراه...
و مرسی از
#امیر_حسام_رهنورد ؛ خواننده خوش آواز ؛ جوانمرد ؛ رفیق ؛ استوار
و تیم موسیقی ؛ تنطیم ؛ مسترینگ و میکس خوب کار.
#نیکان_موزیک
مرسی از این همه دوست ....
چقدر من و علی ....
#نامه_داریم.....
#خوش_بحالمان
#چیستا_علی
#اولین_روز_از_باقی_عمرمان
#پستچی
@chista_yasrebi
#سبا_ادیب
به مناسبت انتشار
#ترانه_پستچی
#بر_اساس_اولین_داستان_پاورقی_اینستاگرامی_ایران
#داستان_پستچی
#داستان_ما
#چیستایثربی
تقدیم به دوستانم ......
و تمام کسانی که با پستچی گریستند و تا این لحظه با من آمدند.......حتی اگر دیگر نباشم...
مرسی سبا جان.....
مرسی از همه....
#دایره_عشاق_ما
و مرسی از
#امیر_علی_رادی شاعر ؛ دوست خوب و همراه...
و مرسی از
#امیر_حسام_رهنورد ؛ خواننده خوش آواز ؛ جوانمرد ؛ رفیق ؛ استوار
و تیم موسیقی ؛ تنطیم ؛ مسترینگ و میکس خوب کار.
#نیکان_موزیک
مرسی از این همه دوست ....
چقدر من و علی ....
#نامه_داریم.....
#خوش_بحالمان
#چیستا_علی
#اولین_روز_از_باقی_عمرمان
#پستچی
@chista_yasrebi
#بی_عرضه
#بر_اساس_داستانی از نویسنده ی روس
#آنتوان_چخوف
#پزشک.نمایشنامه_نویس.نویسنده
#کارگردان
#میخاییل_شوایتزر
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
#1971
داستان درباره ی افرادی است که اجازه میدهند دیگران به آنها ؛ ظلم کنند و صدایشان هم در نمی آید!...سکوت مظلوم؛ گاهی جایز نیست. چخوف؛ به عنوان یک نقد اجتماعی در جامعه ی روسیه؛ این موضوع را بیان میکند...
@chista_yasrebi
#بر_اساس_داستانی از نویسنده ی روس
#آنتوان_چخوف
#پزشک.نمایشنامه_نویس.نویسنده
#کارگردان
#میخاییل_شوایتزر
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
#1971
داستان درباره ی افرادی است که اجازه میدهند دیگران به آنها ؛ ظلم کنند و صدایشان هم در نمی آید!...سکوت مظلوم؛ گاهی جایز نیست. چخوف؛ به عنوان یک نقد اجتماعی در جامعه ی روسیه؛ این موضوع را بیان میکند...
@chista_yasrebi
هر چی باشه ؛ فردا یه روز دیگه ست..
#بر_باد_رفته
#ویوین_لی
#اسکارلت_اوهارا
ویدیو بیصداست
#چیستا_وان
@chista_1
#بر_باد_رفته
#ویوین_لی
#اسکارلت_اوهارا
ویدیو بیصداست
#چیستا_وان
@chista_1
@chista_yasrebi امشب ؛ روی صحنه با کارگردان و بازیگران نمایش
#دوشیزگان_باغ_لیمو
#بر اساس "خانه ی برناردا آلبا"
#لورکا
#افتتاح نمایش....
#چیستایثربی. سخنران درباره ی لورکا و نمایش
#دوشیزگان_باغ_لیمو
#بر اساس "خانه ی برناردا آلبا"
#لورکا
#افتتاح نمایش....
#چیستایثربی. سخنران درباره ی لورکا و نمایش
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی
#بی_عرضه
#بر_اساس_داستانی از نویسنده ی روس
#آنتوان_چخوف
#پزشک.نمایشنامه_نویس.نویسنده
#کارگردان
#میخاییل_شوایتزر
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
#1971
داستان درباره ی افرادی است که اجازه میدهند دیگران به آنها ؛ ظلم کنند و صدایشان هم در نمی آید!...سکوت مظلوم؛ گاهی جایز نیست. چخوف؛ به عنوان یک نقد اجتماعی در جامعه ی روسیه؛ این موضوع را بیان میکند...
@chista_yasrebi
#بر_اساس_داستانی از نویسنده ی روس
#آنتوان_چخوف
#پزشک.نمایشنامه_نویس.نویسنده
#کارگردان
#میخاییل_شوایتزر
#چیستایثربی
#اینستاگرام_رسمی
#1971
داستان درباره ی افرادی است که اجازه میدهند دیگران به آنها ؛ ظلم کنند و صدایشان هم در نمی آید!...سکوت مظلوم؛ گاهی جایز نیست. چخوف؛ به عنوان یک نقد اجتماعی در جامعه ی روسیه؛ این موضوع را بیان میکند...
@chista_yasrebi
#فریاد_زیر_آب
#بر اساس پست
#اینستاگرام_چیستا_یثربی
#داریوش_اقبالی
فیلمی از
#سیروس_الوند
#ترانه : #فریاد_زیر_آب
#ترانه_سرا : #ایرج_جنتی_عطایی
#آهنگساز : #بابک_بیات
#تنظیم : #واروژان
#چیستایثربی
کانال رسمی
@chista_yasrebi
#بر اساس پست
#اینستاگرام_چیستا_یثربی
#داریوش_اقبالی
فیلمی از
#سیروس_الوند
#ترانه : #فریاد_زیر_آب
#ترانه_سرا : #ایرج_جنتی_عطایی
#آهنگساز : #بابک_بیات
#تنظیم : #واروژان
#چیستایثربی
کانال رسمی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا
#رمان_آوا
#قصه
#چیستایثربی
# چیستا_یثربی
# پاورقی
#قسمت_هفتم 7
#کلیپ
#بر_باد_رفته
#موسیقی:
#مدونا
نسخه ی ادیت شده این
#داستان، روز بعد، در کانال آوا و رسمی میاید.
اینجا هم، همه ی قسمت های قبلی ، با شماره موجود است
#قسمت_هفتم.
.
نوشته ی خود را، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای که عاشقش شده بود، طوری نوشتم که انگار، خودم آنجا بودم!
به جای حساس که رسیدم، نتوانستم ادامه دهم...
با اطلاعات کمی که پدرم داده بود، آن را نوشتم!
تخیل،عادت من بود.
همیشه هر چیز را که اتفاق میافتاد، طوری می دیدم که انگار خودم، در آن لحظه ها حضور داشتم...
اولین کسی که آن را خواند، پدرم بود.
سکوت کرد!
معمولا بعد از خواندن نوشته های من، سریع نظرش را می گفت.
هیچ وقت کاری نمی کرد که احساس کنم، نابغه ام یا نویسنده شده ام!
اما اینبار ، واکنش همیشگی اش را هم، نشان نداد!
فقط گفت: خودش اینو خونده؟!
گفتم: نه، می خوام بدم استاد بخونه!
باتعجب گفت: استاد؟!
گفتم: نمی دونم راستش چی صداش کنم!
و سرخ شدم...
من دبیرهای خودم را ، هرگز استاد صدا نمی کردم!
فقط آقا یا خانم! خانم صدیق، خانم مژدهی!
هرگز نمی گفتم ، استاد مژدهی!
اما برای یک لحظه، احساس کردم کلمه ی دیگری برای آن مرد، پیدا نمی کنم!
پدرم گفت : حتما بده بهش بخونه، اون بهتر می تونه نظر بده.
گفتم: خب نظر شما چی بود؟
پدرم گفت:
قشنگ بود ، مثل تمام نوشته هات، ولی این بار یه حس تلخ گزنده توشه... که درست نمی دونم چیه! برام غریب بود ...
شاید اون بفهمه !
لازمه تو رو بهتر بشناسه و برای اینکه تو رو بشناسه، بهتره تمام نوشته‌هاتو بخونه!
روز بعد ، دورش، خیلی شلوغ بود!
" رمان آوا، نوشته چیستایثربی را میخوانید "
و من فکر کردم جلوی بچه ها درست نیست که جلو بروم و این کاغذ را به او بدهم!
همه فکر می کردند، نامه ی عاشقانه ست!
و باز پچ پچه ها شروع می شد!
صبر کردم تا مدرسه تعطیل شود،
داشت سوار ماشینش می شد،
که لحظه ی آخر ، از کنار ماشینش رد شدم و
نمی دانم چرا آن حرکت احمقانه را انجام دادم!
و کاغذ را روی پایش انداختم ...
بسیار بی ادبانه، عجولانه و ترسیده...
بعدش دویدم!
خواهرم دید ، خیلی از بچه ها دیدند و خیلی بدتر از آن شد که فکر می کردم...
خیلی بدتر از نجواهایی بود که ممکن بود در مورد عشق احتمالی من به او ، بر سر زبان ها بیفتد!
مثل این بود که روی پایش ، موشک کاغذی پرتاب کرده باشم!
نمی خواستم هیچ کس جز پدرم و او، نوشته را بخواند.
تا روز بعد هزار بار مردم و زنده شدم!تمام شب منتظر تماس تلفنش بودم...
هرکس که به خانه ، زنگ می زد از جا می پریدم!
پدرم متوجه شده بود و می گفت:
بهش وقت بده!
روز بعد با رنگ پریده، پلک باد کرده و موی شانه نکرده به مدرسه رفتم.
نیامده بود!
همه می گفتند خیلی عجیب است، امروز قرار بود امتحان بگیرد!
نه، استاد هیچ وقت غیبت نمی کرد!بچه ها برای امتحان آماده بودند.
مدیر گفت: بله استاد الان زنگ زدن، سخت بیمارن...
امروز نمیان!
https://www.instagram.com/p/BrJGKBzAOfC/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1d83cuvb75fw8
#رمان_آوا
#قصه
#چیستایثربی
# چیستا_یثربی
# پاورقی
#قسمت_هفتم 7
#کلیپ
#بر_باد_رفته
#موسیقی:
#مدونا
نسخه ی ادیت شده این
#داستان، روز بعد، در کانال آوا و رسمی میاید.
اینجا هم، همه ی قسمت های قبلی ، با شماره موجود است
#قسمت_هفتم.
.
نوشته ی خود را، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای که عاشقش شده بود، طوری نوشتم که انگار، خودم آنجا بودم!
به جای حساس که رسیدم، نتوانستم ادامه دهم...
با اطلاعات کمی که پدرم داده بود، آن را نوشتم!
تخیل،عادت من بود.
همیشه هر چیز را که اتفاق میافتاد، طوری می دیدم که انگار خودم، در آن لحظه ها حضور داشتم...
اولین کسی که آن را خواند، پدرم بود.
سکوت کرد!
معمولا بعد از خواندن نوشته های من، سریع نظرش را می گفت.
هیچ وقت کاری نمی کرد که احساس کنم، نابغه ام یا نویسنده شده ام!
اما اینبار ، واکنش همیشگی اش را هم، نشان نداد!
فقط گفت: خودش اینو خونده؟!
گفتم: نه، می خوام بدم استاد بخونه!
باتعجب گفت: استاد؟!
گفتم: نمی دونم راستش چی صداش کنم!
و سرخ شدم...
من دبیرهای خودم را ، هرگز استاد صدا نمی کردم!
فقط آقا یا خانم! خانم صدیق، خانم مژدهی!
هرگز نمی گفتم ، استاد مژدهی!
اما برای یک لحظه، احساس کردم کلمه ی دیگری برای آن مرد، پیدا نمی کنم!
پدرم گفت : حتما بده بهش بخونه، اون بهتر می تونه نظر بده.
گفتم: خب نظر شما چی بود؟
پدرم گفت:
قشنگ بود ، مثل تمام نوشته هات، ولی این بار یه حس تلخ گزنده توشه... که درست نمی دونم چیه! برام غریب بود ...
شاید اون بفهمه !
لازمه تو رو بهتر بشناسه و برای اینکه تو رو بشناسه، بهتره تمام نوشته‌هاتو بخونه!
روز بعد ، دورش، خیلی شلوغ بود!
" رمان آوا، نوشته چیستایثربی را میخوانید "
و من فکر کردم جلوی بچه ها درست نیست که جلو بروم و این کاغذ را به او بدهم!
همه فکر می کردند، نامه ی عاشقانه ست!
و باز پچ پچه ها شروع می شد!
صبر کردم تا مدرسه تعطیل شود،
داشت سوار ماشینش می شد،
که لحظه ی آخر ، از کنار ماشینش رد شدم و
نمی دانم چرا آن حرکت احمقانه را انجام دادم!
و کاغذ را روی پایش انداختم ...
بسیار بی ادبانه، عجولانه و ترسیده...
بعدش دویدم!
خواهرم دید ، خیلی از بچه ها دیدند و خیلی بدتر از آن شد که فکر می کردم...
خیلی بدتر از نجواهایی بود که ممکن بود در مورد عشق احتمالی من به او ، بر سر زبان ها بیفتد!
مثل این بود که روی پایش ، موشک کاغذی پرتاب کرده باشم!
نمی خواستم هیچ کس جز پدرم و او، نوشته را بخواند.
تا روز بعد هزار بار مردم و زنده شدم!تمام شب منتظر تماس تلفنش بودم...
هرکس که به خانه ، زنگ می زد از جا می پریدم!
پدرم متوجه شده بود و می گفت:
بهش وقت بده!
روز بعد با رنگ پریده، پلک باد کرده و موی شانه نکرده به مدرسه رفتم.
نیامده بود!
همه می گفتند خیلی عجیب است، امروز قرار بود امتحان بگیرد!
نه، استاد هیچ وقت غیبت نمی کرد!بچه ها برای امتحان آماده بودند.
مدیر گفت: بله استاد الان زنگ زدن، سخت بیمارن...
امروز نمیان!
https://www.instagram.com/p/BrJGKBzAOfC/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1d83cuvb75fw8
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا#رمان_آوا#قصه #چیستایثربی#چیستا_یثربی#پاورقی #قسمت_هفتم 7 #کلیپ #بر_باد_رفته #موسیقی:#مدونا نسخه ادیت شده این#داستان، روز بعدش،در کانال رسمی من میاید. اینجا هم،همه قسمتهای قبلی ، با شماره موجود است. 7👇 . نوشته ی خودرا، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای…
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا
#رمان_آوا
#قصه
#چیستایثربی
# چیستا_یثربی
# پاورقی
#قسمت_هفتم 7
#کلیپ
#بر_باد_رفته
#موسیقی:
#مدونا
نسخه ی ادیت شده این
#داستان، روز بعد، در کانال آوا و رسمی میاید.
اینجا هم، همه ی قسمت های قبلی ، با شماره موجود است
#قسمت_هفتم.
.
نوشته ی خود را، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای که عاشقش شده بود، طوری نوشتم که انگار، خودم آنجا بودم!
به جای حساس که رسیدم، نتوانستم ادامه دهم...
با اطلاعات کمی که پدرم داده بود، آن را نوشتم!
تخیل،عادت من بود.
همیشه هر چیز را که اتفاق میافتاد، طوری می دیدم که انگار خودم، در آن لحظه ها حضور داشتم...
اولین کسی که آن را خواند، پدرم بود.
سکوت کرد!
معمولا بعد از خواندن نوشته های من، سریع نظرش را می گفت.
هیچ وقت کاری نمی کرد که احساس کنم، نابغه ام یا نویسنده شده ام!
اما اینبار ، واکنش همیشگی اش را هم، نشان نداد!
فقط گفت: خودش اینو خونده؟!
گفتم: نه، می خوام بدم استاد بخونه!
باتعجب گفت: استاد؟!
گفتم: نمی دونم راستش چی صداش کنم!
و سرخ شدم...
من دبیرهای خودم را ، هرگز استاد صدا نمی کردم!
فقط آقا یا خانم! خانم صدیق، خانم مژدهی!
هرگز نمی گفتم ، استاد مژدهی!
اما برای یک لحظه، احساس کردم کلمه ی دیگری برای آن مرد، پیدا نمی کنم!
پدرم گفت : حتما بده بهش بخونه، اون بهتر می تونه نظر بده.
گفتم: خب نظر شما چی بود؟
پدرم گفت:
قشنگ بود ، مثل تمام نوشته هات، ولی این بار یه حس تلخ گزنده توشه... که درست نمی دونم چیه! برام غریب بود ...
شاید اون بفهمه !
لازمه تو رو بهتر بشناسه و برای اینکه تو رو بشناسه، بهتره تمام نوشته‌هاتو بخونه!
روز بعد ، دورش، خیلی شلوغ بود!
" رمان آوا، نوشته چیستایثربی را میخوانید "
و من فکر کردم جلوی بچه ها درست نیست که جلو بروم و این کاغذ را به او بدهم!
همه فکر می کردند، نامه ی عاشقانه ست!
و باز پچ پچه ها شروع می شد!
صبر کردم تا مدرسه تعطیل شود،
داشت سوار ماشینش می شد،
که لحظه ی آخر ، از کنار ماشینش رد شدم و
نمی دانم چرا آن حرکت احمقانه را انجام دادم!
و کاغذ را روی پایش انداختم ...
بسیار بی ادبانه، عجولانه و ترسیده...
بعدش دویدم!
خواهرم دید ، خیلی از بچه ها دیدند و خیلی بدتر از آن شد که فکر می کردم...
خیلی بدتر از نجواهایی بود که ممکن بود در مورد عشق احتمالی من به او ، بر سر زبان ها بیفتد!
مثل این بود که روی پایش ، موشک کاغذی پرتاب کرده باشم!
نمی خواستم هیچ کس جز پدرم و او، نوشته را بخواند.
تا روز بعد هزار بار مردم و زنده شدم!تمام شب منتظر تماس تلفنش بودم...
هرکس که به خانه ، زنگ می زد از جا می پریدم!
پدرم متوجه شده بود و می گفت:
بهش وقت بده!
روز بعد با رنگ پریده، پلک باد کرده و موی شانه نکرده به مدرسه رفتم.
نیامده بود!
همه می گفتند خیلی عجیب است، امروز قرار بود امتحان بگیرد!
نه، استاد هیچ وقت غیبت نمی کرد!بچه ها برای امتحان آماده بودند.
مدیر گفت: بله استاد الان زنگ زدن، سخت بیمارن...
امروز نمیان!
https://www.instagram.com/p/BrJGKBzAOfC/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1d83cuvb75fw8
#رمان_آوا
#قصه
#چیستایثربی
# چیستا_یثربی
# پاورقی
#قسمت_هفتم 7
#کلیپ
#بر_باد_رفته
#موسیقی:
#مدونا
نسخه ی ادیت شده این
#داستان، روز بعد، در کانال آوا و رسمی میاید.
اینجا هم، همه ی قسمت های قبلی ، با شماره موجود است
#قسمت_هفتم.
.
نوشته ی خود را، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای که عاشقش شده بود، طوری نوشتم که انگار، خودم آنجا بودم!
به جای حساس که رسیدم، نتوانستم ادامه دهم...
با اطلاعات کمی که پدرم داده بود، آن را نوشتم!
تخیل،عادت من بود.
همیشه هر چیز را که اتفاق میافتاد، طوری می دیدم که انگار خودم، در آن لحظه ها حضور داشتم...
اولین کسی که آن را خواند، پدرم بود.
سکوت کرد!
معمولا بعد از خواندن نوشته های من، سریع نظرش را می گفت.
هیچ وقت کاری نمی کرد که احساس کنم، نابغه ام یا نویسنده شده ام!
اما اینبار ، واکنش همیشگی اش را هم، نشان نداد!
فقط گفت: خودش اینو خونده؟!
گفتم: نه، می خوام بدم استاد بخونه!
باتعجب گفت: استاد؟!
گفتم: نمی دونم راستش چی صداش کنم!
و سرخ شدم...
من دبیرهای خودم را ، هرگز استاد صدا نمی کردم!
فقط آقا یا خانم! خانم صدیق، خانم مژدهی!
هرگز نمی گفتم ، استاد مژدهی!
اما برای یک لحظه، احساس کردم کلمه ی دیگری برای آن مرد، پیدا نمی کنم!
پدرم گفت : حتما بده بهش بخونه، اون بهتر می تونه نظر بده.
گفتم: خب نظر شما چی بود؟
پدرم گفت:
قشنگ بود ، مثل تمام نوشته هات، ولی این بار یه حس تلخ گزنده توشه... که درست نمی دونم چیه! برام غریب بود ...
شاید اون بفهمه !
لازمه تو رو بهتر بشناسه و برای اینکه تو رو بشناسه، بهتره تمام نوشته‌هاتو بخونه!
روز بعد ، دورش، خیلی شلوغ بود!
" رمان آوا، نوشته چیستایثربی را میخوانید "
و من فکر کردم جلوی بچه ها درست نیست که جلو بروم و این کاغذ را به او بدهم!
همه فکر می کردند، نامه ی عاشقانه ست!
و باز پچ پچه ها شروع می شد!
صبر کردم تا مدرسه تعطیل شود،
داشت سوار ماشینش می شد،
که لحظه ی آخر ، از کنار ماشینش رد شدم و
نمی دانم چرا آن حرکت احمقانه را انجام دادم!
و کاغذ را روی پایش انداختم ...
بسیار بی ادبانه، عجولانه و ترسیده...
بعدش دویدم!
خواهرم دید ، خیلی از بچه ها دیدند و خیلی بدتر از آن شد که فکر می کردم...
خیلی بدتر از نجواهایی بود که ممکن بود در مورد عشق احتمالی من به او ، بر سر زبان ها بیفتد!
مثل این بود که روی پایش ، موشک کاغذی پرتاب کرده باشم!
نمی خواستم هیچ کس جز پدرم و او، نوشته را بخواند.
تا روز بعد هزار بار مردم و زنده شدم!تمام شب منتظر تماس تلفنش بودم...
هرکس که به خانه ، زنگ می زد از جا می پریدم!
پدرم متوجه شده بود و می گفت:
بهش وقت بده!
روز بعد با رنگ پریده، پلک باد کرده و موی شانه نکرده به مدرسه رفتم.
نیامده بود!
همه می گفتند خیلی عجیب است، امروز قرار بود امتحان بگیرد!
نه، استاد هیچ وقت غیبت نمی کرد!بچه ها برای امتحان آماده بودند.
مدیر گفت: بله استاد الان زنگ زدن، سخت بیمارن...
امروز نمیان!
https://www.instagram.com/p/BrJGKBzAOfC/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1d83cuvb75fw8
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا#رمان_آوا#قصه #چیستایثربی#چیستا_یثربی#پاورقی #قسمت_هفتم 7 #کلیپ #بر_باد_رفته #موسیقی:#مدونا نسخه ادیت شده این#داستان، روز بعدش،در کانال رسمی من میاید. اینجا هم،همه قسمتهای قبلی ، با شماره موجود است. 7👇 . نوشته ی خودرا، درباره ی سارا، پسرش و فرمانده ای…