Forwarded from Chista Yasrebi official
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت26
#قصه
#چیستا_یثربی
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_ششم
چیزی که می خواهیم اتفاق نمیافتد، چیزی که از آن می ترسیم رخ می دهد.
صدای گوشی، سارا را بیدار کرد...
روی زمین خوابش رفته بود، طاها بود...
سارا گفت: آره، اینجاست!
بیا باش حرف بزن!
و گوشی را به من داد...
شوکه شدم...
نمی توانستم کلمه ای بگویم!
سارا گفت: داره صدات می زنه...
یه ماه از زلزله گذشته، باور نمی کنه
یه چیزی بگو بچه...
با بغض گفتم: طاها جان سلام...
گمانم باز باید گرگم به هوا بازی کنیم!اینبارم، تو باید بیای دنبالم عزیزم...
با گریه، خنده ام گرفت!
به سارا گفتم: چی داره میگه؟
سارا با بی تفاوتی گفت:
داره فدات میشه!
چه می دونم!
اینا رو که نمیشه من بگم!
زشته بچه...
خودش میاد بت میگه، سه بار، از این حرفا بزنه، گوشتم خوب میشه، پرده گوشت سالمه!
هر دو خنده مان می گیرد...
سارا وقتی می خندد، مثل هجده ساله ها می شود.
طاها را می بینم که تنها، به سمت تمام جاده های جهان می دود.
آوایش منتظر اوست!
از وقتی پدرش، خبر تلفن "زن ناشناس" را داده، در آسمان سیر می کند.
منتظر ماشین است...
ماشین پدرش، مقابلش توقف می کند:
_لجبازی نکن بچه!
منم دارم میرم همون جا.
مگه نمی خوای زنتو زودتر ببینی؟
الان بیشتر جاده ها، ریزش کرده.
اجازه ورود به ماشینا نمیدن، من می تونم ببرمت!
طاها می گوید: شما برای چی اومدید اصلا؟
مگه موقع عقد من، بودید، که براتون پیدا کردن زنم، مهم باشه؟
همیشه می گفتید، بچه های شهدارو از ما، بیشتر دوست دارید!
الان این همه بچه شهید ریخته، خیلی ام از من کم سن تر، اونا پدر می خوان!
برید سراغشون!
من نمی خوام با شما برم پیش زنم...
این لحظه، مال منه!
سردار گفت: بچه ی چموش، به مادرش رفته!
پسر، من اونجا کار دارم...
اصلا نمی خوام زن تو رو ببینم!
فقط مسیرمون یکیه!
می فهمی؟
طاها گفت: پس، توی ماشین، یه کلمه حرف نمی زنیم، باشه؟
سردار گفت: والله من و تو کی با هم حرف زدیم؟
سوار شو پسر!
و من دیدم که طاها سوار شد!
سارا، پیام سردار را که دید، با وحشت، کتش را پوشید، کلاه و سربندش را سرش کرد...
گفتم: نرو، تو رو خدا!
طاها، بازم به گوشی تو زنگ می زنه!
_نشونیتو دادم، میاد!
نگران نباش!
اون عاشقی که من دیدم الان داره پرواز می کنه، مثل عقاب می شینه رو بام این خونه!
خوبه تو یکی عاشقت، یه جوون مرده واقعا!
با شرم گفتم: نمی خوای پسرتو ببینی؟
مکث کرد...
ناگهان با خشم گفت:
از من، بهش هیچی نگو!
اون مرد، باهاشه!
نمی خوام اون مردو ببینم!
متعجب گفتم: فرمانده؟
مگه شوهرت نبوده؟!
مگه عاشقش نبودی؟
میگن عاشق شیدایی بودی!
وقتی خواب بودی، پیر زن گفت، تو رو سال ها پیش از طایفه روندن!
مگه واسه عشق اون مرد نبود؟
سارا هیچ نگفت...
به پنجره نگاه کرد و من، از پنجره، صحنه ی عروسی را دیدم!
عقدی در حال جاری شدن بود...
عروس پیراهن کردی زیبایی داشت، با روبنده ای بر صورت!
و موهایش...
نفسم گرفت!
https://www.instagram.com/p/BspSqElgx4N/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1bk7bqe3ttmts
#قسمت26
#قصه
#چیستا_یثربی
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_ششم
چیزی که می خواهیم اتفاق نمیافتد، چیزی که از آن می ترسیم رخ می دهد.
صدای گوشی، سارا را بیدار کرد...
روی زمین خوابش رفته بود، طاها بود...
سارا گفت: آره، اینجاست!
بیا باش حرف بزن!
و گوشی را به من داد...
شوکه شدم...
نمی توانستم کلمه ای بگویم!
سارا گفت: داره صدات می زنه...
یه ماه از زلزله گذشته، باور نمی کنه
یه چیزی بگو بچه...
با بغض گفتم: طاها جان سلام...
گمانم باز باید گرگم به هوا بازی کنیم!اینبارم، تو باید بیای دنبالم عزیزم...
با گریه، خنده ام گرفت!
به سارا گفتم: چی داره میگه؟
سارا با بی تفاوتی گفت:
داره فدات میشه!
چه می دونم!
اینا رو که نمیشه من بگم!
زشته بچه...
خودش میاد بت میگه، سه بار، از این حرفا بزنه، گوشتم خوب میشه، پرده گوشت سالمه!
هر دو خنده مان می گیرد...
سارا وقتی می خندد، مثل هجده ساله ها می شود.
طاها را می بینم که تنها، به سمت تمام جاده های جهان می دود.
آوایش منتظر اوست!
از وقتی پدرش، خبر تلفن "زن ناشناس" را داده، در آسمان سیر می کند.
منتظر ماشین است...
ماشین پدرش، مقابلش توقف می کند:
_لجبازی نکن بچه!
منم دارم میرم همون جا.
مگه نمی خوای زنتو زودتر ببینی؟
الان بیشتر جاده ها، ریزش کرده.
اجازه ورود به ماشینا نمیدن، من می تونم ببرمت!
طاها می گوید: شما برای چی اومدید اصلا؟
مگه موقع عقد من، بودید، که براتون پیدا کردن زنم، مهم باشه؟
همیشه می گفتید، بچه های شهدارو از ما، بیشتر دوست دارید!
الان این همه بچه شهید ریخته، خیلی ام از من کم سن تر، اونا پدر می خوان!
برید سراغشون!
من نمی خوام با شما برم پیش زنم...
این لحظه، مال منه!
سردار گفت: بچه ی چموش، به مادرش رفته!
پسر، من اونجا کار دارم...
اصلا نمی خوام زن تو رو ببینم!
فقط مسیرمون یکیه!
می فهمی؟
طاها گفت: پس، توی ماشین، یه کلمه حرف نمی زنیم، باشه؟
سردار گفت: والله من و تو کی با هم حرف زدیم؟
سوار شو پسر!
و من دیدم که طاها سوار شد!
سارا، پیام سردار را که دید، با وحشت، کتش را پوشید، کلاه و سربندش را سرش کرد...
گفتم: نرو، تو رو خدا!
طاها، بازم به گوشی تو زنگ می زنه!
_نشونیتو دادم، میاد!
نگران نباش!
اون عاشقی که من دیدم الان داره پرواز می کنه، مثل عقاب می شینه رو بام این خونه!
خوبه تو یکی عاشقت، یه جوون مرده واقعا!
با شرم گفتم: نمی خوای پسرتو ببینی؟
مکث کرد...
ناگهان با خشم گفت:
از من، بهش هیچی نگو!
اون مرد، باهاشه!
نمی خوام اون مردو ببینم!
متعجب گفتم: فرمانده؟
مگه شوهرت نبوده؟!
مگه عاشقش نبودی؟
میگن عاشق شیدایی بودی!
وقتی خواب بودی، پیر زن گفت، تو رو سال ها پیش از طایفه روندن!
مگه واسه عشق اون مرد نبود؟
سارا هیچ نگفت...
به پنجره نگاه کرد و من، از پنجره، صحنه ی عروسی را دیدم!
عقدی در حال جاری شدن بود...
عروس پیراهن کردی زیبایی داشت، با روبنده ای بر صورت!
و موهایش...
نفسم گرفت!
https://www.instagram.com/p/BspSqElgx4N/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1bk7bqe3ttmts
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹#26#چیستا_یثربی چیزی که میخواهیم اتفاق نمیافتد،چیزی که از آن‌میترسیم رخ میدهد.صدای گوشی، سارا رابیدار کرد،روی زمین خوابش رفته بود،طاها بود...سارا گفت:آره،اینجاست!بیا باش حرف بزن!وگوشی رابه من‌داد، شوکه شدم..نمیتوانستم کلمه ای بگویم!ساراگفت:داره…
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from چیستا_دو (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت27
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هفتم
رسیدن تو، مثل رسیدن هر فصلی از خدا، زیباست...
در، که باز می شود، تو مثل عشق، میایی و جهان، دوباره به دنیا میاید!
اتاق پر از عطر تو می شود...
عطر موهای کولی صحرایی ات!
حیف که پدر و مادرم، اینجا نیستند، تا از آن ها تشکر کنم که مرا به دنیا آورده اند.
آمدی طاها!
_آوا جانم!
می خواهم بلند شوم، به سمتت!
تو زودتر می رسی!
در آغوش تو، بادها آرام می گیرند...
یک گل سرخ می شکفد و کودکان بی مادر، پناه می گیرند!
خدایا چند هزار سال نوری، از این آغوش دور بودم، که اکنون چنین می لرزم؟!
طاهای من هم گریه می کند، گیسوانم را می بوسد و گریه می کند...
گریه ی یک مرد عاشق، تماشایی است...
زلزله هر چه را که از ما برد، عشق ما را، قوی تر کرد.
پیرزن و درویش، ما را تنها می گذارند...
از خانه می روند!
می خواهم برایت بگویم که فرمانده ی آب ها، چگونه دستم را پیچاند و مرا از تو، جدا کرد، ولی من، به او تسلیم نشدم!
بخاطر تو!
بخاطر عشقمان و بخاطر هر چه که بخاطر این عشق، باید از دست داد...
مرد من، روی شانه ام گریه می کند.
پیشانی اش را می بوسم...
مرد من، اینجاست...
تنم، تشنه ی زندگی است و روحم تشنه ی عاشقی...
تا کجا باید پیش رفت؟
کجا باید ایستاد؟
هیچکس نمی داند!
هیچکس جز من، طاها، دیوارهای آن اتاق و خدا...
بدون اینکه بفهمیم، دیوانه شده بودیم!
می نخورده، مست و مدهوش بودیم، آنچنان تو را می خواهم که جهان، خدا را...
چک چک قطره های باران بر پنجره،
و مردی که شقیقه هایش با طپش های قلبت، می زند!
آرام موهایش را نوازش می کنم و می گویم: بازم دم گوشم، حرف های عاشقانه بزن، تا خوب شم!
بوسه های تو، چهچهه ی پرندگان بهاریست در باغ تابستانی خدا...
باغی که ویرانی ندارد...
باغی که زلزله نمی شناسد...
باغی که برای عاشقان است.
_دوستت دارم!
و این خلاصه ی تمام زندگی است...
تو را دوست دارم و تمام جاده هایی که تو را به من هدیه کردند و مادرت را و پدرت، که تو را به دنیا، بخشیدند...
دستش را می گیرم، می بوسم...
آرام می گویم: بسه عزیزم!
دارد می لرزد...
می گویم: می خوام به پدر و مادرم بگیم، بعد...
در چشمانم می خندد و جهان، انگار دیگر از ویرانی نمی ترسد!
پشت پنجره ی اتاق، زنی را می بینم که با سربند و کلاه، در باران دور می شود...
او می دود، اما نمی تواند از عشق صبورانه ی یک عمرش، سریع تر بگریزد!
می گویم: مگه با ماشین خودت نیومدی؟
میگه: نه ... اون شب، درخت افتاد روش!
با پدرم آمدم!
و مردی را زیر باران، می بینم که سوار بر رخش تیزپا، به زن شفا بخش می رسد، در را باز می کند...
مقابل زن میایستد و با احترام سلام می دهد.
زن ، بی اختیار میایستد...
می خواهد بگریزد، راهی نیست!
مرد... آن فرمانده، تمام جاده های جهان را، بند آورده است!
زن بیهوش می شود!
سارا، مقابل فرمانده، از حال می رود...
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
#قسمت27
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هفتم
رسیدن تو، مثل رسیدن هر فصلی از خدا، زیباست...
در، که باز می شود، تو مثل عشق، میایی و جهان، دوباره به دنیا میاید!
اتاق پر از عطر تو می شود...
عطر موهای کولی صحرایی ات!
حیف که پدر و مادرم، اینجا نیستند، تا از آن ها تشکر کنم که مرا به دنیا آورده اند.
آمدی طاها!
_آوا جانم!
می خواهم بلند شوم، به سمتت!
تو زودتر می رسی!
در آغوش تو، بادها آرام می گیرند...
یک گل سرخ می شکفد و کودکان بی مادر، پناه می گیرند!
خدایا چند هزار سال نوری، از این آغوش دور بودم، که اکنون چنین می لرزم؟!
طاهای من هم گریه می کند، گیسوانم را می بوسد و گریه می کند...
گریه ی یک مرد عاشق، تماشایی است...
زلزله هر چه را که از ما برد، عشق ما را، قوی تر کرد.
پیرزن و درویش، ما را تنها می گذارند...
از خانه می روند!
می خواهم برایت بگویم که فرمانده ی آب ها، چگونه دستم را پیچاند و مرا از تو، جدا کرد، ولی من، به او تسلیم نشدم!
بخاطر تو!
بخاطر عشقمان و بخاطر هر چه که بخاطر این عشق، باید از دست داد...
مرد من، روی شانه ام گریه می کند.
پیشانی اش را می بوسم...
مرد من، اینجاست...
تنم، تشنه ی زندگی است و روحم تشنه ی عاشقی...
تا کجا باید پیش رفت؟
کجا باید ایستاد؟
هیچکس نمی داند!
هیچکس جز من، طاها، دیوارهای آن اتاق و خدا...
بدون اینکه بفهمیم، دیوانه شده بودیم!
می نخورده، مست و مدهوش بودیم، آنچنان تو را می خواهم که جهان، خدا را...
چک چک قطره های باران بر پنجره،
و مردی که شقیقه هایش با طپش های قلبت، می زند!
آرام موهایش را نوازش می کنم و می گویم: بازم دم گوشم، حرف های عاشقانه بزن، تا خوب شم!
بوسه های تو، چهچهه ی پرندگان بهاریست در باغ تابستانی خدا...
باغی که ویرانی ندارد...
باغی که زلزله نمی شناسد...
باغی که برای عاشقان است.
_دوستت دارم!
و این خلاصه ی تمام زندگی است...
تو را دوست دارم و تمام جاده هایی که تو را به من هدیه کردند و مادرت را و پدرت، که تو را به دنیا، بخشیدند...
دستش را می گیرم، می بوسم...
آرام می گویم: بسه عزیزم!
دارد می لرزد...
می گویم: می خوام به پدر و مادرم بگیم، بعد...
در چشمانم می خندد و جهان، انگار دیگر از ویرانی نمی ترسد!
پشت پنجره ی اتاق، زنی را می بینم که با سربند و کلاه، در باران دور می شود...
او می دود، اما نمی تواند از عشق صبورانه ی یک عمرش، سریع تر بگریزد!
می گویم: مگه با ماشین خودت نیومدی؟
میگه: نه ... اون شب، درخت افتاد روش!
با پدرم آمدم!
و مردی را زیر باران، می بینم که سوار بر رخش تیزپا، به زن شفا بخش می رسد، در را باز می کند...
مقابل زن میایستد و با احترام سلام می دهد.
زن ، بی اختیار میایستد...
می خواهد بگریزد، راهی نیست!
مرد... آن فرمانده، تمام جاده های جهان را، بند آورده است!
زن بیهوش می شود!
سارا، مقابل فرمانده، از حال می رود...
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
م. امیرزاده:
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
این جملات واقعا دیالوگ ها و جملات یک داستانند؟
اگر اینها متن اند پس شعر چیست؟
چرا آن صد و اند واحد دانشگاه ما را با تو آشنا نکرد؟
چرا به ما نگفتند که برای معجزه لازم نیست کتاب تاریخ بخوانیم
گاهی یک جمله معجزه است.
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است.....
زیر سایه این جمله ها که می نویسی می شود نشست.
مثل یک درختند .
می شود زیر این جمله ها آرام گرفت و خوابید.
مثل لحاف نرم مادربزرگ معطر و امن و راحتند...
می شود کنارشان گریه کرد و زیست....
مثل یک دوستند...
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
همیشه شاگردت معصومه
مرسی
#معصومه_امیر زاده عزیز
تو دست کم حست را بیان میکنی...
کاش ناشران من که برای کتابهایم،مدام به من زنگ میزنند ، همکارانم ، همصنفانم،گاهی بااکانت فیک در صفحه ام😶 ، و بخصوص مدیران فرهنگی هنری کشور ،که مدام روی من تمرکز کرده اند ،قدر این دور هم خوانی فرهنگی را در پیج من میدانستند و کلمه ای میگفتند...
حتی یک‌کلمه !
دریغ از نشان دادن حضورشان در پیج!
درحالی که میدانم دارند میخوانند !
ما بلد نیستیم حتی عقده های خود را پنهان کنیم!
و همین سکوت اتفاقا ، پیروزی من‌است
اتفاقی که در رمان
#پستچی افتاد...
افتخار میکنم که مردم به
#رمان و
#تاریخ_جنگ و
#کردها ، با رمان جدید من ،علاقه پیدا کرده اند
و قطعا
آشتی با
#کتابخوانی
همین ، بزرگترین پاداش من است!
مرسی عزیز که همیشه، حست را بیان میکنی....
گرچه دوران بسیار کوتاهی ، هنرجوی نمایشنامه نویسی من بودی!
مرسی که
#میخوانی
و
#مینویسی
همین مارا بس!
#چیستایثربی
#نویسنده
#شاعران_معاصر
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
این جملات واقعا دیالوگ ها و جملات یک داستانند؟
اگر اینها متن اند پس شعر چیست؟
چرا آن صد و اند واحد دانشگاه ما را با تو آشنا نکرد؟
چرا به ما نگفتند که برای معجزه لازم نیست کتاب تاریخ بخوانیم
گاهی یک جمله معجزه است.
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است.....
زیر سایه این جمله ها که می نویسی می شود نشست.
مثل یک درختند .
می شود زیر این جمله ها آرام گرفت و خوابید.
مثل لحاف نرم مادربزرگ معطر و امن و راحتند...
می شود کنارشان گریه کرد و زیست....
مثل یک دوستند...
دوستت دارم
و این خلاصه زندگی است....
همیشه شاگردت معصومه
مرسی
#معصومه_امیر زاده عزیز
تو دست کم حست را بیان میکنی...
کاش ناشران من که برای کتابهایم،مدام به من زنگ میزنند ، همکارانم ، همصنفانم،گاهی بااکانت فیک در صفحه ام😶 ، و بخصوص مدیران فرهنگی هنری کشور ،که مدام روی من تمرکز کرده اند ،قدر این دور هم خوانی فرهنگی را در پیج من میدانستند و کلمه ای میگفتند...
حتی یک‌کلمه !
دریغ از نشان دادن حضورشان در پیج!
درحالی که میدانم دارند میخوانند !
ما بلد نیستیم حتی عقده های خود را پنهان کنیم!
و همین سکوت اتفاقا ، پیروزی من‌است
اتفاقی که در رمان
#پستچی افتاد...
افتخار میکنم که مردم به
#رمان و
#تاریخ_جنگ و
#کردها ، با رمان جدید من ،علاقه پیدا کرده اند
و قطعا
آشتی با
#کتابخوانی
همین ، بزرگترین پاداش من است!
مرسی عزیز که همیشه، حست را بیان میکنی....
گرچه دوران بسیار کوتاهی ، هنرجوی نمایشنامه نویسی من بودی!
مرسی که
#میخوانی
و
#مینویسی
همین مارا بس!
#چیستایثربی
#نویسنده
#شاعران_معاصر
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستا_دو (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت27
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هفتم
رسیدن تو، مثل رسیدن هر فصلی از خدا، زیباست...
در، که باز می شود، تو مثل عشق، میایی و جهان، دوباره به دنیا میاید!
اتاق پر از عطر تو می شود...
عطر موهای کولی صحرایی ات!
حیف که پدر و مادرم، اینجا نیستند، تا از آن ها تشکر کنم که مرا به دنیا آورده اند.
آمدی طاها!
_آوا جانم!
می خواهم بلند شوم، به سمتت!
تو زودتر می رسی!
در آغوش تو، بادها آرام می گیرند...
یک گل سرخ می شکفد و کودکان بی مادر، پناه می گیرند!
خدایا چند هزار سال نوری، از این آغوش دور بودم، که اکنون چنین می لرزم؟!
طاهای من هم گریه می کند، گیسوانم را می بوسد و گریه می کند...
گریه ی یک مرد عاشق، تماشایی است...
زلزله هر چه را که از ما برد، عشق ما را، قوی تر کرد.
پیرزن و درویش، ما را تنها می گذارند...
از خانه می روند!
می خواهم برایت بگویم که فرمانده ی آب ها، چگونه دستم را پیچاند و مرا از تو، جدا کرد، ولی من، به او تسلیم نشدم!
بخاطر تو!
بخاطر عشقمان و بخاطر هر چه که بخاطر این عشق، باید از دست داد...
مرد من، روی شانه ام گریه می کند.
پیشانی اش را می بوسم...
مرد من، اینجاست...
تنم، تشنه ی زندگی است و روحم تشنه ی عاشقی...
تا کجا باید پیش رفت؟
کجا باید ایستاد؟
هیچکس نمی داند!
هیچکس جز من، طاها، دیوارهای آن اتاق و خدا...
بدون اینکه بفهمیم، دیوانه شده بودیم!
می نخورده، مست و مدهوش بودیم، آنچنان تو را می خواهم که جهان، خدا را...
چک چک قطره های باران بر پنجره،
و مردی که شقیقه هایش با طپش های قلبت، می زند!
آرام موهایش را نوازش می کنم و می گویم: بازم دم گوشم، حرف های عاشقانه بزن، تا خوب شم!
بوسه های تو، چهچهه ی پرندگان بهاریست در باغ تابستانی خدا...
باغی که ویرانی ندارد...
باغی که زلزله نمی شناسد...
باغی که برای عاشقان است.
_دوستت دارم!
و این خلاصه ی تمام زندگی است...
تو را دوست دارم و تمام جاده هایی که تو را به من هدیه کردند و مادرت را و پدرت، که تو را به دنیا، بخشیدند...
دستش را می گیرم، می بوسم...
آرام می گویم: بسه عزیزم!
دارد می لرزد...
می گویم: می خوام به پدر و مادرم بگیم، بعد...
در چشمانم می خندد و جهان، انگار دیگر از ویرانی نمی ترسد!
پشت پنجره ی اتاق، زنی را می بینم که با سربند و کلاه، در باران دور می شود...
او می دود، اما نمی تواند از عشق صبورانه ی یک عمرش، سریع تر بگریزد!
می گویم: مگه با ماشین خودت نیومدی؟
میگه: نه ... اون شب، درخت افتاد روش!
با پدرم آمدم!
و مردی را زیر باران، می بینم که سوار بر رخش تیزپا، به زن شفا بخش می رسد، در را باز می کند...
مقابل زن میایستد و با احترام سلام می دهد.
زن ، بی اختیار میایستد...
می خواهد بگریزد، راهی نیست!
مرد... آن فرمانده، تمام جاده های جهان را، بند آورده است!
زن بیهوش می شود!
سارا، مقابل فرمانده، از حال می رود...
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
#قسمت27
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هفتم
رسیدن تو، مثل رسیدن هر فصلی از خدا، زیباست...
در، که باز می شود، تو مثل عشق، میایی و جهان، دوباره به دنیا میاید!
اتاق پر از عطر تو می شود...
عطر موهای کولی صحرایی ات!
حیف که پدر و مادرم، اینجا نیستند، تا از آن ها تشکر کنم که مرا به دنیا آورده اند.
آمدی طاها!
_آوا جانم!
می خواهم بلند شوم، به سمتت!
تو زودتر می رسی!
در آغوش تو، بادها آرام می گیرند...
یک گل سرخ می شکفد و کودکان بی مادر، پناه می گیرند!
خدایا چند هزار سال نوری، از این آغوش دور بودم، که اکنون چنین می لرزم؟!
طاهای من هم گریه می کند، گیسوانم را می بوسد و گریه می کند...
گریه ی یک مرد عاشق، تماشایی است...
زلزله هر چه را که از ما برد، عشق ما را، قوی تر کرد.
پیرزن و درویش، ما را تنها می گذارند...
از خانه می روند!
می خواهم برایت بگویم که فرمانده ی آب ها، چگونه دستم را پیچاند و مرا از تو، جدا کرد، ولی من، به او تسلیم نشدم!
بخاطر تو!
بخاطر عشقمان و بخاطر هر چه که بخاطر این عشق، باید از دست داد...
مرد من، روی شانه ام گریه می کند.
پیشانی اش را می بوسم...
مرد من، اینجاست...
تنم، تشنه ی زندگی است و روحم تشنه ی عاشقی...
تا کجا باید پیش رفت؟
کجا باید ایستاد؟
هیچکس نمی داند!
هیچکس جز من، طاها، دیوارهای آن اتاق و خدا...
بدون اینکه بفهمیم، دیوانه شده بودیم!
می نخورده، مست و مدهوش بودیم، آنچنان تو را می خواهم که جهان، خدا را...
چک چک قطره های باران بر پنجره،
و مردی که شقیقه هایش با طپش های قلبت، می زند!
آرام موهایش را نوازش می کنم و می گویم: بازم دم گوشم، حرف های عاشقانه بزن، تا خوب شم!
بوسه های تو، چهچهه ی پرندگان بهاریست در باغ تابستانی خدا...
باغی که ویرانی ندارد...
باغی که زلزله نمی شناسد...
باغی که برای عاشقان است.
_دوستت دارم!
و این خلاصه ی تمام زندگی است...
تو را دوست دارم و تمام جاده هایی که تو را به من هدیه کردند و مادرت را و پدرت، که تو را به دنیا، بخشیدند...
دستش را می گیرم، می بوسم...
آرام می گویم: بسه عزیزم!
دارد می لرزد...
می گویم: می خوام به پدر و مادرم بگیم، بعد...
در چشمانم می خندد و جهان، انگار دیگر از ویرانی نمی ترسد!
پشت پنجره ی اتاق، زنی را می بینم که با سربند و کلاه، در باران دور می شود...
او می دود، اما نمی تواند از عشق صبورانه ی یک عمرش، سریع تر بگریزد!
می گویم: مگه با ماشین خودت نیومدی؟
میگه: نه ... اون شب، درخت افتاد روش!
با پدرم آمدم!
و مردی را زیر باران، می بینم که سوار بر رخش تیزپا، به زن شفا بخش می رسد، در را باز می کند...
مقابل زن میایستد و با احترام سلام می دهد.
زن ، بی اختیار میایستد...
می خواهد بگریزد، راهی نیست!
مرد... آن فرمانده، تمام جاده های جهان را، بند آورده است!
زن بیهوش می شود!
سارا، مقابل فرمانده، از حال می رود...
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
خدایا من عاشقتم ، منو از یاد نبر ، منو ببخش و از من نرنج !...
خدایا ، من خوشبخت ترین آدم این‌دنیا بودم ،چون ، تو رو داشتم ...
#من_عشق_و_کتم_و_عف_ثم_مات_مات_شهیدا
هر کس، عاشق شود و پنهان کند و پاکدامنی ورزد ، و در آن حال بمیرد ، #شهید مرده است ...
#حدیث #پیامبر_اکرم ص _ میزان‌الحکمه
یک نیم رخت الست منکم ببعید
یک نیم دگر ان عذابی لشدید
بر گرد رخت ، نبشته یحی و یمیت
من مات من العشق ، فقد مات شهید
#ابو_سعید_ابو_الخیر
#رباعی
یال خونی شیرا ، روی شونه هاش ، افتاده پریشون !
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
#نویسنده
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
#شاعر_ایرانی
#روانشناس
#کلیپ
#ویدیو
#موسیقی
#موزیک
#موزیک_ویدیو
#محمد_نوری
#زنده_یاد
#لالایی
#chista_yasrebi
#chistayasrebi
.@chista_yasrebi.2
https://www.instagram.com/p/BtDPYCnACHP/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=lup9fmydd5pn
خدایا ، من خوشبخت ترین آدم این‌دنیا بودم ،چون ، تو رو داشتم ...
#من_عشق_و_کتم_و_عف_ثم_مات_مات_شهیدا
هر کس، عاشق شود و پنهان کند و پاکدامنی ورزد ، و در آن حال بمیرد ، #شهید مرده است ...
#حدیث #پیامبر_اکرم ص _ میزان‌الحکمه
یک نیم رخت الست منکم ببعید
یک نیم دگر ان عذابی لشدید
بر گرد رخت ، نبشته یحی و یمیت
من مات من العشق ، فقد مات شهید
#ابو_سعید_ابو_الخیر
#رباعی
یال خونی شیرا ، روی شونه هاش ، افتاده پریشون !
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#چیستا
#نویسنده
#نمایشنامه_نویس
#فیلمنامه_نویس
#شاعر_ایرانی
#روانشناس
#کلیپ
#ویدیو
#موسیقی
#موزیک
#موزیک_ویدیو
#محمد_نوری
#زنده_یاد
#لالایی
#chista_yasrebi
#chistayasrebi
.@chista_yasrebi.2
https://www.instagram.com/p/BtDPYCnACHP/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=lup9fmydd5pn
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت28
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هشتم
دنیا چقدر کوچک است ، وقتی مردی با بدن بیهوش زنی ، زیر باران تنهاست که هیچکسش نیست!
سردار، فرمانده ی بزرگ، نمی داند چه کند!
راننده اش سریع پیاده می شود، همان پسرک که شبیه معصومان است...
_قربان باید ببریمش بیمارستان!
سردار، به چشمان بسته ی سارا، نگاه می کند:
_این زن، خودش بیمارستانه!
بیمارستان، کجا بود اینجا، وسط زلزله؟
سردار، سارا را مثل پرکاهی ، بغل می کند، پسر، در را باز می کند...
سردار سارا را، روی صندلی عقب ماشین، می خواباند!
_برو پسر!
_کجا؟
سردار نمی داند!
همه جا، پایگاه و مقر ،
می شناسد، اما نه با سارا!
با او ، نباید دیده شود. چاره ای ندارد!
_برگرد پیش درویش!
وقتی سردار با سارا در بغلش، وارد کلبه می شود، طاها، درحال شانه زدن موهای من است!
با وحشت، شانه از دستش میافتد!
من هم دنبال شال یا لباس درستی می گردم، هیچ چیز پیدا نمی کنم...
پتو را روی سرم می کشم!
نمی خواهم آن مرد، دست ها و شانه های عریانم را ببیند!
وحشت کرده ام!
نگاهش ترسناک است!
و چقدر با نفرت به من، نگاه می کند...
سارا را، روی زمین می خواباند و به طاها می گوید:
این دکتره... از حال رفته.
پیرزنه کو؟
برو پیداش کن!
طاها، سریع از رختخواب من، بیرون می رود، با کتش روی دستش!
من، سارا و سردار، تنها هستیم!
نزدیک است من هم بیهوش شوم!
خدایا این مرد، از نزدیک، چقدر سنگین است!
انگار، دنیا را، توی سرت کوبیده اند!
این که نمی شود عاشقش شد!
چطور سارای طفلی؟!...
کوچک ترین نشانی از طاها، در او نمی بینم!
او هم بدون اینکه به من، نگاه کند، می گوید:
خوب پسره رو شیدا کردی!
اصلا شبیه خواهرت نیستی...
می گویم:
_بله؟
یه بار دیگه بگید!
شنیدم چه می گوید ...
اذیتش می کنم!
با چنان خشمی به من می نگرد، که انگار من دشمنم...
یا جنگ های جهان را، من پدید آورده ام!
_من کر شدم فرمانده!
می دونید که...
_توی بغل پسر من که کر نبودی! کارتون تموم شد؟!
گفتم: چی؟
و اینبار ، واقعا منظورش را نفهمیدم!
براستی ازمن نفرت داشت، انگار داعش زندگی اش بودم!
_می دونی خواهرت، چقدر به کمک احتیاج داره؟
هیچوقت یه لحظه، به اون فکر کردی؟
به آرزو؟
گفتم: همونقدر که شما، به طاها و مادرش فکر کردید!
من نامزد خواهرمو، سوریه نفرستادم، والله، یکی دیگه فرستاد!
راستی پسر شما الان کجاست فرمانده؟
اون یکی، کوچیک تره ؟!
سوریه یا توی خونه؟
جلو آمد...
ترسیدم!
گفتم الان می زند توی گوشم!
سرم را خم کرد!
دگمه های پیراهنم، باز بود...
پتو را سفت چسبیدم.
گفت: گوشات ملتهبه!
خوب میشی!
دکترت که سارا باشه، خوبت می کنه.
گفتم: مثل حال خودش؟
حق داشته بیهوش شه والله...
شما چرا انقدر ترسناکی فرمانده؟!
از پررویی من، خنده اش می گیرد...
_تو چرا انقدر زبون درازی دختر؟
بی خود نیست پسره، دیوونه شده!
گفتم: پسره نه، پسرم...
بگید پسرم!
باز می خندد...
گویی جوان می شود.
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#رمان
تحت ثبت
زیر چاپ
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت28
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هشتم
دنیا چقدر کوچک است ، وقتی مردی با بدن بیهوش زنی ، زیر باران تنهاست که هیچکسش نیست!
سردار، فرمانده ی بزرگ، نمی داند چه کند!
راننده اش سریع پیاده می شود، همان پسرک که شبیه معصومان است...
_قربان باید ببریمش بیمارستان!
سردار، به چشمان بسته ی سارا، نگاه می کند:
_این زن، خودش بیمارستانه!
بیمارستان، کجا بود اینجا، وسط زلزله؟
سردار، سارا را مثل پرکاهی ، بغل می کند، پسر، در را باز می کند...
سردار سارا را، روی صندلی عقب ماشین، می خواباند!
_برو پسر!
_کجا؟
سردار نمی داند!
همه جا، پایگاه و مقر ،
می شناسد، اما نه با سارا!
با او ، نباید دیده شود. چاره ای ندارد!
_برگرد پیش درویش!
وقتی سردار با سارا در بغلش، وارد کلبه می شود، طاها، درحال شانه زدن موهای من است!
با وحشت، شانه از دستش میافتد!
من هم دنبال شال یا لباس درستی می گردم، هیچ چیز پیدا نمی کنم...
پتو را روی سرم می کشم!
نمی خواهم آن مرد، دست ها و شانه های عریانم را ببیند!
وحشت کرده ام!
نگاهش ترسناک است!
و چقدر با نفرت به من، نگاه می کند...
سارا را، روی زمین می خواباند و به طاها می گوید:
این دکتره... از حال رفته.
پیرزنه کو؟
برو پیداش کن!
طاها، سریع از رختخواب من، بیرون می رود، با کتش روی دستش!
من، سارا و سردار، تنها هستیم!
نزدیک است من هم بیهوش شوم!
خدایا این مرد، از نزدیک، چقدر سنگین است!
انگار، دنیا را، توی سرت کوبیده اند!
این که نمی شود عاشقش شد!
چطور سارای طفلی؟!...
کوچک ترین نشانی از طاها، در او نمی بینم!
او هم بدون اینکه به من، نگاه کند، می گوید:
خوب پسره رو شیدا کردی!
اصلا شبیه خواهرت نیستی...
می گویم:
_بله؟
یه بار دیگه بگید!
شنیدم چه می گوید ...
اذیتش می کنم!
با چنان خشمی به من می نگرد، که انگار من دشمنم...
یا جنگ های جهان را، من پدید آورده ام!
_من کر شدم فرمانده!
می دونید که...
_توی بغل پسر من که کر نبودی! کارتون تموم شد؟!
گفتم: چی؟
و اینبار ، واقعا منظورش را نفهمیدم!
براستی ازمن نفرت داشت، انگار داعش زندگی اش بودم!
_می دونی خواهرت، چقدر به کمک احتیاج داره؟
هیچوقت یه لحظه، به اون فکر کردی؟
به آرزو؟
گفتم: همونقدر که شما، به طاها و مادرش فکر کردید!
من نامزد خواهرمو، سوریه نفرستادم، والله، یکی دیگه فرستاد!
راستی پسر شما الان کجاست فرمانده؟
اون یکی، کوچیک تره ؟!
سوریه یا توی خونه؟
جلو آمد...
ترسیدم!
گفتم الان می زند توی گوشم!
سرم را خم کرد!
دگمه های پیراهنم، باز بود...
پتو را سفت چسبیدم.
گفت: گوشات ملتهبه!
خوب میشی!
دکترت که سارا باشه، خوبت می کنه.
گفتم: مثل حال خودش؟
حق داشته بیهوش شه والله...
شما چرا انقدر ترسناکی فرمانده؟!
از پررویی من، خنده اش می گیرد...
_تو چرا انقدر زبون درازی دختر؟
بی خود نیست پسره، دیوونه شده!
گفتم: پسره نه، پسرم...
بگید پسرم!
باز می خندد...
گویی جوان می شود.
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#رمان
تحت ثبت
زیر چاپ
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from Chistaayasrebi
در رنجها،
دوستان واقعی خود را میشناسیم.
In suffering,
we know our true friends
#chista_yasrebi
#چیستایثربی
#جملات_چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
دوستان واقعی خود را میشناسیم.
In suffering,
we know our true friends
#chista_yasrebi
#چیستایثربی
#جملات_چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لکِنَّ اللهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللهَ رَمى وَ لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللهَ سَمِیعٌ عَلِیم»؛ این شما نبودید که آنها را کشتید بلکه خداوند آنان را کشت! و اى پیامبر این تو نبودى که خاک و سنگ به صورت آنها انداختى بلکه خدا انداخت! و خدا می خواست به این وسیله امتحان خوبى از مؤمنان بگیرد. خداوند شنوا و دانا است.
انفال_۱۷
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
انفال_۱۷
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
کشتی به عظمت تایتانیک غرق شد رفت!
کشتی رویاهای ماغرق نشه ؟!اگه شد و زنده موندیم ،باید یه کشتی دیگه پیدا کنیم!
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
کشتی رویاهای ماغرق نشه ؟!اگه شد و زنده موندیم ،باید یه کشتی دیگه پیدا کنیم!
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت28
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هشتم
دنیا چقدر کوچک است ، وقتی مردی با بدن بیهوش زنی ، زیر باران تنهاست که هیچکسش نیست!
سردار، فرمانده ی بزرگ، نمی داند چه کند!
راننده اش سریع پیاده می شود، همان پسرک که شبیه معصومان است...
_قربان باید ببریمش بیمارستان!
سردار، به چشمان بسته ی سارا، نگاه می کند:
_این زن، خودش بیمارستانه!
بیمارستان، کجا بود اینجا، وسط زلزله؟
سردار، سارا را مثل پرکاهی ، بغل می کند، پسر، در را باز می کند...
سردار سارا را، روی صندلی عقب ماشین، می خواباند!
_برو پسر!
_کجا؟
سردار نمی داند!
همه جا، پایگاه و مقر ،
می شناسد، اما نه با سارا!
با او ، نباید دیده شود. چاره ای ندارد!
_برگرد پیش درویش!
وقتی سردار با سارا در بغلش، وارد کلبه می شود، طاها، درحال شانه زدن موهای من است!
با وحشت، شانه از دستش میافتد!
من هم دنبال شال یا لباس درستی می گردم، هیچ چیز پیدا نمی کنم...
پتو را روی سرم می کشم!
نمی خواهم آن مرد، دست ها و شانه های عریانم را ببیند!
وحشت کرده ام!
نگاهش ترسناک است!
و چقدر با نفرت به من، نگاه می کند...
سارا را، روی زمین می خواباند و به طاها می گوید:
این دکتره... از حال رفته.
پیرزنه کو؟
برو پیداش کن!
طاها، سریع از رختخواب من، بیرون می رود، با کتش روی دستش!
من، سارا و سردار، تنها هستیم!
نزدیک است من هم بیهوش شوم!
خدایا این مرد، از نزدیک، چقدر سنگین است!
انگار، دنیا را، توی سرت کوبیده اند!
این که نمی شود عاشقش شد!
چطور سارای طفلی؟!...
کوچک ترین نشانی از طاها، در او نمی بینم!
او هم بدون اینکه به من، نگاه کند، می گوید:
خوب پسره رو شیدا کردی!
اصلا شبیه خواهرت نیستی...
می گویم:
_بله؟
یه بار دیگه بگید!
شنیدم چه می گوید ...
اذیتش می کنم!
با چنان خشمی به من می نگرد، که انگار من دشمنم...
یا جنگ های جهان را، من پدید آورده ام!
_من کر شدم فرمانده!
می دونید که...
_توی بغل پسر من که کر نبودی! کارتون تموم شد؟!
گفتم: چی؟
و اینبار ، واقعا منظورش را نفهمیدم!
براستی ازمن نفرت داشت، انگار داعش زندگی اش بودم!
_می دونی خواهرت، چقدر به کمک احتیاج داره؟
هیچوقت یه لحظه، به اون فکر کردی؟
به آرزو؟
گفتم: همونقدر که شما، به طاها و مادرش فکر کردید!
من نامزد خواهرمو، سوریه نفرستادم، والله، یکی دیگه فرستاد!
راستی پسر شما الان کجاست فرمانده؟
اون یکی، کوچیک تره ؟!
سوریه یا توی خونه؟
جلو آمد...
ترسیدم!
گفتم الان می زند توی گوشم!
سرم را خم کرد!
دگمه های پیراهنم، باز بود...
پتو را سفت چسبیدم.
گفت: گوشات ملتهبه!
خوب میشی!
دکترت که سارا باشه، خوبت می کنه.
گفتم: مثل حال خودش؟
حق داشته بیهوش شه والله...
شما چرا انقدر ترسناکی فرمانده؟!
از پررویی من، خنده اش می گیرد...
_تو چرا انقدر زبون درازی دختر؟
بی خود نیست پسره، دیوونه شده!
گفتم: پسره نه، پسرم...
بگید پسرم!
باز می خندد...
گویی جوان می شود.
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#رمان
تحت ثبت
زیر چاپ
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت28
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_هشتم
دنیا چقدر کوچک است ، وقتی مردی با بدن بیهوش زنی ، زیر باران تنهاست که هیچکسش نیست!
سردار، فرمانده ی بزرگ، نمی داند چه کند!
راننده اش سریع پیاده می شود، همان پسرک که شبیه معصومان است...
_قربان باید ببریمش بیمارستان!
سردار، به چشمان بسته ی سارا، نگاه می کند:
_این زن، خودش بیمارستانه!
بیمارستان، کجا بود اینجا، وسط زلزله؟
سردار، سارا را مثل پرکاهی ، بغل می کند، پسر، در را باز می کند...
سردار سارا را، روی صندلی عقب ماشین، می خواباند!
_برو پسر!
_کجا؟
سردار نمی داند!
همه جا، پایگاه و مقر ،
می شناسد، اما نه با سارا!
با او ، نباید دیده شود. چاره ای ندارد!
_برگرد پیش درویش!
وقتی سردار با سارا در بغلش، وارد کلبه می شود، طاها، درحال شانه زدن موهای من است!
با وحشت، شانه از دستش میافتد!
من هم دنبال شال یا لباس درستی می گردم، هیچ چیز پیدا نمی کنم...
پتو را روی سرم می کشم!
نمی خواهم آن مرد، دست ها و شانه های عریانم را ببیند!
وحشت کرده ام!
نگاهش ترسناک است!
و چقدر با نفرت به من، نگاه می کند...
سارا را، روی زمین می خواباند و به طاها می گوید:
این دکتره... از حال رفته.
پیرزنه کو؟
برو پیداش کن!
طاها، سریع از رختخواب من، بیرون می رود، با کتش روی دستش!
من، سارا و سردار، تنها هستیم!
نزدیک است من هم بیهوش شوم!
خدایا این مرد، از نزدیک، چقدر سنگین است!
انگار، دنیا را، توی سرت کوبیده اند!
این که نمی شود عاشقش شد!
چطور سارای طفلی؟!...
کوچک ترین نشانی از طاها، در او نمی بینم!
او هم بدون اینکه به من، نگاه کند، می گوید:
خوب پسره رو شیدا کردی!
اصلا شبیه خواهرت نیستی...
می گویم:
_بله؟
یه بار دیگه بگید!
شنیدم چه می گوید ...
اذیتش می کنم!
با چنان خشمی به من می نگرد، که انگار من دشمنم...
یا جنگ های جهان را، من پدید آورده ام!
_من کر شدم فرمانده!
می دونید که...
_توی بغل پسر من که کر نبودی! کارتون تموم شد؟!
گفتم: چی؟
و اینبار ، واقعا منظورش را نفهمیدم!
براستی ازمن نفرت داشت، انگار داعش زندگی اش بودم!
_می دونی خواهرت، چقدر به کمک احتیاج داره؟
هیچوقت یه لحظه، به اون فکر کردی؟
به آرزو؟
گفتم: همونقدر که شما، به طاها و مادرش فکر کردید!
من نامزد خواهرمو، سوریه نفرستادم، والله، یکی دیگه فرستاد!
راستی پسر شما الان کجاست فرمانده؟
اون یکی، کوچیک تره ؟!
سوریه یا توی خونه؟
جلو آمد...
ترسیدم!
گفتم الان می زند توی گوشم!
سرم را خم کرد!
دگمه های پیراهنم، باز بود...
پتو را سفت چسبیدم.
گفت: گوشات ملتهبه!
خوب میشی!
دکترت که سارا باشه، خوبت می کنه.
گفتم: مثل حال خودش؟
حق داشته بیهوش شه والله...
شما چرا انقدر ترسناکی فرمانده؟!
از پررویی من، خنده اش می گیرد...
_تو چرا انقدر زبون درازی دختر؟
بی خود نیست پسره، دیوونه شده!
گفتم: پسره نه، پسرم...
بگید پسرم!
باز می خندد...
گویی جوان می شود.
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
#رمان
تحت ثبت
زیر چاپ
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
Instagram
yasrebi_chistaچیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹#33#چیستا_یثر همه چیز آنقدر سریع از برابردیدگانم میگذرد،که نمیفهمم بیدارم یاخواب!اگر خواب است،چراانقدر طولانی است؟واگر بیدارم،چه کسی این قصه را برای من میگوید؟مگر طلسم شده ام که به زمان جوانی سارا و بناز رفته ام؟به دوران قبل از تولد همسرم ،طاها.…
تاوان بیماری بسیار تلخ است ، چنان بهای زیادی که چه بسا ، باعث شود مرگ هدف همه ی آرزوهای پایانی مان شود.
آلبرتو بارراتیسکا
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
آلبرتو بارراتیسکا
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
«اگر کسی می‌خواهد سرگذشت روح بشر را در فضایی کوچک، فقط در یک خانه یا یک اتاق محصور کند و آن را به مالکیت خود درآورد، تنها با داشتن مجموعه‌ای کتاب موفق به انجام این کار خواهد شد.»
#هرمان_هسه
نویسنده سوییسی
برنده نوبل ادبی
از محبوبهای من
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#هرمان_هسه
نویسنده سوییسی
برنده نوبل ادبی
از محبوبهای من
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi