چیستایثربی کانال رسمی
6.41K subscribers
6.05K photos
1.29K videos
56 files
2.13K links
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.



@chistaa_2
Download Telegram
ادامه ی قسمت
#پنجاه_و_پنج⬇️ از پست قبل.


گفتم : خب کیه ؟!
اونم از همسایه هاست ؟

مادرم گفت : نه ولش کن ، دخترخالته ، ولی احتمالا تصادف باعث شده الان یادت نیاد.
مادرش اومد عقبش ، به زور بردش.

گفتم :خب ما کاری کردیم ؟!

گفت : نه.بالاخره میامد سراغ دخترش...
بخصوص با وضعیت الان تو...

برایم عجیب بود ، مادرم با من حرف
می زد.
این بزرگ ترین معجزه ی عالم بود.

درست مثل موقعی که هنوز عمل جراحی نکرده و مریض نشده بود! مثل آن موقعها که گاهی میخندید!

آنقدر جذب حرف زدن زیبای مادرم شدم ، که قابلمه ی آن زن جوان را باز کردم ، و ناخوآگاه شروع به خوردن کردم ! احساس گرسنگی یک هیولا را داشتم....

به مادرم گفتم : از اینجا تا بهشت یا جهنم ....نمی دونم ، هرجا تو بری ، من یکی که کنیزتم...

دیگه همو تنها نذاریم...باشه؟
مادر لبخند کودکانه ای زد ، حس کردم در درونش دخترکی نحیف و خجالتی ، هنوز نفس میکشد...

یک نفر پشت در ایستاده بود !...

نمی دانم چرا حس می کردم صدای نفس هایش را می شنوم.

محکم به در کوبیدم و گفتم :

میخوام با مادرم ، تنها باشم ، از اینجا برید... راحتمون بذارید!

طرف ایستاده بود ، سایه ی سنگینش را پشت در حس میکردم. در را با خشم باز کردم ، پسرک مو تابدار بود.

گفتم : ما با هم همسایه ایم فقط ؛ درسته؟

گفت : نه...من اینجا دیگه زندگی نمیکنم.

اسمم محسنه، مهم نیست قبلا کی بودم.
الان توی این خونه، هیچکس نیستم ! ...


اومدم خداحافظی...یه مدت گم و گور شم تا اذیت نشی...یعنی نشید !

گفتم : صبر کنید...ما قبلا چه نسبتی با هم داشتیم ؟

مادرم ، سرش را بیرون آورد و گفت :مربیت بودن دخترم، مربی اسکیت!
و خیلی به ما لطف داشتن...

گفتم : شما فقط مربی من بودین؟
گفت :بله... و یه کم دوست...
چطور؟

گفتم: نگاهاتون یه جوریه...انگار میخواین یه چیزی بگین....

حافظه مو از دست دادم ، عقلمو که نه !

مادرم خواست چیزی بگوید، پسر جوان یا همان محسن ، گفت : نه خانم !...

خواهش میکنم....الان نه ! اذیت میشه...
بااجازه تون !
و رفت...


بوی عطر خوبی در راهرو مانده بود ؛ شانه ام را بالا انداختم و وارد خانه شدم. در را از داخل قفل کردم ، نمیخواستم دیگر کسی مزاحممان شود. انگار بعد از سالها ؛ مادرم را یافته بودم...




#خواب_گل_سرخ
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی

https://t.me/joinchat/AAAAAD1J55v7lM2oraPEBA

#چیستایثربی_کانال_رسمی

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi)
ادامه ی قسمت
#پنجاه_و_پنج⬇️ از پست قبل.


گفتم : خب کیه ؟!
اونم از همسایه هاست ؟

مادرم گفت : نه ولش کن ، دخترخالته ، ولی احتمالا تصادف باعث شده الان یادت نیاد.
مادرش اومد عقبش ، به زور بردش.

گفتم :خب ما کاری کردیم ؟!

گفت : نه.بالاخره میامد سراغ دخترش...
بخصوص با وضعیت الان تو...

برایم عجیب بود ، مادرم با من حرف
می زد.
این بزرگ ترین معجزه ی عالم بود.

درست مثل موقعی که هنوز عمل جراحی نکرده و مریض نشده بود! مثل آن موقعها که گاهی میخندید!

آنقدر جذب حرف زدن زیبای مادرم شدم ، که قابلمه ی آن زن جوان را باز کردم ، و ناخوآگاه شروع به خوردن کردم ! احساس گرسنگی یک هیولا را داشتم....

به مادرم گفتم : از اینجا تا بهشت یا جهنم ....نمی دونم ، هرجا تو بری ، من یکی که کنیزتم...

دیگه همو تنها نذاریم...باشه؟
مادر لبخند کودکانه ای زد ، حس کردم در درونش دخترکی نحیف و خجالتی ، هنوز نفس میکشد...

یک نفر پشت در ایستاده بود !...

نمی دانم چرا حس می کردم صدای نفس هایش را می شنوم.

محکم به در کوبیدم و گفتم :

میخوام با مادرم ، تنها باشم ، از اینجا برید... راحتمون بذارید!

طرف ایستاده بود ، سایه ی سنگینش را پشت در حس میکردم. در را با خشم باز کردم ، پسرک مو تابدار بود.

گفتم : ما با هم همسایه ایم فقط ؛ درسته؟

گفت : نه...من اینجا دیگه زندگی نمیکنم.

اسمم محسنه، مهم نیست قبلا کی بودم.
الان توی این خونه، هیچکس نیستم ! ...


اومدم خداحافظی...یه مدت گم و گور شم تا اذیت نشی...یعنی نشید !

گفتم : صبر کنید...ما قبلا چه نسبتی با هم داشتیم ؟

مادرم ، سرش را بیرون آورد و گفت :مربیت بودن دخترم، مربی اسکیت!
و خیلی به ما لطف داشتن...

گفتم : شما فقط مربی من بودین؟
گفت :بله... و یه کم دوست...
چطور؟

گفتم: نگاهاتون یه جوریه...انگار میخواین یه چیزی بگین....

حافظه مو از دست دادم ، عقلمو که نه !

مادرم خواست چیزی بگوید، پسر جوان یا همان محسن ، گفت : نه خانم !...

خواهش میکنم....الان نه ! اذیت میشه...
بااجازه تون !
و رفت...


بوی عطر خوبی در راهرو مانده بود ؛ شانه ام را بالا انداختم و وارد خانه شدم. در را از داخل قفل کردم ، نمیخواستم دیگر کسی مزاحممان شود. انگار بعد از سالها ؛ مادرم را یافته بودم...




#خواب_گل_سرخ
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی

#داستان
#پاورقی_اینستاگرامی

هرگونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر #نام_نویسنده است.

#کانال_قصه_چیستایثربی

https://t.me/joinchat/AAAAAD1J55v7lM2oraPEBA

#چیستایثربی_کانال_رسمی

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ