ChemPedia
Photo
#مطلب_علمی
#چسب
💠 محققان چسبی ابداع کرده اند که می توان آن را روی اعضای داخلی بدن استفاده کرد. این چسب پس از التیام زخم به راحتی جدا می شود.
💠 چسب زخم ها هرچند کارآمد هستند، اما جدا کردن آنها از زخم چندان ساده نیست. با توجه به این امر محققان دانشگاه MIT یک چسب مخصوص جراحی ابداع کرده اند که به سطوح زخم های مرطوب مانند اعضای داخلی بدن می چسبد و در صورت عدم نیاز، به راحتی از زخم جدا می شود.
💠 می توان این چسب را روی زخم در اعضای داخلی بدن به کار برد و حتی از آن برای چسباندن ایمپلنت ها به بافت بدن نیز استفاده کرد.
💠 این چسب از ماده ای به نام اسید پلی اکریلیک داخل گروهی ازمواد شیمیایی به نام استرهای NHS ساخته شده است. محققان معتقد بودند این ماده خود به تنهایی مایعات مازاد را جذب و با بافت بدن نوعی پیوند هیدروژنی ظریف به وجود می آورد. در مرحله بعد استرها پیوند قدرتمندتری با پروتئین روی سطح بافت ایجاد می کنند. این چسب زخم در آزمایش ها خوب عمل کرد اما یک مشکل داشت و جدا کردن آن از زخم به شدت دردناک بود.
💠 پژوهشگران در آزمایشی جدید سعی کردند راهی برای جدا کردن ایمن چسب مذکور از زخم بیابند. برای این منظورآنها مولکول های مرتبط کننده دی سولفید را اضافه کردند. این ماده فقط پیوندهایی قدرتمند با بافت های پروتئین ایجاد می کند و در مقابل موادی خاص پیوندهای مذکور باز می شوند.
💠 محققان برای راحت تر جدا شدن چسب زخم ماده ای به نام گلوتاتیون را انتخاب کردند که نه تنها پیوندهای دی سولفید را به راحتی قطع می کرد، بلکه به طور طبیعی در سلول های بدن انسان وجود دارد. بنابراین استفاده از آن ایمن تر بود.
💠 این مواد به شکل یک محلول نمکی درآمدند که می توان آن را به بانداژی روی زخم اسپری کرد. در آزمایش ها محققان این محلول را روی نمونه هایی از بانداژ به کاررفته در اعضای بدن خوک مانند قلب و ریه اسپری کردند و شاهد کارآمدی چسب مذکور بودند.
🔮 آموزش نرم افزار، ویدئو و اخبار مهندسی شیمی|
🆔 @ChemPedia_ir
#چسب
💠 محققان چسبی ابداع کرده اند که می توان آن را روی اعضای داخلی بدن استفاده کرد. این چسب پس از التیام زخم به راحتی جدا می شود.
💠 چسب زخم ها هرچند کارآمد هستند، اما جدا کردن آنها از زخم چندان ساده نیست. با توجه به این امر محققان دانشگاه MIT یک چسب مخصوص جراحی ابداع کرده اند که به سطوح زخم های مرطوب مانند اعضای داخلی بدن می چسبد و در صورت عدم نیاز، به راحتی از زخم جدا می شود.
💠 می توان این چسب را روی زخم در اعضای داخلی بدن به کار برد و حتی از آن برای چسباندن ایمپلنت ها به بافت بدن نیز استفاده کرد.
💠 این چسب از ماده ای به نام اسید پلی اکریلیک داخل گروهی ازمواد شیمیایی به نام استرهای NHS ساخته شده است. محققان معتقد بودند این ماده خود به تنهایی مایعات مازاد را جذب و با بافت بدن نوعی پیوند هیدروژنی ظریف به وجود می آورد. در مرحله بعد استرها پیوند قدرتمندتری با پروتئین روی سطح بافت ایجاد می کنند. این چسب زخم در آزمایش ها خوب عمل کرد اما یک مشکل داشت و جدا کردن آن از زخم به شدت دردناک بود.
💠 پژوهشگران در آزمایشی جدید سعی کردند راهی برای جدا کردن ایمن چسب مذکور از زخم بیابند. برای این منظورآنها مولکول های مرتبط کننده دی سولفید را اضافه کردند. این ماده فقط پیوندهایی قدرتمند با بافت های پروتئین ایجاد می کند و در مقابل موادی خاص پیوندهای مذکور باز می شوند.
💠 محققان برای راحت تر جدا شدن چسب زخم ماده ای به نام گلوتاتیون را انتخاب کردند که نه تنها پیوندهای دی سولفید را به راحتی قطع می کرد، بلکه به طور طبیعی در سلول های بدن انسان وجود دارد. بنابراین استفاده از آن ایمن تر بود.
💠 این مواد به شکل یک محلول نمکی درآمدند که می توان آن را به بانداژی روی زخم اسپری کرد. در آزمایش ها محققان این محلول را روی نمونه هایی از بانداژ به کاررفته در اعضای بدن خوک مانند قلب و ریه اسپری کردند و شاهد کارآمدی چسب مذکور بودند.
🔮 آموزش نرم افزار، ویدئو و اخبار مهندسی شیمی|
🆔 @ChemPedia_ir