میخندد سکوت گورهای دسته جمعی
آنگاه که وجودم را شوق بهار میرقصاند
آن نهالی که برای بدن جاندار بی ریشه اش اشک میریزد
چشمان خشمگین خون زده ام را عاشقانه دوست دارد
فریادهای مرا لمس میکند
زیرا میداند
ارواح تمام درختان را من خدا هستم
و فرمان میدهم به باران و اسفند که بیل را پرستش کنند .


#بلال_اصغری


@chekamehsabz🍀

بوی باران است
عطر تو!
حسی غریبانه
که
حلاوت بعدازظهر اسفند را
به اندوهی گنگ
بدل می کند
و هجمه ی بودنهای تمام شده را
چون آبشاری یخ زده
بر دهان می کوبد
تا که سکوت
خاصیت لبهای به بوسه ننشسته
باشد
آه!
عطر تو....


#مرجانه_جعفریان


@chekamehsabz🍀

پیراهن سپید من روی بند رخت
دلهره هایم در آغوش اسفند
بارانی که بی مهابا میبارد
کوچه ها با پنجره هایی خیس
چشمانی خیره به شب
و
بهاری که در راه است
تمام قصه همین است
عبور از سردی زمستان
تا لمس شکوفه ها و بنفشه ها

#ترنم


@chekamehsabz🍀

خیال می کردم
پایان زمستان
بهار می رسد
و باران اسفند
نوید آن است
اما
ناگهان من باریدم
و صدای باران مرثیه ی تنهایی ام شد


#فاطمه_هاشمی


@chekamehsabz🍀

ناگهان بودی
لطیف و بی رحم
مثل رد باران اسفند ماه
بر شیشه ی برق انداخته
برای عید


#مریم_ک


@chekamehsabz🍀

به عطر نفسهای اسفند دلخوشم
به رسیدن فصل نو‌
هنوز دیر نیست
من منتظرم
من به خوابم ماهی قرمزی را دیده ام

و چشم به راه لاله سرخی نشسته‌ام


#مهناز_رضازاده


@chekamehsabz🍀

غزلخوانان
می روم !
که ماندن, گاه
همچون خمره ی شراب فراموش شده
گورستانِ مستی ست...!

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

از خاطره دستانت
به آغوشت می‌روم
همچون راهب گرسنه‌ای
که بین خدا و نان
آواره شده ..

#افشین_د



@chekamehsabz🍀

چون عشق عیان شد
اشک دو چشمم روان شد
عشق بسوزاند تنم را
خون دل ما بود که گران شد

#روژان_ب


@chekamehsabz🍀

امید در یک قدمی است،
گام بردارید،
و یکی هم ویلچر مرا تا بهار ببرد!
دستانم را قلم کرده ام...

#فرزادسنایی
#اسفند۹۸
#بهاریه


@chekamehsabz🍀

وقتی ازت دورم....
#مسیح
#آرش

@chekamehsabz🍀

کجایی؟
این ردپاهای غمگین
برف و گِل
آمیخته به هم
کج و معوج و بی پناه
این ردپاهای بی قرار
خاموش
این تابلوی برفی
نقش بر آسفالت!
از آن توست؟...

#مرجانه_جعفریان


@chekamehsabz🍀

نور روی سقف راه میرود
تختخواب من انگار شناور در آب
و چشمانم خیره در بهت آدمها
من اسیر حجمی غریب از هراسم
در سرزمین شعر و غزل
جایی دورتر از زمان
سکوتی مرا میخواند
به سمت هزاران فریاد
که از حنجره هایی زخمی
پوست پیر زمین را میشکافد
عقربه های ساعت در مدار رنج میچرخند
و درختها مهجور باران های اسیدی آرام میگریند


#ترنم


@chekamehsabz🍀

.
دکلمه شعر "عشق..."

شاعر : #مرجانه_جعفریان
خوانش : #محمدرضا_م


@chekamehsabz🍀

در وهم و خیال بود
پشت مه
آنسوی پریدن پلک های خسته ام
در خیابان خیس
زیر باران ایستاده بود
آدمی که روی شانه هایش شعر و غزل بود


#ترنم


@chekamehsabz🍀

آشفته ام چو بارانی که پیکر لطیفش را
باد شلاق میزند و
سیل می شود
آشفته ام
چو دریایی که بی دلیل
بر سر ساحل خود فریاد می زند
آشفته ام
همچو مادری که کودکش را ربوده اند
در سینه های نابارورم
شیر
رگ می کند
درد می کشد
اشک می شود...
آشفته ام
چو رودخانه ای که
سیل می شود
ویرانه می کند
آشفته ام و هر شب
در تنم
روحی سیاه خویشتن را
بر دار می کشد

#مریم_ک



@chekamehsabz🍀

حافظه ام را
در آب
می شویم
بر آتش
می افکنم و
به خاک می سپارم
...
حال
لوح وجودم خالی ست
تنها
دو گوی سیاه براق
میان آن
می درخشد
.....

و من !
بر شانه های باد
می آرامم
این بار....


#مرجانه_جعفریان


@chekamehsabz🍀

صدای تلاطم وحشی
امواج
مرا به خود می‌خواند
غریبانه و چشم انتظار...
به امید ''کدام موج'' مرا
به این تخته‌پاره رها کرده‌ای؟
چشم دوخته‌ام
به آن سوی باورها
به سرابی که تو را تداعی میکند!
نگاهم به دور دستهاست
که
دستت مرا
ازاین تخته پاره جدا می‌کند؟!

#روژان_ب


@chekamehsabz🍀

نگاه کن
که دور نیست
ستاره ها لبخند زنان
بر ما نورتعارف خواهند کرد
وخورشید به رگهای یخ بسته مان
گرما میپاشد
ما قهرمان این داستان خواهیم بود✌

#شکوفه_پورصفری



@chekamehsabz🍀

زمستان شبیه زنی سفید روی
با گیسوان پریشان
گوشواره های بلند
و دستهایی سرد و زیبا
با نگاهی عمیق و دور
در انتظار بهار
آسمان را گرد گیری میکند
و
زندگی چه زیباست

#ترنم


@chekamehsabz🍀

واژه واژه
امید
به پایت می ریزم
و عشق!
ازمیان سیاهترین شب
سر خواهد زد
سپید سپید!
من از تو دست نخواهم شست
...
آه که روزی
حباب این اندوه بزرگ
می شکند
و ما در میدان شهر
در انبوه مردمان شاد
خواهیم رقصید و
دست از یکدیگر نخواهیم شست....


#مرجانه_جعفریان




@chekamehsabz🍀