مادر نداشت

پسرکی که آرزویش بود

زنی هم به او بگوید

ذلیل مرده ...


#افشین_داراب_بیگی


@chekamehsabz🍀

#رباعی

بی حوصله تر از وزش باد خزانم
پاییزی محضم که به گلگشت وزانم

لبخند سپیدم بِبَرد بَرد زمستان
آتش زده ام جان و تنم،سرخ از آنم

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

#رباعی

یارب به لب آمد ، این جان و دل سرد
بشتاب ،خدایی کن! بشنو سخن درد

صد قصه نوشتیم ، بر دفتر دنیا
یک خط نظری کن، بر حال زن و مرد

شعر و خوانش : #مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

"مرد سرگردان "

#ویگن

@chekamehsabz🍀

"هوش سقراطی "

من می دانم که باهوش هستم زیرا می دانم که هیچ چیز نمی دانم.

#سقراط

@chekamehsabz🍀

خنده بر لب , آه بر دل
صبح را روشن کنم
تا که چشمان شبت
مستم کند بار دگر

از ازل خانه خرابی
سهم عاشق بوده است
تا ابد گر آسمان
خورشید را جار دگر

سالها از عشق خواندیم و
دریغش داشتیم
حالِ ما کشتی شکسته
حالِ او یار دگر

نیست در دنیا
ورای هستِ ما افسانه ای
می نوازد بخت, تار خود
و ما , تار دگر

روز و شب سر می زنم
بر یادهای کهنه ات
می نشاند بر دو چشمم
اشک چون نار دگر

#مرجانه_جعفریان


@chekamehsabz🍀

‍ "کلاغ"

من کلاغی هستم
روی یک کاج کهن,
لانه ای درهم و برهم دارم!
نام من بی تردید,
واژه ای مشئوم است!
مثل تاریکی و شر!
در دل هر قصه,
راوی بی انصاف,
با من و صوت حزین دل من,
-غم آوای سحرگاه و غروب-
صحنه ای می سازد
از بدی و وحشت و شر!
من که زشتم
و سیاه!
و صدایم خوش نیست!
من که هر رهگذری
بر پرم سنگ زده است!
من که پیغامبرم
بر خبری خوف انگیز!
من در این سایه ی پنهان
و بر این کاج بلند!
می نشینم تنها
می نویسم از مهر
می سرایم با شوق
و به عابرهای سرگردان می گویم
آی مردم!
عشق را دریابید
عشق بادا جاوید
من کلاغی هستم!
یک کلاغ تنها
یک کلاغ شاعر...

شعر از : #مرجانه_جعفریان

خوانش از : #محمدرضا_م




@chekamehsabz🍀

بوسه ها واژه
واژه هایش شعر
کتاب‌‌ ، تنش
برگه ها کاهی
منطقش بریده بریده چون نفس های آخرین سرباز
انکارش ،هدایت
اصرارش ،شاملو
بنان میان هجاهایش
آیدا نه
لیلی نه
شیرین نه
...
سارا،دلتنگ منم

#ساراشرفی



@chekamehsabz🍀

روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست

پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست

آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست
پیداست آنقدر که متاعی گرانبهاست

نزدیک رفت پیرزنی کوژپشت و گفت
این اشک دیدهٔ من و خون دل شماست

ما را به رخت و چوب شبانی فریفته است
این گرگ سالهاست که با گله آشناست

آن پارسا که ده خرد و ملک، رهزن است
آن پادشا که مال رعیت خورد گداست

بر قطرهٔ سرشک یتیمان نظاره کن
تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست

پروین، به کجروان سخن از راستی چه سود
کو آنچنان کسی که نرنجد ز حرف راست

#پروین_اعتصامی

@chekamehsabz🍀

شادی از چهره ها گریخته

آزادی
خمیازه می‌کشد میان چند رنگی ها

پر از سراسیمگی عبوریم.

بی آنکه کسی بفهمد،
مدام و بی وقفه

بارها مرده ایم.

#ساراشرفی

@chekamehsabz🍀

انگار
در دو دنیا
نفس می کشیم!
دنیای شما
گل و بوسه و مکنت!
دنیای ما
اندوه و ترس و حسرت!
دنیای شما
عروسکهای شکلاتی!
دنیای ما
سفره های بی نان!
دنیای شما
خواب شیرین!
دنیای ما
بیداری دردناک !
دنیای شما ، آزادی
دنیای ما
زندان....

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

پیدا میشویم
وقت غروب خونین خورشید
در دل کوهستانهایی
که کشف نشده اند!
وطغیان میکنیم
از بطن دریایی که مدتهاست
آبی اش آرامش نیست.
معشوقه هامان را
درخیابان میبوسیم
تا سرفه چرکین سانسور
بند بیاید.
جان سخت ترین ققنوسیم
که روزی هزار بار میمیرد
و به امید رهایی
رقص کنان برمیخیزد!

#شکوفه_پورصفری

@chekamehsabz🍀

یادت بخیر سهراب
گفتی:"مرگ پایان کبوتر نیست..."
و ما برداشت کردیم
همواره ادامه داریم...
اکنون!
من در میانه ی مسیر
از پای افتاده ام
و هستی
در من ویران شده
و همچنان
در نیستی
نفس می کشم

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

و شعری گاه
کوهی را بر می آشوبد
و اشک
آه
اشک مذاب از شکسته ی دل
سنگ را می شکند
چه دروغ های زیبایی!
کجایید سخنوران جهان
که من
اینجا
هر چه واژه ی شکسته بود
به ریسمان کشیدم
و هرچه اشک بود
از این چشمان شعله ور
بر سر این ویرانه ریختم
دریغ اما
دریغ از یک تکه آهن و آجر
که برخیزد
از گلوی زخمی سرزمینم
آه نفرین
به دست های بی کفایتت ای تو!
که به نوشتن شعری راضی شد
و چشمانت
که به ریختن اشکی!
بر پیکر معصوم وطن
نفرین به تو
ای من شاعر!

#مریم_ک

@chekamehsabz🍀

#یاد_دوست

در عشق خیالی نیست شبگوهر و جان من
در کالبدم رقصان چون خون به رگان من

دردانه ترین هستی در مستی و هشیاری
آواره ترین هستم ، دلیار نهان من

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

باور می کنم
کلماتت را
حرف به حرف!
حتی
دروغهای معصومانه ات را!
و هر شعر
از هر کجا که آغازیدن کند
به شب چشمان تو
و صبح لبخندت
می انجامد...
و من باور می کنم
غبار جاده ای را که
تو از میان آن
رخ می نمایی!
...
اینسوی خاک و آب
آنسوی باد و آتش
هیچ نیست
جز دستانی که به گرمی
فشرده می شوند!
و دنیا
خلاصه ی قلبهای تپنده است
و من!
تو را و
خویش را
باور می کنم...


#مرجانه_جعفریان


@chekamehsabz🍀

"آفرینش"

اینک
من و تو
قاصدکهای سرگردانی هستیم
در باد !
که کودکی بی خیال
از شاخه
فوتمان کرده !

📚#بغض_کافه_متروک
🖌#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

فردا
بر سر آسمان
عشق می پاشد
گدازه های یاد تو!
و زمین
آتشفشانهایش را
آذین خواهد بست و
لبخند!
چون بیتی از شعری کهن
بر لبان آدمیان
بوسه می زند....
فردا
دستهای ما
دورترین جاده ها را
بهم خواهد پیوست!
فردا...

#مرجانه_جعفریان

@chekamehsabz🍀

"لالایی"

#محمدنوری

@chekamehsabz🍀